บทที่ 9 เดิมพัน

"อะไรนะ!"

เกิดความโกลาหลในหมู่คนที่ลังดูอยู่

ไม่มีใครคาดคิดว่าชาร์ล็อตจะเป็นไปได้ถึงขนาดนี้ แม้แต่แซคคารี คอนเนอร์เอง

ชาร์ล็อตเงยหน้าขึ้นด้วยน้ำตาคลอเบ้า เธอขดมุมปาก “คราวที่แล้ว นายบอกว่าอยากให้ฉันคุกเข่าลงอ้อนวอน ฉันคิดผิดและฉันเสียใจ ตอนนี้ฉันก้คุกเข่าต่อหน้าทุกคนแล้ว”

"อา..."

แซคคารีไม่ได้มองชาร์ล็อตด้วยซ้ำ เขาจ้องมองไปข้างหน้าด้วยสายตาที่ลึกล้ำ

“เธอความจำไม่ดีเหรอ คุณซิมม่อนส์ ฉันพูดว่า แม้ว่าเธอจะมาคุกเข่าขอร้องฉัน ฉันก็จะไม่สน”

เขาเดินไปข้างหน้าโดยทิ้งชาร์ล็อตไว้ข้างหลัง

ในขณะนั้น ชาร์ล็อตเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

อย่างไรก็ตาม วินาทีต่อมา เธอกัดริมฝีปากล่างและยืนขึ้นด้วยความมุ่งมั่น เธอพูดเสียงดัง ขณะที่ทุกคนจ้องเขม็ง “มาพนันกัน”

"โอ้ะ งั้นเหรอ?" แซคคารียิ้มมุมปากอย่างดูถูก แต่เขาก็ยังคงเดินไปข้างหน้าโดยไม่หันหลังกลับ

ชาร์ล็อตเดินตามรอยเท้าของเขาและรวบรวมความกล้าทั้งหมดของเธอก่อนจะพูดว่า "คอนเนอร์ ฉันได้ยินมาว่านายแข่งรถแดร็กเก่ง และไม่มีใครสามารถเอาชนะนายได้ในรอธเซย์ ฉันอยากจะท้านาย"

สิ่งนี้ทำให้เกิดความโกลาหลในหมู่คนที่ดูอยู่

ทุกคนมองชาร์ล็อต ราวกับว่าเธอบ้าไปแล้ว

แม้แต่แซคคารีที่คาดเดาอะไรไม่ได้มาโดยตลอด ก็ต้องตกตะลึงเมื่อได้ยินคำพูดของชาร์ล็อต

ชาร์ล็อตไล่ตามแซคคารี คิ้วของเธอเลิกขึ้นเล็กน้อย และใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอก็ซีด แต่ยังหยิ่งผยองได้ “ตอนนี้หลายคนกำลังจับตามองอยู่ ดังนั้น หากนายกลัวที่จะแพ้ผู้หญิงที่อ่อนแอและอับอายขายหน้า นายก็ปฏิเสธที่จะยอมรับคำท้าของฉันได้ ฉันก็ไม่คิดว่าคนอื่นจะดูถูกนายนะ”

ขณะที่เธอพูดอย่างนั้น ชาร์ล็อตเห็นใบหน้าของแซคคารีน่ากลัวยิ่งกว่าใบหน้าของปีศาจเสียอีก

หากสิ่งนี้เกิดขึ้นในอดีต เธอคงจะกลัวมากจริง ๆ และอาจจะหนีไปจากที่เกิดเหตุ แต่ตอนนี้เธอไม่มีหนทางอื่นแล้ว ดังนั้นเธอจึงต้องเข้มแข็ง

เธออดทนและจ้องไปที่แซคคารีเพื่อยั่วยุเขา

การแสดงออกของแซคคารี คอนเนอร์มืดมน

ทั้งล็อบบี้ตกตะลึงกับออร่าเย็นเยือกของเขา และเกือบทุกคนต่างกลั้นหายใจ

ในล็อบบี้เงียบมาก จนได้ยินเสียงเข็มหมุดหล่น ผู้คนต่างเฝ้าดูว่าแซคคารี คอนเนอร์จะทำอะไรต่อไป

ผู้หญิงคนนั้นที่ชื่อชาร์ล็อตกล้าเกินไป

ตามบุคลิกของแซคคารี เขาจะบีบคอชาร์ล็อตจนตายไหมนะ?

