Share

บทที่ 393

Author: หรงหรงจื่ออี
โจวอวี๋ชูจงใจแสร้งทำเป็นอ่อนแอมากระตุ้นความต้องการปกป้องของหยางเหิง

ในอดีตไม้นี้ของเธอใช้ได้ผลเสมอ

แต่วันนี้กับหยางเหิง เธอเผชิญกับอุปสรรคแล้ว

หยางเหิงในฐานะผู้จัดการอาวุโส ในใจเขามีหลักการของตัวเอง

พฤติกรรมแบบนี้ของโจวอวี๋ชูแตะต้องเส้นต่ำสุดของเขาเข้าแล้ว

เขาพูดขึ้นด้วยความเดือดดาล “เธอว่าเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ทำไมตอนแรกเธอถึงไม่หารือกับฉันก่อน?”

โจวอวี๋ชูตกตะลึง คิดไม่ถึงว่าหยางเหิงจะไร้ซึ่งการตอบสนองต่อการแสดงความอ่อนแอของเธอ!

เธอไม่เชื่อ ขมวดคิ้วเข้าหากันแน่น น้ำเสียงสะอึกสะอื้น “พี่ใหญ่หยาง...”

“หยุด!” หยางเหิงมือหนึ่งเท้าสะเอว มือหนึ่งชี้โจวอวี๋ชู “ต่อให้เธอเรียกฉันว่าพ่อก็ไม่มีประโยชน์! ฉันจะบอกเธอให้นะ เรื่องพรรค์นี้สำหรับฉันคือเรื่องต้องห้าม!”

โจวอวี๋ชูคิดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นแบบนี้

แต่หยางเหิงคล้ายกับเป็นพวกหัวแข็ง เธอรู้ว่า แสดงความอ่อนแอมุขนี้ไม่ได้ผลกับหยางเหิง

สีหน้าเธอเคร่งขรึม น้ำเสียงเองเย็นชาลงสองสามส่วน “ฉันเองก็คิดไม่ถึงว่าคุณจะให้ฉันมาถ่ายทำรายการนี้ ตอนที่คุณตัดสินใจรับวาไรตี้โชว์นี่ คุณก็ไม่ได้มาหารือกับฉันก่อนเหมือนกัน!”

“ฉันเป็นผู้จัดการของเธอ ไม่ว่าฉันจะต
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 683

    ฉินเยี่ยนเฉิงชะงักไป“หมอฉินคะ คุณเป็นสามีของซิงซิง เป็นคนที่จะต้องจับมือใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ไปด้วยกันกับเธอ พวกคุณสองคนเท่าเทียมกัน ไม่ว่าเมื่อไหร่ คุณก็ควรจะใส่ใจความรู้สึกของเธอเป็นอันดับแรก การควบคุมในนามของความรักมันไม่เรียกว่าความรักหรอกนะคะ นั่นมันคือการผูกมัด หรือไม่ก็คือการบีบบังคับทางอารมณ์ ทางฝั่งแม่เฉียวฉันคงพูดอะไรมากไม่ได้ แต่คุณเป็นสามีของซิงซิง ถ้าขนาดคุณยังไม่สามารถยืนอยู่ข้าง ๆ เธอได้ บ้านหลังนี้ก็จะยิ่งทำให้เธอรู้สึกอึดอัด”ฉินเยี่ยนเฉิงฟังเข้าใจแล้วจริง ๆ แล้วเขาก็รู้ว่า แม่เฉียวมีความต้องการที่จะควบคุมเฉียวซิงเจียมากจนเกินไปจริง ๆ“ผมจะลองหาทางพูดเกลี้ยกล่อมแม่ยายดูครับ” ฉินเยี่ยนเฉิงมองเสิ่นชิงซู สีหน้าจริงจัง “ขอบคุณคุณนะครับ คืนนี้ผมวู่วามไปหน่อย ช่วงนี้เธอเอาแต่พูดเรื่องไปต่างประเทศ ผมเลยเผลอคิดไปว่าเธอไม่ห่วงผมกับลูก...”“ระหว่างสามีภรรยา สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการสื่อสารค่ะ” เสิ่นชิงซูมองฉินเยี่ยนเฉิง “ซิงซิงไม่ใช่คนใจแข็ง แค่คุณค่อย ๆ พูดกับเธอดี ๆ เธอก็จะเข้าใจเองค่ะ”ฉินเยี่ยนเฉิงพยักหน้า หันหลังเดินขึ้นไปชั้นบนเพื่อตามหาเฉียวซิงเจียในห้องนั่งเล่นตก

