กล้าไหม

"แน่ใจนะว่าอยากสมัครเป็นนางแบบของพี่"

หลังจากแทนไทจัดการให้อาจารย์สาวสวยคนนั้นกลับบ้านไปก่อนแล้ว ทีนี้ห้องทั้งห้องก็จะเหลือเพียงแค่เธอกับรุ่นพี่หนุ่มสุดหล่อ กีรณาใจเต้นไม่เป็นจังหวะ ใบหน้าที่เคยขาวนวลก็ร้อนรุ่มขึ้นจนเป็นสีแดงยามที่เห็นเขาขยับตัวไปมาในระยะใกล้ เธอไม่เคยใจเต้นกับผู้ชายคนไหนมาก่อน นอกจากแทนไท ที่พอเห็นเขาเมื่อไหร่ ก็ทำเอาใจเธอเป๋ไปเสียทุกที

"ค่ะ"

"ชื่ออะไร เรียนอยู่ปีไหน"

เรือนร่างสูงใหญ่นั่งพิงสะโพกไปบนโต๊ะตัวยาว สายตาของเขาจ้องมองมาที่เธออย่างไม่ลดละ ไม่ได้รู้สึกยินดียินร้าย ออกจะเคร่งขรึมวางมาดอยู่ด้วยซ้ำ

"ชื่อกีรณาค่ะ ชื่อเล่นว่ากี้ เรียนอยู่คณะนิเทศศาสตร์ปีสอง แล้วก็อยู่ชมรมเชียร์ลีดเดอร์"

"อ้อ ก็รู้สึกว่าคุ้นๆหน้าอยู่เหมือนกัน ว่าแต่ทำไมถึงได้อยากสมัครมาเป็นนางแบบ"

"กี้อยากลองทำอะไรใหม่ๆค่ะ พอดีว่าเเป็นคนชอบทำกิจกรรม เห็นว่าชมรมช่างถ่ายภาพเปิดรับสมัครนางแบบ กี้ก็เลยอยากลองมาสมัครดู"

พอเห็นว่าเขาขรึมใส่ กีรณาเองก็เอาบ้าง  ท่าทางสั่นๆในใจบวกกับอาการปลาบปลื้มเขานั้นถูกเก็บและกดเอาไว้ข้างในเสียจนมิด เธอจะไม่มีทางแสดงท่าทางใดๆออกมาให้เขาเห็นเป็นอันขาดว่าเขานั้นทำให้เธอใจสั่นเพียงใด

"แต่ว่าช่างภาพในชมรมคนอื่นๆก็มี ทำไมถึงได้เจาะจงอยากจะมาสมัครเป็นนางแบบของพี่ หวังว่าเราคงไม่ได้มีแผนอะไรอยู่ในใจหรอกใช่ไหม"

"พูดแบบนี้ แสดงว่าพี่ไม่อยากให้กี้สมัครกับพี่หรือเปล่าคะ"

"ก็เปล่า แต่แค่อยากจะถามดูเพื่อความมั่นใจ ว่าแน่ใจแล้วจริงๆใช่ไหมว่าอยากสมัคร ตอนที่อ่านป้ายประกาศ ได้อ่านเงื่อนไขมาก่อนหรือเปล่า เพราะว่าโปรเจคๆนี้มันค่อนข้างที่จะไม่ค่อยธรรมดา"

"หมายถึงยังไงเหรอคะ"

"โปรเจคนี้ต้องการนำเสนอภาพลักษณ์ของนางกินรีแสนสวยที่อยู่ในป่า ถ้าอยากสมัคร ก็หมายความว่า การถ่ายแบบมันก็จะต้องเกิดขึ้นในป่า อาจจะต้องกินนอนในป่าหลายวัน หรือไม่ก็อาจจะนานเป็นอาทิตย์ ถ้าเป็นแบบนั้นคิดดูเอาเองก็แล้วกันว่าเราจะไหวหรือเปล่า"

โธ่เอ๊ย ก็นึกว่าเรื่องอะไร ที่พูดมานี่แทนไทคงจะคิดว่าเธอไม่กล้าเข้าป่าไปกับเขาสินะ แต่ว่าขอโทษด้วยค่ะถ้าเกิดว่าสิ่งที่เขาคิดนั้นมันจะผิด การที่จะได้อยู่ใกล้ชิดกับเขานั้นมันเป็นเรื่องที่เธอใฝ่ฝันมาตั้งนานแล้วต่างหาก ถ้าเกิดว่าต้องเข้าป่ากับเขาจริงๆ แบบนี้ก็เท่ากับว่าโอกาสของเธอนั้นกำลังจะมาถึงแล้ว ใครจะไม่คว้าเอาไว้

"เรื่องนั้นสำหรับกี้แล้วมันไม่มีปัญหาอะไร ห่วงก็แต่พี่เถอะค่ะ ถ้าเกิดว่าพี่เลือกกี้มาเป็นนางแบบขึ้นมา ระวังจะมีปัญหากับแฟนเอานะคะ"

"แฟนเหรอ เดี๋ยวนะ นี่เรากำลังเข้าใจอะไรผิดอยู่หรือเปล่า ตั้งแต่เรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยนี้มาสี่ปี จำได้ว่าพี่ยังไม่เคยให้สถานะนี้กับใครนะ"

