Home / มาเฟีย / คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ] / ตอนที่ 15 ฉันไม่ใช่ผู้หญิงของคุณ

Share

ตอนที่ 15 ฉันไม่ใช่ผู้หญิงของคุณ

last update Last Updated: 2025-05-08 13:14:20

ความเงียบเย็นเยียบปกคลุมห้องนอนหรูหรา ราวกับเป็นสัญญาณของรอยร้าวที่เริ่มก่อตัวในความสัมพันธ์ระหว่างเกวลินและคีรินทร์ หลังจากเหตุการณ์การบุกรุกห้องทำงานและความไม่ไว้วางใจที่เกวลินแสดงออก คีร์ก็ดูเย็นชาและเก็บตัวมากขึ้น เขาใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ในการจัดการเรื่องภายในแก๊ง และหลีกเลี่ยงที่จะพูดคุยกับเธอเป็นการส่วนตัว

เกวลินรู้สึกถึงความเหินห่างนั้นได้อย่างชัดเจน คำพูดที่แสนหวานและการสัมผัสที่อบอุ่นเริ่มจางหายไป ถูกแทนที่ด้วยความเงียบและความระมัดระวังที่มากขึ้น เธอนอนไม่หลับในอ้อมแขนของเขาในยามค่ำคืน ความรู้สึกผิดและความเสียใจกัดกินหัวใจ เธอรู้ว่าการกระทำของเธอได้สร้างบาดแผลลึกๆ ในความเชื่อใจที่คีร์มีให้

วันหนึ่ง ขณะที่เกวลินกำลังทานอาหารเช้าเพียงลำพัง ริคาร์โด้ก็เดินเข้ามาด้วยสีหน้าเรียบเฉย

"คุณเกวลินครับ หัวหน้าต้องการพบคุณที่ห้องทำงานครับ"

เกวลินวางช้อนลงอย่างช้าๆ ความรู้สึกประหม่าและกังวลถาโถมเข้ามา เธอไม่รู้ว่าคีร์ต้องการพูดคุยกับเธอด้วยเรื่องอะไร แต่จากน้ำเสียงของริคาร์โด้ เธอก็พอจะเดาได้ว่ามันไม่ใช่เรื่องดี

เมื่อเข้าไปในห้องทำงาน เกวลินเห็นคีรินทร์ยืนอยู่ที่หน้าต่าง มองออกไปยังสวนด้วยท่าทางที่เย็นชาและแข็งกระกร้าว เมื่อได้ยินเสียงเปิดประตู เขาก็หันกลับมา ดวงตาคมกริบของเขาจ้องมองเธอด้วยแววตาที่อ่านไม่ออก

"นั่งลงสิ" เขาพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

เกวลินนั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้ามเขาอย่างเงียบๆ หัวใจของเธอเต้นแรงด้วยความกังวล

"ฉันคิดว่าเราต้องคุยกัน" คีร์เริ่มพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา "เกี่ยวกับสิ่งที่เธอทำ"

เกวลินก้มหน้าลง ไม่กล้าสบตาเขา

"ฉันขอโทษค่ะ คีร์ ฉันไม่ได้ตั้งใจ..."

"เธอไม่ได้ตั้งใจที่จะบุกรุกห้องทำงานของฉันและรื้อค้นเอกสารลับของฉันงั้นเหรอ?" คีร์ขัดจังหวะด้วยน้ำเสียงที่เย้ยหยัน "เธอคิดว่าฉันโง่หรือไง?"

น้ำตาของเกวลินไหลอาบแก้ม เธอพยายามกลั้นเสียงสะอื้น

"ฉันแค่อยากช่วย ฉันเป็นห่วงคุณ..."

"ห่วงฉัน?" คีร์หัวเราะเยาะอย่างเย็นชา "หรือว่าเธอแค่ไม่เชื่อใจฉัน?"

