ตอนที่ 4 แผนการ

[เช้าวันเสาร์]

          “ยูจิน มาคุยกับป้าหน่อย”

          ถ้ารอสามีของเธอล่ะก็ คงอีกนาน วันนี้ธีรตาคงจะต้องออกโรงเองกับลูกบุญธรรมของเธอแล้ว

          “ค่ะคุณป้า”

เมนิลารู้สึกเสียวสันหลังวาบขึ้นมาทันที เธอจะโดนเรื่องอะไรอีกวันนี้ ‘หรือพี่คิมจะบอกคุณป้า เรื่องเมื่อวาน’

          “ป้าปรึกษาเรื่องนี้กับลุงกล้าเรียบร้อยแล้ว วันนี้ป้าเลยตั้งใจที่จะคุยกับหนูก่อน เผื่อหนูจะได้เตรียมตัวไว้”

          “ค่ะคุณป้า” ใจเมนิลาแอบเต้นระรัวเร็วขึ้นหลายจังหวะ เพื่อรอลุ้นคำพูดจากปากของผู้เป็นป้า

          “ป้าจะส่งหนูไปเรียนต่ออเมริกา”

          “คะ?” เกินจากที่เมนิลาคาดไว้ซะอีก เมนิลาคิดว่าคุณป้าจะดุเธอเรื่องพี่คิม นี่ไม่ได้อยู่ในหัวของเมนิลาเลยด้วยซ้ำ

          “ได้ยินไม่ผิดหรอก ป้ากับลุงคิดว่า มหา’ลัยอเมริกา เป็นมหา’ลัยชั้นนำของโลก ซึ่งป้าคิดว่าถ้าหนูได้เรียนต่อที่นั่น จบมาช่วยบริหารกิจการโรงพยาบาลของเราได้ดีขึ้นนะ”

          ข้ออ้างนี้มันสมเหตุสมผลอย่างที่สุด ที่จะแยกทั้งคู่ออกจากกันได้ ซึ่งเหตุผลนี้ลดข้อสงสัยได้ค่อนข้างมาก

          “ตะ-แต่พี่เคนก็เรียนจบจากที่นั่นมาแล้วนะคะ”

พี่ชายคนโตเรียนจบแพทย์จากมหา’ลัยดังจากอเมริกา ส่วนพี่คิมของเธอจบในไทย ก็ไม่เห็นจะมีปัญหาอะไรนี่

          “อืม ก็ใช่นะ แต่ป้าอยากให้หนูไปเรียนต่อที่นั่นอีกคน จะได้กลับมาช่วยพี่เคนกับพี่คิมไงจ๊ะ”

          “เรื่องนี้คุณพ่อกล้าเห็นด้วยเหรอคะคุณป้า”

          “ใช่จ้า พ่อกล้าบอกให้ป้ามาลองคุยกับหนู เผื่อหนูจะได้เตรียมตัวไว้”

          “ตั้งหกปีเลยนะคะคุณป้า มันนานมากเลยค่ะ ยูจินมีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธเรื่องนี้ได้ไหมคะคุณป้า”

ถ้าเมนิลาไปเรียนต่อ นั่นก็เท่ากับว่าเธอกับพี่คิมก็ต้องแยกจากกันถาวร เมนิลาไม่คิดหรอกว่าพี่คิมของเธอยังจะรอเมนิลาอยู่อีก (สรุปจากเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน)

          “ทั้งป้าและลุงหวังดีกับหนูนะ อีกอย่างป้าคุยกับพี่คิมแล้ว พี่คิมเห็นตรงกันกับป้านะจ๊ะ บอกว่าหนูจะได้โตเป็นผู้ใหญ่ซะที”

ธีรตาแอบใส่ไฟลงไปนิดหน่อย เพื่อให้ดูมีน้ำหนัก

          “เรื่องนี้ยูจินไม่ได้คิดมาก่อนเลยค่ะคุณป้า ยูจินขอโอกาสในการตัดสินใจได้มั้ยคะ”

