LOGINEp 13 สร้างเรื่อง
มายูขับรถมาที่ภัตตาคารหรูใจกลางเมือง เพราะที่นี่เหมาะสำหรับคุณหนูอย่างเธอ ความจริงวันนี้ควรมากับยาคุชิต่างหาก
หญิงสาวเลือกโต๊ะวีไอพีที่มีความเป็นส่วนตัวสูงเพราะมาคนเดียว
ในระหว่างที่กำลังนั่งรออาหารอยู่นั้น ดวงตาเฉี่ยวเหลือบไปเห็นผู้ชายคนหนึ่งที่มีลักษณะคล้ายกับผู้ชายที่เธอเกลียด มายูไล่มองทั่วแผ่นหลังแกร่งก่อนไปหยุดที่รอยสักซึ่งเป็นภาษาโรมันอยู่บนหลังฝ่ามือใหญ่
ชัดเจนเลย!
นั่นมันไอ้คริส!
มายูกรอกตาไปมาด้วยความเบื่อหน่าย ชาติที่แล้วไปทำเวรทำกรรมอะไรไว้ไปไหนถึงเจอแต่มัน
ซักพักมีสาวสวยเดินเข้ามาที่โต๊ะของคริสพรางฉีกยิ้มหวาน ก่อนเลื่อนเก้าอี้นั่งลงตรงข้ามกับคริส ทั้งสองหัวเราะคิกคักจนมายูแอบเบ้ปากใส่
“เหอะ! กินข้าวเสร็จคงไปเอากันล่ะสิท่า” มายูเบือนหน้าหนีและเป็นจังหวะเดียวกับที่พนักงานนำน้ำส้มมาเสิร์ฟพอดี ดวงตาเฉี่ยววาววับเป็นประกายเมื่อเห็นแก้วน้ำส้ม
ริมฝีปากบางที่เคลือบด้วยลิปสีแดงฉูดฉาดเหยียดยิ้มเล็กน้อย ก่อนเอื้อมมือไปคว้าแก้วน้ำส้ม วันนี้แหละไอ้คริสจะได้เห็นฤทธิ์ของคุณหนูมายู!
มือเรียวหยิบน้ำส้มแล้วเดินไปที่โต๊ะของคริสทันที
“สวัสดีค่ะคุณคริส รอนานไหมคะ” ดาจองฉีกยิ้มหวานพรางเลื่อนเก้าอี้ลงนั่ง
“ไม่ครับ” คริสคลี่ยิ้มให้ดาจองสาวสวยที่พึ่งเดินทางมาจากประเทศเกาหลีใต้ “คุณดาจองทานอะไรมารึยังครับ”
“ยังเลยค่ะ”
“ดีเลย งั้นถือซะว่ารับประทานอาหารมื้อกลางวันเป็นเพื่อนผมก็แล้วกัน” คริสกวักมือเรียกพนักงานเพื่อรับออร์เดอร์
ดาจองคลี่ยิ้มให้คริสก่อนก้มหน้าเลือกเมนูอาหาร แต่ในระหว่างที่กำลังเลือกเมนูอยู่นั้น จู่ๆมีสาวสวยเซ็กซี่อยู่ในชุดเดรสรัดรูปสีดำเดินมาหยุดที่โต๊ะ
ทันทีที่คริสเห็นหญิงสาวคนนั้นถึงกับต้องชะงัก
“ไม่คิดว่าจะมาเจอเพื่อนที่นี่” มายูคลี่ยิ้มให้ แต่มันเป็นยิ้มที่แฝงไปด้วยความอันตราย
“มายู”
“ขอบคุณที่จำชื่อฉันได้ ปกติไม่เคยได้ยินนายเรียกชื่อฉันเลย” มายูหันไปทางดาจองที่กำลังนั่งส่งยิ้มเจื่อนๆให้ “นี่คงเป็นผู้หญิงของคริสสินะ”
“เออ...”
