แชร์

บทที่ 4 ห้ามพลาด 3 (NC20+)

ผู้เขียน: สามินี
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-07-16 15:28:49

บทที่ 4

ห้ามพลาด

ชายหนุ่มลากนิ้ววนภายนอกเพียงแค่ครู่เดียว กลางกายสาวก็หลั่งรินน้ำหวานออกมาจนเปียกแฉะ กระทั่งก้านนิ้วยาวจมหายเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มแล้วขยับเข้าออกเบา ๆ เรียกให้อีกฝ่ายส่งเสียงครางครืนในลำคอออกมาเป็นระยะ

จิณณ์มองกลีบดอกไม้ชุ่มฉ่ำด้วยสีหน้าพอใจ เขาชอบที่เธอไวต่อความรู้สึก เพียงเขาสัมผัสแค่ไม่นาน เธอก็พรั่งพร้อมสำหรับเขา

คืนนี้จิณณ์มีเวลาจำกัดเช่นเดิม ทว่าการกระทำของเขายังดูใจเย็น ไม่เร่งรีบที่จะทำให้ตัวเองสุขสมและรีบกลับไปพักผ่อนอย่างที่ควรจะทำ มือข้างหนึ่งถูกเลื่อนขึ้นไปกอบกุมอกนุ่ม เขาบีบขยำมันด้วยแรงที่ไม่เบานัก ก่อนจะสลับไปทำกับอีกข้าง ขณะที่อีกมือยังคงเคลื่อนไหวอยู่กลางกายสาว

“อ๊ะ คะ....คุณ...อื้อ!” จรัสรัสส่งเสียงครางอย่างกลั้นไม่ไหว ร่างบางบิดเร่าไปมาด้วยความเสียดเสียว รู้สึกถึงมวลบางอย่างซึ่งโหมกระหนำบริเวณท้องน้อย

ไม่นานหญิงสาวก็กระตุกเกร็ง เมื่อเขาส่งเธอถึงฝั่งฝันด้วยปลายนิ้วร้ายกาจ

จิณณ์ไม่รอให้คนตัวเล็กได้พักหายใจ เขาเคลื่อนกายขึ้นไปอยู่ในระดับเดียวกัน ริมฝีปากหยักครอบครองเต้าอวบ ปลายลิ้นตวัดเลียสลับกับดูดดึงอย่างเมามัน จนเกิดเสียงหยาบโลนไปทั่วห้อง

ไม่ใช่แค่ทรวงนุ่มทั้งสองข้างที่ทำให้เขามัวเมา ทว่ากลิ่นกายหอมละมุนของเธอก็ทำให้เข้าเคลิบเคลิ้มไม่แพ้กัน ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้ตามซอกคอ จมูกโด่งคมสันลากไล้ไปตามลำคอระหงจนถึงปลายคาง ก่อนจะหยุดชะงักเมื่อเข้าใกล้ริมฝีปากอวบอิ่มรูปกระจับซึ่งเผยอขึ้นเล็กน้อย แต่บางครั้งก็เบียดเข้าหากันจนเป็นสีซีด

ชายหนุ่มมองพลางลอบกลืนน้ำลายอยู่ครู่หนึ่ง เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกว่าปากใครสักคนน่าจูบ หากแล้วเขาก็รีบปัดความคิดนั้นทิ้งไปอย่างรวดเร็ว ก่อนจะผละใบหน้าออกมา จากนั้นก็ยืดตัวไปหยิบเครื่องป้องกันมาสวมใส่

“มะ...ไม่ให้ลีฟทำให้เหรอคะ” จรัสรักเอ่ยถามเสียงสั่น เธอจำได้ว่าครั้งที่แล้วเธอทำให้เขาก่อน ทว่าครั้งนี้เธอยังไม่ได้บริการเขาเลย

“ไม่ต้อง” จิณณ์ตอบพร้อมขยับตัวเข้าไปใกล้ แก่นกายแข็งขืนพรักพร้อมตั้งแต่รอให้หญิงสาวอาบน้ำเสร็จ ไม่มีความมีความจำเป็นที่เธอจะต้องทำให้

แม้จะไม่ใช่ครั้งแรก ทว่าชายหนุ่มก็ยังใจเย็นเพราะรู้ว่าเธอยังใหม่ในเรื่องนี้ เขาค่อย ๆ สอดส่งความเป็นชายเข้าไปในช่องทางรัก ปลายนิ้วคอยปัดป่ายปุ่มกระสันเพื่อเร่งให้กายสาวผลิตน้ำหวานออกมาอย่างต่อเนื่อง และไม่นานก็สามารถเข้าไปได้สำเร็จ

