บทที่ 2 เรื่องอื้อฉาว

ชาร์ล็อตและไบรสัน มีบ้านริมชายหาดบนชายฝั่งแพลตตินัม ที่ซึ่งพวกเขาจะย้ายไปอยู่ หลังจากงานแต่งงานกัน

เธอไปดูบ้านหลายร้อยหลังกับไบรสันก่อนที่จะเลือกที่นี่ในที่สุด ไบรสันอดทนและดีกับเธอมากในระหว่างกระบวนการนี้ การตกแต่งภายในของบ้าน ได้รับการออกแบบอย่างสมบูรณ์ ตามความชอบของไบรสัน

ประตูบ้านเปิดกว้าง แต่ผู้คุมห้ามไม่ให้ชาร์ล็อตเข้าไป “คุณซิมม่อนส์ คุณเข้าไปไม่ได้นะครับ กรุณาหยุดอยู่ตรงนั้น”

ในอดีต ยามมักจะเรียกชาร์ล็อตว่า "คุณฮาร์เปอร์" หรือ "มาดามฮาร์เปอร์" แต่ตอนนี้ เขาเรียกเธอว่า "คุณซิมม่อนส์"

ชาร์ล็อตยืนกรานที่จะเข้าไปในวิลล่า "นี่คือบ้านของฉัน ฉันจะกลับมาเมื่อไหร่ก็ได้ ฉันจะเข้าไป"

“คุณซิมม่อนส์ครับ...”

ยามคว้าแขนเธออย่างไม่เต็มใจ “คุณดีกับผมมาตลอด ผมไม่อยากเห็นคุณเป็นแบบนี้ แต่ผมก็ไม่มีทางเลือก คุณฮาร์เปอร์สั่งไม่ให้คุณไปเข้าครับ ตอนที่เขาเพิ่งกลับบ้านมาเมื่อไม่นานมานี้”

ไบรสันเพิ่งกลับมาบ้านเมื่อไม่นานมานี้?

เขาอยู่บ้านงั้นเหรอ?

เขาไม่ได้ไม่ว่าง แต่ก็ยังไม่ไปโรงพยาบาลเพื่อเยี่ยมเธอ และเขายังห้ามเธอไม่ให้เข้าไปในบ้านอีก...

ประตูโลหะอันหนักได้ปิดลง ทิ้งให้ชาร์ล็อตยืนอยู่ข้างนอกคนเดียว

ลมหนาวพัดโชยราวกับมันพัดทะลุผ่านร่างกายที่อ่อนแอของชาร์ล็อต และใบหน้าของเธอก็ซีดราวกับตุ๊กตากระดาษ

ไบรสันไม่รับสายของเธอ แต่ชาร์ล็อตยังคงโทรต่อไปจนกว่าแบตเตอรี่จะหมด

ช่วงนี้เป็นช่วงที่หนาวที่สุดของปี

ชาร์ล็อตสวมเสื้อเชิ้ตแขนยาวบางและกางเกงขายาวหลวม ๆ ขณะรอในอากาศเย็น ตั้งแต่เช้าจรดพระอาทิตย์ตก เริ่มมืดแล้ว และชาร์ล็อตมองดูบ้านด้วยความงุนงง ขณะที่ไฟถูกเปิดขึ้นอย่างช้า ๆ ใจของเธอล่องลอยไปในอดีต...

10 เดือนที่แล้ว งานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่ของชาร์ล็อตและไบรสันได้จัดขึ้นที่รอธเซย์

ในคืนวันแต่งงาน ไบรสันบอกเธอว่าเขาได้ขับรถชนผู้หญิงท้อง และผู้หญิงคนนั้นได้เสียลูกไป

ผู้หญิงคนนั้นได้ขอให้ไบรสันหาหญิงสาวที่ "บริสุทธิ์และมีสุขภาพดี" เพื่อมีลูกให้กับเธอและสามีของเธอ มิเช่นนั้น เธอจะดำเนินคดีกับเขา

ชาร์ล็อตรับไม่ได้ แต่หลังจากไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนแล้ว เธอก็ตกลงในที่สุด

มันเป็นความปรารถนาของผู้หญิงทุกคน ที่ต้องการเป็นคนแรกที่จะปกป้องผู้ชายที่เธอรัก

อย่างไรก็ตาม เพื่อช่วยไบรสันจากการถูกดำเนินคดี เธอเต็มใจที่จะใช้เวลาในคืนวันแต่งงานของเธอกับคนแปลกหน้า ทั้งที่คืนนั้นควรเป็นวันของเธอกับไบรสัน

ชาร์ล็อตไม่คาดคิดมาก่อนว่า ทันทีที่เธอให้กำเนิดลูกให้กับไบรสัน เขาจะทรยศต่อครอบครัวซิมม่อนส์ทันที

เธอไม่อยากเชื่อเลยว่าไบรสันจะโหดร้ายกับเธอได้ขนาดนี้

เธอต้องรอเขา เธอต้องการคุยกับไบรสันเป็นการส่วนตัวและได้ยินมันด้วยตัวเอง!