ความเงียบปกคลุมห้องอีกครั้ง บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียดและความเจ็บปวด

"ฉัน..." เกวลินพยายามอธิบาย แต่คำพูดก็จุกอยู่ที่ลำคอ

"พอเถอะ" คีร์พูดด้วยน้ำเสียงที่เหนื่อยหน่าย "ฉันไม่อยากทะเลาะกับเธออีก"

เขาลุกขึ้นยืนและเดินไปยังหน้าต่าง มองออกไปข้างนอกด้วยท่าทางที่หมดอาลัยตายอยาก

"ฉันคิดว่าฉันชัดเจนแล้วว่าโลกของฉันมันอันตรายแค่ไหน" เขาพูดต่อ "และฉันพยายามทุกวิถีทางเพื่อปกป้องเธอ แต่สิ่งที่เธอทำ...มันแสดงให้เห็นว่าเธอไม่เคยเข้าใจฉันเลย"

"มันไม่จริงนะคะ คีร์ ฉันเข้าใจ..."

"ไม่ เธอไม่เข้าใจ" คีร์หันกลับมาจ้องมองเธอด้วยดวงตาที่แข็งกระด้าง "เธอเป็นแค่คนธรรมดาที่หลงเข้ามาในโลกของฉัน โลกที่เต็มไปด้วยความลับ การทรยศ และความตาย เธอไม่มีทางเข้าใจความรู้สึกของฉันได้"

คำพูดของเขาแทงลึกเข้าไปในหัวใจของเกวลิน ความรู้สึกเจ็บปวดและเสียใจถาโถมเข้ามา

"แล้วคุณต้องการอะไรจากฉัน?" เธอถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ

คีร์เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาจนน่าขนลุก

"ฉันต้องการให้เธออยู่ห่างๆ ฉันต้องการเวลาอยู่คนเดียว"

น้ำตาของเกวลินไหลอาบแก้มอย่างห้ามไม่อยู่ เธอรู้สึกเหมือนถูกผลักไสออกจากชีวิตของเขา

"แต่ฉันรักคุณ..." เธอกระซิบ

คีร์จ้องมองเธอด้วยแววตาที่ว่างเปล่า "ความรักของเธอ...มันทำให้ฉันอ่อนแอ"

คำพูดนั้นราวกับมีดกรีดลงกลางใจของเกวลิน เธอไม่เคยคิดว่าความรักที่เธอมีให้เขา จะกลายเป็นสิ่งที่ทำให้เขาเจ็บปวดได้ถึงเพียงนี้

"ถ้าอย่างนั้น..." เกวลินพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ "ถ้าคุณต้องการแบบนั้น...ฉันจะไป"

คีร์ไม่ได้ตอบอะไร เขายังคงยืนอยู่ที่หน้าต่าง มองออกไปข้างนอกด้วยท่าทางที่เย็นชาและเฉยเมย

เกวลินลุกขึ้นยืนอย่างช้าๆ น้ำตาไหลอาบแก้ม เธอเดินออกจากห้องทำงานไปพร้อมกับความรู้สึกที่หัวใจแตกสลาย

ตลอดทั้งวัน เกวลินเก็บของใช้ส่วนตัวของเธออย่างเงียบเชียบ เธอรู้สึกเหมือนเป็นคนแปลกหน้าในคฤหาสน์หลังนี้อีกครั้ง ความรักและความผูกพันที่เธอเคยรู้สึก เริ่มจางหายไป ถูกแทนที่ด้วยความเจ็บปวดและความสิ้นหวัง

เมื่อถึงเวลาเย็น เกวลินก็พร้อมที่จะจากไป เธอเดินลงบันไดมาด้วยกระเป๋าเดินทางในมือ เมื่อเห็นเธอ ริคาร์โด้ก็เดินเข้ามาด้วยสีหน้าที่ตกใจ

"คุณเกวลิน...คุณจะไปไหนครับ?"

เกวลินมองเขาด้วยแววตาที่เศร้าสร้อย

"ฉันคิดว่าฉันไม่เหมาะกับที่นี่อีกต่อไป" เธอตอบเสียงแผ่ว

ริคาร์โด้ดูลังเลเล็กน้อย ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงที่เห็นใจ

"หัวหน้าไม่ได้หมายความอย่างนั้นนะครับ เขาแค่..."

