แชร์

ตอนที่ 20 หึงแรงระดับมาเฟีย

ผู้เขียน: Charuda Singsathon
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-12 13:54:48

อ้อมกอดของคีรินทร์แน่นกระชับ ราวกับต้องการหลอมรวมเกวลินให้เป็นส่วนหนึ่งของเขาอีกครั้ง ความกลัวและความตื่นเต้นจากการต่อสู้เมื่อครู่ยังคงคลุกเคล้าอยู่ในความรู้สึกของทั้งสอง แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือความรักและความผูกพันที่แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น

เมื่อกลับถึงคฤหาสน์ คีรินทร์สั่งให้ลูกน้องดูแลความปลอดภัยอย่างเข้มงวดมากขึ้นกว่าเดิม เขายังคงกอดเกวลินไว้แน่น ไม่ยอมปล่อยให้เธอคลาดสายตาแม้แต่วินาทีเดียว ราวกับกลัวว่าเธอจะถูกพรากไปจากเขาอีกครั้ง

ในห้องนอน คีรินทร์ค่อยๆ ปลดเสื้อผ้าที่เปรอะเปื้อนไปด้วยดินและคราบเลือดของเกวลินออกอย่างทะนุถนอม ดวงตาคมกริบของเขาสอดส่องสำรวจร่างกายของเธออย่างละเอียด เพื่อให้แน่ใจว่าเธอไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ

"เธอไม่เป็นอะไรจริงๆ ใช่ไหม?" เขาถามด้วยน้ำเสียงที่ยังคงสั่นเครือเล็กน้อย

เกวลินส่ายหน้าและยกมือขึ้นสัมผัสใบหน้าของเขาอย่างอ่อนโยน "ฉันสบายดีค่ะ คีร์...ขอบคุณคุณ"

คีร์จูบฝ่ามือของเธออย่างแผ่วเบา "ฉันต่างหากที่ต้องขอบคุณเธอ...ที่กล้าหาญและเข้มแข็งขนาดนี้"

หลังจากนั้น คีร์ก็พาเกวลินไปอาบน้ำอุ่น เขาดูแลเธอทุกขั้นตอน ราวกับเธอเป็นเด็กน้อยที่ต้องการการปกป้อง เกวลินปล่อยให้เขาดูแลเธออย่างเต็มที่ ซึมซับความรักและความห่วงใยที่เขามอบให้

เมื่อทั้งสองนอนอยู่บนเตียง คีร์ยังคงกอดเกวลินไว้แน่น เขาซบหน้าลงบนกลุ่มผมนุ่มสลวยของเธอ สูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ทำให้เขารู้สึกสงบ

"อย่าทำแบบนั้นอีกนะ" เขากระซิบเสียงแผ่ว "อย่าเสี่ยงชีวิตเพื่อฉันอีก"

เกวลินเงยหน้ามองเขาด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความรัก

"ฉันทำทุกอย่างก็เพื่อคุณค่ะ คีร์...ชีวิตของคุณก็คือชีวิตของฉัน"

คีร์จ้องมองเข้าไปในดวงตาของเธออย่างลึกซึ้ง "เธอรู้ไหมว่าคำพูดของเธอมีความหมายต่อฉันมากแค่ไหน?"

เกวลินพยักหน้า "ฉันรู้ค่ะ"

ทั้งสองจ้องมองกันด้วยความรักและความเข้าใจ ความเงียบในห้องเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ลึกซึ้งจนไม่อาจบรรยายเป็นคำพูด

แต่ความสงบสุขนั้นก็อยู่ได้ไม่นาน ในเช้าวันต่อมา ขณะที่เกวลินและคีร์กำลังทานอาหารเช้าร่วมกัน ริคาร์โด้ก็เดินเข้ามาด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด

"หัวหน้าครับ มีเรื่องด่วนครับ"

คีร์ละสายตาจากเกวลินและหันไปมองริคาร์โด้ด้วยแววตาที่บ่งบอกถึงความไม่พอใจที่ถูกขัดจังหวะ

"มีอะไร?" เขาถามด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ

"เราสืบรู้มาว่าคนที่สั่งให้โจมตีเราในครั้งล่าสุด...ไม่ใช่แก๊งคู่แข่งโดยตรงครับ" ริคาร์โด้รายงาน

คีรินทร์ขมวดคิ้ว "หมายความว่ายังไง?"

