อีเว็ตต์ยิ้มเมื่อเธอเห็นดาบกลืนโลหิต เธอหลับตาแล้วกล่าว “แดร์ริล นายอยากรู้ว่าฉันเป็นใครใช่ไหม? ฉันจะไม่มีวันบอกนาย ฆ่าฉันก็ได้ถ้านายต้องการ แต่ถ้านายฆ่าฉันตายนายก็จะไม่มีวันล่วงรู้ถึงภูมิหลังของฉัน และคนของฉันจะตามไปไล่ฆ่านาย”แดร์ริลขบริมฝีปากของเขา เขานั้นงวยงงเห็นได้ชัดว่าเธอพยายามที่จะทำให้มันเป็นเรื่องยาก“ฆ่าฉัน ไม่อย่างนั้นก็ปล่อยตัวฉันไป อย่ามาทำให้ฉันเสียเวลา” อีเว็ตต์ลืมตาขึ้นมาและฉีกยิ้มแดร์ริลสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วยิ้มให้เธอ “ฉันจะไม่ฆ่าเธอ แต่ฉันจะทำให้เธอรู้สึกว่าเธอไม่อยากจะเกิดมา”แดร์ริลถอดเสื้อของเขาออกแล้วฉีกเป็นเส้น ๆ จากนั้นเขาก็ทำเชือกจากริ้วผ้าเหล่านั้นเขาแบกตัวอีเว็ตต์ขึ้นและมัดเธอไว้แน่นหนาบนต้นไม้“แดร์ริล นี่แกจะทำอะไร” อีเว็ตต์ตะคอกอย่างเดือดดาลแดร์ริลไม่สนใจเธอ เขายกมือขึ้นและอีเว็ตต์ก็สัมผัสได้ถึงพลังอันเข้มข้น จากนั้นต้นไม้ที่อยู่ทั้งสองข้างก็แตกเป็นเสี่ยงอีเว็ตต์ตะโกน "แกทำอะไร แกไม่กล้าที่จะฆ่าฉัน แกเลยเอาความโกรธไปลงกับต้นไม้งั้นเหรอ?” เขาเสียสติไปแล้วหรือไง?แดร์ริลไม่ได้กล่าวอะไรสักคำ เขายกมือขึ้นอีกครั้งและต้นไม้อีกสองสามต้นก็แตกเป็นเส
อีเว็ตต์ตัวสั่นเทิ้มขณะที่เธอกำลังกำลังพยายามต่อท้านความรู้สึกร้อนแรงและจั๊กจี้ เธอกัดริมฝีปากแน่นเพื่อไม่ให้ส่งเสียงออกมา“ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะทนมันได้อีกนานแค่ไหนกันเชียว” แดร์ริลไม่เร่งรีบ เขากระโจนไปบนต้นไม้ใหญ่เพียงก้าวเดียวและนั่งพักบนกิ่งไม้อย่างผ่อนคลายอีเว็ตต์ยิ่งรู้สึกแย่ลงเมื่อเวลาผ่านไป ไม่มีใครสามารถทนต่อความรู้สึกจั๊กจี้ได้นานแดร์ริลหลับตาและเพลิดเพลินกับเสียงหัวเราะที่ไม่มีท่าทีที่จะหยุดของอีเว็ตต์ ซึ่งมันเหมือนกับเสียงเพลงสำหรับหูของเขาร่างกายของอีเว็ตต์เต็มไปด้วยเหงื่อ หลังจากผ่านไปสิบกว่าวินาที เมื่อเธอไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไปแล้วและพูดว่า “แดร์ริล ฮ่าฮ่า...ได้โปรดหยุดวิชาค่ายกลเถอะ...”แดร์ริลรู้สึกมีความสุขที่ได้ยินน้ำเสียงอย่างสุภาพของอีเว็ตต์ แต่เขายังคงอยู่ในความเงียบต่อไป ผู้หญิงคนนี้เป็นคนปากแข็งและเขาต้องทรมานเธออย่างสาสมให้มากขึ้นอีก แดร์ริลยังคงหลับตาและผิวปากอยู่บนกิ่งไม้ราวกับว่าเขาไม่ได้ยินอะไรสักอย่างท่าทางเย่อหยิ่งของอีเว็ตต์จางหายไปและเธอรู้สึกสิ้นหวังเป็นอย่างมากเมื่อเห็นปฏิกิริยาของแดร์ริล “แดร์ริล ได้โปรดหยุดวิชาค่ายกล ได้โปรด ฉันขอร้
เสียงเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วองครักษ์สิบสองจ้องไปที่แดร์ริลทันทีที่อีเว็ตต์พูดเสร็จและรีบวิ่งไปแดร์ริลทันที!“เ_ี้ย!” แดร์ริลสบถกับตัวเองแล้วเขาก็หันหลังและหนีไป แดร์ริลไม่สามารถยุ่งวุ่นวายกับคนสิบสิงคนนี้ได้ เพราะสิบในนั้นเป็นปรามาจารย์ยุทธ์ขณะที่อีกสองคนเป็นปราชญ์ยุทธ์แดร์ริลไม่สามารถเอาชนะพวกเขาได้แม้ว่าเขาจะสู้จนตาย ดังนั้นทางที่ดีที่สุดคือหนีแดร์ริลสาบานได้เลยว่าเขาไม่เคยวิ่งเร็วขนาดนี้ในชีวิตมาก่อน แม้ว่าเขาจะวิ่งเร็วแต่สองปราชญ์ยุทธ์เร็วกว่า!องครักษ์หนูกระโดดขวางทางที่แดร์ริลจะไปทันทีขณะที่มือของเขาทำเป็นรูปกรงเล็บก่อนที่จะคว้าไปที่หน้าอกของแดร์ริลทันทีโดยไม่มีการเตือน!‘ฉิบหาย นี่คือพลังของปราชญ์ยุทธ์เหรอเนี่ย มันเป็นแค่การคว้าแบบง่าย ๆ แต่มันน่ากลัวมาก!’ ถ้าแดร์ริลถูกจับเขาอาจจะพิการหรือไม่ก็ตายแดร์ริลรู้สึกหายใจไม่ออก! เขาไม่กล้าเผชิญหน้ากับองครักษ์หนูโดยตรงดังนั้นเขาจึงซ่อนตัวเพื่อซุ่มโจมตีทันใดนั้นองครักษ์วัวโจมตีแดร์ริลจากทางอื่นด้วยหมัดหมัดนี้มันช่างทรงพลังและน่าประทับใจนัก!แดร์ริลโต้กลับได้อย่างรวดเร็วและหลบไปทางด้านซ้าย แต่อนิจจา เขาหลบได้ไม่ทันและโดน
แดร์ริลพยักหน้าและไม่ได้ถามอะไรเพิ่มพวกเขามาถึงเกาะสราญรมณ์หลังจากสองชั่วโมงมันเป็นช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วงแต่เกาะสราญรมณ์ก็เปรียบเสมือนสรวงสวรรค์ที่ซ่อนเร้นไปด้วยพืชพันธุ์แปลก ๆ หลากสีสันที่สามารถมองเห็นได้จากระยะไกลนกยูงเพลิงเคาะประตูห้องของนายหญิงแห่งนิกายและพูดด้วยความเคารพนับถือ “นายหญิง แดร์ริลอยู่ที่นี่แล้วค่ะ”เสียงอันอ่อนโยนของโมนิก้าดังมาจากห้องหลังจากที่นกยูงเพลิงพูดจบ “เอาล่ะ ให้แดร์ริลเข้ามาตามลำพัง มังกรฟ้าและนกยูงเพลิง พวกเธอออกไปก่อน”“ค่ะ นายหญิง” นกยูงเพลิงตอบแล้วหันหลังออกไปแดร์ริลเปิดประตูและเข้าไปหลังจากที่เห็นพวกเขาเดินออกไปไกลแล้วอึกแดร์ริลกลืนน้ำลายอย่างช่วยไม่ได้เมื่อเขาเห็นฉากตรงหน้าขณะที่เข้าไปในห้องในตอนนั้นโมนิก้าสวมชุดนอนสีม่วง แดร์ริลรู้สึกว่ามันยากที่จะละสายตาไปจากสัดส่วนที่เซ็กซี่ของเธอ การแต่งหน้าที่เบาบางนั้นมีแต่จะช่วยเพิ่มความงามที่นับไม่ถ้วนของเธอเท่านั้น!นายหญิงแห่งนิกายมีเสน่ห์เป็นพิเศษต่อแดร์ริลหลังจากที่ไม่ได้เจอกันมาสักพัก“นายหญิง คุณเรียกผมมาอย่างกระทันหัน มันเป็นเพราะคุณคิดถึงผมหรือ?” แดร์ริลพูดด้วยรอยยิ้มกว้าง เขากล้าหาญมากข