"ฉันเข้าใจ" เกวลินขัดจังหวะ "เขาต้องการเวลาอยู่คนเดียว...และฉันก็จะให้เขา"

เธอเดินไปยังประตูทางออก แต่ก่อนที่จะเปิดประตู เสียงทุ้มต่ำของคีรินทร์ก็ดังมาจากด้านหลัง

"หยุดนะ"

เกวลินหยุดชะงัก เธอหันกลับไปมองเขา คีร์ยืนอยู่ที่เชิงบันได ดวงตาคมกริบของเขาเต็มไปด้วยความสับสนและความเจ็บปวด

"เธอจะไปไหน?" เขาถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ

"ฉันคิดว่าคุณต้องการให้ฉันไป" เกวลินตอบด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเศร้า

คีร์เดินเข้ามาใกล้เธอทีละก้าว

"ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น...ฉันแค่..."

"คุณบอกว่าความรักของฉันทำให้คุณอ่อนแอ" เกวลินพูดด้วยน้ำเสียงที่เริ่มแข็งกร้าวขึ้น "ถ้าอย่างนั้น...ฉันจะไม่อ่อนแอให้คุณเห็นอีกต่อไป"

เธอจ้องมองเข้าไปในดวงตาของเขาอย่างท้าทาย

"ฉันไม่ใช่ผู้หญิงของคุณ...ที่จะยอมทำตามที่คุณต้องการทุกอย่าง ฉันมีชีวิตของฉัน และฉันจะกลับไปใช้ชีวิตของฉัน"

คำพูดของเธอราวกับตบหน้าคีรินทร์ เขามองเธอด้วยความตกใจและความไม่เชื่อ

"เธอ..."

"ลาก่อน คีร์" เกวลินพูดด้วยน้ำเสียงที่เด็ดเดี่ยว เธอหันหลังและเปิดประตูเดินออกไปจากคฤหาสน์วาเลนซิโอ ทิ้งให้คีรินทร์ยืนอยู่ที่เดิมด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย

เกวลินเดินออกมาจากเขตคฤหาสน์ด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง น้ำตาไหลอาบแก้ม เธอไม่รู้ว่าจะไปไหนต่อไป แต่เธอรู้ว่าเธอไม่สามารถอยู่ในโลกที่เธอรู้สึกเหมือนเป็นคนแปลกหน้าได้อีกต่อไป

เธอเดินไปตามถนนอย่างไม่มีจุดหมาย ความรู้สึกอิสระและความเหงาตีคู่กันในใจ เธอได้ทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างไว้เบื้องหลัง ความรัก ความอบอุ่น และความอันตรายที่เคยรายล้อมเธอ

ในขณะที่เกวลินกำลังเดินอย่างไร้จุดหมาย รถยนต์คันหรูก็แล่นเข้ามาจอดเทียบข้างทาง กระจกหน้าต่างลดลง เผยให้เห็นใบหน้าคมสันของคีรินทร์ที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความกังวล

"ขึ้นรถ" เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ต่ำและหนักแน่น

เกวลินจ้องมองเขาด้วยแววตาที่แข็งกระด้าง

"ไม่" เธอตอบอย่างเด็ดเดี่ยว "ฉันจะไม่กลับไป"

คีร์ลงจากรถและเดินเข้ามาใกล้เธอทีละก้าว

"เกวลิน...ได้โปรดฟังฉัน"

"ฉันฟังคุณมามากพอแล้ว" เกวลินขัดจังหวะ "ตอนนี้ถึงตาที่คุณต้องฟังฉันบ้าง"

เธอจ้องมองเข้าไปในดวงตาของเขาอย่างไม่ยอมแพ้

"ฉันไม่ใช่ผู้หญิงของคุณ...ที่จะถูกควบคุมและสั่งการตามใจชอบ ฉันเป็นคน...และฉันต้องการอิสระ"

คีร์ยืนนิ่ง มองเธอด้วยความเจ็บปวดและความสับสน

"ฉันรักเธอ..." เขากระซิบ

"ถ้าคุณรักฉันจริง..." เกวลินตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ "คุณต้องปล่อยฉันไป"

ความเงียบปกคลุมถนนยามค่ำคืน มีเพียงเสียงลมพัดเบาๆ ที่พัดผ่านต้นไม้ข้างทาง คีรินทร์จ้องมองเกวลินด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความขัดแย้ง

