บทที่ 397

การได้ยินเสียงควีนนี่กับลิลี่ที่เล่นกันอยู่ในห้องน้ำนั้นทำให้แดร์ริลทุรนทุราย เขาอดไม่ได้ที่จะนึกย้อนไปถึงครั้งที่บ้านของเมแกนหลังจากพวกโจรปล้น—ห้องอาบน้ำของเธอก็เป็นกระจกขุ่นเหมือนกัน มันเป็นเหุตการณ์คล้ายกัน ยกเว้นแต่ครั้งนี้นั้นมีหญิงสาวสองคนแทนที่จะเป็นหนึ่ง

ในห้องน้ำ ควีนนี่กำลังเล่นกับฟองสบู่ เธอหัวเราะกับลิลี่ "นี่มันนานแล้วนะ พวกพี่สองคนยังไม่นอนเตียงเดียวกันอีกเหรอ?"

ก่อนหน้านี้ ลิลี่ดูถูกแดร์ริลมาก แต่ตอนนี้ความสัมพันธ์ของพวกเธอค่อนข้างดีเลยทีเดียว ควีนนี่จึงเล่นตลกกับเรื่องนี้ได้อย่างเปิดเผย

ลิลี่หน้าแดง เธอกัดริมฝีปากของเธอแล้วกล่าวเบา ๆ "รีบอาบน้ำให้เสร็จได้แล้ว! ทำไมอยู่ ๆ ต้องพูดถึงเขาด้วยเนี่ย?"

หัวใจของลิลี่เต้นเร็วขึ้น ด้วยความสัตย์จริง ความสัมพันธ์ของเธอกับแดร์ริลนั้นดีขึ้นเรื่อย ๆ เธอคิดถึงเรื่องนอนเตียงเดียวกันทุกคืน ถึงเธอจะคิดถึงมันก็ตาม แต่เธอก็ค่อนข้างกระวนกระวายเกี่ยวกับมันเช่นกัน—เธอยังเตรียมใจไม่พร้อมเท่าไหร่

เมื่อเห็นเธอหน้าแดง ควีนนี่ก็หัวเราะแล้วกล่าว "ลิลี่ นี่พี่อายเหรอ? พี่หน้าแดงนะ!"

จากนั้นเธอก็กล่าวอย่างมีเลศนัย "เขินเหรอ? งั้นทำไมไม่ให้หนูช่ว