อาบน้ำในลำธาร

รู้ว่าไม่ควรที่จะไประราบละล้วง แต่กีรณาก็อดเก็บความสงสัยเอาไว้ไม่ไหว จึงได้หลุดปากถามออกไปว่าพ่อกับแม่ของแทนไทมาทำอะไรที่นี่พอดี จนได้รู้คำตอบที่ทำให้เธอถึงกับอึ้งขึ้นมาว่า ที่พ่อกับแม่ของเขาต้องมาอยู่ที่นี่ก็เป็นเพราะว่าที่นี่มันคือธุรกิจของที่บ้านของเขา สรุปก็คือที่นี่ถือว่าเป็นบ้านของพ่อกับแม่ของแทนไทด้วย พ่อแม่เขาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ ส่วนเขาเข้าไปเรียนต่อที่กรุงเทพ 

แทนไทพาเธอเดินลัดเลาะเข้ามาในป่าตามทางน้ำไหล ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้ดูน่ากลัวเพราะเขาบอกว่าพื้นที่ทั้งหมดเป็นของที่บ้านเขาเอง แต่บรรยากาศรอบๆก็ออกจะเงียบเชียบเกินไปหน่อยจนได้ยินเสียงลมหายใจของกันและกัน

"ต้องเดินอีกไกลไหมคะ"

"เหนื่อยแล้วเหรอ"

"ปะ เปล่าหรอกค่ะ แต่กี้ว่าบรรยากาศมันออกจะค่อนข้างเงียบเกินไปหน่อย" พูดแล้วกีรณาก็หันซ้ายแลขวาจนแทนไทต้องหยุดถาม และพอเขาถามเธอก็รีบพยักหน้ารับแทบจะทันที

"กลัว?"

"ค่ะ"

"ไม่มีอะไรหรอก แถวนี้ให้หลับตาเดินยังได้ เอาไว้เดี๋ยวถึงก็จะได้เห็นเองว่าที่ๆกำลังจะไปมันสวยมากแค่ไหน"

"แหม พี่ก็พูดง่ายสิคะ ก็พี่รู้จักที่นี่ดีอยู่แล้วนี่ แต่กี้พึ่งจะเคยมา"

"งั้นก็ส่งมือมานี่ เดี๋ยวเดินจับมือพี่ไปก็แล้วกัน หวังว่าคงจะพอได้อุ่นใจขึ้นมาบ้างนะ"

คราวนี้กีรณายิ้มเขินออกมาน้อยๆ ยามที่แทนไทส่งยื่นมือมาให้จับ เธอรีบจับมือเขาเอาไว้ในทันที แล้วจากนั้นก็ก้าวขาเดินตามคนตัวใหญ่ที่โคตรจะสูง โคตรจะหุ่นดี แล้วเดินตามเขาไปด้วยหัวใจที่ฟองฟู จนกระทั่งไปถึงยังด้านหน้าที่มีต้นไม้ใหญ่มีห้างแคร่ไม้ตั้งขัดอยู่ กีรณามองตามขึ้นไปบนนั้น ซึ่งมันมีเต็นท์ขนาดกว้างขวางกางรอเอาไว้อยู่ด้านบนด้วยความประหลาดใจ

"ถึงแล้ว ขึ้นไปสิ"

คนตัวเล็กก้าวไต่ตามราวบันไดลิงขึ้นมาช้าๆ โดยที่ข้างล่างมีแทนไทปีนตามขึ้นมาติดๆ จนพอได้ปีนขึ้นมาถึงข้างบนก็พบว่าเต็นท์ที่กางรออยู่ ด้านในนั้นมีสองห้อง และมีโถงเอาไว้นั่งเล่นได้อยู่ตรงกลาง ซึ่งมันถูกตกแต่งเอาไว้อย่างน่ารัก

"โหน่ารักจังค่ะ นี่กี้กำลังจะได้มาแคมป์ปิ้งบนต้นไม้เหรอคะเนี่ย"

"ชอบเหรอ"

"ค่ะ"

"ก็ดีนะที่ชอบ แต่ว่าอย่าพึ่งลืมล่ะว่าที่พามาเนี่ยพามาทำงาน"

"ทราบค่า แหมพี่แทนไทก็ กี้ไม่เคยทำอะไรที่น่าตื่นเต้นแบบนี้มาก่อนเลยนี่คะ ไม่คิดเลยว่าตอนเดินมาบรรยากาศออกจะน่ากลัวนิดๆก็จริง แต่พอมาถึงแล้วใครจะคิดว่าจะมีที่สวยๆแบบนี้ด้วย"

ยิ่งพูดกีรณาก็ยิ่งสอดส่ายสายตาไปรอบๆ พอได้ขึ้นมาอยู่ข้างบนนี้แล้ว บรรยากาศที่ดูน่ากลัวในตอนแรกก็เปลี่ยนเป็นโรแมนติกขึ้นมาเฉย ยิ่งพอหันมาเห็นหน้าของแทนไทและระลึกได้ว่าเธออยู่กับเขาตรงนี้สคนก็ยิ่งใจสั่น