ในที่สุด เขาก็ถอนหายใจยาวและพยักหน้าอย่างช้าๆ

"ก็ได้...ถ้าเธอต้องการแบบนั้น" เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่แสนเศร้า

เกวลินมองเขาเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะหันหลังและเดินจากไป ทิ้งให้คีรินทร์ยืนอยู่ตรงนั้นเพียงลำพัง ท่ามกลางความมืดมิดและความเงียบงัน

เธอเดินไปเรื่อยๆ โดยไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน แต่ในใจกลับรู้สึกถึงอิสระที่เธอโหยหามานาน แม้ว่าความเจ็บปวดจากการจากลาจะยังคงเกาะกุมหัวใจ แต่เธอก็รู้ว่าเธอได้ตัดสินใจในสิ่งที่ถูกต้องแล้ว

เธอไม่ใช่ผู้หญิงของใคร...เธอเป็นอิสระ และเธอจะสร้างชีวิตใหม่ด้วยตัวของเธอเอง

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ]   ตอนที่ 25 เพลิงแค้นเผาไหม้

    เปลวเพลิงแห่งความแค้นโหมกระหน่ำในใจของเกวลิน ราวกับไฟบรรลัยกัลป์ที่พร้อมจะเผาผลาญทุกสิ่งที่ขวางหน้า การสูญเสียคีรินทร์ได้เปลี่ยนเธอไปอย่างสิ้นเชิง จากหญิงสาวที่เคยอ่อนโยนและหวาดกลัว กลายเป็นผู้นำที่เด็ดเดี่ยวและเลือดเย็น พร้อมที่จะนำพาแก๊งวาเลนซิโอเข้าสู่สงครามเต็มรูปแบบกับตระกูลดิอาโบล ภายใต้การบัญชาการของเกวลิน การโจมตีของแก๊งวาเลนซิโอทวีความรุนแรงขึ้นอย่างต่อเนื่อง เป้าหมายหลักของเธอคือการสร้างความเสียหายให้กับทรัพย์สินและธุรกิจของตระกูลดิอาโบลอย่างหนักหน่วง ลูกน้องของคีรินทร์ต่างก็ปฏิบัติตามคำสั่งของเธออย่างเคร่งครัด ด้วยความเคารพในตัวคีรินทร์และความมุ่งมั่นที่จะล้างแค้นให้กับเขา ข่าวการลุกฮือของแก๊งวาเลนซิโอภายใต้การนำของหญิงสาวแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วในโลกใต้ดิน หลายคนต่างก็ประหลาดใจและสงสัยในความสามารถของเกวลิน แต่เมื่อได้เห็นความเด็ดขาดและกล้าหาญของเธอ พวกเขาก็เริ่มตระหนักว่าเธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่ควรประมาท ตระกูลดิอาโบลเริ่มได้รับผลกระทบอย่างหนักจากการโจมตีอย่างต่อเนื่อง พวกเขาพยายามที่จะตอบโต้ แต่ก็ถูกสกัดกั้นโดยลูกน้องของเกวลินที่ได้รับการวางแผนมาเป็นอย่างดี ความหวาดกลัวเ

  • คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ]   ตอนที่ 24 วังวนของอันตราย