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 682

    เขากดเสียงให้ต่ำลง น้ำเสียงจริงจังขึ้นหลายส่วน “แม่ครับ เรื่องพวกนี้มันผ่านไปแล้ว ต่อไปแม่อย่าพูดถึงมันต่อหน้าซิงซิงอีกนะครับ”“แม่จะไปกล้าพูดได้ยังไง? พอแม่พูดเรื่องนี้ทีไร เธอก็ทะเลาะกับแม่ทุกที!”แม่เฉียวสูดจมูก น้ำเสียงไม่พอใจอย่างมาก “สุดท้ายกลายเป็นว่าแม่เป็นคนเลวไปซะงั้น แต่แม่ก็มีลูกสาวคนนี้แค่คนเดียว แม่จะไปทำร้ายเธอได้ลงคอเหรอ? ปีนั้นตอนที่ซิงซิงนอนอยู่ในไอซียูเป็นตายเท่ากัน แม่ไปหาซินแสให้ดูดวงแล้ว ซินแสบอกว่าเป็นเพราะดวงของเสิ่นชิงซูแข็งเกินไป เขาเป็นตัวกาลกิณี ซิงซิงของเราเลยโดนเธอพัวพันไปด้วย แม่ไม่ได้โทษเสิ่นชิงซูนะ แต่แม่กลัวเขา เธอเข้าใจไหม? เยี่ยนเฉิง เธอก็รู้ คนที่สนิทกับเสิ่นชิงซูมีไม่กี่คนที่ลงเอยด้วยดี ปีที่แล้วสามีเก่าของเธอก็เพิ่งมาตายโหงไปไม่ใช่เหรอ...”“แม่ครับ!” ฉินเยี่ยนเฉิงหมดความอดทน ขัดจังหวะคำพูดของแม่เฉียว “ตอนนี้ฟู่ซือเหยียนยังมีชีวิตอยู่ เรื่องก่อนหน้านั้นเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด แต่ไม่ว่าจะยังไง ในฐานะผู้ใหญ่ แม่ก็ไม่ควรพูดแบบนี้ ถ้าให้ซิงซิงได้ยินเข้า เธอได้ทะเลาะกับแม่อีกแน่”แม่เฉียวถึงกับพูดไม่ออกราวกับไม่คิดว่าฉินเยี่ยนเฉิงจะพูดกับเธอแบบนี้

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 681

    เฉียวซิงเจียรู้สึกน้อยใจและสับสน...หรือว่าเธอจะไม่ได้เรื่องขนาดนั้นจริง ๆ?หรือว่าเป็นความผิดของเธอจริง ๆ กันแน่?เสี่ยวซิงเฉินในอ้อมแขนร้องไห้จนเหนื่อยล้า หลับตาทั้งที่ยังอ้าปากเล็ก ๆ เพื่อหาจุกนมของแม่...เฉียวซิงเจียถือโอกาสยัดจุกนมหลอกเข้าไปในปากเล็ก ๆ ของลูกชายเจ้าตัวเล็กที่ทั้งง่วงทั้งหิวจัด ดูดจุกนมปลอมอย่างบ้าคลั่งเฉียวซิงเจียกะพริบตา ปลื้มใจอย่างยิ่ง!สำเร็จแล้ว!ในที่สุดเจ้าตัวเล็กก็ยอมกินนมผงแล้ว!เสี่ยวซิงเฉินง่วงและเหนื่อยมากจริง ๆ นมผงสองร้อยมล. ถูกดื่มรวดเดียวจนหมด ‘อึก ๆ’เขาเรอออกมาคำหนึ่ง ดูดปากเล็ก ๆ สองสามที แล้วหลับไปอย่างพึงพอใจในที่สุดหัวใจที่ว้าวุ่นของเฉียวซิงเจียก็สงบลงเธอวางลูกชายลงบนเตียงอย่างทะนุถนอม เพราะกลัวว่าลูกจะพลิกตัว เลยใช้หมอนกั้นไว้ที่ขอบเตียง จากนั้นถึงเดินเข้าห้องน้ำเธอใช้ผ้าขนหนูอุ่น ๆ เช็ดหน้าเล็ก ๆ มือเล็ก ๆ ให้ลูกชาย และสุดท้ายก็เปลี่ยนผ้าอ้อมอันใหม่ให้เขาเสี่ยวซิงเฉินหลับสนิท แก้มกลมยุ้ยเป็นสีชมพูระเรื่อ ดูราวกับเป็นคนละคนกับจอมมารตัวน้อยที่เมื่อกี้ร้องไห้จนหลังคาแทบพังเฉียวซิงเจียมองลูกชาย หัวใจของเธอก็นุ่มนิ่มไปหมด ก

