บทที่ 333

แดร์ริลรู้สึกโล่งอกอย่างประหลาดใจจากการที่ได้เห็นอิซาเบลล่าไม่ได้ถือโทษโกรธเขา มิสมอนเตคือคนที่มีน้ำใจงามคนหนึ่ง

ขณะเดียวกัน ทันใดนั้น แดร์ริลสัมผัสได้ถึงลมเย็นพัดผ่านมาจากใกล้ ๆ

เขามองไปทางที่สัมผัสได้ ก็พบกับสายตาเย็นชาของแม่ชีแห่งโชคชะตา

แดร์ริลขมวดคิ้ว

'เกิดอะไรขึ้น? ทำไมเธอถึงมองฉันแบบนั้น? แม่ชีแห่งโชคชะตานั้นสง่างามและดูเป็นคนจิตใจดี แล้วทำไมถึงมองมาที่ฉันราวกับว่าเป็นศัตรูคู่อริของเธอ? ฉันไม่คิดว่าเราจะมีเรื่องบาดหมางกันและกัน ใช่ไหม?'

ขณะแดร์ริลกำลังขบคิด โอฟีเลียก็ประกาศผลผู้ชนะการแข่งขันเสร็จและแม่ชีแห่งโชคชะตาก็ลุกขึ้นยืนทันใดในเวลานั้น

ดวงตาสวยงามของเธอจ้องมองแดร์ริลด้วยสายตาอาฆาต เปี่ยมไปด้วยความรังเกียจและโกรธเคือง เรือนร่างอันงดงามของเธอได้แผ่รังสีจิตสังหารแสนจะเข้มข้นออกมา

แม่ชีแห่งโชคชะตานั้นพยายามอดกลั้นควบคุมตัวเองมาตลอดระยะเวลาการแข่งขัน มันคือความเสื่อมเสียอย่างใหญ่ยิ่ง กับการแข่งขันปรุงโอสถในครั้งนี้ที่คนต่ำทรามอย่างแดร์ริลนั้นเข้าร่วมอยู่ในการแข่งขัน!

อย่างไรก็ตาม เธอไม่เคยคิดถึงเขาในฐานะผู้ช่วยปรุงยา แดร์ริลนั้นจะต้องมาแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกับผู้เข้าร่ว