แชร์

ตอนที่ 2 - ตามติดชีวิต 100%

ผู้เขียน: Pam18
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-20 21:01:19

ตอนที่ 2

ตามติดชีวิต

100%

----------------------------

แก๊งอันธพาลบ้านรวยนั่งกินดื่มพลางพูดคุยเรื่องเรื่อยเปื่อย ตามประสาผู้ที่เกิดมาบนกองเงินกองทอง ไม่เข้าใจว่าการไม่มีเป็นอย่างไรและก็ไม่อยากเข้าใจ เพราะมีใช้สอยไม่ขาดมือเลยไม่จำเป็นต้องคิดอะไรมาก

บางครั้งก็ถึงขั้นเอาเงินมาโปรยเล่น แจกจ่ายผู้คนในงานปาร์ตี้ หรือเหมาเหล้าเลี้ยงตลอดทั้งคืน

ซันนี่ที่รู้สึกเบื่อหน่ายยกแก้ววิสกี้ขึ้นจิบพลางกวาดตามองไปรอบ ๆ บรรยากาศไม่มีอะไรแปลกใหม่แต่ที่ใหม่เห็นจะเป็นหญิงสาวโต๊ะข้าง ๆ

เธอมองมายังเขาตาไม่กระพริบ ยิ้มโปรยเสน่ห์ส่งมาให้ แสดงความสนใจอย่างเปิดเผย เขาแสยะยิ้มวางแก้วเหล้า ลุกขึ้นเดินออกไปยืนรอตรงทางเดิน

หญิงสาวพอเห็นดังนั้นจึงลุกตามไปอย่างไม่ลังเล ภายในใจวูบไหวเต้นตื่นกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น

ซันนี่คว้าเอวเธอมาโอบไว้พลางพาเดินไปยังที่ที่มืดสลัวกว่านี้ก่อนดันเธอติดกับกำแพง แม้จะเห็นหน้าไม่ชัดแต่ก็รู้ว่าสวยแล้วก็หุ่นดี โดยเฉพาะสะโพกกับหน้าอกหน้าใจนั่นน่ะ...

ไม่พูดพร่ำทำเพลงโน้มไปประกบปากจูบอย่างเร่าร้อน ท่อนแขนแข็งแรงโอบกอดพลางเบียดชิด ซันนี่ได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ จากตัวเธอ เป็นกลิ่นที่ดมได้ไม่เบื่อ อย่างน้อยเธอก็รู้จักเลือกใช้น้ำหอม

แขนเรียวยกโอบรอบลำคอแกร่งพลางเอียงใบหน้าจูบตอบ ความนุ่มหยุ่นละมุนลิ้นสอดแทรกเกี่ยวพันกัน เขาลูบไล้บริเวณสะโพกผาย แลกน้ำลายอย่างไม่รังเกียจ มันหวานจนอยากกลืนกินไม่ให้เหลือ

จูบกับผู้หญิงมาก็เยอะแต่คนนี้โคตรของโคตรดีเลย ไม่รู้สิ... แค่รู้สึกว่ามันอร่อย จนต้องผละจูบออกไปลิ้มลองตรงส่วนอื่นอย่างลำคอแล้วก็หน้าอก

หญิงสาวเชิดหน้ากัดปากกลั้นเสียงคราง เสียวซ่านวูบวาบไปทั่วร่าง ขณะที่ใบหน้าหล่อเหลาซุกอยู่ตรงหน้าอกมือบางก็จับใบหน้าเขาขึ้นจูบอีกครั้ง ดูดเม้มริมฝีปากบนและล่างอย่างดูดดื่ม

หญิงสาวเป็นฝ่ายรุกกลับ ดันเขาติดกำแพงมือก็ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตพัลวัน เสียงหอบหายใจประสานกัน เธอเปิดเสื้อเขาออก ถึงจะมืดไปหน่อยแต่รู้ดีว่าเรือนร่างตรงหน้านี้เซ็กซี่กำยำแค่ไหน

ไม่รีรอโน้มไปพรหมจูบตรงแผงอก ก่อนจะดูดเลียด้วยความชอบใจ โดยเฉพาะซิกแพคแน่น ๆ เธอเลียซะซันนี่เกร็งหน้าท้องอย่างเสียวกระสัน ครางต่ำกลัดมันสุด ๆ

