All Chapters of คลั่งรักเมียบำเรอ: Chapter 1 - Chapter 10

Chapter1โอ๊ย...ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า มารดาจะมีความคิดนี้อยู่ 4 ปีแล้ว 4 ปีที่ไม่มีเรื่องนี้มาระคายใจ นึกว่าเลิกล้มความตั้งใจไปแล้ว สุดท้ายก็มีจนได้! “คุณแม่ว่าอะไรนะครับ จะให้เอมมาเป็นนางบำเรอผมหรือครับ ผมไม่เอานะ ไม่ใช่สเปค ตัวก็ดำ สวยก็ไม่สวย ถ้าเป็นโมนาก็ว่าไปอย่าง” เขมนัทต์หรือเกมส์รีบปฏิเสธคุณหญิงสร้อยระย้าผู้เป็นมารดาทันทีที่รู้ว่า หญิงสาวที่มารดาหามาให้เป็นแม่พันธ์คนที่เจ็ดคือใคร “แม่ว่าเอมนี่แหละดีแล้ว ไม่สวยแต่นิสัยดีมากๆ เลย แม่ชอบ” อันที่จริงสร้อยระย้าหมายตาเอมิกามานานแล้ว ทว่าด้วยปัจจัยหลายอย่าง ไม่ว่าจะด้วยอายุของเอมิกา อีกทั้งเธอยังศึกษาอยู่ต่างประเทศ จึงไม่สะดวกต่อภารกิจนี้ แต่ตอนนี้ทุกอย่างลงตัว นางจึงรีบจัดการก่อนมีใครตัดหน้า “คุณแม่ชอบ แต่ผมไม่ชอบ ผมว่าเอาโมนาดีกว่าครับคุณแม่ สวย หุ่นดี ผมชอบมากกว่าเอมเสียอีก” เขมนัทต์ต่อรอง “แค่ผมนึกถึงหน้าเอม อารมณ์ผมก็ดับแล้วครับ ถ้าเป็นอย่างนั้นคุณแม่อดได้หลาน ผมไม่รู้ด้วยนะ” “แม่ไม่เชื่อหรอกว่า แกเห็นเอมแล้วอารมณ์จะดับ แม่ว่าวิ่งเข้าใส่มากกว่า” สร้อยระย้าคิดไปอีกทาง “แก

“โจทย์ยากนะเนี่ย” พูดไปถอนหายใจไป “ก็ดีกว่าไม่มีโจทย์ให้ทำไม่ใช่เหรอ เพราะนั่นหมายถึง แกไม่มีโอกาสได้เข้าใกล้คุณเกมส์ แกต้องทำให้ได้นะ แต่ถ้าพยายามแล้วและไม่สำเร็จ แกก็ต้องทำใจ ตัดใจจากคุณเกมส์ เริ่มต้นกับใครสักคนที่รักแกจริง และยอมรับเรื่องที่ผ่านมาของแกได้” เป็นที่รู้กันว่า กฎระเบียบของคุณหญิงสร้อยระย้าคือ ต้องการทายาทที่มาจากวิธีธรรมชาติ ไม่ใช่เพราะเทคโนโลยีล้ำสมัย ผู้หญิงที่นางหามาให้บุตรชายจำกัดแค่สามเดือน หากพ้นกำหนดยังไม่มีการตั้งครรภ์ ถือว่าหมดหน้าที่ ผู้หญิงคนนั้นจะได้เงินจำนวนหนึ่งล้านบาทเป็นค่าจ้าง ตรงกันข้ามหากตั้งครรภ์จะได้เงินห้าล้านบาท และได้สิทธิ์อีกหลายอย่างตามสัญญา เอมิกาคือผู้หญิงคนที่เจ็ดที่สร้อยระย้าตั้งใจให้เป็นแม่ของหลาน แล้วเป็นคนสุดท้ายที่จะหาผู้หญิงให้เขมนัทต์ “จะว่าไป คุณป้าน่าจะเลือกพี่มากกว่าเอมนะ พี่สวยกว่า โปรไฟล์ดีกว่าเอมทุกอย่าง ทำไมเลือกเอมก็ไม่รู้”ข้อนี้เอมิกาสงสัยไม่น้อย แต่สำหรับโมนิก้า เธอมีคำตอบทว่าบอกน้องสาวไม่ได้ “เพราะคุณป้าเลือกเอมไงล่ะ ท่านย่อมมีเหตุผลของท่านจริงไหม” โมนิก้าตอบน้องสาว “คิดในแง่ดี เราก

“ป้าเตรียมตัวเลี้ยงคุณหนูต้วน้อยๆ ไว้แล้วนะคะ พร้อมมากๆ ค่ะ” สายพิณมีความหวังด้วยคน “แม่ไม่ได้กดดันนะเอม ท้องก็ท้อง ไม่ท้องก็ไม่เป็นไร แต่แม่มั่นใจว่า แม่ของหลานคนแรกของแม่คือเอม” สร้อยระย้าเชื่อมั่นเต็มร้อย “คุณหญิงคะ สายว่าไม่ได้ขึ้นอยู่กับหนูเอมค่ะว่าจะท้องหรือไม่ท้อง โน่นค่ะ คุณเกมส์ต่างหาก ไม่รู้ว่าทำเป็นหรือเปล่า ผู้หญิงหกคนแล้วนะคะไม่ท้องสักที” สายพิณพูดเชิงบ่น นางเองก็อยากเลี้ยงลูกของเขมนัทต์ไม่ต่างกับสร้อยระย้า ตอนนี้พร้อมทั้งกายและใจ “สายว่า บางทีเวลาสามเดือนอาจน้อยไปก็ได้นะคะ คุณหญิงน่าจะเพิ่มเป็นหกเดือน เผื่อน้ำยาคุณเกมส์ของสายจะเห็นผล” “ฉันก็เคยคิดนะว่า สามเดือนมันน้อยไป บางคนใช้เวลาเป็นปีกว่าจะมีลูก” สร้อยระย้าเห็นด้วยกับคำพูดสายพิณ “เอมขัดข้องไหม ถ้าแม่จะปรับเวลาเป็นหกเดือน” “เอมไม่ขัดข้องค่ะ แต่เอมกลัวว่าคุณเกมส์อาจไม่ยอม” “เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง แม่จัดการเอง” สร้อยระย้ามั่นใจว่าลูกชายตัวดีต้องยอม “แม่ว่าเอมขึ้นไปพักบนห้องดีกว่านะลูก อาบน้ำอาบท่าให้สดชื่น นอนหลับสักงีบ หลับให้สบายไม่ต้องกังวลอะไร ถึงเวลาอาหารเย็นแม่จะ

