LOGINShare
Chapter 8
Last Updated:
2025-12-11 03:36:39Chapter 8
“พี่ก็ดีใจเหมือนกันที่เอมจำพี่ได้” ตรีชาติพูดไม่ต่างกับเพื่อน “สวยมากอย่างนี้ ชักอยากจีบมาเป็นแม่ของลูกเลย”
เขมนัทต์หน้าตึงขึ้นทันใดเมื่อได้ยินคำพูดชาติ คันไม้คันมืออยากซัดหน้าเพื่อนรักสักโครม เขายังไม่ทันเอ่ยตอบโต้ เสียงสร้อยระย้าชิงดังขึ้นเสียก่อน
“คงไม่ได้นะธาร์ม เอมแม่จองให้เกมส์แล้ว และแม่มั่นใจว่า ครั้งนี้แม่ต้องได้หลานแน่ๆ” ดูจากสายตาเขมนัทต์ สร้อยระย้ารู้แล้วว่า ลูกชายพร้อมกลืนน้ำลายตัวเอง จากไม่ใส่ใจเป็นวิ่งเข้าใส่ “ใช่ไหมเกมส์ ครั้งนี้เกมส์จะไม่ทำให้แม่ผิดหวังใช่ไหมลูก”
เพชรภูมิกับตรีชาติมองหน้าเขมนัทต์ที่หันไปมองเอมิกา ทั้งสองสนิทสนมกับเขมนัทต์สิบกว่าปี ย่อมรู้สัยใจคอเขมนัทต์ดี แล้วรู้ด้วยว่า ความคิด ความตั้งใจเขมนัทต์เปลี่ยนไป
“ก็ต้องรอดูกันต่อไปครับ แต่ผมจะพยายาม” เขมนัทต์กลัวเสียหน้า เลยแบ่งรับแบ่งสู้
“แม่มีเรื่องจะบอกเกมส์ เรื่องที่ว่านี้คือเรื่องเวลาในการทำลูก แม่ว่าสามเดือนมันดูน้อยไป เผื่อหลานของแม่จะมาในเดือนที่สี่ ห้าและหก แม่เลยขยายเวลาเป็นหกเดือน แม่คุยกับเอมแล้ว เอมโอเค แม่เลยบอกให้แกรู้”
“คุณแม่ขยายเวลาให้อย่างนี้ คงคิดว่านายไม่มีน้ำยาไง เพราะฉะนั้นนายต้องทำให้คุณแม่เห็นว่า น้ำยานายไม่บูด ถ้าน้ำยาบูดเสียหน้าแน่” ตอนนี้เพชรภูมิเชื่อมั่นว่า เขมนัทต์ไม่ทำเช่นที่ผ่านมา คราวนี้อาจพร้อมใจและเต็มใจมีทายาท
“นั่นสิ ผู้หญิงหกคนที่ผ่านมา ไม่ท้องเลยสักคน น้ำยานายบูดแน่ๆ ครั้งนี้นายต้องลบคำสบประมาทให้ได้นะ ไม่งั้นถูกล้อยันแก่แน่ๆ” ตรีชาติพูดเสริม ทั้งที่รู้เหตุผลที่หญิงสาวเหล่านั้นไม่ท้อง
“บางทีอาจไม่ได้อยู่ที่ฉันก็ได้นะ ผู้หญิงที่ผ่านมาไข่อาจยังไม่ตก มันไม่ถูกจังหวะเลยไม่ท้อง” เขมนัทต์แก้ตัว “ฉันเชื่อว่าน้ำยาฉันดี ลูกของฉันอาจมาภายในเดือนนี้ก็ได้”
“แล้วแม่จะคอยดูนะ แม่อยากเลี้ยงหลานมากๆ เลย ยังไงเกมส์กับเอมก็พยายามมีลูกด้วยกันหน่อยนะลูก” ไม่ใช่คำสั่ง แต่เป็นคำขอร้อง เขมนัทต์เห็นแววตามารดาแล้วรู้สึกผิด หากเขามีความสัมพันธ์กับผู้หญิงที่สร้อยระย้าหามาให้ ไม่แน่ว่าอาจทำให้สร้อยระย้าสมหวังนานแล้ว ไม่เลยผ่านมาจนถึงวันนี้