ชาร์ล็อตยืนอยู่หน้าประตูทั้งคืน

เมื่อประตูเปิดออก เธอก็เหมือนถูกแช่แข็งแล้ว รถคันหรูขับตรงเข้ามาหาเธอโดยไม่ลดความเร็วเลย และเธอก็ไม่ได้พยายามจะหลบรถเช่นกัน ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

เอี๊ยด!

ยางรถเสียดสีบนพื้นถนนและเกิดประกายไฟ ด้านหน้ารถโดนเข้าที่ท้องของชาร์ล็อตก่อนที่จะหยุดกะทันหัน

“ชาร์ล็อต เธอจำเป็นต้องทำขนาดนี้ เพื่อแค่ให้ฉันได้เจอเธองั้นเหรอ?”

ชายผู้เพิ่งลงจากรถมีใบหน้าเข้มขรึม เขาสูง ผอม และดูสุภาพและอ่อนโยน

ชาร์ล็อตพูดเขาอย่างรวดเร็ว “พ่อของฉันเข้าโรงพยาบาล เพราะเขาโกรธคุณมาก เขายังอยู่ในอาการโคม่า และตอนนี้ฉันไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในบ้าน ไบรสัน คุณเป็นอะไรไป?” เธอถามด้วยน้ำเสียงสั่นคลอนขณะที่น้ำตาไหลเอ่อ

“ไม่รู้จริง ๆ เหรอว่าเธอทำอะไรลงไป?” ไบรสันมองเธอด้วยดวงตาที่เฉยเมย ใบหน้าของเขาเย็นชาราวกับน้ำแข็ง

ในอดีต ไบรสันทำดีและอ่อนโยนต่อชาร์ล็อตมาโดยตลอด เป็นเรื่องยากสำหรับชาร์ล็อต ที่จะเข้าใจการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันของเขา

"ไบรซ์"

เสียงหวาน ๆ เอ่ยเรียกชื่อเขา เสียงนั้นฟังดูหวานราวกับน้ำผึ้ง

หญิงสาวร่างเล็กผอมบางลงจากรถ เธอสวมชุดสีขาวแวววาว ใบหน้าของเธอซีดและบอบบาง ลักษณะที่สวยงามของเธอนั้นช่างชวนให้หลงใหล

แม้ว่าผู้หญิงคนนั้นจะไม่สวยเท่าชาร์ล็อต แต่เธอก็มีเสน่ห์มาก เธอดูเปราะบางราวกับใบไม้ร่วง และผู้ชายคนไหน ๆ ก็รู้สึกปรารถนาที่จะปกป้องเธอ

“ทิฟฟ์! ข้างนอกมันหนาว เข้าไปรอผมในรถนะ”

เมื่อไบรสันถอดเสื้อคลุม เพื่อนำไปคลุมให้ผู้หญิงคนนั้น ชาร์ล็อตก็ตกใจ

นั่นใครกัน!

เธอเพิ่งเรียกเขาว่าไบรซ์ และไบรสันเรียกเธอว่าทิฟฟ์...

ในเสี้ยววินาที ชาร์ล็อตรู้สึกเหมือนมีน้ำเย็นเยือกแข็งไหลผ่านเส้นเลือด ขณะที่ร่างกายของเธอแข็งทื่อไปหมด

“ไบรซ์ คุณสัญญาว่าจะไม่ทิ้งฉันอีก ฉันจะไปทุกที่ที่คุณไป ฉันจะไม่ขึ้นรถถ้าคุณไม่ขึ้นรถด้วย”

“ผมจะอยู่กับคุณ ผมจะไม่ไปไหน”

ไบรสันสวมกอดเธอและกำลังจะกลับขึ้นรถ เขาไม่ได้แม้แต่ชายตามองชาร์ล็อตด้วยซ้ำ

ชาร์ล็อตรู้สึกเหมือนหัวใจของเธอเพิ่งถูกมีดแทงเมื่อเห็นแบบนั้น เธอตกตะลึง เมื่อเธอนึกถึงช่วงเวลาที่เธออยู่กับไบรสัน เธอตระหนักว่าเขาไม่เคยมองเธอ แบบที่เขามองผู้หญิงในอ้อมแขนของเขาเลย

“ไบรสัน... หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะ!”

