LOGINEp 12 สวย เริด เชิด หยิ่ง!
หลังจากถึงคอนโดมายูก็รีบตรงไปยังห้องของเธอทันที เพราะกลัวคริสตามมาราวี แต่ในระหว่างที่กำลังจะเปิดห้องเข้าไปก็ต้องตกใจสุดขีดเมื่อคริสเดินตามมา
“ไอ้บ้า! แกจะตามฉันมาทำ!!”
“กูไม่ได้ตามมึง” คริสเลิกคิ้วด้วยท่าทางกวนๆ
“ก็เห็นๆอยู่ว่าเดินตามฉันมา” มายูไม่กล้าเปิดประตูเข้าไปเพราะกลัวคริสอาศัยจังหวะที่เธอกำลังเปิดประตูแทรกตัวเข้ามา เพราะงั้นต้อรอให้คริสไปจากตรงนี้ซะก่อน
“หลงตัวเอง ใครตามมึง” คริสเดินมาหยุดอยู่ที่ห้องตรงข้ามแล้วแสกนนิ้วมือเข้าไปในห้องแต่ก่อนเข้าไปแอบหันมายักคิ้วกวนประสาทมายู
มายูยืนกรี้ดอยู่ในใจในขณะที่คริสเข้าไปในห้องแล้ว
“ตามมาหลอกหลอนไม่รู้จักจบจักสิ้น!” มันย้ายมาอยู่ห้องตรงข้ามตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แบบนี้ก็เท่ากับว่าต้องเจอมันทุกวันสินะ!
ถ้าเจอหน้ามันทุกวันแบบนี้ มีหวังเป็นโรคประสาทตายแน่ๆ
ปึ้งงง!!!
มายูปิดประตูห้องอย่างแรงจนเสียงดังปึ้ง เรียวปากหยักของบุคคลที่ยืนส่องตาแมวแสยะยิ้มด้วยความสะใจ เขาลงทุนซื้อห้องตรงข้ามเธอเพื่อจะมากวนประสาทโดยเฉพาะ
“กรี้ดดดดดด!!!” ทันทีที่เข้ามาถึงห้องมายูกรี้ดลั่นด้วยความเหลืออกเหลือทนพรางทิ้งตัวลงบนโซฟาด้วยความหงุดหงิด มือบางดึงทึ่งผมตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนหัวฟู
ทำไม! ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ ยิ่งเกลียดมันทำไมยิ่งต้องเจอ ไอ้ผู้ชายหน้าด้าน!
มายูหยิบมือถือขึ้นมาดูพบว่าไม่มีการแจ้งเตือนจากยาคุชิเลยทั้งๆที่เธอส่งข้อความไปหาเมื่อหลายชั่วโมงที่แล้ว มือบางกดเบอร์ของยาคุชิหมายจะโทรไปแต่ก็ต้องลบทิ้ง เพราะตอนนี้ดึกแล้วยาคุชิคงนอนหลับฝันหวานไปแล้ว
มายูนั่งมองภาพหน้าจอที่เป็นรูปของเธอถ่ายคู่กับยาคุชิ พรางก้มลงมองที่นิ้วนางข้างซ้าย
มันคือแหวนหมั้นระหว่างเธอกับยาคุชิ
เหมือนจะมีแค่เธอเท่านั้นที่ใส่แหวนวงนี้ รู้ดีว่าที่ยาคุชิรับหมั้นเพราะเกรงใจพ่อของเธอ ถึงตอนนี้เขาจะคิดกับเธอเพียงแค่น้องสาวก็ตาม แต่ซักวันยาคุชิต้องรักเธอ และจะไม่มีใครหน้าไหนแย่งยาคุชิไปจากเธอได้!