    เสียงกรีดร้องโหยหวนของเกวลินดังก้องกังวานไปทั่วห้องใต้ดินที่เปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด ร่างไร้วิญญาณของคีรินทร์อยู่ในอ้อมแขนของเธอ ความอบอุ่นที่เคยแผ่ออกมาจากร่างนั้นได้จางหายไป เหลือเพียงความเย็นเยียบที่กัดกินหัวใจของเธอจนแทบแหลกสลาย น้ำตาไหลอาบแก้มของเกวลินไม่หยุดหย่อน เธอจูบใบหน้าคมสันที่ซีดเซียวของคีรินทร์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ราวกับหวังว่าปาฏิหาริย์จะเกิดขึ้น และเขาจะลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง แต่ความเงียบงันที่ตอบกลับมานั้นช่างโหดร้ายและเป็นจริง ความโกรธและความแค้นเริ่มกัดกร่อนความเศร้าในใจของเกวลิน เธอเงยหน้าขึ้นมองร่างศัตรูที่นอนแน่นิ่งอยู่รอบๆ ตัว ความคลั่งคลั่งที่เคยครอบงำเธอเริ่มจางหายไป เหลือเพียงความเย็นชาและความมุ่งมั่นที่จะล้างแค้นให้กับคนที่เธอรัก "พวกแกจะต้องชดใช้..." เกวลินพึมพำเสียงแผ่ว แต่แววตาของเธอกลับแข็งกร้าวและเต็มไปด้วยความอาฆาต ริคาร์โด้และลูกน้องคนอื่นๆ รีบลงมาในห้องใต้ดิน เมื่อเห็นภาพที่อยู่ตรงหน้า พวกเขาก็ทรุดเข่าลงด้วยความตกใจและความเสียใจ "หัวหน้า..." ริคาร์โด้ครางด้วยน้ำเสียงที่แตกพร่า เกวลินค่อยๆ วางร่างของคีรินทร์ลงบนพื้นอย่างเบามือ เธอลุกขึ้นยืนเผชิญหน้ากั

  • คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ]   ตอนที่ 23 เขาเริ่มคลั่ง

    เสียงสัญญาณเตือนภัยดังสนั่นกึกก้องไปทั่วคฤหาสน์วาเลนซิโอ ราวกับเสียงประกาศิตแห่งความตาย ความสงบสุขที่เพิ่งหวนคืนมาถูกฉีกกระชากออกไปอย่างโหดร้าย เกวลินตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจ มองหน้าคีรินทร์ที่สีหน้าแปรเปลี่ยนเป็นดุดันและเย็นชาในทันที"เกิดอะไรขึ้น?" เกวลินถามด้วยเสียงสั่นเครือ"พวกมันบุกเข้ามา" คีรินทร์คำรามเสียงต่ำ ดวงตาคมกริบของเขาเปล่งประกายความโกรธเกรี้ยว "พวกมันกล้าดีอย่างไร!"ริคาร์โด้ยืนหอบอยู่หน้าประตู ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก "หัวหน้าครับ พวกมันมากันเยอะมาก พวกมันทะลวงเข้ามาทางด้านหลังคฤหาสน์แล้ว!"คีรินทร์ผลักเก้าอี้ล้มครืน เสียงดังสนั่น "เตรียมอาวุธ! ทุกคน! ต่อสู้!"ความคลั่งเริ่มครอบงำร่างของคีรินทร์ เกวลินไม่เคยเห็นเขาในสภาพเช่นนี้มาก่อน ดวงตาของเขาแดงก่ำ ราวกับปีศาจที่ถูกปลดปล่อยออกมา ความโกรธและความแค้นแผ่ออร่าออกมาจากตัวเขาอย่างน่าสะพรึงกลัว"คีร์...ใจเย็นๆ ก่อน" เกวลินพยายามดึงสติเขา แต่คีร์ไม่ฟัง เขาก้าวฉับๆ ไปยังตู้เก็บอาวุธ คว้าปืนไรเฟิลจู่โจมกระบอกโปรดออกมา พร้อมกับแม็กกาซีนสำรองอีกหลายอัน"เธออยู่ข้างหลังฉัน เกวลิน" คีรินทร์สั่งด้วยน้ำเสียงที่เด็ดขาด

  • คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ]   ตอนที่ 22 ศัตรูเริ่มเคลื่อนไหว