เธอดูดเลียอย่างมูมมามก่อนลากลิ้นไล่ขึ้นมาถึงแผงอกพร้อมเขย่งเท้าลากลิ้นเลียต่อไปที่บริเวณลำคอ ดูดเม้มอยู่หลายทีก่อนผละออก

"อร่อยมาก" เสียงหวานเอ่ย ใจจริงอยากทำมากกว่า อยากลากลิ้นลงไปตรงส่วนอื่นที่มันแข็งขืนอยู่ภายในกางเกง แต่พอเท่านี้ก่อนดีกว่า แค่ได้จูบและสัมผัสกันก็เกินพอ

ต้องขอบคุณความมืดสลัวด้วยที่ทำให้เขาเห็นหน้าเธอไม่ชัด

"จุ๊บ! ถ้ามีโอกาสไว้เจอกันอีกนะคะ"

กดจูบที่ริมฝากปากเขาเน้น ๆ แล้วเดินจากไป ซันนี่ยืนพิงกำแพง เสยผมขึ้นพลางผ่อนลมหายใจ กลิ่นหอมของหญิงสาวรวมถึงสัมผัสร้อนผ่าวยังคงตราตรึงอยู่บนร่างกายและริมฝีปาก

เธอเป็นใคร...

อยากรู้จักและทำกับเธอมากกว่านี้

.

.

.

แปะ! แปะ!

"...โคตรดี! อ๊ายยยย ไม่อยากจะเชื่อ"

ซุปไก่ตบแก้มตัวเองเพื่อเช็คว่าไม่ได้กำลังฝันอยู่ มองผ่านกระจกบานใหญ่ในห้องน้ำ สภาพอย่างกับไปสู้รบปรบมือมา ลิปสติกสีแดงเปรอะเปื้อนใบหน้าเพราะเมื่อครู่นี้เธอจูบกับพี่ซันมา

ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก เพียงแค่สบตาหลังจากนั้นก็ปล่อยให้ความรู้สึกทำงาน ยังดีที่ไม่เลยเถิดไปถึงขั้นนั้น

ดึงทิชชู่มาเช็ดรอยลิปสติกออก จะเติมใหม่กระเป๋าก็ดันวางอยู่ที่โต๊ะเลยได้แค่จัดเสื้อผ้าหน้าผมให้เรียบร้อยแล้วกลับเข้าไป

ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น กลับเข้ามาก็พบว่ามีคนยืนรุมล้อมอยู่บริเวณโต๊ะของเธอ ขาเรียวจึงก้าวฉับ ๆ ตรงไปด้วยใจเป็นห่วงเพื่อนสนิท

แหวกกลุ่มคนเข้าไปก็พบว่าชีสเพื่อนรักนั่งคร่อมทับผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ที่พื้น กำลังฟ้อนเล็บใส่กันอย่างไม่มีใครยอมใคร

เห็นดังนั้นจึงรีบเข้าไปห้าม พยายามจับแยก รอบข้างไม่มีใครช่วยสักคน นี่มันสังคมแบบไหน

"ปล่อยมือ ชีสปล่อยมือ!"

ยามเพื่อนรักหน้ามืดเอาช้างมาฉุดก็หยุดไม่อยู่ เห็นแล้วใช่ไหมทำไมพวกเธอสองคนถึงเป็นเพื่อนกันได้ และเป็นมาอย่างยาวนาน

"ใครก็ได้ช่วยจับแยกทีค่ะ เร็วเข้า!"

หันไปขอความช่วยเหลือจากคนอื่น เห็นกลุ่มอันธพาลบ้านรวยนั่งไม่แม้แต่จะหันมาสนใจเหตุการณ์ เป็นประเภทถ้าไม่ใช่เรื่องของตัวเองก็จะไม่เข้าไปยุ่ง

ยังดีที่มีผู้ชายสองคนมาช่วยจับแยก ซุปไก่ดึงชีสออกมาได้สำเร็จ เอาตัวเองบังเพื่อนไว้เพราะคู่กรณีไม่ยอมหยุด

"ไม่อยู่แป๊บเดียวเกิดอะไรขึ้นเนี่ย"

"ก็ยัยนี่มันเป็นบ้า! แฟนมันมาขอชนแก้วด้วยก็พุ่งมาตบเลย ไม่มีปัญญาคุมแฟนตัวเองเลยพาลมาลงคนอื่น"

ชีสไม่เคยกลัว ผลักซุกไก่แล้วพุ่งไปตบอีกฝ่ายคืน เล็บยาวจิกเข้าที่ใบหน้าจนคู่กรณีกรีดร้อง

"กรี๊ดดดดดด ปล่อย! มันเจ็บนะปล่อยยยย"

"เหี้ยเอ๊ย ปล่อยดิวะ!"