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 680

    เสิ่นชิงซูพยักหน้า “คุณเตือนหมอฉินหน่อย ตอนนี้ซิงซิงดื่มแล้วสมองเลยไม่เคยแจ่มชัด อย่าไปจริงจังกับเธอนัก”“ได้” ฟู่ซือเหยียนผลักบานประตูเดินเข้าไปภายในห้องมัลติมีเดีย สามีภรรยาที่เมื่อก่อนรักกันหวานซึ้ง มาตอนนี้ทะเลาะกันจนหน้าแดงไปหมดเฉียวซิงเจียนั่งลงบนโซฟา พลางเอามือกุมหน้าร้องไห้ฉินเยี่ยนเฉิงกำลังยืนเอามือทั้งสองข้างเท้าเอว พร้อมกับสีหน้ามืดครึ้ม เพราะโมโห ช่วงอกเขาเลยกระเพื่อมขึ้นลงอย่างรุนแรงการทะเลาะครั้งนี้ ไม่มีใครเป็นฝ่ายชนะพวกเขาเคยรักกันมากขนาดนั้น ทว่าตอนนี้กลับใช้คำพูดเจ็บแสบที่สุดมาทิ่มแทงอีกฝ่ายทันทีที่แก้วแตกกระจายที่พื้น กลิ่นแอลกอฮอล์ก็คละคลุ้งอยู่ในอากาศประตูเปิดอ้า เสียงร้องไห้งอแงบาดหัวใจของเด็กน้อยดังลอดเข้ามาจากด้านนอกเสียงนั้นดึงสติของสามีภรรยาคู่นี้ที่ถูกความโกรธเกรี้ยวชักนำไปกลับมา“อย่าไปถือสาคำพูดของคุณเฉียวตอนดื่มเลย นายก็พูดให้มันน้อยลงด้วย” ฟู่ซือเหยียนเดินมาถึงข้างกายเฉินเยี่ยนเฉิง พลางจับบ่าของฉินเยี่ยนเฉิงไว้ฉินเยี่ยนเฉิงยกมือขึ้นมาลูบหน้าตัวเองเขาเองก็โมโหจนหน้ามืดเขาเป็นคนทำขวดไวน์แตกเองแต่เขานึกเสียใจแล้วเฉียวซิงเจียยืนอยู

