LOGINEp 14 แส้
“ออกไปนะ ไอ้คริส!”
คริสผลักคนตัวเล็กเข้าไปในห้องแล้วแทรกตัวผ่านประตูเข้ามาอย่างรวดเร็ว มือใหญ่จัดการปิดประตูทันทีพรางย่างสามขุมเข้าไปหาคนตัวเล็ก
ตอนนี้ยอมรับว่าโกรธมาก โกรธที่มายูเล่นอะไรไม่เข้าเรื่องจนทำให้เขาเสียการเสียงาน!
“ไม่ว่าจะเด็กหรือโตนิสัยของมึงก็ยังเหมือนเดิม จองหอง ชอบรังแกคนอื่น กูนึกว่านิสัยมึงจะเปลี่ยนแล้ว แต่ที่ไหนได้คุณหนูมายูก็ยังเป็นคุณหนูมายูนิสัยเสียเหมือนเดิม!” คริสมองด้วยสายตาวาวโรจน์
ตอนเด็กๆมายูชอบรังแกคนที่ไม่มีทางสู้ เธอจะชอบรวมกลุ่มกับเพื่อนแล้วแบนเพื่อนร่วมห้องที่เธอไม่ชอบจนเพื่อนร่วมห้องบางคนร้องไห้ไปฟ้องแม่ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะโคฮิระพ่อมายูเป็นหุ้นส่วนของโรงเรียน มายูทำทุกอย่างเพื่อความสะใจโดยไม่คำนึงถึงจิตใจคนอื่น และนี่คือเหตุผลที่ทำไมเขาถึงต้องแกล้งมายู
เพราะเธอทำคนอื่นได้ คนอื่นก็ทำเธอได้เหมือนกัน!
“ออกไปนะ ไม่งั้นฉันจะแจ้งรปภ!”
“เอาสิ! อยากให้รปภมาดูหนังสดก็เชิญ!”
“อย่ามาทำอะไรบ้าๆในห้องฉันนะ!” มายูคว้างแจกันใส่คนตัวสูงที่เดินย่างเข้ามาใกล้เรื่อยๆ แต่ทว่าคริสหลบทัน
ดวงตาคมเหลือบมองเศษแจกันที่กระจัดกระจายอยูบนพื้น เขาก้มลงหยิบมันขึ้นมาด้วยสายตาที่แสนโรคจิต จนมายูหวีดร้องด้วยความกลัว
น่าตาของคริสตอนนี้น่ากลัวเหลือเกิน
“อะ...ไอ้คริส แกจะทำอะไร!” มายูรีบถอยหลังกรู่ด้วยความกลัว เมื่อคริสถือเศษแจกันเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ คนตัวเล็กรีบขว้างสิ่งของที่อยู่ใกล้ๆใส่คริสอย่างเอาเป็นเอาตาย
“หึๆ กูจะดัดนิสัยมึงยังไงล่ะ”
“ไม่นะ! อย่าทำฉัน!!”
พรึ่บบบ!!
ปึก!
“กรี้ดดดดดดด!!!!”
คริสพุ่งเข้าไปล็อคตัวคนตัวเล็กอย่างรวดเร็ว มายูกรี้ดลั่นด้วยความตกใจพรรางสะบัดตัวไปมาเพื่อให้หลุดจากการเกาะกุม ดวงตาเฉี่ยวสั่นระริกด้วยความกลัว เมื่อเห็นดวงตาวาวโรจน์ของคริส
“เก่งนักใช่ไหม!” คริสเค้นน้ำเสียงรอดไรฟัน พรางล็อคข้อมือเล็กไว้เหนือหัว “วันนี้กูจะสั่งสอนมึง!”
“ปล่อยยยย!! อ้ะ!!!”
พลักกกก!!!
ตุบบบบ!!!
คริสผลักคนตัวเล็กล้มลงบนพื้นอย่างแรงจนมายูนิ่วหน้าด้วยอาการจุก มือบางยกขึ้นกุมหน้าท้องไว้ มันจุกจนไม่สามารถขยับตัวไปไหนได้ ทำได้แค่นอนดิ้นไปมาอยู่บนพื้น ทันทีที่เห็นคริสเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้า เท้าเล็กตะเกี่ยตะกายถอยหลังกรู่ด้วยความกลัว
วันนี้ไอ้คริสน่ากลัวเหลือเกิน!