“ลูกของเรา...มันเป็นเรื่องจริงหรอ?” แดร์ริลรู้สึกประหลาดใจอย่างมีความสุขและไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้ ทันใดนั้นเขาก็เต็มไปด้วยความสุข!“จริงสิ นายสามารถรู้สึกถึงเขาได้ถ้านายไม่เชื่อฉัน” โมนิก้าหน้าแดงและจับมือของแดร์ริลไปสัมผัสที่หน้าท้องของเธอโมนิก้ารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติมาสักระยะตั้งแต่ที่เธอมีประจำเดือนครั้งสุดท้าย เธอจึงลองตรวจการตั้งครรถ์และผลออกมาว่าเธอท้องจริง ๆโมนิก้าแต่งงานกับประมุขแห่งนิกายมาหลายปีแต่พวกเขาไม่เคยทำให้การแต่งงานนั้นบรรลุผลและคนเพียงคนเดียวที่เธอมีความสัมพันธ์ด้วยคือแดร์ริล สามารถพูดได้เลยว่าแดร์ริลเป็นคนแรกและคนเดียวที่เธอมีความสัมพันธ์ด้วยโมนิก้าคิดถึงแดร์ริลมาก นั่นเป็นสาเหตุที่เธอให้ราชันย์พิทักษ์ตามหาเขามือของแดร์ริลวางอยู่บนท้องของนายหญิงแห่งนิกายและร่างกายของแดร์ริลรู้สึกสั่นสะท้าน!ระดับปรามาจารย์ยุทธ์ของแดร์ริลทำให้เรารู้สึกถึงพลังชีวิตจาง ๆ ภายในหน้าท้องของโมนิก้า เขายังคงรู้สึกได้แม้ว่ามันจะเลือนลางโมนิก้าท้องจริง ๆ !แดร์ริลตื่นเต้นเกิดคาดและจับมือของโมนิก้าไว้ “ผม ผมกำลังจะเป็นพ่อคนหรือ?”โมนิก้าปิดตาลงและยิ้มเมื่อศรีษะของเธอพิงไ
แดร์ริลหัวเราะอย่างกลั้นไม่ได้เมื่อได้ยินคำพูดของโมนิก้า‘ตายล่ะ โลกใหม่พยายามอย่างมากที่จะเอาชนะนิกายจ้าวสวรรค์’ แดร์ริลคิด โมนิก้ารู้สึกโกรธเล็กน้อยและกัดริมฝีปาก “ฉันรู้สึกผิดหวังต่อประมุขนิกายเป็นอย่างต่อเรื่องนี้ แม้ว่านิกายจ้าวสวรรค์จะไม่ได้มีชื่อเสียงที่ดี อย่างน้อยพวกเราควรจะมีความกล้าหาญ! แล้วยังไงถ้าเรากลายเป็นนิกายพิทักษ์อย่างเป็นทางการ? ถ้าโลกของเราตกเป็นของโลกใหม่ พวกเราแค่ต้องอาศัยอยู่ในการควบคุมของใครบางคน! ลูกผู้ชายไม่ควรหันหลังให้กับความเหนื่อยยาก ประมุขนิกายเต็มใจที่จะเป็นขี้ข้าของโลกใหม่ได้อย่างไร? ฉันผิดหวังในตัวเขามากจริง ๆ ”แดร์ริลรู้สึกทราบซึ้งในคำพูดของโมนิก้าเขาไม่เคยคาดหวังว่าผู้หญิงที่บอบบางเช่นโมนิก้าจะมีคุณธรรมเพียงนี้โมนิก้าหัวเราะและพูดอย่างอ่อนหวาน “นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงไม่อยากอยู่ที่เกาะสราญรมณ์อีกต่อไป ฉันไม่อยากเป็นกบฏต่อนิกายจ้าวสวรรค์ ฉันออกจากที่นี่แม้ว่าฉันจะไม่มีลูกของนาย อย่างไรก็ตาม ประมุขนิกายจะต้องตามหาตัวฉันแน่นอนถ้าฉันออกไป ดังนั้นฉันจึงต้องวางแผนอย่างรอบคอบ” โมนิก้านั่งลงบนเก้าอี้และจิบชา “ครึ่งเดือนต่อจากนี้ ประมุขของโลกใ