"พวกมันได้รับการว่าจ้างจากบุคคลภายนอกครับ...บุคคลที่มีความแค้นส่วนตัวกับคุณ"

ความสงสัยฉายชัดในดวงตาของคีรินทร์ "ใคร?"

"เรายังไม่ทราบแน่ชัดครับ แต่พวกมันทิ้งร่องรอยบางอย่างไว้...ร่องรอยที่บ่งบอกว่าบุคคลนั้นมีความใกล้ชิดกับคุณมาก"

คีรินทร์เงียบไปครู่หนึ่ง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความครุ่นคิด เกวลินสังเกตเห็นความตึงเครียดที่แผ่ออกมาจากตัวเขา

"สืบสวนเรื่องนี้ให้ถึงที่สุด" คีร์สั่งด้วยน้ำเสียงที่เด็ดขาด "ฉันต้องการรู้ว่าใครกล้ามาท้าทายอำนาจของฉันถึงเพียงนี้"

ตลอดทั้งวัน คีรินทร์ดูวุ่นวายกับการจัดการเรื่องนี้ เกวลินรู้สึกได้ถึงความกดดันที่เพิ่มขึ้น และพยายามที่จะอยู่ห่างๆ เพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนการทำงานของเขา

ในช่วงบ่าย เกวลินตัดสินใจที่จะลงไปเดินเล่นในสวนเพื่อคลายความกังวล ขณะที่เธอกำลังเดินชมดอกไม้อย่างเพลิดเพลิน เธอก็สังเกตเห็นรถยนต์หรูคันหนึ่งแล่นเข้ามาจอดในบริเวณคฤหาสน์

จากรถยนต์คันนั้น มีชายหนุ่มรูปหล่อคนหนึ่งก้าวลงมา ชายคนนั้นมีรอยยิ้มที่ดูเป็นมิตร และท่าทางที่สุภาพ

"ขอโทษนะครับ ที่ต้องรบกวน" ชายหนุ่มคนนั้นทักทายเกวลินด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล "ผมชื่อ 'อเล็กซ์' เป็นเพื่อนเก่าของคีร์"

เกวลินมองเขาด้วยความสงสัย เธอไม่เคยได้ยินคีร์พูดถึงเพื่อนชื่อนี้มาก่อน

"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ" เกวลินตอบด้วยความสุภาพ

"ผมมาเยี่ยมคีร์น่ะครับ ไม่ทราบว่าเขาอยู่ที่ไหน?" อเล็กซ์ถาม

"ตอนนี้เขากำลังยุ่งอยู่กับการจัดการเรื่องบางอย่างค่ะ" เกวลินตอบ

"อ้อ...ไม่เป็นไรครับ ถ้าอย่างนั้นผมขอรอเขาอยู่ที่นี่ได้ไหม?" อเล็กซ์ถามด้วยรอยยิ้ม

เกวลินรู้สึกไม่ค่อยสบายใจกับท่าทางที่ดูสนิทสนมของอเล็กซ์ แต่เธอก็ไม่อยากเสียมารยาท

"เชิญค่ะ" เธอตอบอย่างเสียไม่ได้

ทั้งสองนั่งคุยกันในสวน อเล็กซ์พูดคุยกับเกวลินอย่างเป็นกันเอง ถามถึงชีวิตของเธอ และแสดงความชื่นชมในความสวยงามของคฤหาสน์

ในขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกันอย่างออกรส คีรินทร์ก็เดินออกมาจากตัวคฤหาสน์ เมื่อเห็นอเล็กซ์นั่งคุยอยู่กับเกวลิน สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที

ดวงตาคมกริบของคีรินทร์แข็งกร้าวขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เขาเดินตรงเข้าไปหาทั้งสองด้วยท่าทางที่ไม่เป็นมิตร

"อเล็กซ์...นายมาที่นี่ทำไม?" คีร์ถามด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

