“เดี๋ยวพ่อจะออกไปทำธุระข้างนอกหน่อย ลูกอยากได้อะไรเพิ่มก็ให้โกสินทร์โทรไปบอกละกัน”แล้วเขาก็ออกจากห้องพักฟื้นวีไอพีไปส่วนแววตาก็ได้เห็นหน้าลูกชายตัวน้อยเป็นครั้งแรก เด็กน่ารักน่าชังตามที่สามีสุดที่รักของเธอบอกจริงๆ“น่ารักที่สุดจ๊ะ...ลูกแม่”ด้านไอ้เชิดมันเดินกลับไปยังกระท่อมตามคำสั่งเจ้านาย เพื่อจัดการเป็นครั้งสุดท้าย ทว่า หญิงสาวได้หายไปแล้ว“อ้าว...หายไปไหนวะ” โดยที่มันไม่รู้ตัว อยู่ๆก็โดนไม้หน้าสามฟาดลงบนศีรษะด้วยความแรง “โอ๊ย!!!”ไอ้เชิดล้มลงเลือดไหลทะลัก เนื้อนางตัวสั่นเทาทิ้งไม้ลงบนพื้นสกปรก“ไอ้สารเลว ทำกับผู้หญิงไม่มีทางสู้ได้” เธอถีบมันอีกสองสามครั้ง แต่มันไม่รู้สึกตัวแล้ว “นายชั่วๆของแกก็เหมือนกัน สารเลวพอๆกัน”หญิงสาวก้มลงหยิบโทรศัพท์มือถือของไอ้เชิดมาเปิดดู ตรวจสอบเบอร์โทรเข้าออก ซึ่งมีเพียงเบอร์เดียวเท่านั้นในช่วงนี้“คุณแววตา...จิตใจคุณมันโหดร้ายจริงๆ” เธอเปิดอ่านข้อความแล้วส่ายหน้าเวทนา “คิดว่าฉันจะอายจนฆ่าตัวตายเลยอย่างนั้นเหรอ หึ”เนื้อนางจัดการลบคลิปทิ้ง จากนั้นก็ถอดซิมการ์ดออก และใช้ไม้หน้าสามทุบเครื่องจนละเอียดไม่เหลือชิ้นดีเธอจากกระท่อมแห่งนั้นมา ด้วยสภาพยับเยิ
“เฮ๊ย! เข้ามา!!!” มันตะโกนลั่นพร้อมตบมือแรงๆ ก่อนจะปรากฏผู้ชายร่างทะมึนอีกหลายสิบคนทะยอยกันเข้ามายืนออ เนืองแน่น !อะไรกันเนี่ย???? “เฮ๊ย!!! เร็วๆหน่อยสิวะ” มันคนหนึ่งหันไปตะโกนกับกลุ่มชายฉกรรจ์ที่กำลังถอดเสื้อผ้ากันอยู่ที่มุมห้อง “เดี๋ยวกูถ่ายคลิปเอง เอาให้เห็นหน้าคุณครูคนสวยชัดๆหน่อย ฮ่าๆ คลิปนี้ราคาไม่ใช่น้อยเลยนะมึง”หัวใจของเนื้อนางสั่นระรัว...หมายความว่าไง? “นี่ พวกแกคิดจะทำอะไร!!!”“เดี๋ยวก็รู้ครับคุณครูคนสวย” ขาดคำนั้น ไฟก็เปิดขึ้นจนสว่างโร่ไปทั้งห้อง เธอถึงได้รู้ว่าที่นี่เป็นบ้านร้างที่น่ากลัว แต่ภาพที่น่ากลัวยิ่งกว่าคือชายฉกรรจ์เกือบยี่สิบชีวิตในสภาพล่อนจ้อน ที่ยืนรายล้อมเธออยู่ !“ฮะ?....ฉัน....ฉันขอร้องล่ะ อย่าทำอะไรฉันเลย ฉันสัญญาว่าฉันจะไม่เอาเรื่อง ฉันจะไปจากที่นี่ บอกคนที่จ้างพวกนายว่าฉันจะไม่ยุ่งกับเขาอีกแล้ว ปล่อยฉันไปเถอะนะ...ได้โปรดเถอะ” “มันสายไปแล้วคุณครู อย่ามาดัดจริตเลยน่า คุณครูร่านแค่ไหนผมเคยเห็นมาแล้ว ร่านไม่เลือกแม้แต่กับผัวชาวบ้าน”“ใช่ ฉันผิดไปแล้ว แต่สิ่งที่พวกนายกำลังจะทำกับฉันมันก็ไม่ถูก”“ไม่ถูกไงวะ พวกเราออกจะใจดี เห็นว่าร่านนักเลยจะทำให้หายร่าน เ