“ความลับอะไร?” แดร์ริลคิดแผนร้ายออกทันที เขานั่งปลายเตียงและลูบผมของนายหญิงโมนิก้ายิ้มอย่างแผ่วเบาและพูดจาหว่านเสน่ห์ “ปิดไฟแล้วมาใต้ผ้าห่มสิ แล้วเราจะได้คุยกัน”“เอ่อ...” แดร์ริลกลืนน้ำลาย เขาถอดเสื้อผ้าและปิดไฟก่อนที่จะมุดลงไปใต้ผ้าห่ม“ว่าแต่มันคือความลับอะไร?” แดร์ริลถามอย่างนุ่มนวลในความมืดด้วยความอยากรู้อยากเห็นที่ถูกปลุกเร้าอย่างเต็มที่โมนิก้าจับมือแดร์ริลอย่างแผ่วเบาภายใต้ผ้าห่ม “ฉันได้ยินมาว่าสำนักคุนหลุนแอบยอมรับข้อเสนอของโลกใหม่อย่างลับ ๆ ”อะไรนะ?สำนักคุนหลุนยอมรับข้อเสนอของโลกใหม่แล้ว?แดร์ริลถอนหายใจ มันจะเป็นการสร้างความโกลาหลครั้งยิ่งใหญ่ในยุทธภพถ้าความลับนี้ถูกเผยแพร่ออกไปสำนักคุนหลุนเป็นหนึ่งในหกสำนักหลักที่แยกตัวออกไปมากกว่าพันปีจากเจ้าสำนักคนแรก และพวกเขามีเจ้าสำนักมากมายหลายรุ่นจนปัจจุบันนี้ พวกเขาเป็นนิกายที่ได้รับการยกย่องนับถืออย่างกว้างขวางในยุทธภพแดร์ริลไม่เคยคิดเลยว่าสำนักคุนหลุนจะยอมเข้าพวกกับโลกใหม่อย่างลับ ๆโมนิก้าหัวเราะและพูดต่อ “เจ้าสำนักคุนหลุนยอมเข้าพวกเพราะว่าประมุขโลกใหม่ให้ตำราลับที่ชื่อวิธีการมืดแก่เขา”“วิถีแห่งด้านมืด?”แดร์ริล
ขณะนั้นเอง มีลูกศิษย์คนหนึ่งเดินอย่างเร่งรีบเข้ามาพร้อมกับหญิงสาวคนหนึ่งที่ถูกมัดแน่นข้างหลังเขา“คุณต้องการอะไร? ทำไมคุณถึงจับฉันมา?” หญิงสาวกลัวเป็นอย่างมาก ร่างกายของเธอสั่นระริก เธอเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยที่ถูกลักพาตัวมาขณะที่กำลังเข้าชมภูเขาคุนหลุนในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ลีรอยเดินเข้าไปหาเธอด้วยรอยยิ้มกว้าง เขายกมือขวาขึ้นและวางลงบนศีรษะของหญิงสาวหึ่ง ๆ !จิตใจของหญิงสาวว่างเปล่า เธอรู้สึกว่าพลังของร่างกายถูกดูดไปอย่างต่อเนื่อง! จุ๊ จุ๊! หญิงสาวล้มลงไปกับพื้นภายในไม่กี่วินาที ใบหน้าของเธอซีดเซียวราวกับว่าเธอนั้นว่างเปล่า!ตอนนั้นเอง ใบหน้าที่ซีดของลีรอยกลับมาเป็นปกติหลังจากดื่มพลังวิญญาณของหญิงสาวลูกศิษย์ยืนตกใจและตื่นเต้นก่อนที่เขาจะพูดด้วยรอยยิ้ม “ยินดีด้วยท่านอาจารย์ สมรถภาพของท่านดีขึ้นแล้ว!”ลูกศิษย์รู้สึกว่าพลังของอาจารย์ของเขาแข็งแกร่งมากกว่าก่อนลีรอยปล่อยลมหายใจแบบช้า ๆ และยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ วิธีแห่งความมืดนั้นสุดยอดจริง ๆ มันทำให้เขาขึ้นจากปรมาจารย์ยุทธขึ้นที่หนึ่ง ไปเป็นปรมาจารย์ยุทธขั้นที่สามภายในแค่หนึ่งเดือน!ขณะเดียวกัน ลูกศิษย์ก็ถามอย่างดูเชิง “ท่าน