อเล็กซ์หันไปมองคีรินทร์ด้วยรอยยิ้มที่ดูเกร็งๆ

"ไง คีร์ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ ฉันแค่แวะมาเยี่ยม"

"เยี่ยม?" คีร์เลิกคิ้วสูง "ฉันจำไม่ได้ว่าเคยเชิญนายมาที่นี่"

บรรยากาศเริ่มตึงเครียดขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เกวลินรู้สึกได้ถึงความไม่พอใจที่คีร์แสดงออกมา

"คีร์คะ นี่อเล็กซ์...เขาบอกว่าเป็นเพื่อนเก่าของคุณ" เกวลินพยายามพูดไกล่เกลี่ย

คีร์หันมามองเกวลินด้วยแววตาที่ซับซ้อน ก่อนจะหันกลับไปจ้องมองอเล็กซ์ด้วยสายตาที่แข็งกร้าว

"อเล็กซ์...ฉันมีเรื่องต้องคุยกับนายเป็นการส่วนตัว" คีร์พูดด้วยน้ำเสียงที่เด็ดขาด

คีร์พาอเล็กซ์ไปยังมุมที่เงียบสงบของสวน ทั้งสองยืนคุยกันด้วยน้ำเสียงที่ต่ำและเข้มข้น เกวลินมองตามหลังพวกเขาไปด้วยความสงสัยและความกังวล

ไม่นานหลังจากนั้น คีร์ก็เดินกลับมาหาเกวลินเพียงลำพัง สีหน้าของเขาดูผ่อนคลายลงเล็กน้อย แต่ดวงตาของเขายังคงแฝงไปด้วยความไม่พอใจ

"เขาไปแล้ว" คีร์บอกเกวลินด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ

"เขามาทำอะไรเหรอคะ?" เกวลินถามด้วยความสงสัย

คีร์ถอนหายใจยาว "เขาแค่อยากมาทักทาย...เพื่อนเก่าที่ไม่ค่อยได้เจอกัน"

แต่เกวลินสัมผัสได้ว่าคีร์กำลังปิดบังอะไรบางอย่าง

"คุณดูไม่ชอบเขาเลย" เกวลินพูดตรงๆ

คีร์จ้องมองเธอด้วยแววตาที่อ่านไม่ออก "ฉันไม่ชอบให้ใครเข้าใกล้เธอ...โดยเฉพาะผู้ชายคนอื่น"

คำพูดของเขาแสดงออกถึงความหึงหวงอย่างชัดเจน เกวลินรู้สึกถึงความร้อนรุ่มที่แผ่ออกมาจากตัวเขา

"แต่เขาเป็นแค่เพื่อนเก่าของคุณ...และฉันแค่คุยเป็นมารยาท"

"อดีตก็คืออดีต" คีร์ขัดจังหวะด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น "สิ่งที่สำคัญคือปัจจุบัน...และปัจจุบัน เธอคือของฉัน"

คำพูดของเขาแสดงความเป็นเจ้าของอย่างชัดเจนจนเกวลินรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย

"ฉันไม่ใช่สิ่งของของคุณนะคะ คีร์" เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

คีร์จับมือเธอไว้แน่น "เธอคือทุกสิ่งทุกอย่างของฉัน เกวลิน...และฉันจะไม่ยอมให้ใครมาแย่งเธอไปจากฉัน"

เกวลินจ้องมองเข้าไปในดวงตาของเขา เธอเห็นความรัก ความห่วงใย และความหึงหวงที่ปะปนกันอยู่ในนั้น เธอรู้ว่าคีร์รักเธอมาก แต่บางครั้งความรักของเขาก็แสดงออกมาในรูปแบบที่ทำให้เธอรู้สึกอึดอัด

"ฉันรักคุณค่ะ คีร์" เกวลินพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง "แต่คุณต้องเชื่อใจฉัน"

คีร์ถอนหายใจยาว "ฉันเชื่อใจเธอ...แต่ฉันไม่เชื่อใจคนอื่นๆ ที่เข้ามาใกล้เธอ"