“อะ...ออกไปนะ!” เท้าเล็กตะเกี่ยตะกายหนี แต่ทว่าโดนข้อมือหนาคว้าไว้ได้ทัน คริสตวัดล็อคข้อมือเล็กด้วยกุญแจมือที่พกติดตัวมาด้วยเข้ากับขาโต๊ะทันที
ตอนนี้มายูอยู่ในสภาพที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้แล้ว ร่างเล็กสั่นเทาด้วยความกลัวเมื่อเห็นเศษแจกันที่มือของคริส
มันจะเอามากรีดหน้าเธอใช่ไหม!
ฟึ่บบบ!!!
คริสค่อยๆถอยเข็มขัดออกด้วยใบหน้าที่แสนเย็นชา จนมายูเย็นวาบไปถึงไขสันหลัง
“กะ...แกจะทำอะไร~”
“สั่งสอนมึงยังไงล่ะ” คริสกระตกยิ้มมุมปากด้วยท่าทางอันแสนน่ากลัว พรางถือเข็มขัดไว้ในมือ
“ยะ...อย่านะ! ไอ้โรคจิต!!”
“หึๆ เดี๋ยวกูจะทำให้มึงรู้ว่าโรคจิตมันเป็นยังไง”
เปี๊ยะ!!!
“กรี้ดดดดดด!!!”
คริสฟาดเข็มขัดลงพื้นยังแรงจนมันเกิดเสียงดังสนั่นลั่นห้อง มายูกรี้ดจนไม่ลืมหูลืมตา ตอนนี้ยอมรับว่ากลัว กลัวไอ้คริสเหลือเกิน
“มาให้กูลงโทษซะดีๆ” คริสเลียปากด้วยท่าทางอันแสนโรคจิต มือใหญ่ดึงเข็มขัดจนมันตึงแล้วฟาดลงไปที่คนตัวเล็กทันที
เปี้ยยยยยยะ!!!!
“กรี้ดดดดดดด!!!” มายูกรี้ดลั่นเมื่อเกิดอาการเจ็บแสบที่สะโพกด้านซ้าย แต่ยังไม่หนำใจ คริสฟาดเข็มขัดอย่างไม่ยั้ง จนเจ็บแสบทั่วร่างแทบน้ำตาเล็ด
เปี้ยะ! เปี้ยะ!! เปี้ยะ!!!
“อย่าทำ! ฉันเจ็บ!! โอ้ยยยย!!!!” มายูบิดตัวไปมาด้วยความเจ็บแสบ พรางส่งสายตาอ้อนวอน แต่ตอนนี้คริสน่ากลัวเกินไปแล้ว
เพราะสายตาของมัน ไม่มีคำว่าเห็นใจอยู่ในนั้น
“ต้องเจอแบบนี้ใช่ไหมถึงจะจำ!” คริสฟาดเข็มขัดลงไปที่ร่างงามอย่างไม่ยั้งมือซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนเนื้อตัวของมายูแดงเถือกไปด้วยร่องรอยของเข็มขัด
เปี้ยะ! เปี้ยะ!! เปี้ยะ!!!
“อ๊ะ! ปะ...ปล่อย!! ฉันเจ็บ!! โอ้ยยยย!!!” มายูดิ้นไปมาด้วยความเจ็บปวดเมื่อคริสฟาดลงมาครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างไม่ปราณี
เสียงกรีดลั่นห้องพร้อมกับเสียงแส้กระทบเนื้อดังจนกลบเสียงเครื่องปรับอากาศ มายูร้องจนเสียงแหบแห้ง ตอนนี้เธอเจ็บแสบเนื้อตัวไปหมด แสบคล้ายกับกำลังมีเลือดซึม เพราะนอกจากพ่อแล้วก็ไม่มีใครกล้าทำร้ายเธอแบบนี้
ปึกกก!
