บทที่ 948

เฮ้อ!

ลิลี่สูดลมหายใจเข้าลึกขณะที่เธอกัดฟันและกล่าวอย่างหนักแน่น “ฉันไม่ได้เป็นคนทำ”

“ดีมาก! ดีมาก!”

คริสตัลโกรธจัด เธอชี้หน้าลิลี่ “แกยังปฏิเสธอยู่อีก หวดเธอ หวดจนกว่าเธอจะยอมรับ!”

แลนวินหวดแส้ที่อยู่ในมืออีกครั้ง

เพียะ! เพียะ! เพียะ!

เสียงแส้ฟาดทำให้ทุกคนรู้สึกหวาดกลัว

แต่อย่างไรก็ตาม ลิลี่กัดฟันแน่น เพื่อทนกับความเจ็บปวด เธอไม่ได้ส่งเสียงกรีดร้องใด ๆ ออกมา

ไม่นานหลังจากนั้น เสื้อผ้าของลิลี่ก็เปรอะเปื้อนเต็มไปด้วยคราบเลือด เธอโรยรินอ่อนแรงแต่ดวงตาของเธอยังคงหนักแน่น

ถึงแม้ว่าลิลี่จะดูอ่อนโยนและอ่อนแอ แต่เธอก็มีจิตใจที่แข็งแกร่ง

เธอคงไม่มีทางปฏิเสธถ้าหากเธอทำอะไรผิดจริง แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าเธอไม่ได้เป็นคนทำ เธอก็ไม่มีวันที่จะยอมรับ ต่อให้เธอต้องแลกด้วยชีวิตก็ตาม

คริสตัลตระหนักรู้ว่าลิลี่กำลังจะเป็นลม เธอจึงยกมือขึ้นมาโบกเบา ๆ

แลนวินลดแส้ในมือลง แต่สายตาของเธอก็จับจ้องไปที่ลิลี่ด้วยความเคียดแค้น

“ลิลี่ ฉันจะให้โอกาสเธอเป็นครั้งสุดท้าย เธอจะยอมรับในสิ่งที่ทำลงไปไหม?”

คริสตัลฉุยฉายเข้าไปหาลิลี่

ลิลี่ไม่รู้สึกอะไรเลยนอกจากความปวดร้าวระบมไปตามตัว เธอไม่มีเรี่ยวแรงที่จะกล่าวอะ