บทที่ 4

คุณคนโปรดสุดที่ร้าย

ตอนที่ 3

สวนทาง

หลายชั่วโมงต่อมา

คอนโดมิเนียม M

กลับถึงคอนโดริษาก็ต่อสายหาต้อยติ่งขอข้อมูลของอดีตคนรักทันที ตลอดช่วงบ่ายจวบจนย่ำค่ำเธอหมดเวลาไปกับการนั่งอยู่ที่หน้าจอโน้ตบุ๊ก หัวคิ้วขมวดผูกแทบตลอดเวลา หันมองนอกหน้าต่างอีกทีก็พบว่าขณะนี้เป็นเวลาดึกแล้ว

ร่างบางในสภาพชุดลำลองขนาดพอดีตัวพิงแผ่นหลังเข้ากับพนักเก้าอี้ ก่อนจะถอดแว่นกรอบบางโยนไว้บนโต๊ะในที่สุด ทว่าสายตายังจดจ้องนิ่งกับภาพถ่ายบุคคลบนหน้าเว็บเบราว์เซอร์

โดยปกติแล้วต้อยติ่งจะเป็นคนติดต่อดีลงาน รวมถึงรู้ข้อมูลของผู้ใหญ่ที่ต้องการติดต่อ ริษามีหน้าที่เพียงเข้าไปขอบคุณจึงไม่รู้ลึกถึงรายละเอียดต่าง ๆ แต่ไม่คิดว่าคนที่ตัวเธอเองเป็นฝ่ายขอเข้าพบจะเป็นแฟนเก่าที่เลิกรากันไป

แม้ในอดีตภูริจะมีรูปลักษณ์ภายนอกดูดีไม่ต่างจากปัจจุบัน แต่ตอนนั้นฐานะเขาไม่ดีนัก ริษารับรู้มาโดยตลอดว่าอีกฝ่ายทำงานอย่างหนักเลี้ยงตัวเองตั้งแต่ยังเด็ก ทว่ามาในวันนี้กลับได้เจอเขาในฐานะประธานบริหารกลุ่มบริษัทในเครือ PH GROUP ซึ่งครอบคลุมบริษัทลูกหลายบริษัท ทั้งแบรนด์ผลิตเครื่องกีฬา กระทั่งว่ากลุ่มธุรกิจเครื่องดื่มก็ด้วย อีกทั้งยังเป็นเจ้าของสปอร์ตคลับสุดหรูย่านใจกลางเมืองหลายสาขา

ที่น่าตกใจยิ่งกว่าคือเขามีส่วนร่วมในการช่วยออกทุนสร้างภาพยนตร์มาแล้วหลายเรื่องโดยที่คนซึ่งมีอาชีพเป็นนักแสดงอย่างริษาไม่เคยล่วงรู้มาก่อนเลย ไม่รู้มาก่อนว่าภูริมักจะเป็นสปอนเซอร์ให้กับงานอีเวนต์ทั้งที่อยู่ในสื่อและนอกสื่อมานานหลายปี

นอกจากนั้นภูริยังมีนโยบายสนับสนุนงบประมาณด้านกีฬาซึ่งตรงกับกลุ่มเป้าหมายของแบรนด์โดยตรง จุดมุ่งหมายซึ่งมุ่งเน้นการเข้าถึงต่อตัวแบรนด์เป็นไปในทิศทางที่ดีเพราะกระแสความสนใจต่อเทรนด์กีฬาที่มากขึ้นในทุกปี จึงสร้างโอกาสและเม็ดเงินมหาศาลให้แบรนด์ที่มีการใช้กลยุทธ์แบบ Sport Marketing อย่างเช่นการเป็นสปอนเซอร์ผ่านอุตสาหกรรมกีฬาที่มีแนวโน้มเติบโตอย่างต่อเนื่อง