ในที่สุด แซคคารีก็เยาะเย้ยอย่างเย็นชาและพูดว่า “เธอคิดว่าฉันจะแพ้งั้นเหรอ?”

“มันคือการเดิมพัน ไม่มีใครบอกได้ว่าใครจะชนะหรือแพ้ก่อนเริ่มเกม จริงไหมล่ะ?” ชาร์ล็อตยิ้มเพื่อซ่อนความตื่นตระหนกและความกลัวในใจ

แซคคารียิ้มมุมปากดูถูก “แล้วเธอต้องการเดิมพันอะไร?”

ชาร์ล็อตสงบและรวบรวมสติ “ถ้าฉันชนะ ฉันอยากให้นายเอาสิ่งที่นายพูดก่อนหน้านี้คืนมา และแต่งงานกับฉัน”

ทันใดนั้นฝูงชนก็กระสับกระส่าย ราวกับว่าเพิ่งโดนทิ้งระเบิด

แซคคารีไม่สนใจปฏิกิริยาของพวกเขาเลย เขามีแววตาขี้เล่นในขณะที่พูดว่า "แล้วถ้าเธอแพ้ล่ะ?"

ขาร์ล็อตยกมือขวาขึ้นและชี้ไปรอบ ๆ เธอ “ดูคนพวกนี้สิ ตอนที่ตระกูลของฉันยังรวยและมีชื่อเสียง หลายคนเคยเป็นเพื่อนสนิทและคนรู้จักของฉัน ตอนนี้ฉันเดือดร้อน ไม่มีใครหน้าไหนเต็มใจช่วยฉันเลย พวกเขาทั้งหมดรอที่จะหัวเราะเยาะฉันอยู่...”

เธอรู้สึกเศร้า เธอหยุดและพูดต่อว่า “ฉันทุกข์ใจมากพอแล้ว ถ้าฉันแพ้ ฉันก็จะเสียศักดิ์ศรีและกลายเป็นตัวตลก เท่านั้นมันยังไม่พอเหรอ?”

แซคคารีกวาดสายตาที่เย็นชาของเขาไปที่ใบหน้าของชาร์ล็อตที่กำลังพูด และเมื่อเขามองกลับมาที่ใบหน้าของชาร์ล็อตอีกครั้ง มันก็ยิ่งขี้เล่นมากขึ้นไปอีก “ชาร์ล็อต ในเมื่อเธอชอบทำให้ตัวเองขายหน้า ฉันก็จะทำตามความปรารถนาของเธอละกันนะ”

มุมปากของชาร์ล็อตกระตุก

เธอชอบทำตัวเองขายหน้างั้นเหรอ?

ก็ไม่แน่!

เธอไม่มีโอกาสเอาชนะแซคคารีในการแข่งขันแดร็กได้ แต่ทั้งหมดที่เธอทำได้ตอนนี้คือต่อสู้ให้หนักหน่วง!

เธอจะไม่มีวันทิ้งพ่อของเธอ

ถ้าเธอชนะได้ มันจะเยี่ยมมาก

แต่ถ้าเธอแพ้ ไม่เพียงแต่เธอจะสูญเสียศักดิ์ศรีสุดท้ายของเธอเท่านั้น แต่เธอจะต้องอ้อนวอนวิกเตอร์ รัทเทอร์ฟอร์ดอีกด้วย...

“คุณคอนเนอร์ครับ ผมคิดว่าการเดิมพันไม่ยุติธรรมเลย ถ้าคุณซิมม่อนส์แพ้ เธอไม่ต้องเสียอะไรมากมายเลยนะครับ แต่หากคุณแพ้ คุณจะต้องแต่งงานกับเธอและให้เธอเป็นภรรยาของคุณ คุณจะเดิมพันเหรอครับ?" ผู้คุ้มกันบอกแซคคารีด้วยความเคารพ

แซคคารีเยาะเย้ยอย่างเย่อหยิ่ง "มันไม่มีทางเป็นไปได้"

เมื่อพูดถึงการแข่งรถแดร็ก แซคคารีไม่เคยแพ้ใครเลย

นอกจากนี้ นี่คือชาร์ล็อต...

ฮะ! ชาล็อต ซิมม่อนส์เนี่ยนะ!

อะไรทำให้เธอกล้าบ้าบิ่นขนาดนี้?