‘ฝันดีนะคะ’
มายูนั่งยิ้มกับมือถือ ไม่น่าเชื่อว่าจากอารมณ์คุกรุ่นเพราะเจอไอ้คริสทำเรื่องปวดหัว หายเป็นปลิดทิ้งเพียงแค่นั่งดูรูปคู่ระหว่างเธอกับยาคุชิ ผู้ชายที่เธอแอบปันใจให้มานานแสนนาน
...ซักวันพี่ยาคุชิจะชอบยู
@เช้าวันถัดมา
มายูยืนส่องช่องส่องตาแมวดูจนมั่นใจแล้วว่าคริสคงไม่โผล่พร้วดออกมาจากประตู หญิงสาวกลั้นใจแล้วรีบเปิดประตูออกไปทันที ภาวะนาให้คริสไม่เปิดประตูออกมา
และก็ต้องถอนหายใจด้วยความโล่งอกเพราะคริสไม่เปิดประตูออกมาจริงๆ ร่างบางรีบตรงดิ่งไปยังลานจอดรถทันที ในมือหิ้วขนมซึ่งเป็นของโปรดของโยฮันลูกชายยาคุชิ
มายูไม่ได้รู้สึกรังเกียจเลยที่ยาคุชิมีลูกติด เข้าใจดีว่าเขาแค่พลาดตอนไปเที่ยวเมืองไทยกับเพื่อน เธอเองก็รักและเอ็นดูโยฮันไม่ต่างจากลูกชายคนหนึ่ง
ทันทีที่ถึงคฤหาสน์ของยาคุชิมายูตรงดิ่งเข้าไปในบ้านทันที หญิงสาวปากแดงแปร๊ดอยู่ในส้นสูงประมาณ 5 นิ้ว เดินผ่านกลุ่มลูกน้องของยาคุชิด้วยท่าทางเย้อหยิ่ง ใบหน้าเฉี่ยวเชิดขึ้นจนไม่มีใครกล้ามอง
มายูมาที่นี่บ่อยจนลูกน้องของยาคุชิรู้ฤทธิ์ของหญิงสาวเป็นอย่างดี
“พี่ยาคุชิอยู่ไหน” มายูถามลูกน้องคนสนิทของยาคุชิ
“คุณยาคุชิพาลูกชายออกไปทานข้าวครับ”
“เอะ แล้วทำไมเขาไม่บอกฉัน!”
“ผมไม่ทราบครับ”
“แล้วพี่ยาคุชิไปทานข้าวร้านไหน”
“ผมไม่ทราบเหมือนกันครับ” ลูกน้องคนสนิทของยาคุชิก้มหน้างุดเมื่อเจอสายตาดุๆของมายู
“เป็นลูกน้องประสาอะไรทำไมไม่รู้ว่าเจ้านายไปไหน” มายูขึ้นเสียงด้วยความหงุดหงิดเพราะไม่เจอหน้ายาคุชิมาหลายวันแล้ว
“ผมขอโทษจริงๆครับ” ลูกน้องก้มศีรษะให้ พรางขอโทษ มายูสะบัดหน้าหนีด้วยความไม่พอใจ
เช้าขนาดนี้พี่ยาคุชิพาโยฮันไปกินข้าวที่ไหนนะ!
“ไม่ได้เรื่อง!” มายูตำหนิเบาๆพรางเดินกระแทกเท้าไปที่รถ ลูกน้องนี่ก็อะไร ซื่อบื่อ แทนที่จะถามว่าเจ้านายไปไหน
“ฟู้ววววว~” ลูกน้องของยาคุชิพ่นลมหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ก่อนต่อสายหาเจ้านายที่นอนอยู่บนห้อง “เธอไปแล้วครับ”
ปึ้ง!!
“ไม่ได้เรื่องเลย” มายูกระแทกตัวลงบนเบาะรถสีแดงเพลิงด้วยความหงุดหงิด
พักหลังมายาคุชิไม่ค่อยติดต่อมาเลย มีแต่เธอเท่านั้นที่เป็นฝ่ายตามเขาตลอด ส่วนผู้หญิงที่เข้ามายุ่งวุ่นวายกับยาคุชิโดนเธอจัดการไปหมดแล้ว ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่มีทางได้เข้าใกล้ยาคุชิแน่นอน เพราะมายูคนนี้แหละจะเป็นคนจัดการเอง!