          “ได้สิจ๊ะ ป้าไม่ได้บังคับหนูหรอกนะ แต่ป้าแค่คิดว่า หนูเป็นลูกของป้าและลุง ก็เลยอยากจะมอบสิ่งดีๆ ให้กับหนู อีกอย่างอนาคตโรงพยาบาลนี้ พวกลูกๆ ก็ต้องบริหารกันเองอยู่แล้ว ถ้าลูกทุกคนมีความเก่ง และรักษาสิ่งที่พ่อกับแม่สร้างมาได้ล่ะก็ ป้าก็จะสบายใจนะยูจิน หนูก็เป็นลูกป้านะ ก็ลองเอาไปคิดดูนะ แล้วค่อยมาตอบก็ได้จ่ะ”

          “ค่ะคุณป้า” ใบหน้าหวานซีดไม่เหลือสีเลือด ไม่มีรอยยิ้มล้อเล่นอย่างเคย ความรู้สึกเหมือนโดนกระชากหัวใจอย่างแรง เมนิลาจะต้องแยกจากพี่คิมงั้นหรือ หนำซ้ำพี่คิมของเธอ ยังเห็นด้วยกับเรื่องที่ส่งเธอไปไกลแสนไกลนี้อีก ‘พี่คิมไม่รักเมนิลาแล้วสินะ?’

…………………

          [เลม่อนคาเฟ่]

          “วันหยุดก็ไม่เว้นนะยูจิน แกนัดฉันมาด่วนเรื่องอะไรกัน?”

          แชทร้อนส่งตรงจากเมนิลาเพื่อนรักปพิชญา เธอก็รีบมาทันทีไม่รอช้า ‘อย่าบอกนะว่าให้ช่วยคิดแผนพิชิตพี่คิมอีก’

          “อืม ฉันสั่งคาราเมลมัคคิอาโต้ให้แกแล้ว นั่งก่อนสิ”

ตอนนี้เมนิลาไม่มีกะจิตกะใจจะต่อฝีปากกับเพื่อนของเธอ เมนิลายังช็อคกับเรื่องนี้ไม่หายเลยด้วยซ้ำ

          “เค งั้นว่ามาเลย ว่าแกมีเรื่องอะไร”

ใบหน้าที่ดูสดใสของเพื่อนสาวของปพิชญา วันนี้ดูซีดเซียวผิดปกติ แสดงว่าเมนิลาต้องมีเรื่องหนักใจแบบสุดๆ แน่นอน เมนิลาเป็นคนสดใสร่างเริงเสมอ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูเศร้าจัง

          “ป้าธีรตาจะให้ฉันไปเรียนต่อที่เม’กา”

          “หือ? อะไรนะ? ให้แกไปเรียนต่อเม’กา?”

          “อือ”

          “ละ-แล้วเรื่องนี้ลุงกล้ารู้แล้วหรือยัง?”

          “ฉันไม่ได้ถาม แต่คุณป้าบอกว่าคุณพ่อเห็นด้วย และมากไปกว่านั้น พี่คิมกลับเห็นด้วยอีก...นานิ”

          “เฮ้ย จริงดิ ฉันตกใจเรื่องนี้มากเลยนะยูจิน นี่แกล้อฉันเล่นหรือเปล่าเนี่ย หรือแกไม่สบายวะ เป็นอะไรหรือเปล่า”

          “ฉันจะล้อแกเล่นทำไมนานิ”

          “ถ้าไม่ล้อเล่น แล้วแกตอบคุณป้าไปว่าไง”

          “ยังเลย แต่ไม่ตอบก็เหมือนกับตกลงแหละ แกคิดดูสิ ฉันเป็นแค่ลูกบุญธรรม ฉันจะค้านอะไรได้อีก เรื่องป้าฉันไม่ติดใจหรอกนะนานิ แต่ฉันยังติดใจเรื่องที่พี่คิมเห็นด้วยกับเรื่องนี้แหละ”

          “คุณป้าอ้างพี่คิมหรือเปล่า แกถามพี่คิมแล้วหรือยัง?”