คริสทิ้งเข็มขัดลงบนพื้นเมื่อจัดการลงโทษคนตัวเล็กเสร็จ เนื้อตัวของมายูเต็มไปด้วยร่องรอยแห่งความทารุณ แค่นี้มันยังน้อยไปที่เธอเคยทำกับคนอื่น
“ฮึก!” มายูเจ็บจนน้ำตาซึม พรางก้มลงมองที่เนื้อตัวของตนเอง มันขึ้นรอยนูนสีแดงไปทั่วร่างกาย พร้อมกับความเจ็บแสบที่แผ่ซ่านจนน้ำตาไหล “ฮึก...ฮื้ออๆๆ ไอ้บ้า ฉันเจ็บ!”
“เจ็บหรอ!” คริสตรงเข้าไปคว้ามับเข้าที่แก้มใส จนมายูนิ่วหน้าด้วยความเจ็บเมื่อฝ่ามือใหญ่บีบกระพุ้งแก้มอย่างไม่ปราณี “ร้องไห้หรอ...ร้องออกมาเลย!”
“...” มายูไม่ตอบโต้อะไร เพียงมองคริสด้วยสายตาแสนโกรธแค้น ความจริงไม่ควรมาเสียน้ำตาให้มันเลยด้วยซ้ำ!
“เก่งมาใช่ไหมกับคนอื่น” คริสหัวเราะในลำคอด้วยความสะใจเมื่อเห็นน้ำตาของผู้หญิงจองหองอย่างมายู “เก่งจริงจะร้องไห้ทำไม!”
คริสในตอนนี้ที่ไม่ต่างอะไรจากหมาบ้าจนมายูไม่กล้าต่อกรด้วย
แคว่กกกกกก!!!
“กรี้ดดดดด!!!”
ฝ่ามือหนาฉีกกระชากเสื้อซีทรูของมายูจนมันขาดวิ่นแยกออกจากกัน เผยให้เห็นหน้าอกหน้าใจอันอวบใหญ่เกินเนื้อเกินตัว
คริสหยิบเศษแจกันขึ้นมาท่ามกลางความตกใจของหญิงสาว เมื่อเห็นเช่นนั้นมายูดิ้นพล่านเพื่อเอาชีวิตรอด พรางร้องตะโกนขอความช่วยเหลือ แต่คงไม่มีใครได้ยินเพราะห้องเก็บเสียง
“...” คริสจ้องหน้าของมายูด้วยสายตาที่แสนเย็นชา แล้วใช้เศษแจกันกรีดเข้าไปที่หน้าอกอวบเบาๆจนมันเกิดรอยแดง
“อ๊ะ! ไม่นะ!!!” มายูหลับตาปี๋ด้วยความกลัวสุดขีดเมื่อคริสกำลังเล่นสงครามกับเธอโดยการไล้เศษแจกันทั่วแผ่นหน้าอกจนมันเกิดรอยแดง
“มึงจำได้ไหม ตอนเด็กๆมึงเคยเอาคัตเตอร์กรีดหน้าเพื่อนร่วมห้อง” มายูชะงักไปครูหนึ่ง ก่อนตวัดตามองหน้าคริสด้วยความตกตะลึง ไม่คาดคิดว่ามันจำได้ “และตอนนี้จะเป็นคิวของมึง”
ฉึก!!!