“ผมจะพยายามครับ” เป็นการรับปากที่เขมนัทต์ตั้งใจว่า ครั้งนี้คงเลี่ยงไม่ได้
เอ...หรือว่าเป็นความต้องการของเขาด้วยก็ไม่รู้
เอมิกาเป็นคนเดียวที่แทบไม่พูดอะไร เธอตื่นเต้นและเกิดความเขินอาย เพราะรู้ดีว่า วิธีการมีลูกคืออะไร หัวใจสาวเต้นหนักมาก ทั้งกลัวและหวาดหวั่น
ยามเธอเขิน แก้มทั้งสองข้างจะขึ้นเลือดฝาด ยิ่งทำให้ดวงหน้าเอมิกาสวยโดดเด่นขึ้นเป็นกอง คนนั่งอยู่ใกล้ๆ เผลอมองเป็นนานสองนาน มองค้างราวกับว่า ทั้งโลกไม่มีจุดน่าสนใจเท่าดวงหน้าเอมิกา
สร้อยระย้ายิ้มพอใจเมื่อเห็นสายตาลูกชายขณะมองเอมิกา เป็นสายตาที่ไม่มีความเกลียดชัง ไม่ชอบหน้า ตรงกันข้าม มีความชื่นชมอย่างเต็มเปี่ยม เห็นแล้วจุดประกายความหวังได้หลานขึ้นกระจ่างเต็มฟ้า
งานนี้ไม่มีพลาดแน่นอน...
21.05 น.
มือเรียวสวยเอื้อมมาหยิบผ้าเช็ดตัวที่แขวนอยู่ตรงราวเหล็กติดกับห้องอาบน้ำ นำมันมาเช็ดตามร่างกายจนแห้ง เธอก้าวออกมาจากห้องนั้น มาหยุดยืนหน้ากระจกบานใหญ่ตรงเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า ขวดโลชั่นบำรุงผิวถูกหยิบขึ้นมา เธอเทเนื้อครีมลงบนฝ่ามือ ก่อนลูบไล้เนื้อครีมบนผิวกายจนทั่ว ตามด้วยแป้งเด็กผลัดใบหน้า ลำแขนและช่วงอก ซึ่งเป็นเรื่องที่เธอทำทุกครั้งหลังอาบน้ำ
“อ้าว...ลืมเอาชุดนอนเข้ามาหรือนี่” หญิงสาวพูดกับตัวเอง เอมิกาจึงใช้ผ้าขนหนูพันรอบอก เปิดประตูห้องน้ำแล้วก้าวเดินออกไปด้านนอก
เท้าเล็กชะงักอยู่หน้าประตูห้องน้ำ เมื่อเห็นร่างสูงใหญ่ของเขมนัทต์กึ่งนั่งกึ่งนอนบนเตียง และตอนนี้เขาหันมามองตน หัวใจสาวเต้นไม่เป็นจังหวะแม้จะเตรียมใจว่า เขาต้องเข้ามาในห้องนี้ แล้วเธอต้องทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย แต่พอถึงเวลาจริง เอมิกากลับมีความตื่นเต้นเป็นที่สุด ความเย็นสบายจากการอาบน้ำเมื่อครู่ เวลานี้ร่างกายเธอรุมร้อนราวกับคนเป็นไข้ ก้าวเท้าแทบไม่ออก