สัมภาษณ์บทหนึ่งชี้ให้เห็นถึงวิสัยทัศน์เกี่ยวกับการดำเนินธุรกิจด้าน ‘สุขภาพและกีฬา’ ด้วยคำพูดที่ว่า แบรนด์ของเขาเป็นมากกว่าแค่ชุดออกกำลังกาย เขาเน้นย้ำถึงการเสริมอำนาจการแสดงออก และการเติบโตส่วนบุคคล ทำให้แบรนด์ดิงแข็งแรง สามารถเจาะกลุ่มเป้าหมายได้ในระดับที่ลึกยิ่งขึ้น

เมื่อลูกค้าเลือกซื้อสินค้าจากเรา คุณไม่ได้เพียงแค่ซื้อเสื้อผ้ากีฬาเท่านั้น คุณกำลังซื้อปรัชญาของแบรนด์ที่สนับสนุนให้ลูกค้าก้าวข้ามขีดจำกัด ยอมรับความเป็นตัวของตัวเอง และมุ่งมั่นสู่ความเป็นเลิศส่วนบุคคล

ภูริเชื่อว่าการเสริมศักยภาพให้กับแต่ละบุคคลในการใช้ชีวิตที่ดีที่สุดของพวกเขา จะสามารถสร้างผลกระทบเชิงบวก และสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้คนได้

นั่นเป็นเหตุผลที่เขามีการเลือกทุ่มสปอนเซอร์ให้กับโปรเจกต์ที่น่าสนใจ ไม่ว่าจะเป็นการให้ทุนสร้างภาพยนตร์ฟอร์มยักษ์ หรือโปรเจกต์อื่น ๆ อีกมากมาย ภูริไม่ต้องการให้แบรนด์ของเขาเป็นแค่แบรนด์ชุดกีฬาทั่วไป ทว่าจุดประสงค์ก็เพื่อต้องการตอบสนองถึงไลฟ์สไตล์ ความคิด และการก้าวข้ามผ่าน ‘ขีดจำกัด’ ในแต่ละบุคคล

หากเป็นคนอื่นให้สัมภาษณ์เช่นนี้คงฟังดูถือดีและน่าหมั่นไส้ แต่ประเด็นคือประธานหนุ่มสามารถแสดงให้เห็นถึงศักยภาพผ่านยอดขายและผลกำไร แบรนด์ของเขาขึ้นมากว้านกินส่วนแบ่งการตลาดจากเจ้าดัง อินฟลูเอนเซอร์หลายคนเลือกที่จะสวมใส่ สร้างเทรนด์ในโลกออนไลน์ได้รับความนิยมอย่างล้นหลาม

อาณาจักรยิ่งใหญ่ถูกสร้างขึ้นในระยะเวลาเพียงไม่กี่ปี และสามารถเข้าถึงกลุ่มเป้าหมายได้จำนวนมากตามการคาดการณ์ ไม่น่าแปลกใจที่ธุรกิจจะเติบโตก้าวกระโดดได้อย่างรวดเร็ว

ริษาไม่ได้สนใจเรื่องในแวดวงธุรกิจเท่าไรนัก จึงไม่รู้มาก่อนว่าเขากำลังเติบโตอย่างเงียบเชียบหลังจากห่างหายกันไปนานหลายปี อีกทั้งเธอไม่ใช่คนประเภทตามติดชีวิตแฟนเก่า ฉะนั้นความเป็นไปในชีวิตอีกฝ่ายเพิ่งจะมาได้รู้ก็ในวันนี้

ตอนนี้… พี่ภูคือเศรษฐีหน้าใหม่ดี ๆ นี่เอง

“เฮ้อ!” เสียงระบายลมหายใจยังคงดังครั้งแล้วครั้งเล่า

นอกจากจะไม่ได้คอนเนกชันอย่างที่หวังไว้ ที่กำลังรู้สึกประหลาดอยู่ในอกคงไม่พ้นเรื่องที่ชีวิตของทั้งสองดูจะสวนทางกันอย่างสิ้นเชิง

Rrrrrr

ท่ามกลางความเงียบเสียงสายเรียกเข้าก็ดึงสติเหม่อลอยให้หันมอง แม้สายตาว่างเปล่ายังคงเดิมเมื่อได้เห็นชื่อบนหน้าจอแต่เธอก็ไม่ลังเลที่จะกดรับ

“สวัสดีค่ะคุณแม่”

(หนูนอนรึยังลูก?)

