บทที่ 27

ซีซีโกรธเล็กน้อย พวกเขาไม่ควรพูดแบบนี้กับพ่อ เห็นได้ชัดว่าเมื่อกี้พ่อฉลองวันให้เธอที่สวนคริสตัลกุหลาบขาว

มองดูดวงตากลมโตของเด็กหญิงตัวเล็กน้อย ที่น้ำตากำลังไหล ก็น่าสงสาร

อย่างไรก็ตาม กู้ซิ่งเหว่ยก็หัวเราะออกมาทันทีและพูดอย่างประชดประชันว่า “เด็กน้อย หนูพูดไร้สาระอะไร? พ่อของหนูพาไปที่สวนคริสตัลกุหลาบขาวมาเหรอ? หนูรู้ไหมว่ากำลังพูดถึงอะไรน่ะ?!”

ขณะที่เขาพูดไป ใบหน้าของ กู้ซิ่งเหว่ยก็ค่อย ๆ ขรึมทีละน้อยแ น้ำเสียงของเขาก็รุนแรงขึ้น “พ่อไร้ประโยชน์ของหนูนี่น่ะเหรอ จะกล้าพาแม่อีตัวของหนูกับหนูมาที่นี่? พร้อมที่จะให้ทุกคนในเมืองฮั่นรู้จักครอบครัวของเธอสามคนแล้วใช่ไหม หนูอยากให้ตระกูลกู้ของฉันอับอายต่อหน้าคนในเมืองใช่ไหม?!”

ซีซีอายุเพียง 3 ขวบ เธอจะทนคำถามของกู้ซิ่งเหว่ยได้อย่างไร เธอจึงร้องไห้ออกมาทันที

“กู้ซิ่งเหว่ย นายหุบปากซะ! นายไม่จำเป็นมายุ่งเรื่องครอบครัวของเรา” กู้หยุนหลานรู้สึกเจ็บใจ เธอปลอบโยนซีซี

เด็กหญิงตัวน้อยอยู่ในอ้อมแขนของกู้หยุนหลาน เธอร้องไห้และตะโกนว่า “ซีซีไม่ได้โกหกนะ ฮือฮือฮือ”

หยุนหลานรู้สึกเจ็บใจ

ส่วนกู้ชิงหลินที่ดูอารมณ์เสียก็พูดอย่างไม่พอใจว่า “จะร้องไห้ทำไ