“เฮีย...จะไม่ไปดูหน้าลูกเหรอคะ”“เฮียไปแน่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้”“ไป” เธอยื่นคำขาด “นางเองก็จะไปเหมือนกัน”“โหหห อะไรเนี่ย” เขาชักสีหน้าหงุดหงิด “นางไม่เข้าใจเหรอ ว่าเฮียไม่ใช่หมอ เฮียไปตอนนี้ก็ช่วยอะไรเขาไม่ได้ พรุ่งนี้เช้าเฮียไปแน่”“เฮียไม่เข้าใจเหรอ ว่าเมียต้องการผัวมากแค่ไหนในเวลานี้ เธอยอมเจ็บเพราะเฮียนะ เพราะฉะนั้น เฮียไม่ควรอยู่ที่นี่ ไปอยู่กับครอบครัวของเฮียเถอะนะ นะคะ” เธออ้อนวอนขอร้องเขาอย่างสุดความสามารถ “เอาเป็นว่า นางจะยอมเจอเฮียอีกครั้งก็ได้”โกสินทร์ตาตื่นขึ้นมา “จริงนะ ห้ามกลับคำนะ”“แต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วไปเดี๋ยวนี้เลย”“ก็ได้ ๆ ที่ไปนี่ก็เพราะนางขอร้องหรอกนะ” เขาผละจากกายสาว เดินไปหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่อย่างคล่องแคล่ว ผิวปากอย่างอารมณ์ดี ไม่รู้ว่าดีใจเรื่องเมียจะคลอด หรือดีใจที่จะได้เจอเนื้อนางอีกครั้ง “ยังไงเฮียจะโทรไปคอนเฟิร์มเรื่องนัดนะ คราวหน้าเปลี่ยนบรรยากาศบ้างดีกว่า”โกสินทร์ตั้งใจจะพาเธอไปส่งที่บ้านเช่า แต่เธอปฎิเสธ บอกว่าไปเองได้ เพราะต้องการให้เขารีบไปโรงพยาบาล เขาจึงออกจากโกดังไปก่อนเธอราวๆสิบนาทีเท่านั้นเนื้อนางสวมเสื้อผ้าชุดเดิมเรียบร้อย ตรวจดูความเรียบร้อยแ
“ใครจะไปคิด ว่าตัวเล็กๆ แต่อกเธอเต่งตึง ใหญ่เกินตัวจริงๆ” เขาพูดจบก็งับปทุมถันแล้วดูดเล่น เธอแอ่นอกรับด้วยความสำราญด้วยความยินดี หัวเราะระริกมีความสุขกับบทสวาทที่เพิ่งเริ่มต้น“อูยยย...แรงๆเลยสิคะเฮีย โอยยย นางเสียวจังเลยค่ะ”“อื้ม...อ่า...” ปลายลิ้นอุ่นสะกิดตุ่มเต่งบนยอดอกชนิดถี่ยิบ ก่อนเปลี่ยนไปดูดอีกข้างอย่างเมามันส์ถึงใจไม่แพ้กัน“ซี๊ดดดดดด...อ๊า...สุดยอดเลยค่ะเฮีย” เธอเสียวจนสะท้าน ขยับโยกท่อนล่างอย่างแรงและเร็วจนเสียงดังลั่น เนินหนั่นบดคลึงเสียดสี ท่อนลำแข็งแรงที่ซุกอยู่ในซอกสวาทของเธอ ทิ่มแทงความเป็นสาวแทบจะฉีก“โอ๊ยยยย...สึสสสส ซี๊ดดดดด” เธอซู๊ดปากไม่หยุด รสชาติของเฮียโกยังอร่อยล้ำเหมือนเดิม แม้ท่วงท่านี้เธอจะเป็นผู้ควบคุมก็ตาม “อ้า...โอ๊ะ!”เธอเกร็งไปทั้งร่าง ขณะปล่อยน้ำหวานเยิ้มเอ่อนอง เขาไม่รอช้า พลิกร่างเธอนอนลงบนโซฟา สอดใส่เข้าซอกสวยอย่างแรงและเร็วจนดังพรึด!“อูยยยย เฮียขา...นางมีความสุขจังเลย” “อืม...อือ...เฮียก็...” เขาเองอยากจะบอกเธอเหลือเกินว่าเขาเองก็เหมือนได้ขึ้นสวรรค์ เนื้อนางทุกอณูเนื้อคือความหอมหวานแสนรัญจวนใจ เขาอยากกินอยากกลืนเธอทั้งร่างเลยทีเดียว “อู้ววว...”