“ยังค่ะ มีอะไรรึเปล่าคะ?”

(อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลยนะลูก แต่ตอนนี้แม่ไม่มีทางออกแล้วจริง ๆ)

คิ้วสวยเลื่อนขมวดเข้าหากันในทันที “เกิดอะไรขึ้นคะ?”

ปลายสายเงียบเสียงอยู่ครู่ใหญ่ ได้ยินเพียงการอึกอักตะกุกตะกักเท่านั้น อาการของมารดาเริ่มทำให้เธอรู้สึกเป็นกังวล

“มีอะไรคะ? เกิดอะไรขึ้น?”

(จำที่แม่เคยเล่าให้ฟังว่าไปลงทุนทำธุรกิจนำเข้าของจากญี่ปุ่นกับเพื่อนได้ไหมลูก?)

“จำได้ค่ะ”

(ตอนนี้มันเกิดปัญหานิดหน่อย แม่ก็ไม่อยากรบกวนหนูหรอกนะ แต่มันจวนตัวแล้วจริง ๆ)

“ทำไมคะ? มันขาดทุนหรือยังไง?” ความกระวนกระวายใจในเรื่องที่ได้ฟังทำให้ริษาถึงขั้นลุกเดินวนซ้ายขวาไปมา

ทุกครั้งที่ ฤดี ผู้เป็นแม่มีท่าทีเช่นนี้ ไม่พ้นมีปัญหาให้เธอต้องคอยตามแก้ และรอบนี้ก็อาจไม่ต่างกัน

(แม่ยืมเงินคนรู้จักมาต่อทุนหลายเดือนแล้ว แต่มันเกิดปัญหาหลายอย่างเลยหมุนเงินไม่ทัน หนูช่วยแม่หน่อยได้ไหมลูก?)

หญิงสาวหยุดฝีเท้า เสยผมถอนหายใจด้วยความรู้สึกหนักอก

“เท่าไรคะ?”

(ไม่มากหรอกลูก)

“ไม่มากนี่เท่าไรคะ?” เธอเริ่มขมวดคิ้วอีกครั้ง ไม่แน่ใจนักคำว่า ไม่มาก มันจะมากเกินกว่าที่จะให้ได้หรือไม่

(ห้าแสนจ้ะ)

“คุณแม่!” ดาราสาวร้องเสียงดัง ความเคร่งเครียดตีตื้นขึ้นมาจุกที่กลางอก หากเป็นเมื่อก่อนเงินห้าแสนคงไม่มากเกินกำลัง แต่ตอนนี้มันเป็นแบบนั้นเสียเมื่อไร!

(หนูอย่าเพิ่งหัวเสียสิลูก ถ้าเริ่มฟื้นตัวทำกำไรได้แล้วแม่จะคืนให้…) ฤดีพยายามแก้ต่าง ทว่าลูกสาวก็ตัดบททันควัน

“ริษาไม่ได้อยากได้คืน แต่ริษาเคยบอกคุณแม่ไปแล้วไงคะว่าตอนนี้เราต้องพยายามใช้จ่ายเท่าที่จำเป็น”

(แม่ขอโทษจริง ๆ คิดว่าผ่านช่วงย่ำแย่แล้วจะดีขึ้น แต่มันกลับแย่ยิ่งกว่าเดิมนี่สิ)

“ริษาถึงได้บอกไงคะว่าคุณแม่ไม่ต้องทำอะไร”

(แม่ผิดเองที่รอบนี้ไม่เชื่อหนู แต่ที่ทำไปเพราะอยากแบ่งเบาภาระหนูบ้างแค่นั้นเองนะลูก)