มายูหยิบมือถือขึ้นมาเลื่อนดูเพื่อเช็คข่าวสาร แต่ก็ต้องไปสะดุดตาเข้ากับข่าวของใครบางคน
“รางวัลนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงงั้นหรอ” มายูเบ้ปากเมื่อข่าวที่โชว์อยู่บนหน้าจอมือถือคือข่าวของคริส “คนประสาทอย่างแกไม่เหมาะสมกับรางวัลนี้เลยด้วยซ้ำ”
ยิ่งเห็นหน้าของคริสยิ่งเพิ่มความหงุดหงิดทำไมมันต้องตามหลอกหลอนเธออยู่เรื่อย
มายูโยนมือถือทิ้งลงข้างๆก่อนกำพวงมาลัยไว้แน่น ในสมองคิดหาทางกำจัดคริสออกไปจากชีวิต เพราะถ้าเรื่องแดงขึ้นมีหวังยาคุชิถอนหมั้นแน่ๆ แล้วอีกอย่างคริสเป็นศัตรูเบอร์ต้นๆของยาคุชิ มีหรอที่เธอจะปล่อยให้ผู้ชายที่รักโดนไอ้คริสลอบทำร้าย
“แกมันก็แค่หมาลอบกัด!” มายูกำพวงมาลัยรถยนต์ไว้แน่น จนเส้นเลือดปูดนูน “คอยดูนะ ถ้าเผลอเมื่อไหร่ฉันฆ่าแกแน่!”
คริสไม่ใช่เพื่อนเพราะเธอไม่เคยมองว่ามันเป็นเพื่อน หนำซ้ำยังถูกมันพรากความบริสุทธิ์ไปอย่างไม่ใยดี จนบางทีรู้สึกรังเกียจและขยะแขยงตัวเองที่เสียตัวให้มันหลายต่อหลายครั้ง
บรื้นนนนนนนนนน!!!
มายูบึ้งรถออกไปจากคฤหาสน์ของยาคุชิทันที เป้าหมายก็คือไปร้านอาหาร เพราะตั้งแต่ออกมายังไม่ได้ทานข้าวเช้าเลย กะว่าจะมาทานข้าวกับยาคุชิ สรุปก็ต้องกินแห้ว
ยาคุชิเป็นผู้ชายคนเดียวที่เธอตาม ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีผู้ชายคนไหนได้เข้าใกล้เธอเลย อาจเป็นเพราะใบหน้าเย้อหยิ่งและท่าทางที่ดูจองหองของเธอ จึงไม่มีผู้ชายคนไหนกล้ามาจีบ แต่มันก็มีผู้ชายบางประเภทที่ชอบผู้หญิงแบบเธอแต่สุดท้ายก็จีบไม่ติดเพราะเธอเชิดใส่
นี่คือที่มาของสโลแกน สวย เริด เชิด หยิ่ง!
——————————-
Ep 20 ศัตรูหัวใจทันทีที่คริสผละออกมายูรีบก้มหน้างุดด้วยความเขินอาย เพราะเมื่อกี้เธอไม่ได้ผลักไสคริสเหมือนครั้งก่อนๆ“วันห้ามออกไปไหน”“นี่นายสั่งฉันหรอ”“มึงป่วยอยู่นะ” คริสส่งสายตาดุๆ มายูรีบยกมือขึ้นถูริมฝีปากทันที เมื่อคริสเห็นเช่นนั้นถึงกับหัวเราะในลำคอ คงรังเกียจมาสินะ“เดี๋ยวก็หาย” วันนี้มายูมีนัดปาร์ตี้กับกลุ่มเพื่อนสาวที่ผับ อีกอย่างจะแอบย่องไปหายาคุชิด้วย“กูรู้ว่ามึงมีนัดกับเพื่อน”“นี่แกแอบเล่นโทรศัพท์ฉันหรอ”“ไม่ได้แอบ แต่กูเห็นเพื่อนแรดๆของมึงส่งข้อความมาพอดี ดูเพื่อนแต่ละคนที่มึงคบสิ” คริสแสยะยิ้มด้วยความเย้นหยัน