ตอนที่ 3 - นิสัยส่วนตัว 50%

ตอนที่ 3

นิสัยส่วนตัว

50%

......................

ซุปไก่เอาแต่คิดถึงเรื่องเมื่อคืน ...รสจูบรวมไปถึงเรือนร่างอันหอมหวานของรุ่นพี่เจ้าปัญหา ซึ่งเขาดูเป็นคนง่าย ๆ สบาย ๆ มากกว่าจะเจ้าอารมณ์ตามที่ในหมูติดปีกว่ากัน

ร่างสมส่วนนอนแผ่อยู่บนสนามหญ้าเหม่อมองท้องฟ้าอยู่หลังคณะซึ่งมีพื้นที่เชื่อมกับคณะบริหาร เป็นสวนขนาดใหญ่ไว้ให้นักศึกษาพักผ่อนหย่อนใจ

ช่วงบ่ายไม่มีเรียน เพื่อนซี้จอมขยันก็กลับไปช่วยงานครอบครัว จึงเหลือแค่เธอที่ยังไม่อยากกลับบ้าน ก็เลยหาที่นอนเล่นฆ่าเวลา

แถวนี้เงียบสงบ ไม่มีคนเลยแม้แต่คนเดียว

"คุยตรงนี้ก็ได้เบบี๋ มีอะไรว่ามาเลย"

พรึ่บ!

เสียงคุ้นหูทำให้คนที่นอนอยู่ลุกพรวดขึ้นนั่ง นับได้ว่าโชคดีที่มีแนวพุ่มไม้บังไว้ ซุปไก่จึงคลานไปเกาะพลางแอบดูเหตุการณ์

ปรากฏว่าเป็นพี่ซันกับผู้หญิงคนหนึ่ง...

ถึงจะมีชื่อเสียงในทางไม่ดี กระนั้นความฮอตก็ตีคู่กันมา

"ซันรู้ใช่ไหมว่าเบบี๋คิดยังไงกับซัน" เสียงหวานฟังดูออดอ้อนเอื้อนเอ่ย

"อืม...แล้วยังไง เบบี๋ต้องการอะไรจากเรา" ส่วนคนนี้ก็เย็นชาไม่เปลี่ยนท่าที

"ช่วยคบกับเราได้ไหม นะคะ ...เราสัญญาว่าจะไม่งี่เง่า ไม่งอแง แล้วก็จะไม่เรียกร้องอะไรทั้งนั้น" หญิงสาวจับมือเขาไว้พลางมองด้วยสายตาเว้าวอน

ซุปไก่รู้สึกเอ็กซ์คลูซีฟสุด ๆ เพราะเป็นเพียงคนเดียวที่ได้เห็นเหตุการณ์ ใจหนึ่งก็ลุ้นกับคำตอบ แต่อีกใจก็เชียร์ให้รุ่นพี่ปฎิเสธไป

"เป็นแฟนกับเบบี๋นะคะซัน" ผู้หญิงสวยขนาดนี้ใครมันจะใจแข็งได้ลงคอ

"ขอโทษที เราไม่ได้คิดอะไรกับเธอ คงเป็นอย่างที่อยากให้เป็นไม่ได้หรอก"

"เยส! มันต้องแบบนี้สิ อุ๊ปส์!"

ตัวแสบดีใจออกนอกหน้าเลยเผลอส่งเสียงออกมา พอรู้ตัวก็รีบเอามือปิดปากพลางเหลือบมองไปที่คนทั้งสอง พวกเขาหันมามองพอไม่เห็นอะไรก็หันกลับไปคุยกันต่อ

ฮู่ว~ โล่งออกไปที...