          “ไม่ถามก็พอจะรู้ เมื่อวานพี่คิมโกรธฉันมาก และไม่ยอมอ่านแชทที่ฉันส่งไปขอโทษเลย อีกอย่างทั้งไอจีและเฟสพี่คิมก็บล็อกฉันหมด พี่คิมไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะ”

          “ถึงขนาดบล็อกแกเลยเหรอยูจิน”

          “อือ โทรไปก็ไม่รับ”

          “แกใจเย็นๆ นะยูจิน ค่อยๆ คิด”

          “คงไม่มีเวลาที่จะคิดแล้วแหละนานิ”

แผนการที่เมนิลาวางไว้ อาจมาเร็วกว่าปกติ

          “หมายความว่าไงยูจิน”

          “ฉันจะเริ่มแผนพิชิตพี่คิมไงล่ะ”

          “โอย ยูจิน มันจะทำให้แกถลำลึกไปอีกนะ แกยังเชื่อเหรอ ว่าพี่คิมของแกจะรับผิดชอบเรื่องนี้ หลังจากที่แกเป็นของพี่เขาแล้ว ฉันว่าแกลองคิดดูใหม่อีกครั้งไหมยูจิน”

          “ฉันแค่อยากรู้ ว่าพี่คิมของฉันจะเปลี่ยนไปจริงๆ อย่างที่พี่คิมแสดงออกมา หรือแค่อยากจะแกล้งฉันกันแน่”

          “มันไม่ใช่เรื่องเล่นเลยนะยูจิน ถ้าแกเสียตัวไป ก็เท่ากับแกไม่บริสุทธิ์อีกแล้วนะ และถ้าเกิดพี่คิม ไม่เป็นอย่างที่แกคิดล่ะ แกจะใช้ชีวิตอยู่ยังไง และแกจะต้องเจ็บมากขนาดไหน”

          “ฉันแค่อยากพิสูจน์”

          “ทำไมไม่ถามพี่คิมไปตรงๆ ล่ะ ว่าคิดกับแกยังไง ยังรักแกเหมือนเดิมอยู่อีกมั้ย”

          “ฉันไม่รู้ว่าพี่คิมโกรธอะไรฉันหรือเปล่า อยู่ดีๆ พี่คิมก็ไม่เหมือนเดิม พี่คิมไม่เคยมีสาวๆ คนไหนเลยด้วยซ้ำ หรือถ้ามีพี่คิมก็ไม่เคยที่จะโกรธฉันขนาดนี้มาก่อนนะนานิ อีกทั้งยังตัดความสัมพันธ์กับฉันอีก”

          “ฉันก็ไม่รู้ว่าจะใช้คำพูดไหนมาอธิบายแกได้อีกนะยูจิน แกเสียตัวให้กับคนที่แกรัก แกพอใจงั้นเหรอ? แต่แกไม่นึกผลที่ตามมาเลยเหรอ หรืออย่างน้อยถ้าแกเกิดพลาดท้องขึ้นมาล่ะ แกจะว่ายังไง”

          “ฉันก็ป้องกันสิ อย่าลืมนะว่าฉันเรียนสูตินรีแพทย์นะ เรื่องแบบนี้ฉันไม่พลาดอยู่แล้วแก”

          “ไม่มีทางไหนที่ฉันจะโน้มน้าวแกได้เลยใช่มั้ยยูจิน”

          “ไม่มีหรอก อย่างที่ฉันบอก ถ้าแกมีความรักอย่างฉัน แกก็คงจะเข้าใจฉันมากกว่านี้นานิ”

          “อือ ฉันคงต้องมีความรักอย่างแกหรือเปล่า ฉันถึงจะเข้าใจความรู้สึกของแก”

          “แกช่วยฉันคิดแผนหน่อย ว่าฉันจะเข้าห้องพี่คิมได้ยังไง พี่คิมเปลี่ยนพาร์สเวิร์ดไปแล้วแก ตอนนั้นพี่คิมใช้วันเกิดกับเดือนเกิดผสมกัน แล้วครั้งนี้จะเป็นอะไรวะ แกลองช่วยคิดหน่อยดิ”

          “เอาสิ! ตกลงแกจะเริ่มวันไหน? ฉันจะช่วยแกเองยูจิน”

          “ได้พาร์สเวิร์ดเข้าห้องก่อนแก คงไม่นานนี้แหละ”

          “งั้น ก็คิดกันเลย วันเกิดบวกเบอร์โทรสามตัวท้าย หรือเบอร์โทรศัพท์สี่ตัวท้าย หรือ #%^&**@!@&#$”

.......................