เพื่อนแต่ละคนของมายูไม่ต่างจากอีตัว กินเหล้าเข้าผับมั่วสุมผู้ชาย“อย่ามาว่าเพื่อนฉัน” มายูถลึงตาใส่“ก็ไม่ได้ว่า แค่อยากให้คบเพื่อนดีๆก็แค่นั้น” คริสยักไหล่ก่อนเดินไปหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาพาดบ่า “วันนี้กูมีงาน ห้ามออกไปไหนถ้าไม่ได้รับอนุญาต”“ห้ามไม่ได้หรอก”“ยังไงมึงก็ออกไปไม่ได้ถ้าไม่มีกู เพราะประตูห้องต้องสแกนนิ้วเข้าออก”มายูกรอกตาไปมาด้วยความเบื่อหน่าน แม้ห้องของคริสจะมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครันแต่ก็ใช่ว่าเธอจะอยากอยู่ห้องตลอด แบบนี้ก็อดปาร์ตี้กับเพื่อนเลยสิ ย
Ep 19 จูบ@เช้าวันถัดมา“อื้อออ~” มายูค่อยๆเปิดเปลือกตาอันแสนหนักอึ้ง มันปวดร้าวไปทั้งตัวเหมือนถูกช้างทับมาก็ไม่ปาน ขอบตาร้อนผล่าวค่อยๆปรับโฟกัสกับเพดานห้องสีเทา “อ้ะ! ปวดหัวจัง”“จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน” คริสเดินถือถ้วยข้าวต้มมาวางโป๊กลงบนโต๊ะแก้ว กลิ่นหอมกรุ่นของข้าวต้มทำให้ท้องแบนเรียบของมายูร้องจ๊อกทันที“อึบ!” มายูค่อยๆหยัดกายขึ้นท่ามกลางความอ่อนเพลีย ก่อนปรายตามองไปยังคริสที่ยืนค้ำเอวมองด้วยสายตาที่เดาไม่ถูก“มากินข้าว”“ไม่หิว”“แต่มึงต้องกินยา เพราะเมื่อคืนยังไม่ได้กินยาเลยนะ” คริสส่งสายตาดุๆ“ไม่ใช่พ่อไม่ต้องบังคับ”“เหอะ!” คริสหัวเราะในลำคอพรางเบือนหน้าหนี เพราะเหตุการณ์เมื่อคืนยังคงฝังใจ ทั้งๆที่เขาอยู่ข้างๆแต่กลับเพ้อหาคนอื่น “รู้งี้น่าจะปล่อยให้ตายๆไปซะตั้งแต่เมื่อคืน”“มะ...เมื่อคืนแกทำอะไร!” มายูรีบคว้ามผ้าห่มขึ้นมากอดแนบอกทันที ก่อนก้มลงมองที่เนื้อตัวของตนเอง หรือว่าเมื่อคืนเธอโดนคริสลักหลับ!“มึงไข้ขึ้นกูก็เลยเช็ดตัวให้”“คนอย่างแกเนี่ยนะทำเรื่องแบบนี้” มายูเลิกคิ้วอย่างเหลือเชื่อ คนอย่างไอ้คริสเนี่ยหรอจะลงทุนมาเช็ดตัวให้เธอ“กูก็แค่ไม่อยากให้มึงตายในห้องนี้” คริ
Ep 18 ไข้ขึ้น@กลางดึกคืนนั้น“หนาววววว~”“หือออ” คริสสะลึมสะลือตื่นขึ้นเมื่อได้ยินเสียงคนตัวเล็กละเมอ ชายหนุมขยี้ตาพรางอ้าปากหาวนอน“หนาวจังเลย~” คนตัวเล็กที่นอนขดตัวอยู่อีกฝั่งกระชับผ้าห่มแน่นขึ้น เธอเขยิบตัวห่างจากคริสจนเกือบติดขอบเตียง“...” คริสย่นคิ้วเล็กน้อย หนาวตรงไหนทั้งๆที่เปิดแอร์แค่ยี่สิบสามองศาเอง “นี่!”พรึ่บ!