เหตุผลดังกล่าวทำให้คนฟังรู้สึกเหนื่อยใจ…

ริษาไม่กล้าใช้คำพูดรุนแรง อย่างเช่นว่า หากแม่อยู่บ้านพักผ่อนเฉย ๆ คงไม่เกิดปัญหาเช่นนี้ ทว่าการที่มารดาเลี้ยงดูเธอมาอย่างดีตั้งแต่เล็กจนโตดุจดั่งเจ้าหญิงน้อยในกรงแก้ว ส่งผลให้เธอไม่อยากใช้คำพูดบั่นทอน รวมถึงไม่ต้องการให้คนฟังรู้สึกแย่ แม้คนที่ต้องรับภาระหนักจะเป็นตัวเธอก็ตาม

“ถือว่าริษาขอนะคะ ครั้งหน้าคุณแม่ไม่ต้องลงทุนทำอะไรแล้วนะคะ” ท้ายที่สุดก็พูดได้เพียงเท่านี้

(ได้จ้ะ แม่คงไม่เหมาะจะลงทุนทำอะไร รอบนี้จะเป็นรอบสุดท้ายที่จะรบกวนหนูจริง ๆ อย่าโกรธแม่เลยนะลูก)

แค่เพียงเสียงตะกุกตะกักของมารดาบ่งบอกถึงความเสียใจ ใจคนฟังก็พลันอ่อนยวบ ปากอิ่มขบเม้มเข้าหากันจนรู้สึกเจ็บ

“เชื่อริษานะคะ อย่าเพิ่งเอาเงินไปลงทุนทำอะไรที่เราไม่แน่ใจ”

หากในอดีตริษาใช้ชีวิตเสมือนเจ้าหญิง มารดาของเธอก็คงไม่ต่างกันซ้ำน่าจะสุขสบายยิ่งกว่า ต้นตระกูลของเธอร่ำรวยระดับเศรษฐีมาตั้งแต่รุ่นทวดส่งผลให้แม่บังเกิดเกล้าไม่เคยต้องทำงานนอกบ้าน หลังจากแต่งงานกับบิดาก็มีหน้าที่หลักเพียงเลี้ยงดูลูกเท่านั้น ริษาไม่แปลกใจในปัญหาต่าง ๆ ที่อีกฝ่ายไม่สามารถจัดการได้

แน่นอนว่าต่างจากเธอซึ่งแม้จะเติบโตมาอย่างสุขสบาย หากแต่วันหนึ่งชีวิตก็เดินทางถึงจุดเปลี่ยน หลังจากสูญเสียบิดาผู้เป็นที่รัก หายนะก็มาเยือนชนิดหายใจหายคอไม่ทัน

การถูกฟ้องล้มละลายเพราะพิษเศรษฐกิจคงไม่แย่เท่ากับไม่มีใครคิดยื่นมือให้ความช่วยเหลือในช่วงเวลาย่ำแย่ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนพ้องน้องพี่ ญาติโกโหติกา รวมถึงอดีตคู่ค้าทางธุรกิจ ต่างก็พากันหนีหน้าประหนึ่งไม่เคยรู้จักเกี่ยวดอง

คฤหาสน์หลังโตที่เคยได้ใช้ชีวิตเฉกเช่นเจ้าหญิงที่หากต้องการสิ่งใดเพียงเอ่ยปากก็จะได้มาอย่างง่ายดาย ทว่าตอนนี้ไม่ได้เป็นเช่นนั้นอีกต่อไป วิถีการดำเนินชีวิตที่เปลี่ยนแปลงไปมาพร้อมกับความรับผิดชอบใหญ่หลวง ริษาต้องเป็นหัวหน้าครอบครัวโดยไม่ทันตั้งตัว