[ห้องตรวจ...โรงพยาบาลเชาวกรกูล]

          “หลอดเลือดแดงที่ไปเลี้ยงกล้ามเนื้อหัวใจแข็งตัว มีไขมันไปเกาะผนังของหลอดเลือด ทำให้หลอดเลือดแดงตีบแคบลง ปริมาณเลือดแดงผ่านได้น้อย ส่งผลทำให้เกิดภาวะกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด และหากหลอดเลือดแดงตีบแคบมากก็จะอุดตันครับ คนไข้ไม่ต้องกังวลนะครับ หมอจะทำการผ่าตัดทำทางเบี่ยงหลอดเลือดหัวใจ จริงๆ ถ้าทราบเร็วกว่านี้ก็คงไม่ต้องถึงขั้นผ่าตัดหรอกครับ แค่ทานยาและควบคุมอาหารก็เพียงพอ แต่นี่อุดตันในระดับเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว ก็คงมีวิธีเดียวครับ คือการผ่าตัดครับ”

          คิมหันต์เป็นมือหนึ่งของศัลยแพทย์หัวใจ ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นหมอได้เพียงไม่กี่ปี และพึ่งจบมาใหม่ก็ตาม แต่คิมหันต์มีความเก่งชนิดหาตัวจับยากมาก เขาศึกษาตำราและสถาบันนอกห้องเรียนอยู่เสมอ จนได้รับเกียรตินิยมอันดับหนึ่งมาครองตอนจบการศึกษา

          “ขอบคุณมากครับคุณหมอ คงต้องฝากชีวิตไว้กับคุณหมอแหละครับ เขาบอกว่าหมอหัวใจที่นี่เก่งมาก และเป็นลูกชายเจ้าของโรงพยาบาลด้วย จริงมั้ยครับหมอ”

          “ครับ เรื่องเป็นลูกชายคือเรื่องจริงครับ แต่เรื่องเก่งมากก็คงต้องรอดูผลการรักษาอีกทีนะครับคุณลุง”

          คิมหันต์คิดว่าตัวเขาเองยังต้องเรียนรู้เรื่องนี้อีกมากมาย ทั้งการทำวิจัยต่างๆ แต่การเป็นหมอนั้น เป็นสิ่งที่คิมหันต์รักอยู่เป็นทุนอยู่แล้ว เลยทำให้เขามีความสุขกับการทำงานนี้ โดยปราศจากสิ่งรบกวน (ยัยจอมยุ่ง)

          เหตุการณ์เมื่อวาน คิมหันต์ยังโกรธเธอไม่หาย เมนิลาเอาแต่ใจตัวเองจนเกินไป ‘ล้ำเส้นมากเกินไป’

          เหตุผลในความเปลี่ยนไปของคิมหันต์นั้นก็คือ คิมหันต์ต้องการให้เมนิลากลับไปโฟกัสเรื่องเรียน และโตเป็นผู้ใหญ่มากกว่านี้ คิมหันต์รู้มาตลอด ว่าน้องสาวบุญธรรมของเขา รักเขาแบบไหน มันไม่ใช่เพียงแค่พี่น้องธรรมดา เมนิลาคิดมากกว่านั้น

          คิมหันต์ไม่อยากได้ขึ้นชื่อว่ารักน้องสาวตัวเอง ถึงแม้เขากับเมนิลาจะไม่ใช่สายเลือดเดียวกันก็ตาม แต่ความรู้สึกของคิมหันต์ ยังคิดว่ามันไม่ถูกต้องที่จะรักกันฉันท์แฟน

          ความน่ารักสดใสของเมนิลา เป็นสิ่งที่คิมหันต์เองต้องถอยห่าง เธอยังคงน่ารักสำหรับคิมหันต์อยู่เสมอ คิมหันต์กลัวตัวเองจะถลำลึกไปมากกว่านี้ ไม่ใช่ว่าคิมหันต์จะไม่รักเมนิลา เขารักเธอมากกว่าที่เธอคิดด้วยซ้ำ แต่สิ่งที่มันไม่ถูกต้องนั้น มันไม่ควรที่จะเกิดขึ้น เขาไม่อาจเห็นแก่ตัวแบบนั้นได้ เลยตัดสินใจที่จะตัดความสัมพันธ์กับเธออย่างโหดร้าย ดีกว่าจะปล่อยให้เลยเถิดมากกว่านี้

......................