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 679

    เสิ่นชิงซูได้แต่รับไว้ฟู่ซือเหยียนยืนอยู่ข้าง ๆ พลางมองดูทั้งสองคน ดวงตาล้ำลึกอดฉายแววเหงาหงอยหลายส่วนออกมาไม่ได้หลายวันนี้หานหมิงอวี่ขยันโผล่มาบ่อย ถึงจะรู้เรื่องโรคของเสิ่นชิงซูแล้ว ทว่าเขาก็ไม่ได้แสดงท่าทีเป็นห่วงเป็นใยมากเกินไปเขามีอีคิวสูง รู้จักรุกรู้จักถอย ยามที่เสิ่นชิงซูอยู่กับเขานั้น เห็นได้ชัดว่ามีรอยยิ้มมากขึ้นฟู่ซือเหยียนรู้สึกพ่ายแพ้อยู่บ้าง เขาไม่ได้มีอีคิวอย่างหานหมิงอวี่ พูดจาน่าฟังไม่เป็น ถึงขั้นที่ตอนที่เขากับเสิ่นชิงซูอยู่ด้วยกันตามลำพังแล้ว พวกเขาสองคนส่วนใหญ่มักจะเงียบใส่กัน......เสิ่นชิงซูชวนหานหมิงอวี่ให้ไปนั่งหานหมิงอวี่จึงนั่งลงข้าง ๆ เสิ่นชิงซูด้วยท่าทางเป็นธรรมชาติยิ่งเสิ่นชิงซูมองไปทางฉินเยี่ยนเฉิง “ซิงซิงดื่มเหล้าไปนิดหน่อย หลังอยู่ที่โซฟาในห้องมัลติมีเดีย”ฉินเยี่ยนเฉิงได้ยินแบบนั้นก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วลุกขึ้นยืน “เดี๋ยวผมไปดูเอง”ไม่คาดคิดเลยว่าฉินเยี่ยนเฉิงเพิ่งเดินไป เสี่ยวซิงเฉินก็ร้องไห้เสียงดังออกมากะทันหันเสี่ยวอันหนิงร้องเรียกคนด้วยความร้อนรน “ตายแล้ว น้องร้องไห้แล้ว อาฉิน ลูกชายอาร้องไห้แล้ว!”ฉินเยี่ยนเฉิงไม่อยู่ฟู่ซือเห

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 678

    เฉียวซิงเจียเงยหน้าพรวดขึ้นทันที พร้อมกับดวงตาระยิบระยับ “เธอหมายความว่ายังไง?”เสิ่นชิงซูเลิกคิ้ว “เพื่อนซี้จะใช้เส้นให้เธอเอง”เฉียวซิงเจียลังเลชั่วแวบหนึ่ง “จริงหรือหลอก?”“ยังจะหลอกเธอได้หรือไงเล่า?” เสิ่นชิงซูว่า “เธอเข้าไปเรียนการถ่ายภาพที่มหาวิทยาลัยเป่ยได้นะ เรื่องนี้ขอแค่เธอเอ่ยปาก ฉินเยี่ยนเฉิงต้องจัดการให้เธอได้แน่ เทียบกับการที่เธอไปเรียนเมืองนอกแล้ว เขาต้องรู้สึกว่าการที่เธอเรียนอยู่เมืองเป่ยมันดีกว่ามากแน่นอน จากนั้น เวลาที่เธอไม่มีเรียน ก็มาทำพาร์ตไทม์ที่บริษัทได้ ฉันจะหาอาจารย์ด้านการถ่ายภาพที่มีอาวุโสมาดูเธอเอง เธอคิดว่าไงบ้าง?”“ฉันว่ามันดีมาก ๆ เลยละ!” เฉียวซิงเจียถึงกับพุ่งเข้าไปกอดเสิ่นชิงซู “อาซู ฉันรักเธอนะ ฉันสาบานเลย เธอน่ะเป็นเพื่อนซี้ที่ซี้กับฉันที่สุดของที่สุดของที่สุดในโลกนี้เลย!”เสิ่นชิงซูหลุดหัวเราะไร้เสียงออกมาที่จริงเฉียวซิงเจียก็ยังมีนิสัยเด็ก ๆ อยู่ ถ้าพูดอธิบายเหตุผลกับเธอดี ๆ เธอก็ตั้งใจฟังมากนะ......ในสวนหลังบ้าน เสี่ยวเนี่ยนอันกับเสี่ยวอันหนิงกำลังอยู่เล่นเป็นเพื่อนกับเสี่ยวซิงเฉินที่ใกล้จะอายุครบหนึ่งขวบแล้วฟู่ซือเหยียนกับฉินเยี่ยนเ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status