จากนั้นเสียงครางหวานก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง คละเคล้าไปกับเสียงครางครืนในลำคอ และเสียงคำรามทุ้มต่ำเมื่อถึงปลายทางแห่งความสุขสม จรัสรักถูกจับพลิกกายไปมา ได้เรียนรู้ทวงท่าใหม่ ๆ เพิ่มเติมอีกหลายท่า เครื่องป้องกันชิ้นแล้วชิ้นเล่าถูกฉีกใช้

กระทั่งเวลาล่วงเลยจนเกือบถึงตีสาม ร่างบอบบางอ่อนปวกเปียกไร้เรี่ยวแรง จิณณ์จึงเร่งสะโพกโหมกระหนำรัวเร็ว ก่อนจะรีบดึงอาวุธร้ายออกมา รูดถุงยางอนามัยทิ้ง แล้วปลดปล่อยสายธารแห่งความสุขลงบนหน้าท้องแบนราบของหญิงสาว

ชายหนุ่มผละออกจากร่างบางทันทีหลังจากเสร็จกิจ เขาเข้าไปจัดการตัวเองในห้องน้ำ ไม่นานก็ออกมาพร้อมกับผ้าขนหนูที่พันรอบเอว จิณณ์หยิบเสื้อผ้ามาแต่งกายทีละชิ้น มองไปที่เตียงก็เห็นว่าจรัสรักดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มจนถึงคอ แต่สายตาเธอจ้องมาที่เขาคล้ายมีคำถาม

รอจนกระทั่งเขาแต่งตัวเสร็จ เธอจึงตัดสินใจเอ่ยถาม

“เอ่อ...คุณจ่ายเงินให้ลีฟได้วันไหนคะ”

“บอกเลขบัญชีเธอมาสิ” เขาหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมา เงยหน้ารอฟังเลขที่บัญชีจากหญิงสาว

แววตาคู่สวยฉายความดีใจอย่างปิดไม่ปิด เธอรีบบอกหมายเลขพร้อมเพย์ของตัวเองไป เขาก้มหน้ากดโทรศัพท์เพียงแค่ครู่เดียว จากนั้นก็เงยขึ้นมาพร้อมกับเสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์ของเธอที่ดังขึ้น

“ขอบคุณค่ะ” เธอยกมือไหว้เขา

“เบอร์มือถือเชื่อมกับไอดีไลน์ใช่ไหม”

“เชื่อมค่ะ”

“ครั้งหน้าผมจะติดต่อผ่านทางนั้น”

“ได้ค่ะ”

“แล้วก็อย่าให้มีเหตุการณ์เหมือนวันนี้อีก ถ้าผมรู้ว่าคุณยังรับงานคนอื่น ข้อตกลงระหว่างเราจะยุติลงทันที ไม่มีข้อแม้ใด ๆ ทั้งนั้น เข้าใจใช่ไหม”

จรัสรักพยักหน้าพร้อมตอบ “เข้าใจค่ะ”

“ดี แล้วไว้ผมจะติดต่อไป” พูดจบจิณณ์ก็หมุนตัวเดินออกไปทันที

เมื่อประตูห้องถูกปิดลง จรัสรักก็รีบลงจากเตียงด้วยขาที่ยังสั่น ตรงไปค้นหาโทรศัพท์ในกระเป๋าซึ่งวางอยู่โต๊ะปลายเตียง ก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อเห็นยอดเงินที่เพิ่งถูกโอนเข้ามา

หนึ่งแสนห้าหมื่นบาท!

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • คนโปรดของหมอจิณณ์   ตอนพิเศษ 3