“ฉันเป็นเพื่อนของคริสค่ะ ชื่อมายู ยินดีที่ได้รู้จักนะ” มายูคลี่ยิ้มให้ดาจองอย่างเป็นมิตร แต่ทว่าสายตาของมายูกลับสวนทาง
“ฉะ...ฉันชื่อดาจองค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก”
คริสแอบกลืนน้ำลายลงคอ ไม่รู้มายูจะมาแผลงฤทธิ์อะไรหรือเปล่า เพราะดูจากสายตาแล้วไม่น่าไว้ใจ
มายูปรายตามองคริสที่กำลังนั่งเงียบ เธอเลิกคิ้วขึ้นเพื่อกวนประสาทคริส
“ทานอาหารให้อร่อยนะ” มายูคลี่ยิ้มให้ก่อนยกแก้วน้ำส้มขึ้นมาจิบ แต่ทันใดนั้นแก้วน้ำส้มก็หล่นจากมือของเธอไปโดนหัวของดาจองเต็มๆ
พรึ่บบบ!!!
ปึก!!!!
“ว้ายยยยย!!!” เนื้อตัวของดาจองเปียกปอนไปด้วยน้ำส้ม จนชุดเดรสสีขาวของเธอกลายเป็นสีส้ม
“มายู!!” คริสขึ้นเสียงใส่มายูทันที เพราะรู้ว่านี่ไม่ใช่อุบัติเหตุ
“อุ้ย ขอโทษนะพอดีแก้วมันลื่น” มายูจีบปากจีบคอด้วยท่าทางกวนประสาท
“คุณดาจองเป็นอะไรมากไหมครับ” คริสรีบหยิบทิชชูซับน้ำส้มออกจากผมของดาจองทันที พรางปรายตามองมายูด้วยสายตาวางโรจน์
แต่มายูกลับแสยะยิ้มด้วยความสมเพช พรางเบ้ปากใส่ดาจอง ก่อนเดินสะบัดผมออกไปจากโต๊ะ
คริสขบกรามแน่นไม่คาดคิดว่ามายูจะกล้าทำแบบนี้กับดาจอง คิดว่าพ่อใหญ่แล้วจะทำอะไรก็ได้งั้นหรอ!
“ขอโทษแทนเพื่อนผมด้วยนะครับคุณดาจอง”
“มะ...ไม่เป็นไรค่ะ” ดาจองหน้าเสียเล็กน้อย อุตส่าแต่งตัวสวยมาหาคริส สุดท้ายกลับเละไม่เป็นท่าเพราะโดนน้ำส้มหกใส่
คริสพ่นลมหายใจหนักๆพรางกวักมือเรียกพนักงานเพื่อขอผ้ามาช่วยซับน้ำส้มออกจากชุดช่วยดาจอง
มายูทำไว้แสบนัก เห็นทีต้องกลับไปจัดการซะแล้ว!
พรึ่บบบ!!!
มายูกระโดงลงบนโซฟาทันทีที่ถึงห้อง เสียงหัวเราะด้วยความสะใจดังลั่น
“ฮ่าๆๆๆๆ สะใจจริง” หญิงสาวเบ้ปากพรางกอดอกนั่งบนโซฟา “ดาจองก็ดาจองเถอะ เจอมายูเข้าไปเป็นไงล่ะ”
ยิ่งคิดยิ่งขำเมื่อนึกถึงสภาพผู้หญิงของคริสที่เนื้อตัวอาบไปด้วยน้ำส้ม
“เหอะ! ทำมาเรียกคุณดาจงคุณดาจอง แต่กับฉันเรียกมึงกู ไอ้ผู้ชายปากหมา!” มายูยกขาขึ้นพาดบนโต๊ะแก้ว ก่อนเอนตัวนอนด้วยท่าทางสบาย
สะใจเป็นบ้าเลยที่ได้แกล้งไอ้คริส โดนเอาคืนซะบ้าง เป็นไงล่ะ!
ปึ้ง! ปึ้ง! ปึ้ง!
