บทที่ 16 ทบทวนความหลัง

ภายในห้องสวีทของโรงแรมหรู บรรยากาศเต็มไปด้วยกลิ่นอายของความโรแมนติก ทว่าเขมมิกากลับรู้สึกขยะแขยงผู้ชายที่กำลังเดินมาหาเธอ เขาเปลี่ยนชุดออกได้อย่างรวดเร็วทันใจ เหลือไว้แค่เสื้อคลุมตัวยาวสีขาว ทำเอาหญิงสาวหายใจหอบถี่ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว                                  

            แผ่นหลังของเธอเริ่มมีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นมา ความร้อนแผ่ไปทั่วทุกอณูของเรือนกาย บวกกับความปรารถนาที่กำลังลุกโชน ทำเอาเขมมิกาแทบไม่เป็นตัวของตัวเอง                                                   

“ฉันขอเข้าห้องน้ำก่อนได้ไหมคะ” เธอพยายามประคองสติอันน้อยนิด เพื่อเอ่ยปากขอร้องแววตาของหญิงสาวพยายามอ้อนวอนชายตรงหน้า เพราะในเวลานี้มันคือทางรอดเดียว                                         

“น้ำอาจช่วยดับร้อนได้ชั่วครั้งชั่วคราว แต่ผมสามารถทำให้ไฟในกายของคุณดับลงได้ โดยที่คุณไม่ต้องทรมานอย่าพยายามปฏิเสธผมเลยนะด็อกเตอร์เขมมิกา”                                                                

ชายตัวโตพูดพลางโน้มตัวเข้าหาเธอ ทำเอาเขมมิการ้อนรุ่มในกาย เมื่อสมองของเธอกำลังต่อต้านความปรารถนาที่กำลังลุกโชน ทว่าสติที่มีกำลังถดถอยลงไปทุกที                                                    

หยาดน้ำใส ๆ ไหลออกมาจากดวงตาคู่สวย ร่างกายที่เธอเฝ้าทะนุถนอมไม่ยุ่งเกี่ยวกับชายใด ตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา มันกำลังจะหมดความหมายหลังจากถูกซาตานร้ายไล่ต้อนให้เธอต้องจนมุม

“ผมรู้นะคุณต้องการผมมากแค่ไหน”                                           

หมับ!! ไหล่มนถูกผลักล้มลงไปนอนราบกับเตียง สภาพของเขมมิกาไม่ต่างจากคนจนตรอก เธอคงต้องยอมรับกับโชคชะตาที่เอาแต่เล่นตลกครั้งแล้วครั้งเล่า                                                                       

“น้ำตาของคุณกำลังทำให้เลือดลมในกายผมสูบฉีด ผมชอบจังเวลาเห็นผู้หญิงพยายามต่อต้าน ทั้งที่กายของคุณมันต้องการผมจนถึงขีดสุด” เขาไม่พูดเปล่าแต่คว้าเอาเชือกมาผูกข้อมือข้อเท้าหญิงสาวเอาไว้

“ไอ้สารเลวเอ๊ย!”                                                                                    

“ผมยังเลวได้มากกว่านี้ ถ้าคุณยังฤทธิ์เยอะอยู่แบบนี้”       

“ออกไปให้พ้น!... ฉันจะแจ้งความจับคุณ” หญิงสาวหายใจหอบเหนื่อย เธอกลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบาก เม็ดเหงื่อเริ่มผุดพรายขึ้นมาจนแผ่นหลังเปียกโชก ดวงตากลมโตเริ่มฉายแววทรมาน เมื่อยาที่เขาใช้กับเธอเริ่มออกฤทธิ์มากขึ้น                                                            

“สวย ๆ แบบนี้ ทำไมศาสตราจารย์ปรเมศถึงกล้าปล่อยไปนะ” คราวนี้อาจารย์สุชาติเริ่มลูบไล้หลังเท้าหญิงสาว ก่อนจะเคลื่อนฝ่ามือขึ้นมาเรื่อย ๆ แล้วหยุดลงตรงเอวคอด สรีระเรือนกายของเธอช่างไร้ที่ติเหลือเกิน เขาอยากเก็บช่วงเวลาดี ๆ นี้กับเธอ                                           

“ผมตั้งกล้องแป๊บหนึ่ง จุ๊บ” เขมมิการู้สึกขยะแขยงเสียจนแทบกลั้นใจตาย ทว่าเธอไม่อาจทำได้นอกเสียจากภาวนาให้ใครสักคนผ่านมาช่วย ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้ ยังไงเสียเธอก็คงต้องตกเป็นผู้หญิงอีกคนของอาจารย์สุชาติ                                                                 

“อ๊า... ไม่ไหวแล้ว... อืม...” เขมมิกาครางออกมาด้วยความกำหนัด ซึ่งส่งผลให้อีกฝ่ายแสยะยิ้มออกมาด้วยความพึงพอใจ เมื่อเขาเห็นความอดทนของเธอกำลังจะสิ้นสุดลง                                               

“คุณสวยมาก สวยเสียจนผมทนไม่ไหวแล้ว”                                 

แคว๊ก!! เขาไม่ได้สนใจในราคาชุดที่เธอสวมใส่ จัดการฉีกจนเปิดไหล่เผยให้เห็นผิวเนียนขาวผ่อง