    ตอนพิเศษ 3“เกรซซี่!”เจ้าของชื่อซึ่งกำลังนอนคว่ำกระดิกปลายเท้าระบายสีอยู่กลางห้องนั่งเล่นชั้นล่าง เงยหน้าขึ้นไปมองน้าสาวที่เพิ่งเดินเข้ามาในบ้าน ในมือมีกระดาษอะไรสักอย่างติดมาด้วยฟังจากน้ำเสียงที่เรียกเมื่อกี้เกรซซี่รู้สึกเสียวสันหลังแปลก ๆ เพราะปกติเวลาน้ากิ๊ฟต์กลับบ้าน น้ากิ๊ฟต์จะเรียกหาเกรซซี่ด้วยเสียงที่นุ่มนวลหรือไม่ก็ร่าเริงกว่านี้ แต่วันนี้แค่เรียกเสียงเข้มไม่พอ ยังทำสีหน้ายุ่งใส่กันอีกเกรซซี่ไปทำอะไรของน้ากิ๊ฟต์พังหรือเปล่านะ...ก็ไม่นี่นา ไม่ได้เข้าไปในห้องของน้ากิ๊ฟต์เลยด้วยซ้ำใจจริงอยากวิ่งเข้าไปรับอย่างที่เคยทำ ทว่าวันนี้เกรซซี่สังหรณ์ใจไม่ดียังไงก็ไม่รู้ แต่ถึงกระนั้นก็ยังขานรับน้าสาวเสียงหวาน “...ขาน้ากิ๊ฟต์”จารวีหันหน้าไปไหว้แม่และยายของตนที่นั่งเอนกายบนตั่งไม้อีกฝั่งของบ้าน ก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาอย่างแรง จากนั้นก็ยื่นเอกสารรายงานผลการเรียนชั้นอนุบาลไปตรงหน้าหลานสาวสุดที่รัก “อันนี้คืออะไรเนี่ย ทำไมเป็นแบบนี้”กนกนุชขยับนั่งขัดสมาธิ มองน้ากิ๊ฟต์กับกระดาษเอสี่ที่ถูกยื่นออกมาตรงหน้าด้วยความงุนงง ก่อนจะหันไปมองผู้เป็นแม่ซึ่งเดินตามหลังน้องสาวตัวเองเข้ามาด้วยรอยยิ้ม

  • คนโปรดของหมอจิณณ์   ตอนพิเศษ 2

    ตอนพิเศษ 2โชคดีที่จิณณ์ฝึกลูกให้นอนคนเดียวตั้งแต่ย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ ช่วงแรกที่ยังไม่เปิดเทอมอาจจะมีร้องไห้โยเยบ้าง เพราะตื่นมาแล้วไม่เจอใครอยู่ในระยะสายตา แต่พอค่อย ๆ บอกค่อย ๆ สอนว่าตื่นแล้วไปหาพ่อหรือหายายกับทวดได้ที่ไหน แกก็เริ่มเรียนรู้และเข้าใจ จากนั้นมาก็ไม่มีเสียงร้องไห้ตอนเช้าอีกเลยฉะนั้นหลังเล่านิทานส่งลูกเข้านอนเสร็จ คนเป็นพ่อเป็นแม่จึงได้มีเวลาสวีตหวานในห้องส่วนตัวกันบ้าง“เรียนทำขนมวันนี้เป็นไงบ้าง” จิณณ์เอ่ยถามภรรยาที่กำลังใช้สำลีลบเครื่องสำอางซึ่งแต่งแต้มเพียงบางเบา เตรียมตัวเข้าไปอาบน้ำ ส่วนเขาก็กำลังปลดเปลื้องเสื้อผ้าตัวเองเพื่อจะเข้าไปอาบพร้อมกันจรัสรักมองเรือนร่างของสามีผ่านกระจก ใบหน้าสวยร้อนผะผ่าวพร้อมกับหัวใจที่จู่ ๆ ก็สั่นรัวขึ้นมา หญิงสาวรีบเลื่อนสายตาไปโฟกัสจุดอื่น แม้จะเคยเห็นมานับครั้งไม่ถ้วน ทว่าเธอก็ไม่เคยทำใจให้ชินได้เสียที“กะ...ก็ดีค่ะ พี่ฟางใจเย็นและสอนดีมาก” เธอตอบเสียงกะตุกกะตัก เกร็งตัวขึ้นเล็กน้อยเมื่อเขาเดินเข้ามายืนใกล้ ๆ จิณณ์ดึงชุดคลุมอาบน้ำช่วงไหล่ของภรรยาลง ก่อนจะประทับจูบร้อน ๆ ลงบนไหล่เปลือย จากนั้นก็พูดต่อ“คุณอยากได้สูตรไหนหรือ