หัวใจเอมิกาสั่นไม่หยุด สั่นหนักมากยามสายตาเห็นเรือนกายส่วนบนเปล่าเปลือย กล้ามอกเขาแน่นมาก สวยงามจนอยากนำมือไปลูบไล้ หน้าท้องเป็นลอนคลื่นสมบูรณ์แบบเหลือเกิน ส่วนล่างที่อยู่ใต้ผ้าห่ม เอมิกาคิดว่า คงไม่มีอะไรปกปิด เขมนัทต์เตรียมพร้อมสำหรับการผลิตทายาท
โอ้...อยากจะเป็นลม แค่เห็นท่อนบนยังหายใจไม่ทั่วท้อง หากเขาสะบัดผ้าห่มเปิดเผยท่อนล่าง เธอคงหายใจสะดุดแน่นอน
ในขณะเดียวกันเขมนัทต์ไม่คิดว่า หัวใจตนจะเต้นแรงเมื่อเห็นเอมิกาในสภาพเช่นนี้ ทั้งที่เขาเคยเห็นผู้หญิงนุ่งน้อยห่มน้อยหรือนุ่งผ้าขนหนูผืนเดียวมานักต่อนัก เด็กกะโปโลในอดีตที่เวลานี้ สวยผิดหูผิดตา สวยจนแทบจำไม่ได้ สวยน่ามองน่าสัมผัส งดงามเสียจนทำลายความตั้งใจที่ว่า จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงที่มารดาจัดหามาให้
Latest chapter
คลั่งรักเมียบำเรอ Chapter 10
Chapter 10 “ฉันจะเริ่มแล้วนะ” เขมนัทต์พูดเหมือนให้เธอรู้ตัว “ลืมตาสิ ฉันอยากให้เธอเห็นความสวยงามของเซ็กซ์ เป็นภาพจำอันแสนวิเศษ ซึ่งฉันจะจดจำมันเช่นกัน” เสียงเขานุ่มมาก บอกให้รู้ถึงความอ่อนโยนและอ่อนหวาน เป็นวาจาที่เอมิกาไม่เคยได้ยินจากปากเขามาก่อน ที่ผ่านมาจะเป็นเสียงไม่พอใจ ตะคอกบ้าง เสียงข่มใส่บ้าง เปลือกตาเอมิกาค่อยๆ เปิดทีละนิดอย่างกล้าๆ กลัวๆ เพราะเขาใช้ริมฝีปากคลอเคลียกลีบปากตนอยู่ “น่ารักจัง”เขมนัทต์ชื่นชมเหนือเรียวปากอิ่ม วินาทีต่อมา จูบแรกในชีวิตเอมิกาก็ถูกช่วงชิงจากชายหนุ่มที่เธอหลงรักมาหลายปี เธอไม่อยากเชื่อเลยว่า ความฝัน ความหวังเล็กๆ ในหัวใจกลายเป็นจริง เรียวปากหยักสวยของเขมนัทต์นวดกลีบปากอิ่มเบาๆ คล้ายกับว่ากำลังดึงความหวาดกลัว ประหม่าออกจากจิตใจเอมิกา ให้เธอคุ้นชินกับจุมพิตแรก ทว่า...กลับไม่ใช่ตามเขาคิด หัวใจสาวเต้นกระหน่ำยิ่งกว่าพลทหารตีกลองศึก สร้างความฮึกเหิมให้เหล่าทหารกล้า ความรู้สึกนั้นยังคงประทับอยู่ในใจ แล้วดูเหมือนว่าทวีคูณทุกขณะจิต เขมนัทต์ลงน้ำหนักการบดจูบมากขึ้น ช่วงวินาทีนี้เหมือนมีกระแสไฟอ่อนๆ โล
คลั่งรักเมียบำเรอ Chapter 9