"อ้าวเหรอคะ แล้วอาจารย์คนสวยเมื่อตะกี้ล่ะ ดูจากสิ่งที่เห็น แล้วไหนจะท่าทางของอาจารย์เขาที่แสดงออกต่อพี่อีก กี้ว่าระหว่างพี่กับเขาคงไม่น่าใช่แค่ลูกศิษย์กับอาจารย์ธรรมดา"

คราวนี้แทนไทยิ้มออกมาราวกับว่าเธออ่านเรื่องราวทุกอย่างที่เขาปิดบังซ่อนเอาไว้ออก ก็แน่นอนสิ เธอเองก็ไม่ใช่เด็กน้อยไรเดียงสาที่จะมามองเรื่องแค่นี้ไม่ออก

"ฉลาดดี แถมยังกล้าที่จะสงสัยอีก เอาเป็นว่าเรื่องของอาจารย์ออยเราไม่ต้องห่วง พี่กับเขาถือว่าเป็นแค่เพื่อนเก่ากัน เรื่องนี้คนที่มีสิทธิ์ตัดสินใจคือพี่ต่างหาก เอาเป็นว่าถ้าเกิดสนใจก็กรอกรายละเอียดน้ำหนัก ส่วนสูง สัดส่วนลงในใบนี้ได้เลย แล้วถ้าสรุปได้ว่าพี่เลือกใครวันจันทร์ตอนเที่ยงพี่จะโทรไปหาคนนั้น แต่ถ้าเกิดพี่ไม่ได้โทรไปก็แสดงว่าพี่ไม่ได้เลือก"

กีรณายื่นมือออกไปรับกระดาษใบสมัครมาไว้และลงมือกรอกมันลงไปบนโต๊ะข้างหน้าที่แทนไทยืนอยู่ ในหางตาเธอเห็นเขายื่นมองเธอจรดปลายปากกาลงไปบนแผ่นกระดาษ แม้ว่าจะเกร็งจนมือแทบสั่น แต่ก็ยังคงพยายายามควบคุมทุกอย่างเอาไว้ให้ดีที่สุด เธอไม่อยากให้เขารู้ว่าเธอหวั่นไหวกับเขาตรงหน้า ไม่เช่นนั้นแล้วเขาก็คงจะมองเธอไม่ต่างไปจากผู้หญิงคนอื่นๆที่พยายามเอาตัวเข้าหา แล้วเธอก็คงจะถูกเขาจัดเอาไว้ในกลุ่มผู้หญิงที่ไม่มีความน่าสนใจ

เพียงแค่แปปเดียวเท่านั้นกีรณาก็กรอกข้อมูลและประวัติส่วนตัวทุกอย่างลงไปบนกระดาษ รวมถึงช่องทางในการติดต่อด้วย เสร็จแล้วเธอก็ยื่นมันส่งคืนไปให้แทนไท เขายื่นมือออกมารับเอาไว้แล้วจึงไล่กวาดสายตาอ่านตามไปในแทบจะทันที 

"สัดส่วนเราตามที่กรอกมาตามนี้จริงเหรอ"

"ค่ะ"

กีรณาเงยหน้าขึ้นตอบด้วยความมั่นใจ ส่วนแทนไทก็ละสายตาเพียงแค่นั้นสายตาจากแผ่นกระดาษแล้วมาหยุดโฟกัสอยู่ที่บนหน้าอกบนเสื้อของเธอแทน สายตาของเขาดูซุกซนอยากรู้ ทำเอาตัวเธอเกิดความรู้สึกร้อนวูบวาบเมื่อเจอฤทธิ์เดชของสายตาที่ดูสงสัยแบบเปิดเผยของเขา

"รู้หรือเปล่าว่าพี่ตั้งใจกับโปรเจคนี้มาก นางกินรีของพี่จะต้องมีรูปร่างที่งดงามสมส่วน ต้องสวยเหมือนกับนางในวรรณคดี แล้วตอนนี้คนที่มาสมัครเป็นนางแบบให้พี่มีทั้งหมดเกือบสามสิบคน แต่ว่ามีสองคนที่เข้าตาพี่ ส่วนเรา คือคนที่สาม"

แทนไทหยุดพูด จากนั้นก็เดินไปหยิบแผ่นกระดาษที่วางอยู่บนโต๊ะมาให้เธอดูสองแผ่น ในนั้นมีข้อมูลรายชื่อ รายละเอียด รวมถึงสัดส่วนของคนในนั้น ซึ่งทั้งสองคนมีขนาดสัดส่วนใกล้เคียงกันกับเธอ

"พี่แทนไทกำลังจะบอกอะไรกับกี้เหรอคะ"

"พี่อยากเห็นของจริง กล้าเปิดให้ดูหรือเปล่า"

"อะไรนะคะ"

"ถ้าอายก็กลับได้เลยเพราะว่าพี่ไม่ได้บังคับ ส่วนผลการสมัครเราก็คงจะทราบได้ตั้งแต่ตอนนี้"

"ก็ถ้าพี่แทนไทมั่นใจว่ามันคืองาน กี้ก็ไม่ติดนะคะ ถอดก็ถอด"