  • คนโปรดของหมอจิณณ์   ตอนพิเศษ 1

    ตอนพิเศษ 1หลังจากงานแต่งงานและทำบุญขึ้นบ้านใหม่ซึ่งถูกจัดขึ้นเป็นงานเล็ก ๆ แต่อบอุ่นเสร็จสิ้นไป จิณณ์ก็ขอให้ทุกคนย้ายเข้ามาอยู่ด้วยกันที่บ้านหลังนี้ ซึ่งก็เป็นไปตามคาด หญิงมากวัยทั้งสองคนมีอาการงอแงเล็กน้อย ด้วยไม่อยากละทิ้งบ้านของตนที่เต็มไปด้วยความทรงจำมากมายจรัสรักพยายามเกลี้ยกล่อมพร้อมทั้งอธิบายให้แม่และยายของตนเข้าใจ เธอเองก็ไม่ได้จะทิ้งบ้านหลังนั้น แต่ด้วยสภาพที่เก่าและทรุดโทรมตามกาลเวลา อีกทั้งยังมีข้าวของเก็บไว้มากมาย ซึ่งบางอย่างก็เป็นของที่ไม่ได้ใช้แล้ว หญิงสาวจึงถือโอกาสนี้เคลียร์ของและจะทำการรีโนเวตบ้านใหม่ จากนั้นจะยกให้เป็นชื่อของจารวีจิณณ์ถามน้องสาวภรรยาว่าอยากรื้อแล้วสร้างใหม่เลยหรือไม่ จะได้บ้านในแบบที่ต้องการ ทว่าจารวีปฏิเสธพร้อมบอกว่าเอาไว้ก่อน เพราะล่าสุดพี่เขยก็เพิ่งจะถอยรถมินิคูเปอร์คันละสามล้านให้เป็นของขวัญเรียนจบแบบสด ๆ ร้อน ๆ โดยให้เหตุผลว่าระบบเซฟตีมันดีมากกว่ารถอีโคคาร์ทั่วไป ยังไม่นับคอนโดมิเนียมที่กำลังเลือกดูเพื่อจะซื้อให้พักอาศัยระหว่างที่เรียนต่อเนื่องจากสองพี่น้องมีความใฝ่ฝันที่จะเป็นหมอ แต่ขาดแรงสนับสนุนจึงไม่ได้ไปต่อ ทำให้ต้องเลือกเดินในเส้นทางอ

  • คนโปรดของหมอจิณณ์   บทที่ 32 รัก (ตอนจบ)

    บทที่ 32 รัก (ตอนจบ)“แต่งงานกับผมนะครับ”ในเมื่อเขาดีและทำเพื่อเธอขนาดนี้ ก็ไม่มีเหตุผลที่เธอต้องปฏิเสธ ถึงจะเป็นการขอครั้งที่สอง แต่เธอก็อดตื่นเต้นไม่ได้ จรัสรักพยักหน้า ตอบรับคำขอของเขาด้วยรอยยิ้มยินดี“ค่ะ รักจะแต่งงานกับคุณ”จบประโยคนั้นร่างบางก็สะดุ้งขึ้นเล็กน้อย เมื่อไฟที่ประดับประดาอยู่รอบ ๆ ตัวบ้านสว่างขึ้นพร้อมกันทุกดวง พร้อมกับเสียงโห่ร้องจากผู้คนมากมายดังขึ้นด้วยความยินดีใบหน้าสวยมองไปตามเสียงก็เจอกับเด็กหญิงกนกนุชในชุดสวยถือช่อดอกไม้วิ่งเข้ามาหา เลื่อนสายตาไปข้างหลังอีกก็เจอแม่และยายที่นั่งอยู่บนรถเข็น โดยมีปรานกับกฤษณ์เข็นให้ พร้อมทั้งพีรัช ภริตา จารวี และคุณหญิงพรรษา ยืนอยู่ข้าง ๆ กันทุกคนกำลังเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มจรัสรักรู้ว่าวันนี้มีนัดรับประทานอาหารร่วมกัน แต่ไม่รู้ว่าทุกคนจะมารวมตัวกันที่บ้านของเธอก่อน พวกเขามาตั้งแต่เมื่อไรกัน ทำไมเธอไม่ได้ยินเสียงรถเลย“ป้อจิน เอาให้แม่” เสียงของลูกสาวดึงสายตาเธอให้กลับมาสนใจคนตรงหน้าอีกครั้ง เด็กหญิงกนกนุชยื่นช่อดอกทานตะวันให้คุณพ่อตามที่พ่อปรานบอก“ขอบคุณครับ” จิณณ์รับดอกไม้มาถือ ก่อนจะคว้าตัวลูกสาวเข้ามากอดและกดจมูกหอมแก้มแ