เพี๊ยะ!

ด้วยความชุลมุนทำให้เกิดหลายเหตุการณ์ หญิงสาวคู่กรณีกรีดร้องด้วยความเจ็บ ทำให้ผู้ชายคนหนึ่งพุ่งตรงมาจิกผมของชีสพลางเงื้อมือจะตบ ซุปไก่ก็เลยชิงตบอีกฝ่ายก่อนแล้วผลักออกด้วยแรงทั้งหมดที่มี

"มึงจะเอาใช่ไหม"

ผู้ชายโกรธจัดตั้งหลักได้ก็พุ่งมาอีกหน หากแต่ยังไม่ทันจะได้ทำร้ายเธอ ร่างสูงก็กระเด็นกลิ้งหลุน ๆ เป็นลูกขนุนไปกองกับพื้นด้วยแรงถีบของคนที่คุณก็รู้ว่าใคร

พี่ซัน...

ซุปไก่เอ่ยชื่อเขาแผ่วเบา เมื่อกี้ยังเห็นนั่งไม่สนใจกันอยู่เลย

ไม่มีคำพูดใดเอื้อนเอ่ยออกมาจากปากเขาสักคำ ขณะที่คนถูกถีบลุกขึ้นยืนมีอาการจุกที่ท้องต้องงอตัวเล็กน้อย ความวุ่นวายทำให้ดนตรีหยุดเล่น ทุกสายตาจึงจับจ้องมาทางนี้กันหมด

โชคดีเพราะเป็น อหัสกร หมอนั่นจึงไม่กล้าเข้าใกล้ พอเห็นเขาก็หน้าเจื่อนรีบดึงแฟนสาวหนีไป เหตุการณ์วุ่นวายจึงจบลงอย่างรวดเร็ว ซุปไก่ถอนหายใจรีบหันไปดูเพื่อนสนิท

ชีสเหมือนระเบิดที่พร้อมจะบึ้มตลอดเวลา ใบหน้าหงุดหงิดไม่ไหว

"กลับ!" คำเดียวสั้น ๆ พลางเดินนำออกไป

ซุปไก่หยิบกระเป๋าและไม่ลืมขอบคุณพี่ซันที่มองจ้องเธอไม่วางตา

"ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยไว้" แถมด้วยการเขย่งเท้าขึ้นหอมแก้มซึ่งอีกฝ่ายก็ไม่ว่าอะไร จากนั้นก็รีบตามเพื่อนสนิทไป

---------------------------

100%

Tbc.

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด   ตอนที่ 15 - มีความสุขดีหรือเปล่า 75%

    ตอนที่ 15มีความสุขดีหรือเปล่า75%-----------------------กลายเป็นคนหน้าบางไปแล้วหรือไร ซุปไก่พยายามหายใจให้เป็นจังหวะเมื่อถูกสายตาของอีกฝ่ายจับจ้อง แม้ไม่มองก็รู้สึกได้ว่าพี่เขาไม่ละจากเธอไปมองอย่างอื่นเลย"คนไหนนะสกุล" อาซาร์เอ่ยถามเพื่อนเพราะตัวเองยังไม่เคยเจอหน้า"คนนี้ไง น่ารักใช่ไหมล่ะ" พี่สกุลชี้้มาที่เธอ"เออ น่ารักใช้ได้เลยนี่หว่า ไอ้อาร์คตาไม่ถึงเอง""เรื่องของกูค้าบบบบ" อาร์คเบะปากใส่"มึงก็ทักทายน้องมันไปหน่อยดิวะ ไม่เจอกันตั้งนาน" เฟลดันหลังให้ซันนี่ขยับไปใกล้น้องมันเกิดความเงียบงันชั่วขณะ ซุปไก่ดีใจนะที่ในที่สุดก็ได้เห็นหน้าพี่เขาเสียที เห็นว่าสบายดีก็ดีใจ"เอ่อ เราขอตัวก่อนนะคะ หมิวเฝ้าหน่อยเดี๋ยวเราไปยืมรถเข็นป้าร้านขายข้าวมาเพิ่มดีกว่า"เธอหาข้ออ้างในการออกมาจากตรงนั้น เดินฉับ ๆ ตรงไปยังโรงอาหาร ได้ยินเสียงหัวใจเต้นแรงโดยไม่รู้เลยว่าข้างหลังมีใครอีกคนเดินตามมามือหนาคว้าหมับเข้าที่แขนเพื่อรั้งซุปไก่ไว้ ไม่พอแค่นั้นยังกระชากให้หันกลับมาเผชิญหน้ากัน"ซุป!" เขาเอ่ยเรียกเธอเสียงดัง"ฮึก! ฮืออออออออออ"คนอ่อนไหวสะบัดแขนออกทันทีพร้อมกับปล่อยโฮออกมาอย่างไม่อาย แน่นอนว่าพอเ

  • คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด   ตอนที่ 15 - มีความสุขดีหรือเปล่า 50%

    ตอนที่ 15มีความสุขดีหรือเปล่า50%------------------------ซันนี่คิดว่าทุกอย่างปกติสุขดีจนกระทั่งเริ่มรู้สึกตัวว่ามันไม่ใช่...ไม่ใช่สักนิดความเงียบสงบที่เคยโปรดปรานตอนนี้กลับมองว่ามันแปลกไป สงบสุขก็จริงแต่ดันเงียบเหงาขึ้นมาเสียอย่างนั้น มันขาดบางสิ่งบางอย่างไปจนรู้สึกหงุดหงิดงุ่นง่านกระทั่งเปิดเทอมขึ้นชั้นปีใหม่เขาก็ยังคงจมอยู่กับความรู้สึกนั้นไม่หายซึ่งมันคือความคิดถึงนั่นเอง...คิดถึงใครบางคนที่ห่างกันมาพักใหญ่ หลายเดือนเห็นจะได้ โคตรอยากเห็นหน้าจับใจ"มึงนี่มันแน่นอนจริง ๆ ว่ะไอ้คุณชาย ทำได้ไงวะสองสามเดือนเอาแต่ขังตัวเองอยู่ในบ้าน" เฟลอยากมอบโล่เชิดชูให้มันเหลือเกิน ชวนไปไหนก็ไม่ยอมไป"ทำตัวเหมือนคนอกหักไปได้ ทั้งที่เป็นคนหักอกเขาแท้ ๆ" อาร์คส่ายหน้าหน่าย พฤติกรรมน่าด่าซ้ำไม่น่าปลอบสักนิด"หักอกอะไร ไม่ได้บอกเลิกสักหน่อย แค่ขอห่างสักพัก" ซันนี่ว่าพวกเขานั่งกันอยู่ใต้อาคาร เป็นรุ่นพี่ปีสี่แล้วนะ ชั้นปีอื่นกำลังวุ่นวายกับกิจกรรมรับน้องกัน มหาวิทยาลัยในเวลานี้กลับคึกคักอีกปี"ไปดูหน่อยไหมล่ะ คณะข้าง ๆ นี่เอง" สกุลชวน หากไม่กล้าไปคนเดียวเดี๋ยวพวกเขาไปเป็นเพื่อน"ถ้าน้องมันเข้าใจว

  • คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด   ตอนที่ 14 - เด็กดื้อต้องโดนอะไร 100%