ชาร์ล็อตไม่รู้ว่าเธอจะเข้าหาเขาอย่างไร เธอพุ่งเข้าไปที่ไบรสันและดึงเขา ก่อนจะถามว่า “ทำไม ทำไมคุณถึงทำกับฉันแบบนี้!”

ชาร์ล็อตเต็มใจเสียสละความบริสุทธิ์ของเธอ เพื่อนอนกับคนแปลกหน้าและให้กำเนิดลูกของคนแปลกหน้าเพื่อเขา แต่เขาก็ทรยศต่อเธอและขู่ว่าจะฟ้องพ่อของเธอขึ้นศาลด้วย...

ดวงตาของไบรสันเย็นชา “เธอก็รู้เหตุผลดีอยู่แล้ว ฉันจะไม่อธิบายอะไรอีก ออกไปซะ ฉันไม่ต้องการให้ความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับทิฟฟ์สั่นคลอนเพราะเธอ”

ทั้งหมดเป็นเพราะผู้หญิงคนนั้น!

นี่คือความจริง!

ชาร์ล็อตเข้าใจทุกอย่างในทันใด เธอมองไปที่ผู้หญิงที่พิงไบรสันแล้วรู้สึกปวดใจมาก

“เธอเป็นใครกัน? คุณทำแบบนี้กับฉันและพ่อ เพราะคุณแอบคบกับเธองั้นเหรอ!?”

ฮะ…

นี่มันเรื่องอะไรกัน?

เธอเป็นลูกสาวของวอลเตอร์ ซิมม่อนส์ สุนัขจิ้งจอกแก่ตัวนั้นจริง ๆ เธอยังคงพยายามทำเหมือนไม่รู้ว่าเธอทำอะไรกับทิฟฟ์

ไบรสันเยาะเย้ย และรีบดึงมือของชาร์ล็อตออกจากเอวของเขาทันที

ชาร์ล็อตพยายามหยุดไบรสันอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม ทันทีที่ปลายนิ้วแตะเสื้อผ้าของไบรสัน ผู้หญิงคนนั้นก็ตบหน้าเธอ

เพี้ยะ!

เธอรู้สึกแสบบนใบหน้า และรู้สึกได้ถึงรสเลือดในปากของเธอ

ปฏิกิริยาอัตโนมัติของชาร์ล็อตคือการตอบโต้

แต่ทันทีที่เธอยกมือขึ้น ไบรสันก็คว้าข้อมือเธอไว้อย่างแรง

“อย่านะ! ชาร์ล็อต เธอก็เป็นผู้ดีไม่ใช่เหรอ ช่วยทำตัวให้สมกับเป็นผู้ดีหน่อย”

ไบรสันจับมือชาร์ล็อตอย่างแรง ราวกับว่าเขากำลังจะทุบกระดูกของเธอ

น่าแปลกที่ชาร์ล็อตไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดเลยด้วยซ้ำ เธอน้ำตาเอ่อ

“ไบรซ์ ปล่อยเธอ แล้วให้ฉันคุยกับเธอ”

ไบรสันปล่อยชาร์ล็อตอย่างยอมจำนนทันที

ทิฟฟานี่เข้าหาชาร์ล็อตแล้วพูดว่า "ชาร์ล็อต หยุดรังควานไบรซ์สักที เขาไม่ได้เป็นหนี้เธอเลย เขาหลอกให้เธอมีลูกกับคนแปลกหน้าเพียงเพื่อช่วยฉัน"

“อะไรนะ... เธอกำลังพูดเรื่องอะไร?”

ชาร์ล็อตตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น มันยิ่งกว่าตอนที่ไบรสันขอร้องให้เธอนอนกับคนแปลกหน้าในคืนวันแต่งงานเสียอีก

“ที่จริงฉันเป็นคนขับรถชนผู้หญิงท้อง ไบรซ์ไม่อยากให้ฉันติดคุก เขาเลยหลอกใช้เธอ”