เสียงเคาะประตูดึงปึ้งตามระดับอารมณ์ของคนเคาะและคงไม่ใช่ใครที่ไหน เสียงเคาะรัวๆแบบนี้ต้องเป็นไอคริสแน่นอน
“มีอะไรหรอ” มายูเปิดประตูออกไปทักทายคริสพรางฉีกยิ้มหวานเยิ้ม ในขณะที่คริสมองด้วยความไม่พอใจ
“มึงทำอะไรลงไป!” ปกติคริสไม่เคยจริงจังแบบนี้ แสดงว่ายัยดาจองต้องเป็นผู้หญิงของมันล่ะสิท่า แต่คนอย่างมายูไม่กลัวหรอกนะ
“มันเป็นอุบัติเหตุ”
“กูรู้ว่ามึงตั้งใจ!” คริสมองมายูด้วยสายตาวาวโรจน์ ทั้งที่ความจริงแทบอยากบีบคอหญิงสาวให้ตายคามือ
“แล้วไง ก็เรื่องมันผ่านไปแล้ว” มายูกอดอกมองพิงขอบประตูด้วยความท้าทาย
“มึงควรไปขอโทษคุณดาจอง”
“แล้วทำไมฉันต้องลดตัวไปขอโทษผู้หญิงชั้นต่ำของนายด้วย” มายูเลิกคิ้วถาม
“ดาจองไม่ใช่ผู้หญิงของกู แต่เขาคือลูกค้าที่กูกำลังจะร่วมลงทุนด้วย มึงทำให้กูเสียลูกค้าเข้าใจไหม!”
กึก!
มายูชะงักไปเล็กน้อย แล้วรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติที่สุด นึกว่ายัยดาจองเป็นผู้หญิงของมันซะอีก
“ละ...แล้วไง” คนตัวเล็กเริ่มเหงื่อตกเพราะทำให้คริสเสียลูกค้า รู้ดีว่าคริสจริงจังเรื่องงานแค่ไหน
“มึงควรมีกาลเทศะมากกว่านี้ คุณดาจองคือซีอีโอรายใหญ่ของเกาหลีใต้ พ่อมึงกับกูต้องการคุณดาจองมาร่วมทำงานด้วย แต่มึงกลับทำให้กูสูญเสียรายได้มหาศาล”
“...” มายูเม้มปากจนเป็นเส้นตรงลึกๆแล้วแอบรู้สึกผิดอยู่เหมือนกัน แต่ต้องกลบเกลื่อนความรู้สึกผิดเอาไว้เพราะไม่อยากเสียหน้า “ก็ไปเรียกคุณดาจองมาสิ แล้วฉันจะขอโทษ”
“เหอะ!” คริสหัวเราะในลำคอกับท่าทางที่ไม่รู้สึกผิดของมายู ทั้งๆที่เธอเป็นคนสร้างเรื่อง เพราะกว่าเขาจะโน้มน้าวคุณดาจองได้ใช้เวลาเกือบหนึ่งปี แต่กลับต้องมาพังไม่เป็นท่าเพราะมายู “มึงคิดว่ามันง่ายหรอ ผู้หญิงอย่างมึงต้องเจอแบบนี้”
“ว้ายยยยยย!!!!”
——————————-
Ep 20 ศัตรูหัวใจทันทีที่คริสผละออกมายูรีบก้มหน้างุดด้วยความเขินอาย เพราะเมื่อกี้เธอไม่ได้ผลักไสคริสเหมือนครั้งก่อนๆ“วันห้ามออกไปไหน”“นี่นายสั่งฉันหรอ”“มึงป่วยอยู่นะ” คริสส่งสายตาดุๆ มายูรีบยกมือขึ้นถูริมฝีปากทันที เมื่อคริสเห็นเช่นนั้นถึงกับหัวเราะในลำคอ คงรังเกียจมาสินะ“เดี๋ยวก็หาย” วันนี้มายูมีนัดปาร์ตี้กับกลุ่มเพื่อนสาวที่ผับ อีกอย่างจะแอบย่องไปหายาคุชิด้วย“กูรู้ว่ามึงมีนัดกับเพื่อน”“นี่แกแอบเล่นโทรศัพท์ฉันหรอ”“ไม่ได้แอบ แต่กูเห็นเพื่อนแรดๆของมึงส่งข้อความมาพอดี ดูเพื่อนแต่ละคนที่มึงคบสิ” คริสแสยะยิ้มด้วยความเย้นหยัน เพื่อนแต่ละคนของมายูไม่ต่างจากอีตัว กินเหล้าเข้าผับมั่วสุมผู้ชาย“อย่ามาว่าเพื่อนฉัน” มายูถลึงตาใส่“ก็ไม่ได้ว่า แค่อยากให้คบเพื่อนดีๆก็แค่นั้น” คริสยักไหล่ก่อนเดินไปหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาพาดบ่า “วันนี้กูมีงาน ห้ามออกไปไหนถ้าไม่ได้รับอนุญาต”“ห้ามไม่ได้หรอก”“ยังไงมึงก็ออกไปไม่ได้ถ้าไม่มีกู เพราะประตูห้องต้องสแกนนิ้วเข้าออก”มายูกรอกตาไปมาด้วยความเบื่อหน่าน แม้ห้องของคริสจะมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครันแต่ก็ใช่ว่าเธอจะอยากอยู่ห้องตลอด แบบนี้ก็อดปาร์ตี้กับเพื่อนเลยสิ ย
Ep 19 จูบ@เช้าวันถัดมา“อื้อออ~” มายูค่อยๆเปิดเปลือกตาอันแสนหนักอึ้ง มันปวดร้าวไปทั้งตัวเหมือนถูกช้างทับมาก็ไม่ปาน ขอบตาร้อนผล่าวค่อยๆปรับโฟกัสกับเพดานห้องสีเทา “อ้ะ! ปวดหัวจัง”“จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน” คริสเดินถือถ้วยข้าวต้มมาวางโป๊กลงบนโต๊ะแก้ว กลิ่นหอมกรุ่นของข้าวต้มทำให้ท้องแบนเรียบของมายูร้องจ๊อกทันที“อึบ!” มายูค่อยๆหยัดกายขึ้นท่ามกลางความอ่อนเพลีย ก่อนปรายตามองไปยังคริสที่ยืนค้ำเอวมองด้วยสายตาที่เดาไม่ถูก“มากินข้าว”“ไม่หิว”“แต่มึงต้องกินยา เพราะเมื่อคืนยังไม่ได้กินยาเลยนะ” คริสส่งสายตาดุๆ“ไม่ใช่พ่อไม่ต้องบังคับ”“เหอะ!” คริสหัวเราะในลำคอพรางเบือนหน้าหนี เพราะเหตุการณ์เมื่อคืนยังคงฝังใจ ทั้งๆที่เขาอยู่ข้างๆแต่กลับเพ้อหาคนอื่น “รู้งี้น่าจะปล่อยให้ตายๆไปซะตั้งแต่เมื่อคืน”“มะ...เมื่อคืนแกทำอะไร!” มายูรีบคว้ามผ้าห่มขึ้นมากอดแนบอกทันที ก่อนก้มลงมองที่เนื้อตัวของตนเอง หรือว่าเมื่อคืนเธอโดนคริสลักหลับ!“มึงไข้ขึ้นกูก็เลยเช็ดตัวให้”“คนอย่างแกเนี่ยนะทำเรื่องแบบนี้” มายูเลิกคิ้วอย่างเหลือเชื่อ คนอย่างไอ้คริสเนี่ยหรอจะลงทุนมาเช็ดตัวให้เธอ“กูก็แค่ไม่อยากให้มึงตายในห้องนี้” คริ