————————————
Ep 20 ศัตรูหัวใจทันทีที่คริสผละออกมายูรีบก้มหน้างุดด้วยความเขินอาย เพราะเมื่อกี้เธอไม่ได้ผลักไสคริสเหมือนครั้งก่อนๆ“วันห้ามออกไปไหน”“นี่นายสั่งฉันหรอ”“มึงป่วยอยู่นะ” คริสส่งสายตาดุๆ มายูรีบยกมือขึ้นถูริมฝีปากทันที เมื่อคริสเห็นเช่นนั้นถึงกับหัวเราะในลำคอ คงรังเกียจมาสินะ“เดี๋ยวก็หาย” วันนี้มายูมีนัดปาร์ตี้กับกลุ่มเพื่อนสาวที่ผับ อีกอย่างจะแอบย่องไปหายาคุชิด้วย“กูรู้ว่ามึงมีนัดกับเพื่อน”“นี่แกแอบเล่นโทรศัพท์ฉันหรอ”“ไม่ได้แอบ แต่กูเห็นเพื่อนแรดๆของมึงส่งข้อความมาพอดี ดูเพื่อนแต่ละคนที่มึงคบสิ” คริสแสยะยิ้มด้วยความเย้นหยัน เพื่อนแต่ละคนของมายูไม่ต่างจากอีตัว กินเหล้าเข้าผับมั่วสุมผู้ชาย“อย่ามาว่าเพื่อนฉัน” มายูถลึงตาใส่“ก็ไม่ได้ว่า แค่อยากให้คบเพื่อนดีๆก็แค่นั้น” คริสยักไหล่ก่อนเดินไปหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาพาดบ่า “วันนี้กูมีงาน ห้ามออกไปไหนถ้าไม่ได้รับอนุญาต”“ห้ามไม่ได้หรอก”“ยังไงมึงก็ออกไปไม่ได้ถ้าไม่มีกู เพราะประตูห้องต้องสแกนนิ้วเข้าออก”มายูกรอกตาไปมาด้วยความเบื่อหน่าน แม้ห้องของคริสจะมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครันแต่ก็ใช่ว่าเธอจะอยากอยู่ห้องตลอด แบบนี้ก็อดปาร์ตี้กับเพื่อนเลยสิ ย
Ep 19 จูบ@เช้าวันถัดมา“อื้อออ~” มายูค่อยๆเปิดเปลือกตาอันแสนหนักอึ้ง มันปวดร้าวไปทั้งตัวเหมือนถูกช้างทับมาก็ไม่ปาน ขอบตาร้อนผล่าวค่อยๆปรับโฟกัสกับเพดานห้องสีเทา “อ้ะ! ปวดหัวจัง”“จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน” คริสเดินถือถ้วยข้าวต้มมาวางโป๊กลงบนโต๊ะแก้ว กลิ่นหอมกรุ่นของข้าวต้มทำให้ท้องแบนเรียบของมายูร้องจ๊อกทันที“อึบ!” มายูค่อยๆหยัดกายขึ้นท่ามกลางความอ่อนเพลีย ก่อนปรายตามองไปยังคริสที่ยืนค้ำเอวมองด้วยสายตาที่เดาไม่ถูก“มากินข้าว”“ไม่หิว”“แต่มึงต้องกินยา เพราะเมื่อคืนยังไม่ได้กินยาเลยนะ” คริสส่งสายตาดุๆ“ไม่ใช่พ่อไม่ต้องบังคับ”“เหอะ!” คริสหัวเราะในลำคอพรางเบือนหน้าหนี เพราะเหตุการณ์เมื่อคืนยังคงฝังใจ ทั้งๆที่เขาอยู่ข้างๆแต่กลับเพ้อหาคนอื่น “รู้งี้น่าจะปล่อยให้ตายๆไปซะตั้งแต่เมื่อคืน”“มะ...เมื่อคืนแกทำอะไร!” มายูรีบคว้ามผ้าห่มขึ้นมากอดแนบอกทันที ก่อนก้มลงมองที่เนื้อตัวของตนเอง หรือว่าเมื่อคืนเธอโดนคริสลักหลับ!“มึงไข้ขึ้นกูก็เลยเช็ดตัวให้”“คนอย่างแกเนี่ยนะทำเรื่องแบบนี้” มายูเลิกคิ้วอย่างเหลือเชื่อ คนอย่างไอ้คริสเนี่ยหรอจะลงทุนมาเช็ดตัวให้เธอ“กูก็แค่ไม่อยากให้มึงตายในห้องนี้” คริ