ตลอดทั้งวัน คีร์ยังคงแสดงความหึงหวงออกมาอย่างชัดเจน เขามักจะจับตาดูเกวลินอยู่เสมอ และแสดงท่าทีไม่พอใจเมื่อมีผู้ชายคนอื่นเข้ามาพูดคุยกับเธอแม้กระทั่งลูกน้องของเขา

เกวลินรู้สึกอึดอัดกับท่าทีที่มากเกินไปของคีร์ เธอเข้าใจว่าเขารักและห่วงใยเธอ แต่ความหึงหวงที่มากเกินไปของเขากำลังสร้างความตึงเครียดในความสัมพันธ์ของพวกเขา

ในคืนนั้น ก่อนนอน เกวลินตัดสินใจที่จะพูดคุยกับคีร์อย่างตรงไปตรงมา

"คีร์คะ...ฉันอยากจะคุยกับคุณเรื่องอเล็กซ์"

คีร์ขมวดคิ้ว "มีอะไร?"

"ฉันรู้สึกว่าคุณไม่ชอบเขามาก" เกวลินพูด

"ฉันไม่ชอบให้ใครเข้าใกล้เธอ" คีร์ตอบด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น

"แต่เขาเป็นแค่เพื่อนเก่าของคุณ..."

"ฉันไม่สนว่าเขาจะเป็นใคร" คีร์ขัดจังหวะ "ฉันไม่ต้องการให้ผู้ชายคนไหนมายุ่งกับเธอ"

"แต่คุณกำลังหึงหวงมากเกินไปนะคะ" เกวลินพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง "คุณต้องเชื่อใจฉัน ฉันไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้นสักหน่อย"

คีร์จ้องมองเธอด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรักและความไม่มั่นใจ

"ฉันเชื่อใจเธอ...แต่ฉันไม่เชื่อใจคนอื่นๆ"

เกวลินถอนหายใจยาว "ความหึงหวงที่มากเกินไปของคุณกำลังทำให้ฉันอึดอัดนะคะ"

คีร์เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะจับมือเธอไว้แน่น

"ฉันขอโทษ...ฉันรู้ว่าฉันอาจจะมากเกินไป แต่ฉันรักเธอมากจนกลัวว่าจะสูญเสียเธอไป"

เกวลินลูบมือของเขาอย่างอ่อนโยน "ฉันรู้ค่ะ...แต่คุณต้องเชื่อใจฉันบ้าง"

คีร์พยักหน้าช้าๆ "ฉันจะพยายาม"

เกวลินรู้ว่าการเปลี่ยนแปลงนิสัยที่ฝังลึกของคีร์นั้นต้องใช้เวลา แต่เธอก็หวังว่าความรักและความเข้าใจของพวกเขาจะสามารถเอาชนะความหึงหวงที่รุนแรงของเขาได้ เพราะเธอรู้ว่าภายใต้ท่าทีที่แข็งกระด้างนั้น มีหัวใจที่รักเธออย่างแท้จริง...แม้จะแสดงออกในแบบฉบับของมาเฟียก็ตาม

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ]   ตอนที่ 46 แสงสว่างในรังเงา