  • คนโปรดของหมอจิณณ์   บทที่ 32 รัก

    บทที่ 32 รัก (ตอนจบ)หลังจากหมูกระทะมื้อค่ำสิ้นสุดลง ทุกคนก็ช่วยกันเก็บจานไปล้างและทำความสะอาดสถานที่ จิณณ์รับหน้าที่พาเด็กหญิงกนกนุชไปอาบน้ำ เนื่องจากหนูน้อยเริ่มตาปรือเพราะใกล้ถึงเวลาเข้านอนเมื่อบรรยากาศภายในบ้านเริ่มเงียบสงบ จารวีนั่งเล่นกับหลาน พูดคุยกับแม่และยายสักพักก็เข้าห้องส่วนตัวของตัวเอง ส่วนอ้อมใจก็จัดที่นอนเตรียมพักผ่อน หน้าที่พยาบาลพิเศษในบ้านหลังนี้ไม่ได้หนัก และคนป่วยก็ไม่ได้จู้จี้จุกจิก พอทำหน้าที่หลักเสร็จก็สามารถนอนพักผ่อนได้ แต่ข้อเสียคือไม่มีห้องนอนส่วนตัวให้ ต้องนอนรวมกันที่ห้องโถงจรัสรักเดินมาเช็กความเรียบร้อยที่ครัวหลังร้าน เพราะพรุ่งนี้ต้องเปิดร้านขายของตามปกติหลังจากหยุดไปทำธุระหนึ่งวัน“อุ๊ย!” ทว่ายังไม่ทันได้หยิบจับสิ่งใด ร่างบางก็ถูกสวมกอดจากคนที่เดินตามเข้ามาติด ๆ หญิงสาวยิ้มและเอ่ยถามกลั้วขำ “อะไรคะเนี่ย”“อยากกอด” จิณณ์คลายวงแขนแล้วหมุนตัวเธอให้หันกลับมาเผชิญหน้ากัน จากนั้นก็โน้มใบหน้าลงไปจูบหน้าผากเธอแผ่วเบา “เมื่อไหร่บ้านจะเสร็จ”จรัสรักหลุดขำ นึกเอ็นดูคนตัวโตที่เริ่มงอแง นับวันก็ยิ่งเหมือนลูกมากขึ้นทุกที “คงอีกนานค่ะ ยังไม่ได้ลงเสาเลย”“รู้งี้ผมให้

  • คนโปรดของหมอจิณณ์   บทที่ 31 คนพิเศษ 2

    บทที่ 31 คนพิเศษ“แม่แค่เป็นห่วงครับ ไม่ได้ดุ”“ดุ” ใบหน้าน้อย ๆ เอียงซบไหล่แกร่ง พยายามหลบสายตาแม่ แต่กระนั้นก็ยังแอบเหล่มอง“รับปากแม่ได้ไหมว่าครั้งหน้าเกรซซี่จะใส่รองเท้าก่อนออกบ้านทุกครั้ง” จรัสรักยังคงเสียงแข็งแต่ก็ยังฟังดูอ่อนโยนอยู่ในที เธอไม่ได้อยากเป็นแม่ใจร้ายหรอก แต่บางทีก็ต้องบอกต้องสอนกันบ้าง“รับปากแม่เร็ว คนเก่งของพ่อทำได้อยู่แล้ว” จิณณ์ให้กำลังใจ พร้อมเบี่ยงร่างเล็กในอ้อมแขนให้หันไปหาคนเป็นแม่“ต่อไปนี้เกรซซี่จะใส่รองเท้าก่อนทุกครั้งค่ะ” หนูน้อยยอมพูดแต่โดยดี ซึ่งผู้เป็นแม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรอีก ส่งยิ้มให้พร้อมยกมือขึ้นมาลูบศีรษะอย่างชื่นชม“เก่งมากค่ะ”กลายเป็นคุณพ่อที่ทวนความจำให้ลูกแทน “จำได้ไหมครับ ที่คุณแม่บอกว่าถ้าไม่ใส่รองเท้าจะเกิดอะไรขึ้น”“จะเหยียบปะตู เลือดไหล ต้องไปหาหมอ แล้วก็ร้องไห้แง ๆ” จิณณ์ไม่แก้ไขที่ลูกพูดผิด รู้ดีว่าความเข้าใจของแกก็คือตะปูนั่นแหละ“ใช่แล้ว เพราะฉะนั้นต่อไปนี้เกรซซี่ต้องใส่รองเท้าทุกครั้งนะ โอเคไหม”“โอเคค่า” เมื่อเคลียร์กันลงตัว หนูน้อยก็กลับมายิ้มแย้มแจ่มใส“หาแม่ไหม พ่อจะขนของลงรถ” ชายหนุ่มบอกพร้อมส่งลูกให้คนเป็นแม่อุ้ม ซึ่งมือเล็ก ๆ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status