    ความเงียบในห้องทำงานหนักอึ้ง ราวกับพายุกำลังจะมาเยือน เกวลินยืนตัวสั่นเทา มองคีรินทร์ที่กำลังตรวจสอบแฟลชไดรฟ์ในมือด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด ความรู้สึกหวาดกลัวและความไม่เข้าใจถาโถมเข้ามาในจิตใจ เธอไม่รู้ว่าแฟลชไดรฟ์นั้นมาได้อย่างไร และทำไมคีร์ถึงมองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยเช่นนั้น คีรินทร์เชื่อมต่อแฟลชไดรฟ์เข้ากับคอมพิวเตอร์ของเขา ดวงตาคมกริบไล่อ่านข้อมูลและดูภาพถ่ายที่ปรากฏบนหน้าจออย่างละเอียด เกวลินสังเกตเห็นเส้นเลือดที่ขมับของเขาปูดขึ้น บ่งบอกถึงความโกรธและความตึงเครียดที่กำลังก่อตัว "นี่มันอะไรกัน?" คีร์ถามด้วยน้ำเสียงที่กดต่ำ ดวงตาของเขาจ้องมองเกวลินอย่างไม่วางตา "ฉัน...ฉันไม่รู้จริงๆ ค่ะ" เกวลินตอบด้วยเสียงสั่น "ฉันเจอแฟลชไดรฟ์นี้วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียง" คีรินทร์ลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว เดินตรงเข้ามาหาเกวลินด้วยท่าทางที่น่ากลัว "อย่าโกหกฉัน เกวลิน" เขาคำรามเสียงต่ำ "ใครเป็นคนเอาสิ่งนี้มาให้เธอ?" "ไม่มีใครค่ะ! ฉันสาบานได้!" น้ำตาของเกวลินไหลอาบแก้ม เธอรู้สึกเหมือนถูกกล่าวหาอย่างไม่ยุติธรรม คีรินทร์คว้าแขนของเธอไว้แน่น บีบจนเกวลินรู้สึกเจ็บปวด "แล้วเธอจะอธิบายภาพถ่าย

  • คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ]   ตอนที่ 21 ล็อกเธอไว้ทั้งหัวใจและร่างกาย

    คำสัญญาของคีรินทร์ที่ว่าจะพยายามเชื่อใจเกวลิน ยังคงเป็นเหมือนเส้นบางๆ ที่กั้นกลางระหว่างความรักและความหวาดระแวงในความสัมพันธ์ของพวกเขา แม้ว่าเขาจะพยายามควบคุมความหึงหวงที่รุนแรงของตัวเอง แต่เกวลินก็ยังคงรู้สึกได้ถึงสายตาที่จับจ้อง และการสอดส่องดูแลที่เข้มงวดอยู่เสมอ หลังจากเหตุการณ์ที่อเล็กซ์มาเยี่ยมคฤหาสน์ คีร์ก็ยิ่งแสดงความเป็นเจ้าของเกวลินอย่างชัดเจนมากขึ้น เขามักจะอยู่ใกล้ชิดเธอตลอดเวลา ไม่ว่าเธอจะทำอะไรหรือไปที่ไหน ราวกับต้องการประกาศให้ทุกคนรู้ว่าเธอเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว เกวลินเข้าใจถึงความไม่มั่นคงที่ซ่อนอยู่ในจิตใจของคีร์ เธอรู้ว่าบาดแผลในอดีตและความอันตรายในโลกที่เขาเป็นเจ้าของ ทำให้เขายากที่จะวางใจใครได้อย่างสนิทใจ แต่การถูกควบคุมอย่างใกล้ชิดเช่นนี้ ก็ทำให้เธอรู้สึกอึดอัดและสูญเสียอิสระมากขึ้นเรื่อยๆ วันหนึ่ง ขณะที่เกวลินกำลังนั่งวาดรูปอยู่ในห้องนั่งเล่น คีร์ก็เดินเข้ามาหาเธอ เขาทรุดตัวนั่งลงข้างๆ เธอ มองดูภาพวาดในสมุดของเธอด้วยความสนใจ "เธอมักจะวาดรูปดอกไม้เสมอ ชอบเหรอ" เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน เกวลินยิ้มบางๆ "ชอบสิค่ะ ดอกไม้ทำให้ฉันรู้สึกสงบค่ะ" คีร์จับมือเ

  • คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ]   ตอนที่ 20 หึงแรงระดับมาเฟีย