    การเปิดเผยความจริงที่ว่า มาคัส ฟาบิโอ คือผู้บงการที่แท้จริง และ ดานิเอล เอ็นโซ เป็นเพียงหมากตัวหนึ่งในแผนการอันซับซ้อนของเขา ได้สั่นคลอนจิตใจของ อลิซา ฟาบิโอ อย่างรุนแรง ใบหน้าของเธอซีดเผือด ขณะที่ภาพในจอมอนิเตอร์ยังคงฉายความจริงอันโหดร้ายออกมาไม่หยุด ท่ามกลางความสับสนของอลิซา การต่อสู้ก็ปะทุขึ้นอย่างดุเดือดระหว่างลูกน้องของ 'หงส์ดำ' และแก๊งวาเลนซิโอของ คีรินทร์เกวลิน มองอลิซาด้วยความเจ็บปวด เธอเห็นลูกพี่ลูกน้องของเธอถูกทำลายด้วยความแค้นที่ถูกปลูกฝังมา เธอรู้ว่านี่ไม่ใช่การต่อสู้กับศัตรู แต่เป็นการช่วยเหลือคนที่หลงทาง"อลิซา! ได้โปรด! ตื่นขึ้นมาเถอะ!" เกวลินตะโกนสุดเสียง พยายามให้เสียงของเธอเข้าถึงจิตใจที่ถูกบิดเบี้ยวของอลิซาแววตาของอลิซาไหววูบไปมา เธอมองเกวลินด้วยความสับสน ราวกับกำลังต่อสู้กับปีศาจภายในจิตใจของตัวเองในขณะเดียวกัน อิซาเบลล่า คอนติ ที่ถูกบงการจนแทบไม่เหลือความเป็นตัวเอง ได้พุ่งเข้าใส่คีรินทร์อย่างบ้าคลั่ง เธอใช้ร่างกายของเธอเป็นเกราะป้องกันอลิซา และพยายามทำร้ายคีรินทร์อย่างไม่คิดชีวิตคีรินทร์พยายามหลบหลีกโดยไม่ต้องการทำร้ายอิซาเบลล่า แต่การโจมตีของเธอนั้นรุนแรงและร

  • คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ]   ตอนที่ 45 การเผชิญหน้าในอดีต

    ข่าวการกลับมาของ อลิซา ฟาบิโอ ในฐานะผู้นำของ 'หงส์ดำ' และการโจมตีอย่างไม่หยุดหย่อนของกลุ่มปริศนานี้ ทำให้บรรยากาศในคฤหาสน์วาเลนซิโอคุกรุ่นไปด้วยความตึงเครียด คีรินทร์ และ เกวลิน รู้ดีว่าพวกเขาจะต้องยุติเรื่องราวนี้ให้ได้ ไม่ใช่แค่เพื่อความมั่นคงของแก๊ง แต่เพื่อปลดปล่อยอลิซาจากพันธนาการแห่งความแค้นที่ มาคัส ฟาบิโอ ผู้เป็นอา และ ดานิเอล เอ็นโซ ได้ปลูกฝังไว้"เราต้องหาที่ซ่อนของอลิซาให้เจอ" คีรินทร์กล่าวขณะมองแผนที่เครือข่ายของ 'หงส์ดำ' ที่กางอยู่เต็มโต๊ะ "เธอไม่สามารถเคลื่อนไหวอย่างโดดเดี่ยวได้ ต้องมีฐานปฏิบัติการหลัก"ริคาร์โด้ ยืนอยู่เบื้องหน้าหัวหน้าของเขา ใบหน้าฉายแววกังวล "สายลับของเราพยายามแทรกซึมอยู่ครับหัวหน้า แต่ 'หงส์ดำ' เคลื่อนไหวลับมาก พวกมันทิ้งร่องรอยไว้เพียงน้อยนิด""พวกมันฉลาด และระมัดระวัง" คีรินทร์พยักหน้า "แต่ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีจุดอ่อน"เกวลิน ที่เพิ่งอ่านบันทึกเก่าๆ ของพ่อและมาคัสจบ ใบหน้าของเธอซีดเผือด แต่ดวงตาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น "บางที...อดีตอาจจะเป็นกุญแจสำคัญนะคะ คีร์"เธอชี้ไปที่รูปถ่ายเก่าๆ ในบันทึก ที่เป็นภาพของอลิซากับมาคัสในวัยเด็ก และฉากหลังเป็นปราสาทเ

  • คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ]   ตอนที่ 44 มรดกแห่งความแค้นที่ปะทุ

