บทที่ 430

แต่ในกรณีนี้ ฮั่วเจี้ยนเฟิงอยากจะเก็บเงินอีก 10 ล้านเอาไว้

ในขณะนี้ ฮั่วเจี้ยนเฟิงรู้สึกว่า ตราบใดที่มายเลข 118 นั้นเป็นคนมีเหตุผลและเข้าใจคุณค่าของจี้หยกนี้ เขาก็จะไม่เสนอราคามากกว่า 60 ล้านหยวน เพราะราคานั้นเกินมูลค่าของหยกนี้แล้ว

หลังจากเสนอราคาแล้ว ฮั่วเจี้ยนเฟิงก็รู้สึกโมโห และดึงเนคไทที่คอเสื้อออกอย่างแรงเพื่อให้ตัวเองหายใจได้คล่องยิ่งขึ้น

บนหน้าจอ ตัวแทนปาะมูลของฮั่วเจี้ยนเฟิงใช้กำลังทั้งหมดตะโกนขึ้นไปว่า "หก! หกสิบล้าน!"

น้ำเสียง สำเนียง และความเร็วในการพูดล้วนเลียนแบบฮั่วเจี้ยนเฟิง และตัวแทนประมูลก็อยากจะทำตามคำสั่งของฮัวเจี้ยนเฟิงให้เสร็จ และเขาก็ได้ทุ่มเทสุดตัวแล้วจริง ๆ

หลี่โม่มองไปที่ท่าทางตัวแทนการประมูลของฮั่วเจี้ยนเฟิง เขาอดไม่ได้ที่จะขำออกมา และคิดว่าผู้ชายคนนี้มาเล่นตลกจริง ๆ

“ไม่รู้หรอกนะว่าตัวแทนประมูลของใครกัน น่าเสียดายมาก ถ้าไม่ไปเล่นตลก”

เมื่อผู้ดำเนินการประมูลได้ยินราคา 60 ล้านหยวน ทันใดนั้น อะดรีนาลีนก็หลั่งออกมาในปริมาณมาก ความดันโลหิตเพิ่มขึ้น และสีหน้าก็แดงฉาน

ในฐานะผู้ดำเนินการประมูล เขาจำเป็นต้องทราบข้อมูลทุนและช่วงมูลค่าของสินค้าแต่ละรายก