เมื่อโกสินทร์ยอมขึ้นรถจากไป เธอก็รับโทรศัพท์ของกำนันพจน์ทันที“ค่ะกำนัน”“เนื้อนางโทรมาหลายครั้ง แต่ฉันไม่ได้รับ มีเรื่องอะไรรึเปล่า”“เอ่อ...คือ...ไม่มีอะไรแล้วค่ะ กำนันทำงานเถอะ”“จะทำได้ยังไง ฉันออกจากโรงสีมาแล้ว”“อ้าว แล้วจะไปไหนคะ”“มาหาเธอไง...ฉันจอดรถรออยู่หน้าปากซอยตรงที่เดิมนะ รีบมาไวๆ ฉันจะพาไปกินข้าวเที่ยงอร่อยๆ”หญิงสาวไม่อยากอยู่บ้านเช่าคนเดียวอยู่แล้วในตอนนี้ เธอจึงเดินออกจากซอยบ้าน เพื่อไปขึ้นรถของกำนันพจน์ที่จอดรออยู่มาเกือบสิบนาทีแล้ว“วันหยุดเสาร์-อาทิตย์นี้ เราไปเที่ยวกันอีกนะ”“อืม...ที่ไหนคะ”“ที่ไหนก็ได้ที่เธออยากไป” กำนันพจน์เอาใจเด็กสาวเต็มที่ “หรือจะไป ช็อปปิ้งที่กรุงเทพฯ หรือว่าไปเที่ยวเชียงใหม่กัน...”“เฮ้อ...มันไม่ได้ผลหรอกนะคะ”“แล้วทำไงถึงจะได้ผลล่ะ บอกมาสิ ฉันให้เธอได้ทุกอย่างเลยนะ เธออยากได้อะไรล่ะ บ้าน รถ หรือเงิน”“ขอบคุณค่ะกำนัน แต่...”“ไม่เอาน่า เธอไม่อยากสบายเหรอ”เขาเลี้ยวรถจอดข้างทาง ซึ่งเป็นถนนที่นำไปสู่ร้านอาหารที่เขาเคยพาเธอไปเมื่อหลายคืนก่อน พอมาตอนกลางวัน ถึงได้รู้ว่าสองข้างทางมีแต่สวนปาล์มและสวนผลไม้“กำนันใจดีที่สุดเลยค่ะ แต่นางไม่ต้องกา
“ฉันว่า...เวลานี้เหมาะสมที่สุดแล้วล่ะ” เจ้าหล่อนบอกตัวเองแล้วยิ้มเหยียด ก่อนเดินไปยังห้องของโอ๊ต แน่นอน เขาล็อคประตูแน่นหน้า แต่เธอแอบหยิบกุญแจอีกดอกไว้แล้วตั้งแต่ตอนดึกเนื้อนางจัดการไขประตูห้องของโอ๊ต แล้วเข้าไปด้านใน ห้องของชายหนุ่มที่สะอาดสะอ้าน เป็นระเบียบเรียบร้อย หากเธอไม่เห็นจดหมายฉบับนั้น เธอก็คงไม่นึกเอะใจหรอกนะ“มันลายมือนายชัดๆเลย...” เธอนั่งลงที่โต๊ะทำงานตรงมุมห้อง ซึ่งมีโน้ตบุ๊ควางอยู่ด้วย เจ้าหล่อนไม่รอช้า จัดการเปิดเครื่องอย่างรวดเร็ว โชคดีที่เขาไม่ได้ใส่รหัสไว้ เธอจึงสามารถเข้าไปใช้งานเครื่องของเขาได้“หะ....เพียบเลย” มีโฟลเดอร์หนึ่งจัดเก็บคลิปของเธอไว้จำนวนหนึ่ง ซึ่งเป็นคลิปแอบถ่ายตอนอาบน้ำ “โอ้ว...อะไรกันเนี่ย หมายความว่า...”เนื้อนางจัดการลบคลิปทั้งหมดทิ้งทันที จากนั้นก็นำโน้ตบุ๊คตัวนั้นเข้าไปในห้องน้ำ ทิ้งมันลงในอ่าง เปิดน้ำลดลงไปจนเต็ม“บ้าจริงๆเลย ที่แท้ ไอ้โรคจิตก็อยู่ใกล้ๆนี่เอง” เธอออกจากห้องของโอ๊ต ตรงไปยังห้องของตัวเอง เข้าห้องน้ำเพื่อสำรวจหากล้องแอบถ่ายทันที แล้วเธอก็เจอมันถึงสองตัว เธอกระชากมันออกมาแล้วกระทืบมันจนแหลกไม่มีชิ้นดีเนื้อนางรู้สึกเจ็บใจมากกว่