Chapter 7“ไปกินข้าวบ้านแม่ไหมล่ะ วันนี้แม่จัดอาหารชุดพิเศษนะ ต้อนรับหนูเอม” สร้อยระย้าได้ทีชวนสองหนุ่มที่นางรักเหมือนลูก “แล้วเกมส์กำลังสงสัยใช่ไหมว่า ทำไมแม่ถึงมาที่นี่”สมกับเป็นแม่ลูกกันจริงๆ สร้อยระย้ามองหน้าลูกชายก็รู้ทันที“ใช่ครับ ปกติคุณแม่ไม่มาที่นี่ นอกจากการประชุมผู้ถือหุ้น”“แม่มารับเกมส์กลับบ้านไงลูก” สามหนุ่มมองหน้ากัน คำถามเดียวพุ่งใส่สมองคือ มารับกลับบ้านทำไม“มารับผมกลับบ้านหรือครับ” เขมนัทต์ทวนประโยคที่ได้ยิน “ผมโตแล้วนะครับคุณแม่ ผมกลับบ้านเองได้”“วันอื่นน่ะใช่ แต่วันนี้แม่กลัวว่าแกจะเจ้าเล่ห์ไปโน่นไปนี่ ประวิงเวลากลับบ้านช้าไงล่ะ แม่ไม่อยากให้เสียฤกษ์เข้าหอ แม่เลยมารับแกที่นี่ ถ้าแกไม่กลับไปกับแม่ แกไปไหนแม่ก็จะไปด้วย เราจะได้กลับบ้านพร้อมกัน”เพชรภูมิกับตรีชาติอยากยกนิ้วให้สร้อยระย้าที่ฉลาดทันลูกชายเหลือเกิน เล่นดักทางเช่นนี้ มีหรือเขมนัทต์จะไม่กลับบ้านพร้อมคนเป็นแม่ต่างกับเขมนัทต์ที่หน้าเรียบตึง เขาชะล้าใจไปหน่อย ถ้ารู้ว่ามารดาจะมาที่นี่ เขากับเพื่อนจะรีบออกไปก่อน แต่นี่มาในเวลาที่เขากับสองเพื่อนรักยังอยู่ในห้องนี้ มันจึงเป็นเรื่องที่เลี่ยงยากมาก“งานผมกองเต็ม

Chapter 9วินาทีที่เห็นหน้าเอมิกาในลุคใหม่ เขาอยากคว้าตัวเธอเข้ามากอดและลากขึ้นเตียงเพื่อผลิตลูกเสียตอนนั้น ทว่าก็ต้องอดเปรี้ยวไว้กินหวาน ไม่อยากให้ให้ใครเข้าใจว่า เขากลืนน้ำลายตัวเองและปากกับใจไม่ตรงกัน หลังจากกินมื้อเย็นที่รู้สึกว่า อร่อยเป็นพิเศษเสร็จ เขาออกไปนั่งดื่มกับเพชรภูมิและตรีชาติเพียงแค่นหนึ่งชั่วโมงก็รีบขอตัวกลับบ้านระหว่างที่นั่งดื่มกันตามประสาเพื่อน ทั้งสามได้พูดถึงเรื่องการเดิมพัน ผลที่ออกมาคือเขมนัทต์แพ้ คนแพ้ไม่มีทีท่าอิดออดกับการทำบุญให้มูลนิธิใดก็ได้จำนวนหนึ่งล้านบ้าน เขมนัทต์คิดไว้ว่า จะบริจาคให้สิบมูลนิธิ มูลนิธิละหนึ่งแสนบาทความเป็นเพื่อนกันมานานรู้ไส้รู้พุงกันดี เพชรภูมิกับตรีชาติเอ่ยแซวเขมนัทต์เรื่องเอมิกาที่ลบภาพเดิมไปจนสิ้น เป็นคนใหม่ที่มีความสวยจับใจ มองแล้วไม่อยากละสายตา ซึ่งทั้งสองรู้ด้วยว่า ความคิดของเขมนัทต์เปลี่ยนไป ซึ่งคนถูกแซวก็ยอมรับแต่โดยดี“มานี่สิ” เสียงเขมนัทต์ดังทำลายความเงียบ เอมิกาก้าวเดินมาหาคนสั่งด้วยขาค่อนข้างสั่น แต่หัวใจสั่นหนักกว่า ยิ่งเดินเข้าใกล้เขา อัตราการเต้นของหัวใจก็ยิ่งเพิ่มทวี เอมิกามาหยุดยืนริมเตียง เธอหลุบตามองลำแขนใหญ่ที่ย