All Chapters of ครูสาวโดนของ: Chapter 1 - Chapter 7

“เราเป็นอะไรไปเนี่ย” เธอเริ่มรู้สึกกลัวและใจคอไม่ดีกับอาการประหลาดของตัวเอง “เมื่อเช้ายังไม่เป็นอะไรเลย ..จู่ๆ เราเป็นแบบนี้ได้ไง หรือว่าเราแพนิก”การมาเป็นครูบรรจุใหม่ในโรงเรียนชายแดนทำให้เธอเครียดขนาดนั้นเลยเหรอยอมรับว่าตอนแรกก็กังวล เพราะไม่เคยใช้ชีวิตที่ต่างจังหวัดมาก่อน แถมไม่รู้จักใครที่นี่เลยแต่หนึ่งเดือนที่ผ่านมา เธอมั่นใจว่ามีความสุขมากและสนุกกับการทำงานที่นี่พอสมควร เธอมีหัวหน้างานที่ใจดี มีเพื่อนครูที่น่ารัก มีลูกศิษย์ลูกหาที่ตั้งใจเรียน“แกเป็นอะไรปลายฟ้า ..ทำไมรู้สึก” เหมือนมีลำแขนสอดอยู่ในรูกลีบอีกแล้ว “โอ๊ยย..เจ็บจัง!”เธอจะต้องทรมานไปจนถึงเมื่อไหร่ หากไปหาหมอที่โรงพยาบาล จะบอกหมอว่ายังไง ยารักษาต่างๆ นานาจะทำให้อาการแปลกๆ หายไปได้มั้ย โอย...ตอนนี้ทั้งเครียดทั้งกังวลจนไม่อยากจะเจอใครแล้วปลายฟ้าตัดสินใจลางานในช่วงบ่าย โดยอ้างว่าไม่สบาย แล้วกลับไปพักผ่อนที่บ้านพักหลังโรงเรียน“โอยย ร้อน ทำไมร้อนยังงี้นะ ร้อนสุดๆเลยอ่ะ” เธอรู้สึกร้อนจากภายในจนจะทนไม่ไหว แม้อากาศราว 22องศา แต่ใจเธอกลับร้อนรุ่มสุมทรวงสวนทางกับอากาศ“ร้อนอย่างกับเดือนเมษา ทำไมร้อนอย่างนี้นะ” ทั้งที่ตอนนี้ม

‘อย่าเข้ามานะ’ เธอพูดกับชายร่างยักษ์ในใจ แต่มันเหมือนฟังภาษาคนไม่รู้เรื่อง ขยับเท้าก้าวขึ้นมายืนคร่อมตรงเนินสวาทอูมอิ่ม ดุ้นฉกาจมหึมากวัดแกว่งไปมาไม่ต่างจากงวงช้าง หัวของมันเหมือนหัวงูอนาคอนด้า ที่พร้อมจะฉกหญ้าอ่อนบนเนินหนั่น‘จะทำอะไรฉัน!!!..ออกไปนะ!!!’ เธอตะโกนดังก้องอยู่ในใจ พยายามดิ้นส่ายแต่ขยับร่างไม่ได้เหมือนเคย ‘อย่าเข้ามานะ ไป!!!’‘ฮึ่มมม ฮึ่มมมมม’ มันตอบโต้ด้วยการคำรามฮึ่มฮ่ำเหมือนเสือหิวโซที่กำลังจะตะครุบเหยื่อ‘อ๊ะ!’ เธอตกใจตาเหลือกเมื่อเหลือบเห็นมือของมันที่ไม่ใช่มือมนุษย์ มันเป็นมือของเสือจริงๆ พอมองลงไปที่ปลายเท้าก็พบว่ามันเป็นเท้าของเสือ!!‘เสือสมิง!!’ วินาทีนั้น เรื่องราวเกี่ยวกับเสือสมิงที่พรานพยับเล่าให้ฟังก็ดังขึ้นในหัว เสือที่จำแลงแปลงกายเป็นมนุษย์ได้และล่อลวงมนุษย์เพื่อจับกิน แต่เสือสมิงในป่าธารสวรรค์ เคยเป็นมนุษย์มาก่อน เขาเป็นโจรป่าผู้เหี้ยมโหดบ้าเลือดที่โดนเสือเป็นฝูงรุมขย้ำจนไม่เหลือแม้แต่เส้นผม!!ตอนที่พรานผยับเล่าเรื่องนี้ เธอเป็นคนหนึ่งที่ไม่เชื่อว่าเป็นเรื่องจริง คิดว่าเป็นแค่เรื่องเล่าหรือนิทานตำนาน ที่มีไว้เพื่อไล่พวกโจรป่ากับพวกที่เข้ามาลักลอบตัดไม้ทำลา

“บอกแล้วไงเวลานอกราชการ จะไม่มีตำแหน่งไม่มีหัวโขน อยู่กันแบบพี่แบบน้องดีกว่า เข้าใจมั้ยน้องฟ้า”เธอยิ้มเขิน “เข้าใจแล้วค่ะพี่ธัน”ผอ.ธันวายื่นมือมาขยี้ปอยผมด้านหน้าเธออย่างเอ็นดู ทำเธอตกใจเล็กน้อย “พี่ธัน! เดี๋ยวใครเห็นเข้า จะเข้าใจผิดเอาได้นะคะ”เพราะบริเวณนี้เต็มไปด้วยบ้านพักครูน่ะสิ ไม่ได้มีแค่บ้านพักเธอหลังเดียวเสียหน่อย“ไม่มีใครเข้าใจผิดหรอก เพราะพี่ซื้อโจ๊กจากร้านดังในอำเภอมาฝากน้องๆ ที่บ้านพักทุกคน ไม่ได้ซื้อมาให้ปลายฟ้าคนเดียวซะหน่อย”เธอหมายถึงเรื่องที่เขาขยี้ปอยผมต่างหาก ต่อให้เขาเอ็นดูเธอเหมือนน้องสาว แต่เธอก็ไม่ได้เป็นน้องสาวของเขาจริงๆ นี่นา“ยังไงก็ขอบคุณนะคะ” ถึงไม่ได้ซื้อมาให้เธอคนเดียว แต่เธอรู้ดีว่าเขาเป็นห่วงเธอด้วยใจจริง“พักผ่อนนะ พี่ไปละ”เธอยืนมองส่งจน ผอ.ธันวาขับรถเก๋งสีดำออกจากบริเวณหน้าบ้านพักของเธอไป ซึ่งเป็นบ้านที่เขายอมสละให้ครูบรรจุใหม่อย่างเธอมาพักแทนเรื่องนี้ทำให้บรรดาครูหญิงในโรงเรียนแตกตื่น ทั้งครูบรรจุ ครูรับจ้าง หรือแม้แต่ครูที่แต่งงานแล้ว ต่างพากันอิจฉาที่เธอได้นอนบนเตียงที่ ผอ.สุดหล่อ เคยนอน แม้จะนอนกันคนละเวลาก็เหอะ“เฮ่อ...แค่เห็นรอยยิ้มของเขา