บทที่ 462

ผลการตรวจพิสูจน์ออกมาว่าฟู่ซืออวี่และพ่อของเคออวี่หางไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกัน

ตอนที่รู้ข่าวนี้ ฟู่ซือเหยียนก็ฝืนทนมาโดยตลอด

สามวันที่มาหาเสี่ยวเนี่ยนอันที่ประเทศเค ดูภายนอกแล้วเขาไม่มีอะไรผิดปกติเลย

แต่ก่อนที่จะกลับประเทศ เขาได้ไปพบหมอซ่ง และที่นั่นเองอาการของเขาก็กำเริบขึ้นอีกครั้ง หากไม่ใช่เพราะหมอซ่งมีประสบการณ์และหยุดเขาไว้ได้ทันท่วงที ฟู่ซือเหยียนในวันนั้นก็อาจจะเอาชีวิตไม่รอดไปแล้ว

แต่เรื่องเหล่านี้นอกจากเส้าชิง หมอซ่ง และฉินเยี่ยนเฉิงแล้ว ก็ไม่มีใครรู้เลย

หลังจากที่ฟู่ซือเหยียนเข้ารับการรักษาอย่างลับ ๆ เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ เขาก็ให้เส้าชิงส่งตัวฟู่ซืออวี่ไปยังประเทศเค

แต่เฟิงอวิ๋นเฉียนกลับยังไม่ยอมปล่อยตัวเสี่ยวเนี่ยนอัน

ตอนที่เสี่ยวเนี่ยนอันเกิดมา อาการอยู่ในขั้นวิกฤต ต้องอาศัยความพยายามอย่างไม่ลดละของทีมศูนย์วิจัยทางการแพทย์ของเฟิงอวิ๋นเฉียนจึงรอดชีวิตมาได้ ซึ่งมียาอยู่เข็มหนึ่งที่ต้องฉีดตามกำหนด และจนถึงตอนนี้ก็ยังขาดอยู่อีกหนึ่งเข็ม

หลังจากฉีดยาเข็มนี้แล้ว เสี่ยวเนี่ยนอันจึงจะนับได้ว่าเป็นเด็กที่แข็งแรงสมบูรณ์

และนี่ก็เป็นไพ่ตายเพียงใบเดียวที่เฟิงอวิ๋นเฉียนใช้