    ตอนที่ 44 ร้อนรุ่มในความมืด: มรดกแห่งความแค้นที่ปะทุคำประกาศกร้าวของ อลิซา ฟาบิโอ สะท้อนก้องอยู่ในความเงียบงันของคฤหาสน์วาเลนซิโอ บาดลึกเข้าไปในใจของ เกวลิน ราวกับคมมีดบาดซ้ำรอยแผลเก่าที่ยังไม่ทันหายดี การปรากฏตัวของลูกพี่ลูกน้องที่เคยสนิทสนมกันในวัยเด็ก บัดนี้กลับกลายเป็นศัตรูที่เต็มไปด้วยความแค้น และนำพาเงาแห่งอดีตอันมืดมิดกลับมาอีกครั้ง คีรินทร์ รับรู้ถึงความตึงเครียดที่แผ่ซ่าน เขากุมมือเกวลินแน่น พลังแห่งความห่วงใยส่งผ่านถึงเธอ"เธอแน่ใจนะว่านั่นคืออลิซาจริงๆ เกวลิน?" คีรินทร์ถาม เสียงของเขาแฝงความกังวลเกวลินพยักหน้าช้าๆ ดวงตาแดงก่ำ "ฉันจำแววตาของเธอได้ค่ะ...แววตาที่ว่างเปล่า...เหมือนที่อามาคัสเคยเป็น"ริคาร์โด้ ยืนมองภาพบนหน้าจอที่ถูกตัดไปแล้ว ใบหน้าของเขาเคร่งเครียดกว่าปกติ "หัวหน้าครับ...ตอนนี้เราต้องทำอะไรสักอย่างแล้วครับ 'หงส์ดำ' เริ่มโจมตีเครือข่ายของเราอย่างหนักในหลายพื้นที่ ทั้งในยุโรปและเอเชีย""อลิซาถูกบงการ" คีรินทร์กล่าวอย่างหนักแน่น "ดานิเอล เอ็นโซ ปลูกฝังความแค้นในตัวเธอมาตลอดตั้งแต่เด็ก การตายของพ่อเธอคงเป็นฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้อลิซากลายเป็นแบบนี้"เขาตระหนักว่าน

  • คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ]   ตอนที่ 43 เมื่อเงาไม่เคยจากไปไหน

    ชีวิตหลังจากการแต่งงานของ คีรินทร์ และ เกวลิน ที่บ้านริมทะเลดูเหมือนจะสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ แสงแดดอุ่น ๆ ยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้องนอน ปลุกพวกเขาให้ตื่นขึ้นสู่โลกที่เต็มไปด้วยความรักและความสงบ เกวลินได้ใช้เวลากับ อลิซาเบธ ผู้เป็นแม่เพื่อเยียวยาจิตใจซึ่งกันและกัน ส่วนคีรินทร์ก็ยังคงทำหน้าที่ในฐานะ 'ราชาแห่งโลกใต้ดิน' จากระยะไกล โดยมี ริคาร์โด้ เป็นมือขวาคนสนิทที่คอยดูแลความเรียบร้อยทั้งหมดแต่โลกที่พวกเขาเคยอยู่ มันไม่เคยปล่อยพวกเขาไปง่าย ๆ เหมือนเงาที่ซ่อนอยู่ในเงามืด และรอคอยเวลาที่จะกลับมาอีกครั้งวันหนึ่ง ริคาร์โด้โทรหาคีรินทร์ด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด "หัวหน้าครับ...เรามีปัญหาใหญ่แล้วครับ""เกิดอะไรขึ้น ริคาร์โด้?" คีรินทร์ถามพลางขมวดคิ้ว เขาสัมผัสได้ถึงความไม่ชอบมาพากลในน้ำเสียงของริคาร์โด้"โกดังเก็บอาวุธของเราที่ยุโรปถูกโจมตีครับ" ริคาร์โด้รายงาน "และไม่เหลือร่องรอยอะไรเลย...ไม่มีกล้องวงจรปิด ไม่มีพยาน...เหมือนกับว่าผู้โจมตีเป็นเพียงเงาที่หายไปในอากาศ"หัวใจของคีรินทร์เต้นระรัวอย่างไม่ปกติ เขานึกถึง 'เงา' หรือ มาคัส ฟาบิโอ ที่เขาจัดการไปแล้ว แต่การโจมตีในลักษณะนี้มันช่างคุ้นเคย เหมื

  • คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ]   ตอนที่ 42 อนาคตที่ถูกลิขิต