Chapter 9วินาทีที่เห็นหน้าเอมิกาในลุคใหม่ เขาอยากคว้าตัวเธอเข้ามากอดและลากขึ้นเตียงเพื่อผลิตลูกเสียตอนนั้น ทว่าก็ต้องอดเปรี้ยวไว้กินหวาน ไม่อยากให้ให้ใครเข้าใจว่า เขากลืนน้ำลายตัวเองและปากกับใจไม่ตรงกัน หลังจากกินมื้อเย็นที่รู้สึกว่า อร่อยเป็นพิเศษเสร็จ เขาออกไปนั่งดื่มกับเพชรภูมิและตรีชาติเพียงแค่นหนึ่งชั่วโมงก็รีบขอตัวกลับบ้านระหว่างที่นั่งดื่มกันตามประสาเพื่อน ทั้งสามได้พูดถึงเรื่องการเดิมพัน ผลที่ออกมาคือเขมนัทต์แพ้ คนแพ้ไม่มีทีท่าอิดออดกับการทำบุญให้มูลนิธิใดก็ได้จำนวนหนึ่งล้านบ้าน เขมนัทต์คิดไว้ว่า จะบริจาคให้สิบมูลนิธิ มูลนิธิละหนึ่งแสนบาทความเป็นเพื่อนกันมานานรู้ไส้รู้พุงกันดี เพชรภูมิกับตรีชาติเอ่ยแซวเขมนัทต์เรื่องเอมิกาที่ลบภาพเดิมไปจนสิ้น เป็นคนใหม่ที่มีความสวยจับใจ มองแล้วไม่อยากละสายตา ซึ่งทั้งสองรู้ด้วยว่า ความคิดของเขมนัทต์เปลี่ยนไป ซึ่งคนถูกแซวก็ยอมรับแต่โดยดี“มานี่สิ” เสียงเขมนัทต์ดังทำลายความเงียบ เอมิกาก้าวเดินมาหาคนสั่งด้วยขาค่อนข้างสั่น แต่หัวใจสั่นหนักกว่า ยิ่งเดินเข้าใกล้เขา อัตราการเต้นของหัวใจก็ยิ่งเพิ่มทวี เอมิกามาหยุดยืนริมเตียง เธอหลุบตามองลำแขนใหญ่ที่ย
คลั่งรักเมียบำเรอ Chapter 8
Chapter 8 “พี่ก็ดีใจเหมือนกันที่เอมจำพี่ได้” ตรีชาติพูดไม่ต่างกับเพื่อน “สวยมากอย่างนี้ ชักอยากจีบมาเป็นแม่ของลูกเลย” เขมนัทต์หน้าตึงขึ้นทันใดเมื่อได้ยินคำพูดชาติ คันไม้คันมืออยากซัดหน้าเพื่อนรักสักโครม เขายังไม่ทันเอ่ยตอบโต้ เสียงสร้อยระย้าชิงดังขึ้นเสียก่อน “คงไม่ได้นะธาร์ม เอมแม่จองให้เกมส์แล้ว และแม่มั่นใจว่า ครั้งนี้แม่ต้องได้หลานแน่ๆ” ดูจากสายตาเขมนัทต์ สร้อยระย้ารู้แล้วว่า ลูกชายพร้อมกลืนน้ำลายตัวเอง จากไม่ใส่ใจเป็นวิ่งเข้าใส่ “ใช่ไหมเกมส์ ครั้งนี้เกมส์จะไม่ทำให้แม่ผิดหวังใช่ไหมลูก” เพชรภูมิกับตรีชาติมองหน้าเขมนัทต์ที่หันไปมองเอมิกา ทั้งสองสนิทสนมกับเขมนัทต์สิบกว่าปี ย่อมรู้สัยใจคอเขมนัทต์ดี แล้วรู้ด้วยว่า ความคิด ความตั้งใจเขมนัทต์เปลี่ยนไป “ก็ต้องรอดูกันต่อไปครับ แต่ผมจะพยายาม” เขมนัทต์กลัวเสียหน้า เลยแบ่งรับแบ่งสู้ “แม่มีเรื่องจะบอกเกมส์ เรื่องที่ว่านี้คือเรื่องเวลาในการทำลูก แม่ว่าสามเดือนมันดูน้อยไป เผื่อหลานของแม่จะมาในเดือนที่สี่ ห้าและหก แม่เลยขยายเวลาเป็นหกเดือน แม่คุยกับเอมแล้ว เอมโอเค แม่เลยบอกให้แกรู้”
