บทที่ 211

หลังจากที่หลินหลานอี๋และฟู่ซืออวี่จากไปแล้ว เสิ่นชิงซูก็ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจกลับไปดูที่ห้องพักของตัวเอง

แต่ก็ไม่พบความผิดปกติใด ๆ

เธอส่ายหน้า พลางคิดในใจว่าคงเป็นเธอที่คิดมากไปเอง

ฟู่ซืออวี่เป็นแค่เด็กคนหนึ่ง คงไม่ทำอะไรหรอก

แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น เสิ่นชิงซูก็ยังไม่อยากถูกรบกวนอีก

เมื่อเดินออกจากห้องทำงาน เสิ่นชิงซูก็พูดกับลู่เสี่ยวหานว่า “ต่อไปนี้ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม คนที่เกี่ยวข้องกับฟู่ซืออวี่และฟู่ซือเหยียน ไม่ต้องต้อนรับทั้งสิ้น”

“ค่ะ” ลู่เสี่ยวหานถอนหายใจ “พี่ชิงซู ขอโทษนะคะ พอดีฉันได้ยินว่าเธอมาตามคำไหว้วานของคุณหลี่ ฉันกลัวว่าจะไปล่วงเกินคุณหลี่เข้า ก็เลย...”

“ฉันเข้าใจ แต่ของที่อยู่ในมือของเธอเป็นของปลอม คำพูดที่ว่ามาตามคำไหว้วานของคุณหลี่ ส่วนใหญ่ก็คงเป็นเรื่องโกหก”

เสิ่นชิงซูมองลู่เสี่ยวหานที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด น้ำเสียงของเธออ่อนโยน “คุณเฉิงที่จะมาตอนบ่ายมีเบื้องหลังที่ใหญ่กว่าคุณหลี่มากนะ ตั้งใจทำงานเข้าล่ะ”

ลู่เสี่ยวหานพยักหน้า “ฉันทราบแล้วค่ะ!”

เสิ่นชิงซูกลับไปทำงานที่ห้องบูรณะอีกครั้ง

บ่ายสามโมง สองสามีภรรยาตระกูลเฉิงก็เดินทางมาถึงสตูด