โชคดีที่ก่อนหน้านั้นเธอเริ่มเข้าวงการบันเทิงแล้ว รูปลักษณ์ภายนอกกับการวางตัวโดยไม่จำเป็นต้องปั้นแต่ง รวมถึงเสน่ห์เย้ายวนชวนมองแบบมีระดับ สามารถดึงดูดแสงไฟจากสปอตไลต์ได้ดีเกินกว่าที่คาด ส่งผลให้ชีวิตช่วงแรกในวงการ นางร้ายหน้าสวยอย่างริษาสามารถกอบโกยเงินทองมาจุนเจือครอบครัวที่กำลังตกต่ำอยู่ในจุดซึ่งต้องนับหนึ่งใหม่อีกครั้งได้ไม่ยากเย็น

หญิงสาวสามารถปรับตัวได้เพราะความจำเป็นค้ำคอ แต่เห็นได้ชัดว่ามารดาอาจยังรับมือได้ไม่ดีเท่าที่ควร แม้ผู้เป็นแม่จะทำให้หนักใจในบางครั้ง ทว่าอย่างน้อยก็ไม่เคยขอเงินเพิ่มในแต่ละเดือน เว้นแต่กรณีการลงทุนทำธุรกิจแบบไม่รู้เหนือรู้ใต้เช่นนี้ก็เท่านั้น

ความเงียบครอบครองการสนทนาอีกหลายอึดใจ ก่อนเสียงอ่อนอกอ่อนใจจะบอกสถานการณ์ส่วนตัวไปตามตรง

“ตอนนี้ริษาไม่มีเงินขนาดนั้นหรอกค่ะ ขอเลื่อนวันจ่ายออกไปก่อนได้ไหมคะ?”

(แม่เข้าใจ แต่ที่โทรมารบกวนก็เพราะแม่ผิดนัดจ่ายจนเขาไม่ให้เลื่อนแล้วนี่สิ)

“คนที่ให้ยืมเป็นใครคะ?”

(ก็คนรู้จักนี่แหละลูก)

“…”

เจ้าของใบหน้าเคร่งเครียดหลับตานิ่งคิดว่าจะแก้ไขเรื่องนี้อย่างไรดี เธอเหนื่อยจะคาดคั้นรายละเอียดอื่น ๆ เพราะถึงอย่างไรก็ต้องเป็นฝ่ายจัดการ แต่ปัญหาคือ จะจัดการอย่างไร?

“ริษาขอคิดก่อนนะคะว่าจะทำยังไงได้บ้าง”

(หนูพักผ่อนเถอะ)

“…”

(แม่ขอโทษนะลูก)

ขอบตาดาราสาวพลันผ่าวร้อนกับคำขอโทษซึ่งไม่ใช่ครั้งแรกที่ได้ยิน ทว่าแม้จะหนักใจกับปัญหาที่เกิดขึ้นเพียงใด แต่เพราะอีกฝ่ายเป็นแม่บังเกิดเกล้า อีกทั้งเสาหลักของบ้านมีเพียงเธอคนเดียวจะให้ทำนิ่งเฉยได้อย่างไร ท้ายที่สุดก็ทำได้เพียงทอดถอนใจ เอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

“คุณแม่นอนพักให้สบายใจนะคะ ริษาจะพยายามหาทางจัดการค่ะ แต่ขอร้องว่าระยะนี้งดลงทุนทำอะไรไปก่อนนะคะ”

ความหมายตรงตัวก็คือ งดก่อหนี้ นั่นเอง หากลูกสาวก็ทำได้เพียงดักคอด้วยถ้อยคำที่ซอฟต์ลง

“คุณแม่ไปนอนเถอะค่ะ”

(ดูแลสุขภาพด้วยนะลูก)

“คุณแม่ก็เหมือนกันนะคะ”

หลังจากวางสายสนทนา กายอ่อนล้าก็ทิ้งแผ่นหลังลงนอนบนเตียง ใจครุ่นคิดถึงความเป็นไปได้ที่จะสามารถจัดการเรื่องต่าง ๆ ทว่าความเงียบของห้องไม่ได้ทำให้ความกระวนกระวายที่ข้างในสงบลง