มายูรีบเคลื่อนผ้าห่มคลุมศีรษะเมื่อมือของคริสสะกิดเข้าที่หัวไหล่ ทันทีที่สัมผัสคนตัวเล็กร่างสูงถึงกับชักมือออกแทบไม่ทัน เพราะเนื้อตัวของมายูร้อนราวกับไฟ“ซิท! ตัวร้อนจัง” คริสเขยิบเข้าไปใกล้ๆพรางเคลื่อนผ้าห่มออกจากศีรษะเล็ก ก่อนใช้มืออังหน้าผากนูน “โดนกูฟาดแค่ไม่กี่ทีถึงกับเป็นไข้เลยหรอ”คริสแทบยกมือกุมขมับ ไม่เก่งเหมือนที่เคยทำคนอื่นไว้เลย ร่างสูงนั่งท้าวเอวมองอยู่ครู่หนึ่งก่อนลุกเดินเข้าไปในห้องน้ำแล้วเดินออกมาพร้อมกะละมังและผ้าขนหนูผืนเล็ก ก่อนหยุดยืนอยู่ข้างเตียง เขาวางกะละมังกับผ้าลงบนพื้นแล้วย่อตัวลงนั่งมองหน้าหวานที่กำลังขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยพิษไข้ มายูเป็นคนสวยมาก ตอนเด็กเธอเป็นคนน่ารักเพราะมีแก้ม แต่พอโตขึ้นกลับผอมลงทำให้แก้มป่องๆหายไป จากสาวน่ารักกลายเป็นส
Ep 17 ร่วมเตียง“กูให้เวลาสามสิบนาที หอบเสื้อผ้าไปห้องกู ถ้าไม่ไปคงรู้นะว่าจะเกิดอะไรขึ้น”“อย่าดีแต่ขู่!”“ไม่ได้ขู่แต่กูทำจริง” คริสยักคิ้วให้ก่อนหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่แล้วเดินออกไปจากห้องทันทีเมื่อประตูปิดลงมายูถึงกับกรี้ดลั่นห้อง“กรี้ดดดดดด!!! ไอ้บ้า!!!”เพล้งงง!!!แจกันที่วางอยู่บนโต๊ะถูกกวาดลงตกแตกจนเศษกระจัดกระจายเต็มพื้น มายูกำหมัดแน่นด้วยความโกรธ เจ็บกายไม่พอไหนยังต้องมาเจ็บใจอีก!ขาเรียวรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันทีเพราะรังเกียจคราบคาวของคริสเหลือเกิน ปล่อยให้สายน้ำชำระคราบสิ่งสกปรกออกไปจากตัวเมื่อไหร่นะจะหลุดพ้นจากเรื่องบ้าๆซักที!มายูใช้เวลาไม่นานในการอาบน้ำชำระร่างกาย เพราะรู้สึกเจ็บแสบไปทั่วเรือนร่าง ร่องรอยที่ถูกคริสฟาดด้วยเข็มขัดมันแดงขึ้นเรื่อยๆจนบวมไปทั้งตัว จะเรียกว่าระบมเลยก็ว่าได้ มายูเลือกใส่เสื้อโอเวอร์ไซต์กับกางเกงวอร์ม ซึ่งมันขัดกับลุคการแต่งตัวของเธอมาก ปกติเธอชอบใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อที่ค่อนข้างวาบหวิว แต่ก็อย่างว่าแหละอยู่กับไอ้คริสจะแต่งตัวอย่างนั้นไม่ได้เดี๋ยวถูกมันจับกินอีกรอบก็อกๆๆๆไม่ถึงสามสิบนาทีมายูก็หอบเสื้ิอผ้ามาหยุดอยู่ที่หน้าห้องของคริส คริ
