บทที่ 2080

แจ็คกี้ปล่อยปาร์คเกอร์ ร่างของเขาพลิ้วไหวเหมือนสายน้ำตอนที่พุ่งเข้าโจมตีแดร์ริล อากาศรอบข้างที่เขาผ่านไปบิดเบี้ยว… เป็นภาพที่น่าสะพรึงมาก

ตอนนั้นเหล่าคนของคฤหาสน์เกียรติกระบี่พากันเป็นห่วงแดร์ริล

พวกเขานั้นเป็นหนี้ความกล้าหาญของแดร์ริล แต่ว่าเขาก็เป็นแค่คนธรรมดาแล้วจะต่อสู้กับแจ็คกี้ได้อย่างไรกัน?

แม้แต่จาค็อบก็ลอบส่ายหน้า เพื่อนของลูกสาวเขาทำอะไรบุ่มบ่ามเกินไปจริง ๆ

แดร์ริลยิ้มเมื่อเห็นการโจมตีของแจ็คกี้ เขาไม่ตระหนกสักนิด

“ตายซะ”

แจ็คกี้มาอยู่ตรงหน้าแดร์ริลก่อนที่จะตะโกนและโจมตีแดร์ริล

แดร์ริลแค่นเสียง เขายืนอย่างมั่นคงก่อนที่จะปล่อยพลังภายในออกมา… เขารับการโจมตีไว้

ปัง

การโจมตีปะทะกัน… ทำให้เกิดเสียงดังจนสั่นสะเทือนไปทั่ว ตอนนั้นแจ็คกี้ก็ตัวสั่นเทา และเขาก็ผงะถอยหลังไปหลายก้าว สีหน้าเขามืดครึ้ม

แม้แจ็คกี้จะเป็นระดับเทพยุทธ์และแดร์ริลอยู่แค่จักรพรรดิยุทธ์ระดับห้า แต่แดร์ริลมีพลังพิสุทธิ์ ดังนั้นพลังของพวกเขาจึงอยู่ในระดับเดียวกัน

อะไรกัน?

ทุกคนต่างอึ้งเมื่อเห็นเช่นนั้น พวกเขามองแดร์ริลอย่างไม่อยากเชื่อ

ชายคนนี้สามารถรับการโจมตีของแจ็คกี้ได้งั้นเหรอ?

“แก…”

แจ็คกี้รู้สึก