    ตอนที่ 14เด็กดื้อต้องโดนอะไร100%-------------------------หลังจากนั้นจวบจนปิดเทอมซุปไก่ก็ไม่ได้เจอหน้าซันนี่อีกเลย ราวกับไม่เคยรู้จักกัน และเป็นเธอเองที่ไม่กล้าไปเจอหน้าเขาสอบเสร็จก็กลับบ้านที่อยุธยา ช่วยบิดาขายของที่ร้าน มือถือแทบไม่ได้จับ ของปลอมตัวก็เอาไปขายจนหมด ได้เงินมาไม่ถึงหมื่นด้วยซ้ำ ไม่พอแค่นั้นยังถูกพี่ชายหักค่าขนมชีวิตแสนเศร้า อกหักรับปิดเทอม ทริปร่องเรือก็ไม่ได้ไป อีกฝ่ายไม่แม้แต่ติดต่อมาบอกด้วยซ้ำ เธอเองก็ไม่กล้าเสนอหน้าไปขนาดนั้น"น้องซุปกินข้าวลูก ตอนเย็นเฮียมานะ กินเสร็จแล้วขึ้นไปทำความสะอาดห้องนอนไว้ให้เฮียเขาทีนะ ห้องนอนแขกด้วยนะลูก เห็นว่าพาเพื่อนมาเที่ยวบ้าน"ซุปไก่นั่งอยู่หลังเคาน์เตอร์คิดเงิน กำลังเอาของใส่ถุงให้ลูกค้า ป๊ายุ่งอยู่กับการเช็คสต๊อก ส่วนคนงานอีกสองคนก็ช่วยกันขนของขึ้นรถเตรียมเอาไปส่งลูกค้า"พวกเฮียเจ็งเหรอแม่""ไม่รู้นา เฮียเขาบอกแค่เพื่อน""หรือว่าเฮียจะพาแฟนมาเซอร์ไพรส์!""สาธุเลย พามาสักทีเถอะ" คุณใจดียกมือไหว้ท่วมหัวซุปไก่ลุกไปกินข้าวกลางวันพร้อมมารดา ปิดเทอมกลับมาอยู่กับพ่อแม่ก็ดีเหมือนกัน แทบไม่ต้องใช้เงิน เงียบสงบไม่วุ่นวายเท่าในเมืองใ

  • คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด   ตอนที่ 14 - เด็กดื้อต้องโดนอะไร 75%

    ตอนที่ 14เด็กดื้อต้องโดนอะไร75%--------------------------ในวันเดียวกันนั้นเอง เวลาสองทุ่ม ซันนี่นอนอยู่บนเตียงให้เฮียไข่ตุ๋นลงรายละเอียดลายสักที่ขา ระหว่างนั้นก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟังไปด้วย "เออดี มึงทำถูกแล้ว ตอนแรกกูคิดว่ามึงจะตามใจมัน""เรื่องแบบนี้ตามใจได้เหรอ""แล้วเรื่องเงินน่ะ กูต้องกันไว้ใช้จ่ายคงชดใช้ให้ทีเดียวไม่ได้...""ไม่เป็นไรครับพี่ ผมไม่เอา""ได้ไงวะ มึงต้องมาเดือดร้อนก็เพราะน้องกู""ผมไม่เอา ไม่ต้องมาใช้คืน""เหอะ! จะมาเรียกคืนทีหลังไม่ได้นะโว้ย ส่วนค่าสักจ่ายราคาเต็มกูไม่ลดให้"ซันนี่ยิ้มขำพลางพยักหน้า "และที่กูเข้าใจคือมึงจะห่างกับน้องกู?""สักระยะน่ะครับ""เลิก ๆ ไปเลยก็ได้นะ แป๊บเดียวเด็กนั่นก็ลืมแล้ว พอเจอคนใหม่มันก็ไปเกาะคนใหม่ แต่สเปกมันไม่เปลี่ยนมานานแล้ว ไทป์แบบมึงหาง่ายจะตาย" ...มั้งนะ ไข่ตุ๋นก็ไม่ค่อยมั่นใจ"พี่ไม่คิดว่าผมก็ชอบน้องพี่บ้างเหรอ" อย่างน้อยก็ไม่คิดเลิกล่ะนะ ยังอยากให้ซุปไก่อยู่ข้าง ๆ ต่อไป"ไปตลกไกล ๆ ตีน เฮ้อ~ กลับไปกูต้องฟาดมันหน่อยแล้ว เรื่องนี้แม่งอันตรายกว่าเรื่องไอ้สายฟ้าอีก""ถึงขั้นต้องตีเลยเหรอพี่" คุยกันดี ๆ ก็ได้ไหม"เออดิ

  • คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด   ตอนที่ 14 - เด็กดื้อต้องโดนอะไร 50%