Ep 16 ไปอยู่กับกู“อย่านะ!!” มายูหวีดร้องขึ้นมาเมื่อคริสปล่อยน้ำรักเข้ามาในช่องท้องจนมันอุ่นวาบ“ทำไม กลัวท้องกับกูหรอ”“ใช่! ฉันไม่อยากท้องกับคนชั่วๆอย่างแก” มายูก่นด่าอย่างเหลืออดเหลือนทน“งั้นกูกับมึงคงเหมาะสมกันแล้วล่ะ”ปึด!คริสดึงแก่นกายยาวใหญ่ออกมา ส่งผลให้เลือดและน้ำรักที่คลั่งอยู่ในร่องสวาทไหลทะลักออกมาจนเปื้อนพื้นพรม คริสก้มลงมองหัวเห็ดแดงก่ำพรางรูดชักเบาๆเมื่อความต้องการมันยังไม่หมดบรืดดด!! บรืดดดด!!!~“ยี๋” มายูยี๋ปากเมื่อเห็นหัวเห็ดแดงก่ำของคริสเต็มสองตา คนตัวเล็กรีบเบือนหน้าหนีทันที ในสมองวนคิดซ้ำๆว่า ของไอ้คริสใหญ่ขนาดนั้นมิน่าล่ะทำไมถึงเจ็บเจียนตายแบบนี้บรืด! บรืด!! บรืด!!!พับ!! พับบบบบ!!!~คริสรูดชักแก่นกายเร็วขึ้นและแรงขึ้น กรามหนาขบแน่นเป็นระยะ พร้อมเสียงลมหายใจฟึดฟัด“อ๊าส์~ กูแตกใส่นมมึงนะ”“อ๊ายยยย!!! เอามันออกไป!!!” มาบูสะบัดหน้าไปมาด้วยความรังเกียจ เมื่อคริสจ่อแก่นกายที่เต็มไปด้วยน้ำเมือกเข้ามาชิดกับหน้าอกอวบของเธอ ในขณะเดียวกันคริสเร่งข้อมือจนถี่ยิบ“โอ้ววว อ๊าส์~” คริสส่งเสียงครางลั่นห้อง แค่เห็นหน้าอกกับยอดประทุมถันแดงก่ำของมายู มันทำให้อารมณ์ของเขาพุ่งปร
Ep 15 คนอย่างเธอต้องเจอไอ้คริส!ฉึก!!!“กรี้ดดดดดดด!!!”คริสใช้เศษแจกันแหลมคมกรีดเข้าไปที่หน้าอกข้างซ้ายของมายูจนเลือดไหลซึม หญิงสาวดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวดทรมานสุดขีด น้ำหูน้ำตาของมายูไหลพรากเมื่อโดนกรีดเนื้อสดๆคริสผละตัวออกมองดูผลงานที่ตัวเองได้กระทำต่อมายู ปากหยักแสยะยิ้มด้วยความพึงพอใจ เมื่อหน้าอกข้างซ้ายของมายู ถูกกรีดจนเป็นรอยแผลเป็นแล้วมีเลือดไหลซึม‘Chris’ชายหนุ่มหนุ่มสลักชื่อของตัวเองลงไปบนหน้าอกข้างซ้าย ในขณะที่มายูร้องไห้สะอื้นด้วยความเจ็บปวดคริสโยนเศษแจกันแหลมคมเปื้อนเลือดทิ้งอย่างไม่ใยดี แล้วตรงเข้าไปกระชากกระโปรงและแพนตี้ตัวน้อยออกอย่างบ้าคลั่งแคว่กกกกกกก!!!!กร๊อดดดดดด!!มายูที่ตอนนี้ไร้ซึ่งแรงที่จะช่วยตัวเอง ไม่มีแม้กระทั่งแรงที่ร้อง เพราะเจ็บแสบไปทั่วร่างกาย จึงทำได้แค่เพียงกำหมัดแน่นๆ“ไง ไม่ร้องแล้วหรอ” คริสใช้เท้าเขี่ยคนตัวเล็กที่นอนแน่นิ่งปล่อยให้น้ำตาไหลริน “งั้นก็เงียบให้มันตลอด”พรึ่บบ!!ซ้วกกกกกก!!!!“กรี้ดดดดด!!!!”คริสแยกเรียวขาออกแล้วยัดแก่นกายเข้าไปในร่องสวาทที่ไร้ซึ่งน้ำหล่อลื่นเป็นตัวนำทาง ช่องคลอดของมายูจึงฉีกขาดเป็นทางยาว หญิงสาวร้องลั่นด้วยความเจ็