    เสียงมีดเหล็กกระทบกันดังก้องไปทั่วห้องลับใต้ดินของปราสาท มาคัส ฟาบิโอ หรือ 'ปฐมเงา' ที่ถูกเปิดโปงตัวตน กำลังเผชิญหน้ากับคีรินทร์ วาเลนซิโอ ในการต่อสู้ที่เดิมพันด้วยทุกสิ่งทุกอย่าง ความโกรธแค้นที่สั่งสมมานานหลายปีของมาคัสปะทุออกมาในทุกการเคลื่อนไหว เขาทั้งจู่โจมและป้องกันด้วยความบ้าคลั่ง ในขณะที่คีรินทร์ต่อสู้ด้วยความมุ่งมั่นที่จะยุติความบ้าคลั่งนี้และปกป้องคนที่เขารักคีรินทร์ เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและแม่นยำ เขายังคงมีบาดแผลจากการถูกแทง แต่ความเจ็บปวดไม่ได้บั่นทอนสมาธิของเขา เขาใช้ดาบสั้นในมือปัดป้องมีดของมาคัส สลับกับการจู่โจมกลับอย่างรุนแรง ทุกครั้งที่อาวุธกระทบกัน ประกายไฟก็แลบแปลบปลาบสะท้อนในความมืด คล้ายเป็นภาพสะท้อนของความขัดแย้งที่เผาผลาญทั้งสองตระกูลมานานหลายทศวรรษ"แกคิดว่าจะหยุดฉันได้งั้นเหรอ คีรินทร์!" มาคัสคำราม ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวด้วยความแค้น "แกไม่มีวันเข้าใจความเจ็บปวดที่ฉันต้องเจอ! ที่พวกมันพรากทุกอย่างไปจากฉัน!""ความเจ็บปวดของแก ไม่ได้ให้สิทธิ์แกทำลายชีวิตคนอื่น!" คีรินทร์ตอบสวนกลับไป เสียงของเขาหนักแน่นราวกับหินผาทางด้านหนึ่ง เกวลิน ทรุดตัวลงข้างๆ อลิซาเบธ ผู้เป็

  • คีรินทร์ วาเลนซิโอ [ ใต้ปีกมาเฟีย ]   ตอนที่ 41 เปิดหน้าปีศาจตัวจริง

    การค้นพบจี้มังกรดำริมชายหาด และการเปิดเผยตัวตนของผู้อยู่เบื้องหลังอิซาเบลล่า คอนติ ทำให้คีรินทร์และเกวลินรู้ว่าความสงบสุขที่พวกเขาเพิ่งได้มานั้นเป็นเพียงภาพลวงตา สงครามยังไม่จบ และศัตรูที่แท้จริง...คือเงาที่ซ่อนเร้นมานานกว่ายี่สิบปีคีรินทร์กลับมาที่คฤหาสน์ของแก๊งวาเลนซิโออย่างเงียบๆ การตัดสินใจที่จะเผชิญหน้ากับ ผู้นำสูงสุดขององค์กรมังกรดำ ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ก็เป็นสิ่งหลีกเลี่ยงไม่ได้ ริคาร์โด้จัดเตรียมกำลังพลและข้อมูลทั้งหมดที่เขามี เขาเข้าใจดีว่าการต่อสู้ครั้งนี้เดิมพันด้วยทุกสิ่งทุกอย่าง"หัวหน้าครับ รายงานจากสายลับยืนยันว่าบุคคลที่เรากำลังจะเผชิญหน้าคือ มาคัส ฟาบิโอ ครับ" ริคาร์โด้กล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม "เขาคือพี่ชายของพ่อคุณเกวลิน และเป็นผู้ก่อตั้งองค์กรมังกรดำตัวจริง"เกวลินที่ยืนอยู่ข้างๆ คีรินทร์รู้สึกเหมือนโลกหมุนคว้าง ชื่อ มาคัส ฟาบิโอ ปรากฏขึ้นในความทรงจำเลือนรางของเธอทันที ภาพชายชราผู้เย็นชาและน่ากลัวที่เธอเคยเห็นในวัยเด็กผุดขึ้นมาในหัว มาคัสคือผู้ที่อยู่เบื้องหลังความทุกข์ทรมานทั้งหมดของเธอและครอบครัวมาโดยตลอด"เป็นไปได้ยังไงคะ...เขาคือคุณอาของฉัน" เกวลินพึมพำด้วยควา

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status