คลั่งรักเมียบำเรอ Chapter 7
Chapter 7“ไปกินข้าวบ้านแม่ไหมล่ะ วันนี้แม่จัดอาหารชุดพิเศษนะ ต้อนรับหนูเอม” สร้อยระย้าได้ทีชวนสองหนุ่มที่นางรักเหมือนลูก “แล้วเกมส์กำลังสงสัยใช่ไหมว่า ทำไมแม่ถึงมาที่นี่”สมกับเป็นแม่ลูกกันจริงๆ สร้อยระย้ามองหน้าลูกชายก็รู้ทันที“ใช่ครับ ปกติคุณแม่ไม่มาที่นี่ นอกจากการประชุมผู้ถือหุ้น”“แม่มารับเกมส์กลับบ้านไงลูก” สามหนุ่มมองหน้ากัน คำถามเดียวพุ่งใส่สมองคือ มารับกลับบ้านทำไม“มารับผมกลับบ้านหรือครับ” เขมนัทต์ทวนประโยคที่ได้ยิน “ผมโตแล้วนะครับคุณแม่ ผมกลับบ้านเองได้”“วันอื่นน่ะใช่ แต่วันนี้แม่กลัวว่าแกจะเจ้าเล่ห์ไปโน่นไปนี่ ประวิงเวลากลับบ้านช้าไงล่ะ แม่ไม่อยากให้เสียฤกษ์เข้าหอ แม่เลยมารับแกที่นี่ ถ้าแกไม่กลับไปกับแม่ แกไปไหนแม่ก็จะไปด้วย เราจะได้กลับบ้านพร้อมกัน”เพชรภูมิกับตรีชาติอยากยกนิ้วให้สร้อยระย้าที่ฉลาดทันลูกชายเหลือเกิน เล่นดักทางเช่นนี้ มีหรือเขมนัทต์จะไม่กลับบ้านพร้อมคนเป็นแม่ต่างกับเขมนัทต์ที่หน้าเรียบตึง เขาชะล้าใจไปหน่อย ถ้ารู้ว่ามารดาจะมาที่นี่ เขากับเพื่อนจะรีบออกไปก่อน แต่นี่มาในเวลาที่เขากับสองเพื่อนรักยังอยู่ในห้องนี้ มันจึงเป็นเรื่องที่เลี่ยงยากมาก“งานผมกองเต็ม
คลั่งรักเมียบำเรอ Chapter 6
Chapter 616.30 น. เขมนัทต์ทำหน้าเซ็งกะตายขณะมองดูนาฬิกาที่วางอยู่บนโต๊ะทำงาน วันนี้วันแรกที่เขาไม่อยากเลิกงาน อยากให้เวลาในการทำงานมีต่อไปเรื่อยๆ แบบไม่มีที่สิ้นสุด เพราะเขาไม่อยากกลับบ้านไปเจอหน้าเอมิกา หญิงสาวที่ไม่มีอะไรน่าสนใจสักนิดเดียว เพียงแค่นึกถึงหน้าอารมณ์ปรารถนาก็ดำวืด หรือจะพูดว่า ไม่อยากเห็นหน้าเธอก็ว่าได้ เมื่อเช้าก่อนออกจากบ้านสร้อยระย้าย้ำกับเขมนัทต์ว่า เอมิกาจะมาถึงบ้านช่วงเที่ยง วันนี้ให้กลับบ้านมากินข้าวเย็นกันพร้อมหน้า เขมนัทต์ได้ยินถึงกับถอนหายใจ รับคำไปส่งๆ เพราะเย็นนี้เขาจงใจไปดื่มเหล้าย้อมใจกับตรีชาติกับเพชรภูมิ “ไอ้เกมส์ทำหน้าให้มันดีๆ หน่อย วันนี้จะได้เจอเมียคนใหม่นะโว้ย