"พูดอย่างกับว่าแฟนไม่เคยพาไปแคมป์ปิ้ง"

"ก็ไม่เคยน่ะสิคะ อย่างว่าแต่แคมปปิ้งเลย แฟนสักคนก็ไม่เคยมีค่ะ"

"หึ เชื่อก็บ้า"

คราวนี้แทนไทหัวเราะหึออกมาจากลำคอน้อยๆราวกับว่ากำลังขำเธอ แถมเขายังทำท่าไม่เชื่อด้วยว่าสิ่งที่เธอพูดนั้นมันคือเรื่องจริง ทำเอาเธอแอบออกอาการนอยด์ขึ้นมา เพราะความจริงสาเหตุที่ทำให้เธอไม่อยากมีใครนั่นมันก็เป็นเพราะเขา

"ไม่เชื่อก็ตามใจสิคะ กี้จะไปบังคับอะไรพี่ได้"

"นี่งอน?"

"เปล่าค่ะ"

ใช่ค่ะกี้กำลังงอนแล้วก็น้อยใจพี่อยู่ แม้ว่าจะอยากพูดแบบนี้ออกไป แต่ใครจะบ้าพูดออกไปแบบนี้กันล่ะ ในเมื่อเธอกับเขาไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย ต่อให้งอนไปเขาก็คงจะไม่มาตามง้อเธอหรอก

"อื้ม งั้นก็ดี นี่ก็สี่โมงเย็นแล้วพี่ว่าจะลงไปอาบน้ำในลำธารข้างล่างสักหน่อย แล้วเราล่ะจะเอายังไง"

"อาบน้ำในลำธารเหรอคะ"

"ใช่ แต่ถ้าจะไม่อาบก็ไม่เป็นไรนะ เพราะว่ายังไงก็นอนกันคนละห้องอยู่แล้ว"

"ไม่เอาหรอกค่ะ เดินมาเมื่อกี้เหงื่อแตกไปทั้งตัว ถ้าไม่ได้อาบน้ำมีหวังคืนนี้กี้คงนอนไม่หลับ"

"แล้วจะอาบได้เหรอในลำธาร"

"พี่แทนไทอาบน้ำกี้ก็อาบได้ค่ะ นี่ไงคะอุปกรณ์อาบน้ำกลางแจ้ง กี้เตรียมมาด้วย"

ว่าแล้วกีรณาก็รีบดึงผ้าถุงกระโจมอกออกมาโชว์ให้แทนไทดูทันที ก่อนที่ทั้งเขาและเธอจะต่างเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากันในห้องภายในเต็นท์ของตัวเอง กีรณาแอบดีใจแต่ก็หวั่นใจไม่น้อยที่ได้มีโอกาสใช้ช่วงเวลาร่วมกันกับเขา ถึงแม้ว่ามันอาจจะเป็นเพียงแค่ช่วงสั้นๆก็ตามที

เสร็จแล้วแทนไทอยู่ในชุดกางเกงอาบน้ำขาสั้น ส่วนกีรณาอยู่ในชุดผ้าถุงอาบน้ำเกาะอกสีชมพูน่ารัก ผมยาวดำขลับบนศรีษะถูกมวยม้วนเอาไว้ด้านหลัง ด้วยความที่เธอนั้นเป็นคนที่ผิวขาว จึงทำให้ภาพเบื้องหน้าที่แทนไทเห็นนั้นดูงดงามน่ามองยิ่งนัก

ทั้งสองคนพากันไต่ราวบันไดลงไป พอแทนไทลงไปถึงก่อนเขาก็เป็นฝ่ายยื่นมือออกมารอรับให้เธอจับ แน่นอนว่ากีรณาไม่ยอมปล่อยให้โอกาสนั้นหลุดลอยไปแน่ๆ เธอรีบคว้ามือของเขาเอวไว้ แล้วเดินลงลำธารตามเขาไปด้วยหัวใจที่กระชุ่มกระชวย

น้ำในลำธารเย็นมากและใสมาก พอจูงมือเธอไปถึงเขาก็เปิดฉากโดดตูมลงไปก่อนเลย ปล่อยให้เธอค่อยๆนั่งลงแช่ตัวริมน้ำด้วยบรรยากาศที่แสนผ่อนคลายยิ่งนัก กีรณามองภาพแทนไทดำผุดดำว่ายแล้วเงยหน้าขึ้นมาเสยผมจากน้ำด้วยความรู้สึกกระวนกระวายใจ รูปร่างแทนไทสูงใหญ่บึกบึน แถมยังมีทั้งกล้ามแขนกล้ามอกและซิกแพคลอนงามนั่นคอยยั่วเย้าใจเธออีก จนอยากขอเอามือไปลูบสัมผัสดูสักหน่อยว่ามันจะแน่นเพียงใด จนทำให้จู่ๆริมฝีปากงามก็ตะโกนออกไปว่า

"ว้าย พี่แทนไทช่วยกี้ด้วย ปลิงค่ะปลิงมันเข้าไปในผ้าถุงกี้"