    ตอนที่ 14เด็กดื้อต้องโดนอะไร50%------------------------น่าจะเป็นความเจ็บช้ำอันเกิดจากการพาเพื่อนไปเจอเรื่องสะเทือนใจ ซุปไก่กอดชีสร้องไห้อยู่ที่ห้องพักในโรงพยาบาล เห็นเท้ากับหัวเข่าขาว ๆ มีบาดแผลก็ยิ่งรู้สึกผิด สะอึกสะอื้นพอ ๆ กัน ต่างฝ่ายต่างโล่งใจ ชีสเห็นเพื่อนรักไม่ได้ถูกทำอะไรก็ใจชื้น เล่าว่าตอนที่อีกฝ่ายหนีออกไปได้แล้วตัวเองเจออะไรบ้าง ยังสั่นกลัวไม่หาย"ฉันก็เตือนแกแล้ว เป็นไงล่ะ ฮึก ๆ ถ้าฉันไปตามพี่ซันไม่ทันจะเกิดอะไรขึ้น""ฮือออออ ขอโทษ เราจะไม่ทำอีกแล้ว ฮึก ฮือออ"เสียงร้องไห้ดังออกไปถึงข้างนอกห้อง ทั้งซันนี่และอาร์คหันมองหน้ากันแล้วนั่งฟังเงียบ ๆ เสียขวัญอยู่ไม่น้อยเลย"เราบนไว้ ฮึก ๆ ถ้ารอดไปได้จะเลิกอยากรู้อยากเห็นเป็นเวลาหนึ่งปี ฮึก ฮืออออ""ปีเดียวเองเนี่ยนะ ตดยังไม่ทันหายเหม็น เลิกตลอดชีวิตไปเลยดีกว่า อย่ามาทำครึ่ง ๆ กลาง ๆ""มันหยุดไม่ได้นี่นา ขณะที่พักอยู่ก็ไม่รู้จะทนไหวหรือเปล่า ฮืออออ แย่ชะมัดเลย""อาการหนักหนาแล้วนะ ไปพบจิตแพทย์ซะดีกว่ามั้ง เอาไหมเดี๋ยวพาไป""แงงงงงง ไม่เอา! เราไม่ได้เป็นบ้านะ""แต่เป็นโรคจิตชนิดหนึ่งค่าาาา เพลา ๆ บ้างเหอะเรื่องชาวบ้านน่ะ" ชีสส

  • คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด   ตอนที่ 13 - เหมือนงานจะเข้าแล้วล่ะ 100%

    ตอนที่ 13เหมือนจะงานเข้าแล้วล่ะ100%----------------------------"แฮ่ก! แฮ่ก!"ชีสกัดฟันวิ่งไปยังคณะบริหาร อีกนิดเดียวก็จะถึง เธอถอดวิกทิ้ง ถอดรองเท้าแล้วถือมันวิ่งไปด้วย ถอดซิลิโคนบนจมูกกับคางออก สภาพอย่างกับคนบ้าแต่ใครสนกันล่ะ เพื่อนของเธอกำลังตกอยู่ในอันตราย วิ่งเท้าเปล่ามาถึงก็สอดส่ายสายมองหา วิ่งเข้าไปในอาคารไม่เจอ ออกมายังลานจอดรถเห็นแผ่นหลังคุ้นตาก็ดีใจ อีกฝ่ายกำลังเดินไปที่รถกับเพื่อน ๆ"โอ๊ย!"ด้วยความรีบร้อนกลัวไม่ทันทำให้ขาพันกันจนเสียหลักล้ม เข่่าครูดไปกับพื้นปูน เจ็บมากแต่ก็อดทนกัดฟันลุกขึ้นวิ่งต่อ"พี่ซัน!" เธอร้องเรียกเสียงดังใบหน้าเหยเกเต็มทีทั้งเจ็บทั้งกลัว พอชายหนุ่มกับเพื่อนหันกลับมามองเธอก็ปล่อยโฮออกมาทันทีซันนี่พอเห็นว่าเป็นเพื่อนของยัยตัวแสบก็รีบสาวเท้าตรงไปหา ใบหน้าเรียบนิ่งหากแต่คิ้วเริ่มขมวด สภาพของอีกฝ่ายเหมือนผ่านเริ่องราวมามากมาย"เกิดอะไรขึ้นวะ" อาร์คเอ่ยถามพลางไล่สายตาสำรวจ"ฮืออออ ช่วยด้วย ช่วยเพื่อนเราด้วย ซุปไก่น่ะ ฮึก ๆ ฮืออ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status