"ใจร้ายจังเลย" หญิงสาวเบะปากน้ำตาไหลพราก เสียใจที่ถูกปฏิเสธ

ส่วนชายหนุ่มยืนนิ่งไม่คิดพูดหรือปลอบใจ ชัดเจนกับคำตอบและจะไม่ทำอะไรที่มันดูให้ความหวังเด็ดขาด

ซุปไก่มองอยู่ตลอดเวลา ทันใดนั้นดวงตากลมเบิกกว้างเมื่อหญิงสาวที่ร้องไห้อยู่ดี ๆ ก็จับมือของซันนี่ขึ้นมาตบเข้าที่ใบหน้าของตัวเอง

ครั้งแรกว่าตกใจแล้ว ยังมีครั้งที่สอง สาม สี่ และห้า ขณะที่เจ้าของฝ่ามือทำเพียงยืนนิ่งมองดูการกระทำโดยไม่ไหวติง ใบหน้าหล่อเหลาเรียบนิ่งไร้ซึ่งความตกใจ มืออีกข้างล้วงกระเป๋ากางเกงด้วยท่าทีสบาย ๆ เหมือนรู้อยู่แล้วว่าอีกฝ่ายตั้งใจจะทำอะไร

ปล่อยให้เธอใช้มือเขาตบหน้าตัวเองกระทั่งพอใจจึงสะบัดมือออกอย่างนึกรำคาญแล้วผลักร่างบอบบางนั้นจนล้มลง

"ไม่รู้ว่าทำไปเพราะอะไรนะ แต่ถ้าอยากให้เราเสียชื่อเสียงก็เชิญตามสบาย ถ้าเราเอาคืนต้องรับให้ได้ด้วยล่ะ"

พูดจบก็เดินจากไปทันที ซุปไก่รีบคว้ากระเป๋าแล้ววิ่งตามพี่เขาไป ยังคงตกใจไม่หาย ทำไปเพื่ออะไรกันละนั่น ต้องการให้เสียชื่อเสียงเพิ่มอย่างนั้นเหรอ? มันคุ้มไหมล่ะกับการทำแบบนี้ ทั้งที่ก็รู้อยู่ว่าพี่เขาสามารถเอาคืนได้ตลอดเวลา

"โอ๊ย ไม่รู้ด้วยแล้ว" เรื่องนั้นค่อยมาประติดประต่ออีกที ส่วนตอนนี้รีบตามคนตัวสูงไป

พี่ซันเดินไปทางลานจอดรถ ซุปไก่พยายามเว้นระยะห่าง หลบตามป้ายบ้าง แอบตามเสาไฟบ้างเพื่อไม่ให้เขารู้ตัว พอขึ้นรถขับออกไปก็ตามต่อไม่ได้แล้วทีนี้

"เสียดายชะมัด รู้งี้ฝึกขับรถไว้บ้างก็ดี" บ่นงึมงำ ใบหน้าเต็มไปด้วยความเสียดาย ก่อนจะนึกขึ้นได้รีบหยิบมือถือในกระเป๋าผ้ามาเปิดดูในชุมชนหมูติดปีก

"ใช่จริง ๆ ด้วย"

คลิปเหตุการณ์เมื่อครู่ถูกอัปโหลดลงเมื่อสองนาทีที่แล้วโดยสมาชิกไม่ระบุตัวตน แน่นอนว่าคนเห็นการณ์อย่างซุปไก่รู้ทัน จึงคอมเมนต์ตามที่เห็นเพื่อแก้ข่าวให้รุ่นพี่ที่แอบรู้สึกดีด้วย

.......

สวยในมุมมืด

ขอยืนยันว่าในคลิปไม่เป็นความจริง เราอยู่ในเหตุการณ์ เห็นหมดทุกอย่างว่าผู้หญิงจับมือพี่ซันไปตบหน้าตัวเอง ที่ทุกคนเห็นมันคือมุมกล้อง เธอจงใจให้ทุกคนเข้าใจพี่ซันผิด

โลกสองใจ

ถึง สวยในมุมมืด ไม่เชื่อ! มีคลิปหลักฐานไหมล่ะ

หนูดี สาริกา

ถึง สวยในมุมมืด อย่าพูดลอย ๆ จ้า แปะคลิปหลักฐานด้วย มีไหม มีไหมเอ่ยติ่งแ**ดดดด

นมชมพูหวานเจี๊ยบ

ถึง สวยในมุมมืด ว่าไง ขอหลักฐาน!! ก็เห็น ๆ อยู่ว่ามันตบผู้หญิงยังจะเข้าข้างอีก ตามึงบอดหรือหลงควยจนโงหัวไม่ขึ้น