เมื่อเขมมิกาส่ายตัวไปมาด้วยอาการทรมานจากฤทธิ์ของยา ยิ่งทำให้ชายหนุ่มรู้สึกมีอารมณ์มากขึ้น เขาโน้มตัวลงไปคร่อมหญิงสาวร่างอรชรเอาไว้ ก่อนจะลูบไล้ใบหน้านวลผ่อง ซึ่งแววตาของเธอมองมาที่เขาด้วยความวิงวอน ประหนึ่งกำลังขอร้องให้แก้มัด เพราะเธออยากร่วมรักกับเขาเต็มที                             

ปัง!!                                                                          

หมับ!! อาจารย์สุชาติถูกเหวี่ยงลงไปกับพื้นอย่างไม่ทันตั้งตัว เมื่อผู้มาเยือนไม่พูดพร่ำทำเพลง เขารัวหมัดชกไปยังใบหน้าอันหล่อเหลาอย่างไม่ยั้ง ราวกับคนกำลังเสียสติ เมื่อเห็นเขมมิกาถูกมัดมือมัดเท้าแถมเธอยังดิ้นทุรนทุรายส่ายตัวไปมาด้วยความทรมาน                                                

ตุ้บตับ! ตุ้บ! ตุ้บ!                                                 

“ศาสตราจารย์ปรเมศ!” อาจารย์สุชาติอุทานออกมาด้วยใบหน้าตื่นตระหนก เมื่อเห็นอีกฝ่ายตั้งใจทำร้ายตัวเองอย่างไม่ยั้งมือ                         

“มึงทำกับผู้หญิงที่ไม่มีทางสู้แบบนี้ได้ยังไง! มึงรู้ใช่ไหมใครแตะต้องเธอจะเป็นยังไงฮ่ะ! ผู้หญิงของกูมึงห้ามแตะ!”                                            

“ผมขอโทษ ผมแค่ทำตามคำสั่งท่านรองอธิการฐานิน ผมไม่รู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงของศาสตราจารย์” น้ำเสียงแหบพร่ากับท่าทีหวาดกลัวช่างสวนทางกับเมื่อครู่ ที่เขาทำตัวราวกับราชสีห์                          

“นทีจัดการส่งมันออกนอกประเทศใช้แรงงานเยี่ยงทาส อย่าได้กลับมาเหยียบผืนแผ่นดินไทยอีก”           

“ครับบอส”                                                                               

“ได้โปรดยกโทษให้ผมเถอะนะครับ” น้ำเสียงอ้อนวอนไม่มีผลต่อศาสตราจารย์หนุ่มเลยสักนิด เมื่อเขาเห็นเขมมิกากำลังดิ้นรนอย่างทรมาน        

“เอาตัวมันไป”                                                                           

“ครับบอส”                                                                               

“ช่วยฉันด้วยค่ะ... อ๊า... ไม่ไหวแล้ว”                                            

“ใจเย็น ๆ นี่คุณอยู่นิ่ง ๆ ก่อนได้ไหม ผมจะแก้เชือกออกให้” ศาสตราจารย์ด็อกเตอร์ปรเมศพูดพลางแก้เชือกออกจากมือและเท้าเขมมิกา ก่อนที่เขาจะอุ้มเธออกมาจากห้องนั้น แล้วพาหญิงสาวไปยังห้องข้าง ๆ ทันที

“ผมขอโทษที่มาช้า”                                                                   

“ไม่เป็นไรช่วยฉันด้วย”                                                               

“ผมว่าคุณไปแช่น้ำก่อนดีกว่า”                                                                

“ไม่เอาฉันไม่ไหวแล้ว”                                                                

“คุณแน่ใจนะว่าจะให้ผมช่วย ไม่เปลี่ยนใจแน่นะ”                                     

“แน่ใจสิค่ะ จูบฉันสิ!” หญิงสาวไม่มีทีท่าเขินอาย เธอโน้มใบหน้าเข้าหาอดีตสามี พลางแนบริมฝีปากลงไปจูบด้วยความดูดดื่มเร่าร้อน ทำเอาอีกฝ่ายหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ เลือดลมในกายของเขาสูบฉีดราวกับเธอคือวัตถุไวไฟ เพื่อต่อเติมเชื้อเพลิงส่งผลให้ถ่านไฟเก่าครุกรุ่นขึ้นมาอีกครั้ง                                            

ถึงแม้ศาสตราจารย์ด็อกเตอร์ปรเมศสัมผัสได้ถึงการเอารัดเอาเปรียบ แต่มันคือหนทางเดียวที่จะทำให้เขมมิกาไม่ทรมาน เพราะมีเพียงเขาที่สามารถทำให้คนตัวเล็กพึงพอใจ ถ้าหากมาช้าไปกว่านี้เขาคงไม่ให้อภัยตัวเอง                                                                                    

“อืม... อื้ม อ๊า” เสียงครางดังออกมาจากลำคอของคนทั้งคู่ มือเล็กกดไหล่กว้างไม่ให้ถอยหนี จากนั้นเธอได้เลื่อนจูบขึ้นไปที่ริมฝีปากอุ่นแล้วขบเบา ๆ อย่างเร้าอารมณ์ เรียวลิ้นร้อนไล่ต้อนดูดดึงเรียวลิ้นเล็กอย่างบ้าคลั่ง เธอตอบสนองได้อย่างเร่าร้อน