Ep 18 ไข้ขึ้น@กลางดึกคืนนั้น“หนาววววว~”“หือออ” คริสสะลึมสะลือตื่นขึ้นเมื่อได้ยินเสียงคนตัวเล็กละเมอ ชายหนุมขยี้ตาพรางอ้าปากหาวนอน“หนาวจังเลย~” คนตัวเล็กที่นอนขดตัวอยู่อีกฝั่งกระชับผ้าห่มแน่นขึ้น เธอเขยิบตัวห่างจากคริสจนเกือบติดขอบเตียง“...” คริสย่นคิ้วเล็กน้อย หนาวตรงไหนทั้งๆที่เปิดแอร์แค่ยี่สิบสามองศาเอง “นี่!”พรึ่บ!มายูรีบเคลื่อนผ้าห่มคลุมศีรษะเมื่อมือของคริสสะกิดเข้าที่หัวไหล่ ทันทีที่สัมผัสคนตัวเล็กร่างสูงถึงกับชักมือออกแทบไม่ทัน เพราะเนื้อตัวของมายูร้อนราวกับไฟ“ซิท! ตัวร้อนจัง” คริสเขยิบเข้าไปใกล้ๆพรางเคลื่อนผ้าห่มออกจากศีรษะเล็ก ก่อนใช้มืออังหน้าผากนูน “โดนกูฟาดแค่ไม่กี่ทีถึงกับเป็นไข้เลยหรอ”คริสแทบยกมือกุมขมับ ไม่เก่งเหมือนที่เคยทำคนอื่นไว้เลย ร่างสูงนั่งท้าวเอวมองอยู่ครู่หนึ่งก่อนลุกเดินเข้าไปในห้องน้ำแล้วเดินออกมาพร้อมกะละมังและผ้าขนหนูผืนเล็ก ก่อนหยุดยืนอยู่ข้างเตียง เขาวางกะละมังกับผ้าลงบนพื้นแล้วย่อตัวลงนั่งมองหน้าหวานที่กำลังขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยพิษไข้ มายูเป็นคนสวยมาก ตอนเด็กเธอเป็นคนน่ารักเพราะมีแก้ม แต่พอโตขึ้นกลับผอมลงทำให้แก้มป่องๆหายไป จากสาวน่ารักกลายเป็นส
Ep 17 ร่วมเตียง“กูให้เวลาสามสิบนาที หอบเสื้อผ้าไปห้องกู ถ้าไม่ไปคงรู้นะว่าจะเกิดอะไรขึ้น”“อย่าดีแต่ขู่!”“ไม่ได้ขู่แต่กูทำจริง” คริสยักคิ้วให้ก่อนหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่แล้วเดินออกไปจากห้องทันทีเมื่อประตูปิดลงมายูถึงกับกรี้ดลั่นห้อง“กรี้ดดดดดด!!! ไอ้บ้า!!!”เพล้งงง!!!แจกันที่วางอยู่บนโต๊ะถูกกวาดลงตกแตกจนเศษกระจัดกระจายเต็มพื้น มายูกำหมัดแน่นด้วยความโกรธ เจ็บกายไม่พอไหนยังต้องมาเจ็บใจอีก!ขาเรียวรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันทีเพราะรังเกียจคราบคาวของคริสเหลือเกิน ปล่อยให้สายน้ำชำระคราบสิ่งสกปรกออกไปจากตัวเมื่อไหร่นะจะหลุดพ้นจากเรื่องบ้าๆซักที!มายูใช้เวลาไม่นานในการอาบน้ำชำระร่างกาย เพราะรู้สึกเจ็บแสบไปทั่วเรือนร่าง ร่องรอยที่ถูกคริสฟาดด้วยเข็มขัดมันแดงขึ้นเรื่อยๆจนบวมไปทั้งตัว จะเรียกว่าระบมเลยก็ว่าได้ มายูเลือกใส่เสื้อโอเวอร์ไซต์กับกางเกงวอร์ม ซึ่งมันขัดกับลุคการแต่งตัวของเธอมาก ปกติเธอชอบใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อที่ค่อนข้างวาบหวิว แต่ก็อย่างว่าแหละอยู่กับไอ้คริสจะแต่งตัวอย่างนั้นไม่ได้เดี๋ยวถูกมันจับกินอีกรอบก็อกๆๆๆไม่ถึงสามสิบนาทีมายูก็หอบเสื้ิอผ้ามาหยุดอยู่ที่หน้าห้องของคริส คริ