มึงต้องหน้าแช่มชื่นสิวะ” ตรีชาติเห็นหน้าเขมนัทต์แล้วอดแซวไม่ได้ “มึงอย่าแซวกู มึงไม่เป็นกู มึงไม่รู้หรอกว่ามันอึดอัดแค่ไหนที่ต้องทนเห็นหน้าและอยู่ร่วมบ้านเดียวกับคนที่ตัวเองไม่ชอบ แถมไม่สวยด้วย เซ็งชะมัด” เขมนัทต์อารมณ์เสียขึ้นมาทันใด ปาปากกาลงบนแฟ้มเอกสารด้วยอาการเซ็งจัด “กูอยากรู้จังว่า เอมตอนนั้นทำอะไรให้มึงไม่ชอบหนักหนาวะ มึงถึงตั้งแง่กับ
คลั่งรักเมียบำเรอ Chapter 5
“ป้าเตรียมตัวเลี้ยงคุณหนูต้วน้อยๆ ไว้แล้วนะคะ พร้อมมากๆ ค่ะ” สายพิณมีความหวังด้วยคน “แม่ไม่ได้กดดันนะเอม ท้องก็ท้อง ไม่ท้องก็ไม่เป็นไร แต่แม่มั่นใจว่า แม่ของหลานคนแรกของแม่คือเอม” สร้อยระย้าเชื่อมั่นเต็มร้อย “คุณหญิงคะ สายว่าไม่ได้ขึ้นอยู่กับหนูเอมค่ะว่าจะท้องหรือไม่ท้อง โน่นค่ะ คุณเกมส์ต่างหาก ไม่รู้ว่าทำเป็นหรือเปล่า ผู้หญิงหกคนแล้วนะคะไม่ท้องสักที” สายพิณพูดเชิงบ่น นางเองก็อยากเลี้ยงลูกของเขมนัทต์ไม่ต่างกับสร้อยระย้า ตอนนี้พร้อมทั้งกายและใจ “สายว่า บางทีเวลาสามเดือนอาจน้อยไปก็ได้นะคะ คุณหญิงน่าจะเพิ่มเป็นหกเดือน เผื่อน้ำยาคุณเกมส์ของสายจะเห็นผล” “ฉันก็เคยคิดนะว่า สามเดือนมันน้อยไป บางคนใช้เวลาเป็นปีกว่าจะมีลูก” สร้อยระย้าเห็นด้วยกับคำพูดสายพิณ “เอมขัดข้องไหม ถ้าแม่จะปรับเวลาเป็นหกเดือน” “เอมไม่ขัดข้องค่ะ แต่เอมกลัวว่าคุณเกมส์อาจไม่ยอม” “เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง แม่จัดการเอง” สร้อยระย้ามั่นใจว่าลูกชายตัวดีต้องยอม “แม่ว่าเอมขึ้นไปพักบนห้องดีกว่านะลูก อาบน้ำอาบท่าให้สดชื่น นอนหลับสักงีบ หลับให้สบายไม่ต้องกังวลอะไร ถึงเวลาอาหารเย็นแม่จะ
You may also like
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ
หลิวหลีเสวียเสวี่ย646.3K viewsนับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ
อิงเซี่ย47.0K viewsเมียเด็ก Honey (I hate you)
ลำเจียก44.5K viewsเมียขัดดอก
ชะนีติดมันส์82.5K viewsกักขังสายลม
พะยูนยิ้ม957 viewsกลรักเตชทัต
มัญนิตา63 viewsเมื่อผมกลายเป็นเด็กท่านประธาน
PR Star Ploy189 viewsเผลอใจรักเมียคนเดิม
ณัฐพรพราว193 views
