บทที่ 398

สิ่งที่สวยงามที่สุดของพวกเธอสองคนคือการที่พวกเธอไม่ใส่อะไรเลย!

หัวของแดร์ริลขาวโพลนไปหมด เขาจ้องมองพวกเธอ

หลังจากความเงียบครู่หนึ่ง ลิลี่ก็ตอบสนอง เธอกรี้ดแล้วคว้าผ้าขนหนูมาปกปิดร่างกายตัวเอง เธอกล่าว "ออก… ออกไป!"

ควีนนี่พลันตั้งสติได้เช่นกัน เธอสังเกตเห็นสายตาของแดร์ริลที่มองเธอและลิลี่ เธอตัวสั่น เธอยุ่งกับการแกล้งลิลี่จนลืมนึกไปว่าเธอเองก็ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเหมือนกัน!

เธอหน้าแดงแล้วกรี้ดดังกว่าลิลี่เสียอีก แดร์ริลเห็นเธอเปลือย! เธออับอายสุดขีด

"ฉัน… ฉันไปก่อนนะ" แดร์ริลกล่าว เขาไม่รู้เลยว่าเขาต้องหัวเราะหรือร้องไห้ดี เขาหันหลังแล้วเดินไป แต่กลับเดินชนเข้ากับประตูกระจก

เขากุมหัวของตัวเองแล้วทิ้งตัวลงโซฟา เขาทำใจให้สงบลงไม่ได้แม้จะผ่านไปนาน เพราะภาพที่เขาเห็นก่อนหน้านี้

หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง ประตูห้องน้ำก็เปิดออก ลิลี่และควีนนี่เดินออกมา พวกเธออยู่ในชุดนอน แต่ใบหน้ายังคงแดงระเรื่อจากเหตุการณ์ที่ผ่านมา

เมื่อเห็นแดร์ริลอยู่ข้างนอก พวกเธอทั้งคู่ก็อึดอัดมาก พวกเธอนั่งลงบนโซฟา ไม่รู้ว่าต้องพูดอะไรกันต่อ

ควีนนี่โพล่งออกมา "พี่ลิลี่ ออกไปข้างนอกบ้านกันสักพักเถอะ"

ลิลี่กัดริมฝีปา