    อ้อมกอดของคีรินทร์แน่นกระชับ ราวกับต้องการหลอมรวมเกวลินให้เป็นส่วนหนึ่งของเขาอีกครั้ง ความกลัวและความตื่นเต้นจากการต่อสู้เมื่อครู่ยังคงคลุกเคล้าอยู่ในความรู้สึกของทั้งสอง แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือความรักและความผูกพันที่แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น เมื่อกลับถึงคฤหาสน์ คีรินทร์สั่งให้ลูกน้องดูแลความปลอดภัยอย่างเข้มงวดมากขึ้นกว่าเดิม เขายังคงกอดเกวลินไว้แน่น ไม่ยอมปล่อยให้เธอคลาดสายตาแม้แต่วินาทีเดียว ราวกับกลัวว่าเธอจะถูกพรากไปจากเขาอีกครั้ง ในห้องนอน คีรินทร์ค่อยๆ ปลดเสื้อผ้าที่เปรอะเปื้อนไปด้วยดินและคราบเลือดของเกวลินออกอย่างทะนุถนอม ดวงตาคมกริบของเขาสอดส่องสำรวจร่างกายของเธออย่างละเอียด เพื่อให้แน่ใจว่าเธอไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ "เธอไม่เป็นอะไรจริงๆ ใช่ไหม?" เขาถามด้วยน้ำเสียงที่ยังคงสั่นเครือเล็กน้อย เกวลินส่ายหน้าและยกมือขึ้นสัมผัสใบหน้าของเขาอย่างอ่อนโยน "ฉันสบายดีค่ะ คีร์...ขอบคุณคุณ" คีร์จูบฝ่ามือของเธออย่างแผ่วเบา "ฉันต่างหากที่ต้องขอบคุณเธอ...ที่กล้าหาญและเข้มแข็งขนาดนี้" หลังจากนั้น คีร์ก็พาเกวลินไปอาบน้ำอุ่น เขาดูแลเธอทุกขั้นตอน ราวกับเธอเป็นเด็กน้อยที่ต้องการการปกป้อง เกวลินปล่อยให้เขาด

  • คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ]   ตอนที่ 19 ปีกที่กางออกเพื่อปกป้อง

    คำมั่นสัญญาของคีรินทร์ดังก้องอยู่ในหัวใจของเกวลิน ราวกับเป็นเกราะกำบังที่แข็งแกร่งที่สุด แม้ความหวาดระแวงในโลกมืดมิดของเขาจะยังคงเป็นเงาที่คอยตามหลอกหลอน แต่ความรักและความมุ่งมั่นที่คีร์แสดงออกอย่างชัดเจน ก็ทำให้เกวลินรู้สึกถึงความปลอดภัยอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนหลังจากเหตุการณ์การพยายามลักพาตัวน้องสาวของคีรินทร์ สถานการณ์ก็ตึงเครียดขึ้นอย่างเห็นได้ชัด คีร์สั่งให้ลูกน้องเตรียมพร้อมตลอดเวลา การเคลื่อนไหวในคฤหาสน์เต็มไปด้วยความรวดเร็วและเงียบเชียบ ราวกับพายุที่กำลังจะมาเยือนคีรินทร์ใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ในการวางแผนและสั่งการ เขาต้องการที่จะจัดการกับศัตรูที่กล้าท้าทายอำนาจของเขาอย่างเด็ดขาด เกวลินสังเกตเห็นความมุ่งมั่นในแววตาของเขา มันเป็นความมุ่งมั่นที่น่าเกรงขามและทำให้เธอรู้สึกได้ว่าเขาพร้อมที่จะทำทุกวิถีทางเพื่อปกป้องคนที่เขารักวันหนึ่ง ขณะที่เกวลินกำลังเดินเล่นอยู่ในสวนกับคีร์ แสงแดดยามเช้าสาดส่องใบหน้าของทั้งสองอย่างอบอุ่น แต่บรรยากาศกลับแฝงไปด้วยความเงียบและความตึงเครียด" คีร์ค่ะ คุณยังกังวลอยู่หรือเปล่า?" เกวลินถามด้วยความเป็นห่วงคีร์หยุดเดินและหันมาจ้องมองเธอด้วยดวงตาที่เต็มไ

  • คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ]   ตอนที่ 18 เพียงเธอเจ็บ ฉันก็แทบขาดใจ