ระยะหลังปัญหาหลายอย่างรุมเร้าเธอราวกับจะเป็นเคราะห์ซ้ำกรรมซัด จากที่เคยพยายามประคับประคองให้ทุกอย่างผ่านไปได้แม้จะทุลักทุเลเพียงใด แต่ปัญหาก็ยังคงดาหน้าเข้ามาอย่างต่อเนื่อง

ขวบปีที่ผ่านมางานที่เคยมีลดน้อยลงอย่างเห็นได้ชัด ทว่าค่าใช้จ่ายต่าง ๆ นั้นยังคงเดิม อีกทั้งมีเหตุจำเป็นไม่คาดฝันเข้ามาไม่หยุดหย่อน สภาวะการเงินฝืดเคืองชนิดชักหน้าไม่ถึงหลังย่อมส่งผลต่อสุขภาพจิตโดยตรง

ความอ่อนล้าทั้งกายใจทำให้หญิงสาวต้องพยายามผ่อนคลายอารมณ์ให้เป็นปกติ ก่อนหลายนาทีต่อมาเรือนร่างผอมบางจะขยับชันกายขึ้นนั่งด้วยความกระฉับกระเฉง

ริษาตัดสินใจลุกเดินไปหยุดยืนที่หน้ากระจกเงา เริ่มทำกิจวัตรประจำวันสุดโปรดอย่างการหยิบจับสกินแคร์สำหรับบำรุงผิวพรรณมาปาดลูบไล้ทั้งผิวหน้าและผิวกาย เสียงหวานฮึมฮัมร้องเพลงในลำคอ พลางมือเรียวก็ตบแปะไปตามแขนขาขาวผ่องเนียนใส

ริษายังเชื่อว่าทุกอย่างจะต้องผ่านไปได้ด้วยดี เธอจัดการได้ รับมือไหวเหมือนที่ทำได้มาตลอด มันจะย่ำจะแย่ได้นานแค่ไหนกันเชียว…

ทว่ารอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าได้ไม่ทันไร เมื่อหันมองไปเจอภาพของใครบางคนที่ยังคงเปิดค้างอยู่บนหน้าเว็บไซต์ปากอิ่มก็พลันเม้มแน่น สองขาเรียวสวยสาวเท้าเดินไปยังทิศทางที่ว่าทันที

ตากลมโตจ้องมองเจ้าของใบหน้าเรียบเฉยซึ่งนั่งกอดอกไขว่ห้างเต๊ะท่าหล่อระหว่างให้สัมภาษณ์ สายตาของนักธุรกิจหนุ่มให้ความรู้สึกเยือกเย็นประหนึ่งน้ำแข็งขั้วโลก ทั้งท่าทางยโสที่ปรากฏ ทั้งบทสัมภาษณ์แสนอวดดี รวมถึงผลลัพธ์ที่เขาทำได้ทำให้หญิงสาวเกิดความรู้สึกบางอย่างขึ้นในใจ

ภูริอายุมากกว่าริษา 5 ปี เขาในวัย 34 เพียบพร้อมแล้วในทุก ๆ ด้าน สวนทางกับเธอที่ชีวิตพลิกผันชนิดสลับจากหน้าฝ่ามือเป็นหลังฝ่าตีน

ตอนนั้นเธอร่ำรวยเป็นลูกสาวเศรษฐีส่วนเขามีฐานะปานกลาง หากตอนนี้พี่เป็นนักธุรกิจทุนหนาที่ใครต่างก็อยากเข้าหา ในขณะที่เธอเป็นนักแสดงถังแตกที่มีหนี้สินบานตะไท เขาประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานเธอก็แอบยินดี หากก็ไม่ปฏิเสธว่าอายที่เธอเองกลับเป็นฝ่ายถอยหลังลงคลอง

ริษาเม้มริมฝีปากทั้งความรู้สึกบางอย่างวาบผ่านเข้าสู่กลางใจ ก่อนหน้าจอจะถูกกระแทกพับปิดลง