Ep 18 ไข้ขึ้น@กลางดึกคืนนั้น“หนาววววว~”“หือออ” คริสสะลึมสะลือตื่นขึ้นเมื่อได้ยินเสียงคนตัวเล็กละเมอ ชายหนุมขยี้ตาพรางอ้าปากหาวนอน“หนาวจังเลย~” คนตัวเล็กที่นอนขดตัวอยู่อีกฝั่งกระชับผ้าห่มแน่นขึ้น เธอเขยิบตัวห่างจากคริสจนเกือบติดขอบเตียง“...” คริสย่นคิ้วเล็กน้อย หนาวตรงไหนทั้งๆที่เปิดแอร์แค่ยี่สิบสามองศาเอง “นี่!”พรึ่บ!มายูรีบเคลื่อนผ้าห่มคลุมศีรษะเมื่อมือของคริสสะกิดเข้าที่หัวไหล่ ทันทีที่สัมผัสคนตัวเล็กร่างสูงถึงกับชักมือออกแทบไม่ทัน เพราะเนื้อตัวของมายูร้อนราวกับไฟ“ซิท! ตัวร้อนจัง” คริสเขยิบเข้าไปใกล้ๆพรางเคลื่อนผ้าห่มออกจากศีรษะเล็ก ก่อนใช้มืออังหน้าผากนูน “โดนกูฟาดแค่ไม่กี่ทีถึงกับเป็นไข้เลยหรอ”คริสแทบยกมือกุมขมับ ไม่เก่งเหมือนที่เคยทำคนอื่นไว้เลย ร่างสูงนั่งท้าวเอวมองอยู่ครู่หนึ่งก่อนลุกเดินเข้าไปในห้องน้ำแล้วเดินออกมาพร้อมกะละมังและผ้าขนหนูผืนเล็ก ก่อนหยุดยืนอยู่ข้างเตียง เขาวางกะละมังกับผ้าลงบนพื้นแล้วย่อตัวลงนั่งมองหน้าหวานที่กำลังขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยพิษไข้ มายูเป็นคนสวยมาก ตอนเด็กเธอเป็นคนน่ารักเพราะมีแก้ม แต่พอโตขึ้นกลับผอมลงทำให้แก้มป่องๆหายไป จากสาวน่ารักกลายเป็นส
Ep 17 ร่วมเตียง“กูให้เวลาสามสิบนาที หอบเสื้อผ้าไปห้องกู ถ้าไม่ไปคงรู้นะว่าจะเกิดอะไรขึ้น”“อย่าดีแต่ขู่!”“ไม่ได้ขู่แต่กูทำจริง” คริสยักคิ้วให้ก่อนหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่แล้วเดินออกไปจากห้องทันทีเมื่อประตูปิดลงมายูถึงกับกรี้ดลั่นห้อง“กรี้ดดดดดด!!! ไอ้บ้า!!!”เพล้งงง!!!แจกันที่วางอยู่บนโต๊ะถูกกวาดลงตกแตกจนเศษกระจัดกระจายเต็มพื้น มายูกำหมัดแน่นด้วยความโกรธ เจ็บกายไม่พอไหนยังต้องมาเจ็บใจอีก!ขาเรียวรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันทีเพราะรังเกียจคราบคาวของคริสเหลือเกิน ปล่อยให้สายน้ำชำระคราบสิ่งสกปรกออกไปจากตัวเมื่อไหร่นะจะหลุดพ้นจากเรื่องบ้าๆซักที!มายูใช้เวลาไม่นานในการอาบน้ำชำระร่างกาย เพราะรู้สึกเจ็บแสบไปทั่วเรือนร่าง ร่องรอยที่ถูกคริสฟาดด้วยเข็มขัดมันแดงขึ้นเรื่อยๆจนบวมไปทั้งตัว จะเรียกว่าระบมเลยก็ว่าได้ มายูเลือกใส่เสื้อโอเวอร์ไซต์กับกางเกงวอร์ม ซึ่งมันขัดกับลุคการแต่งตัวของเธอมาก ปกติเธอชอบใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อที่ค่อนข้างวาบหวิว แต่ก็อย่างว่าแหละอยู่กับไอ้คริสจะแต่งตัวอย่างนั้นไม่ได้เดี๋ยวถูกมันจับกินอีกรอบก็อกๆๆๆไม่ถึงสามสิบนาทีมายูก็หอบเสื้ิอผ้ามาหยุดอยู่ที่หน้าห้องของคริส คริ