แม็กนั่มจั้มโบ้

ถึง สวยในมุมมืด ลูกผู้ชายเขาไม่ทำร้ายเพศแม่กันหรอกโว้ย อุบาทว์เกิน คิดว่าเกิดมามีเงินแล้วจะทำอะไรก็ได้หรือไงวะ

สิงโตเจ้าป่า

ถึง สวยในมุมมืด มุมกล้องบ้าอะไร มึงแหกตาดูว่าเบบี๋ของกูพยายามจับมือมันให้หยุดตบแต่มันก็ไม่หยุด แถมยังผลักจนคนตัวเล็ก ๆ ล้ม สมองมึงกลวงหรืออะไรอีนี่

แพรวา พัชรี

ถึง สวยในมุมมืด ถ้ามีหลักฐานก็เอามาเปิด ไม่รู้ว่าหล่อนเป็นใครหรอกนะแต่ช่วยมีจิตสำนึกแทนพ่อหนุ่มที่หล่อนหลงไหลได้ปลื้มหน่อยเหอะ อย่าหลงค.จนเป็นบ้า!

.......

ซุปไก่ไล่อ่านพวกคอมเมนต์ที่หลั่งไหลเข้ามาถึงกับถอนหายใจ ใครกันแน่ที่ไม่ลืมหูลืมตา เสียดายที่ในคลิปไม่มีเสียงพูดคุย แถมยังตัดตอนที่ผู้หญิงคนนั้นจับมือพี่ซันไปตบหน้าตัวเองอีก และยิ่งเสียดายที่ไม่ได้ถ่ายคลิปไว้มัวแต่สนใจเหตุการณ์จนลืมไปเสียสนิท

"อยากจะบ้า!"

เธอเริ่มเข้าใจขึ้นมานิด ๆ แล้วว่าข่าวลือมากมายมันเกิดขึ้นได้อย่างไร แต่ไม่เข้าใจถึงสาเหตุที่ทำสักนิด หรือก่อนหน้านี้ซันนี่ไปทำอะไรร้ายแรงไว้

คิดว่าต้องหาข้อมูลเพิ่มจึงนั่งรถเมล์ไปหาพี่ชายที่ร้านสัก เพราะเฮียตุ๋นคนเถื่อนรู้จักกับพี่ซัน เผลอ ๆ อาจจะสนิทกันจนรู้ตื้นลึกหนาบาง

.

.

.

เช่นเดิมมาทีไรเจอเฮียเจ็งนั่งสูบบุหรี่อยู่หน้าร้านทุกที หากพี่ชายเธอติดเหล้าแล้วล่ะก็ เฮียเจ็งนี่ก็ติดบุหรี่หนักมาก อย่างกับมีปอดสำรองเปลี่ยนได้เรื่อย ๆ

"โอ๊ย เหม็น ๆ มะเร็ง ๆ" หาเรื่องโดนด่าตามประสาตัวแสบ

"ตีนกูนี่" เฮียเจ็งยกเท้าใส่

"เลิกได้แล้วเฮีย ป่วยขึ้นมามันไม่คุ้ม"

"เรื่องของใคร?"

"เรื่องของทุกคนเพราะควันที่เฮียพ่นออกมามันกระจายไปทั่ว บุหรี่มือสองอะเคยได้ยินไหม คนที่สูดควันเข้าไปก็เสี่ยงที่จะเป็นมะเร็งเหมือนกันนะเฮีย"

"มึงเป็นใครเนี่ย สั่งสอนกูอย่างกับแม่กูเลย" ถึงอย่างนั้นเฮียเจ็งก็ดับบุหรี่แม้ปากจะบ่นด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

"เป็นห่วงหรอกน่า"

"เออ แล้วนี่มึงมาทำไม"

"มาหาพี่ชายสิคะ"

"มันอยู่ในห้องทำงาน"

"โอเค คุยเสร็จแล้วจะมาเล่นด้วย"

โบกมือพางเดินเข้าไปในร้าน...

-------------------------

50%

Tbc.