Ep 16 ไปอยู่กับกู“อย่านะ!!” มายูหวีดร้องขึ้นมาเมื่อคริสปล่อยน้ำรักเข้ามาในช่องท้องจนมันอุ่นวาบ“ทำไม กลัวท้องกับกูหรอ”“ใช่! ฉันไม่อยากท้องกับคนชั่วๆอย่างแก” มายูก่นด่าอย่างเหลืออดเหลือนทน“งั้นกูกับมึงคงเหมาะสมกันแล้วล่ะ”ปึด!คริสดึงแก่นกายยาวใหญ่ออกมา ส่งผลให้เลือดและน้ำรักที่คลั่งอยู่ในร่องสวาทไหลทะลักออกมาจนเปื้อนพื้นพรม คริสก้มลงมองหัวเห็ดแดงก่ำพรางรูดชักเบาๆเมื่อความต้องการมันยังไม่หมดบรืดดด!! บรืดดดด!!!~“ยี๋” มายูยี๋ปากเมื่อเห็นหัวเห็ดแดงก่ำของคริสเต็มสองตา คนตัวเล็กรีบเบือนหน้าหนีทันที ในสมองวนคิดซ้ำๆว่า ของไอ้คริสใหญ่ขนาดนั้นมิน่าล่ะทำไมถึงเจ็บเจียนตายแบบนี้บรืด! บรืด!! บรืด!!!พับ!! พับบบบบ!!!~คริสรูดชักแก่นกายเร็วขึ้นและแรงขึ้น กรามหนาขบแน่นเป็นระยะ พร้อมเสียงลมหายใจฟึดฟัด“อ๊าส์~ กูแตกใส่นมมึงนะ”“อ๊ายยยย!!! เอามันออกไป!!!” มาบูสะบัดหน้าไปมาด้วยความรังเกียจ เมื่อคริสจ่อแก่นกายที่เต็มไปด้วยน้ำเมือกเข้ามาชิดกับหน้าอกอวบของเธอ ในขณะเดียวกันคริสเร่งข้อมือจนถี่ยิบ“โอ้ววว อ๊าส์~” คริสส่งเสียงครางลั่นห้อง แค่เห็นหน้าอกกับยอดประทุมถันแดงก่ำของมายู มันทำให้อารมณ์ของเขาพุ่งปร
Ep 15 คนอย่างเธอต้องเจอไอ้คริส!ฉึก!!!“กรี้ดดดดดดด!!!”คริสใช้เศษแจกันแหลมคมกรีดเข้าไปที่หน้าอกข้างซ้ายของมายูจนเลือดไหลซึม หญิงสาวดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวดทรมานสุดขีด น้ำหูน้ำตาของมายูไหลพรากเมื่อโดนกรีดเนื้อสดๆคริสผละตัวออกมองดูผลงานที่ตัวเองได้กระทำต่อมายู ปากหยักแสยะยิ้มด้วยความพึงพอใจ เมื่อหน้าอกข้างซ้ายของมายู ถูกกรีดจนเป็นรอยแผลเป็นแล้วมีเลือดไหลซึม‘Chris’ชายหนุ่มหนุ่มสลักชื่อของตัวเองลงไปบนหน้าอกข้างซ้าย ในขณะที่มายูร้องไห้สะอื้นด้วยความเจ็บปวดคริสโยนเศษแจกันแหลมคมเปื้อนเลือดทิ้งอย่างไม่ใยดี แล้วตรงเข้าไปกระชากกระโปรงและแพนตี้ตัวน้อยออกอย่างบ้าคลั่งแคว่กกกกกกก!!!!กร๊อดดดดดด!!มายูที่ตอนนี้ไร้ซึ่งแรงที่จะช่วยตัวเอง ไม่มีแม้กระทั่งแรงที่ร้อง เพราะเจ็บแสบไปทั่วร่างกาย จึงทำได้แค่เพียงกำหมัดแน่นๆ“ไง ไม่ร้องแล้วหรอ” คริสใช้เท้าเขี่ยคนตัวเล็กที่นอนแน่นิ่งปล่อยให้น้ำตาไหลริน “งั้นก็เงียบให้มันตลอด”พรึ่บบ!!ซ้วกกกกกก!!!!“กรี้ดดดดด!!!!”คริสแยกเรียวขาออกแล้วยัดแก่นกายเข้าไปในร่องสวาทที่ไร้ซึ่งน้ำหล่อลื่นเป็นตัวนำทาง ช่องคลอดของมายูจึงฉีกขาดเป็นทางยาว หญิงสาวร้องลั่นด้วยความเจ็