Ep 16 ไปอยู่กับกู“อย่านะ!!” มายูหวีดร้องขึ้นมาเมื่อคริสปล่อยน้ำรักเข้ามาในช่องท้องจนมันอุ่นวาบ“ทำไม กลัวท้องกับกูหรอ”“ใช่! ฉันไม่อยากท้องกับคนชั่วๆอย่างแก” มายูก่นด่าอย่างเหลืออดเหลือนทน“งั้นกูกับมึงคงเหมาะสมกันแล้วล่ะ”ปึด!คริสดึงแก่นกายยาวใหญ่ออกมา ส่งผลให้เลือดและน้ำรักที่คลั่งอยู่ในร่องสวาทไหลทะลักออกมาจนเปื้อนพื้นพรม คริสก้มลงมองหัวเห็ดแดงก่ำพรางรูดชักเบาๆเมื่อความต้องการมันยังไม่หมดบรืดดด!! บรืดดดด!!!~“ยี๋” มายูยี๋ปากเมื่อเห็นหัวเห็ดแดงก่ำของคริสเต็มสองตา คนตัวเล็กรีบเบือนหน้าหนีทันที ในสมองวนคิดซ้ำๆว่า ของไอ้คริสใหญ่ขนาดนั้นมิน่าล่ะทำไมถึงเจ็บเจียนตายแบบนี้บรืด! บรืด!! บรืด!!!พับ!! พับบบบบ!!!~คริสรูดชักแก่นกายเร็วขึ้นและแรงขึ้น กรามหนาขบแน่นเป็นระยะ พร้อมเสียงลมหายใจฟึดฟัด“อ๊าส์~ กูแตกใส่นมมึงนะ”“อ๊ายยยย!!! เอามันออกไป!!!” มาบูสะบัดหน้าไปมาด้วยความรังเกียจ เมื่อคริสจ่อแก่นกายที่เต็มไปด้วยน้ำเมือกเข้ามาชิดกับหน้าอกอวบของเธอ ในขณะเดียวกันคริสเร่งข้อมือจนถี่ยิบ“โอ้ววว อ๊าส์~” คริสส่งเสียงครางลั่นห้อง แค่เห็นหน้าอกกับยอดประทุมถันแดงก่ำของมายู มันทำให้อารมณ์ของเขาพุ่งปร
Ep 15 คนอย่างเธอต้องเจอไอ้คริส!ฉึก!!!“กรี้ดดดดดดด!!!”คริสใช้เศษแจกันแหลมคมกรีดเข้าไปที่หน้าอกข้างซ้ายของมายูจนเลือดไหลซึม หญิงสาวดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวดทรมานสุดขีด น้ำหูน้ำตาของมายูไหลพรากเมื่อโดนกรีดเนื้อสดๆคริสผละตัวออกมองดูผลงานที่ตัวเองได้กระทำต่อมายู ปากหยักแสยะยิ้มด้วยความพึงพอใจ เมื่อหน้าอกข้างซ้ายของมายู ถูกกรีดจนเป็นรอยแผลเป็นแล้วมีเลือดไหลซึม‘Chris’ชายหนุ่มหนุ่มสลักชื่อของตัวเองลงไปบนหน้าอกข้างซ้าย ในขณะที่มายูร้องไห้สะอื้นด้วยความเจ็บปวดคริสโยนเศษแจกันแหลมคมเปื้อนเลือดทิ้งอย่างไม่ใยดี แล้วตรงเข้าไปกระชากกระโปรงและแพนตี้ตัวน้อยออกอย่างบ้าคลั่งแคว่กกกกกกก!!!!กร๊อดดดดดด!!มายูที่ตอนนี้ไร้ซึ่งแรงที่จะช่วยตัวเอง ไม่มีแม้กระทั่งแรงที่ร้อง เพราะเจ็บแสบไปทั่วร่างกาย จึงทำได้แค่เพียงกำหมัดแน่นๆ“ไง ไม่ร้องแล้วหรอ” คริสใช้เท้าเขี่ยคนตัวเล็กที่นอนแน่นิ่งปล่อยให้น้ำตาไหลริน “งั้นก็เงียบให้มันตลอด”พรึ่บบ!!ซ้วกกกกกก!!!!“กรี้ดดดดด!!!!”คริสแยกเรียวขาออกแล้วยัดแก่นกายเข้าไปในร่องสวาทที่ไร้ซึ่งน้ำหล่อลื่นเป็นตัวนำทาง ช่องคลอดของมายูจึงฉีกขาดเป็นทางยาว หญิงสาวร้องลั่นด้วยความเจ็