    คำสัญญาของคีรินทร์ดังก้องอยู่ในหัวใจของเกวลิน แม้ว่าความหวาดระแวงในโลกอันตรายของเขาจะไม่เคยจางหายไป แต่ความตั้งใจที่แน่วแน่ของเขาที่จะมอบอิสระให้เธอในขอบเขตที่เขาสามารถควบคุมได้ ก็ทำให้เธอรู้สึกถึงความรักและความใส่ใจที่แท้จริง หลังจากนั้น ชีวิตในคฤหาสน์วาเลนซิโอก็กลับเข้าสู่ความสงบอีกครั้ง เกวลินได้รับอนุญาตให้ใช้โทรศัพท์มือถือได้อย่างอิสระ เธอติดต่อกับเพื่อนและครอบครัว แม้ว่าเธอจะยังคงเลี่ยงที่จะเล่ารายละเอียดเกี่ยวกับชีวิตใหม่ของเธอมากนัก แต่การได้ยินเสียงคนที่เธอรักก็ทำให้เธอรู้สึกคลายเหงาลงได้บ้าง คีรินทร์ยังคงดูแลเธออย่างดีที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ เขามักจะหาเวลามาทานอาหารกับเธอ พาเธอเดินเล่นในสวน และพูดคุยกับเธอมากขึ้น แม้ว่าบางครั้งเขาจะยังคงเก็บซ่อนความกังวลและความเครียดไว้ภายใต้ใบหน้าคมสันนั้นก็ตาม เกวลินเริ่มสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงเล็กๆ น้อยๆ ในตัวคีร์ เขามักจะลูบผมเธออย่างอ่อนโยน จูบหน้าผากเธออย่างทะนุถนอม และแสดงความห่วงใยผ่านการกระทำต่างๆ มากกว่าคำพูด มันเป็นสัญญาณที่บ่งบอกว่าเขากำลังพยายามปรับตัวและเรียนรู้ที่จะรักเธอในแบบที่เธอต้องการ วันหนึ่ง ขณะที่เกวลินกำลังจัดด

  • คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ]   ตอนที่ 17 คำสั่งห้ามหนี

    อ้อมกอดของคีรินทร์แน่นกระชับ ราวกับต้องการผนึกเกวลินให้เป็นส่วนหนึ่งของเขาอีกครั้ง ความหวาดกลัวที่เธอเพิ่งเผชิญทำให้เธอตัวสั่นเทา แต่ความอบอุ่นและความแข็งแกร่งจากอ้อมแขนของเขาก็ช่วยปลอบประโลมเธอได้บ้าง คีร์ไม่ยอมปล่อยเธอแม้แต่วินาทีเดียว พาเธอกลับมายังคฤหาสน์ราวกับเป็นสิ่งล้ำค่าที่เขาไม่อาจสูญเสียไปได้อีก เมื่อกลับถึงห้องนอน คีร์อุ้มเกวลินวางลงบนเตียงอย่างเบามือ ใบหน้าคมสันของเขาเต็มไปด้วยความโกรธและความกังวล เขาจ้องมองเธอด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความรักและความห่วงใย "เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม? พวกมันทำอะไรเธอหรือเปล่า?" เขาถามด้วยน้ำเสียงที่ร้อนรน เกวลินส่ายหน้าทั้งน้ำตา "ไม่ค่ะ...พวกมันแค่พยายามจะลากฉันขึ้นรถ" คีร์กำมือแน่นจนเห็นข้อนิ้วขาว "ฉันจะไม่มีวันให้อภัยพวกมัน" เขาคำรามเสียงต่ำ "พวกมันกล้าแตะต้องเธอ..." เขานั่งลงข้างเตียงและกุมมือเธอไว้แน่น สัมผัสที่แข็งแกร่งของเขาพยายามจะสื่อถึงความมั่นคงและความปลอดภัย "ฉันขอโทษ..." เกวลินกระซิบเสียงแผ่ว "ฉันไม่ควรหนีไป" คีร์ส่ายหน้าและยกมืออีกข้างขึ้นมาลูบแก้มของเธออย่างอ่อนโยน "อย่าพูดแบบนั้น เธอมีสิทธิ์ที่จะเลือกชีวิตของตัวเอง แต่เธอต้อง

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status