Chapter 68หลังจากส่งชมพลอยกับอลิสสาในบ้าน และใช้เวลาอยู่ด้วยกันอีกราวครึ่งชั่วโมง ภาคินทร์จึงขอตัวกลับ ทั้งที่ใจจริงเขาไม่อยากห่างสองแม่ลูกคู่นี้เลย แต่ก็รู้ว่ายังไม่ถึงเวลา เขาต้องเคลียร์กับใครอีกหลายคนให้เรียบร้อยก่อน ถึงจะมาเคลียร์ใจกับชมพลอยเป็นคนสุดท้ายภาคินทร์นั่งยิ้มอย่างมีความสุขภายในรถยนต์คันหรู เขาหยิบมือถือขึ้นมาเปิดดูภาพถ่ายที่บันทึกไว้ โดยไม่ได้สังเกตรูปจดหมายที่ขึ้นอยู่หน้าจอ มันคือข้อความเตือนเจ้าของเครื่อง เขาเลื่อนดูภาพแสนอบอุ่นไปยิ้มไป เมื่อดูจนอิ่มใจเขาออกจากอัลบั้มรูป จังหวะนั้นเองมีสายหนึ่งโทรศัพท์เข้ามาพอดีแพท...บนหน้าจอปรากฏชื่อต้นสาย ภาคินทร์รีบกดรับทันที“ว่าไงครับแพท” เขาทักทายตามปกติ“พี่ธามอยู่ไหนคะ แพทโทรหาพี่ถามเป็นสิบๆ สาย พี่ธามไม่รับเลย” พลอยพัตราพยายามระงับความไม่พอใจไว้เต็มกำลัง เอ่ยถามด้วยเสียงปกติภาคินทร์ถึงกับตกใจกับประโยคที่ได้ยิน ค่ำนี้เขาไม่ได้ปิดเครื่อง แต่เป็นการปิดเสียงและปิดระบบสั่น ราวกับว่าไม่ต้องการให้ใครมารบกวนช่วงเวลาแห่งความสุขระหว่างตนกับสองแม่ลูก อีกทั้งเขาลืมเช็กดูข้อความต่างๆ ที่อาจถูกส่งมาในช่วงเวลานั้นเขาลืมทุกเรื่องและทุกอ
Chapter 67 ภาคินทร์เก่งในเรื่องกระตุ้นอารมณ์สตรี เขารู้จุดว่า ทำเช่นไรถึงให้คู่นอนไปถึงฝั่งฝัน นอกจากลีลารักหนักหน่วง ยังต้องมีการเล้าโลมที่เขาถนัดนัก “พระเจ้า...บีบผมแน่นมาก...อา...ดีมากคนสวย...อืม” ภาคินทร์ไม่เคยเปล่งเสียงครางยาวและพ่นรำพันคำสยิวแบบนี้มาก่อน อย่างมากก็พ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ถี่ๆ แต่การปล่อยเสียงต่ำตามห้วงความปรารถนาแทบไม่มีเลย อาจพูดได้ว่าคู่นอนที่ผ่านมา ไม่มีใครสักคนทำให้ภาคินทร์อิ่มทั้งกายและใจ อีกทั้งไม่มีสาวใดส่งเขาไปถึงจุดออกัสซั่มหรือจุดสุดยอดเลยสักคน ผู้หญิงคนนี้เป็นคนแรก...เขาเร่งจังหวะ ดุนดันแท่งเนื้อร้อนวิ่งเข้าวิ่งออกร่องสวาทฉ่ำไปด้วยน้ำรักอีกชุดใหญ่ รัวเร็วแรงมาก ขยำเต้าทรวงจนเกิดรอยฝ่ามือ เงยหน้าหายใจ สูดลมเข้าปาก ก่อนหยุดแช่ตัวในครั้งสุดท้าย วินาทีนี้ภาคินทร์ถึงกับครางเสียงสั่น เนื่องจากรวงผึ้งหวานบีบตัวโอบรัดความเป็นเอกบุรุษของตน ในขณะที่เขาหลั่งสารกามารมณ์ออกมาพอดี ช่างวิเศษเหลือเกิน...รู้สึกดีมาก “โอ้...ที่รัก” ภาคินทร์ทรุดหน้าลงบนอกนุ่มชื้นเหงื่อ ลมหายใจเขาแรงมาก “คุณสุดยอดมาก” คนพูดพลิกตัวลงนอนข้างร่างเล็กที่หอบหนักดูไ
Chapter 66“ฉันต้องการคุณ...อืม” ชมพลอยสิ้นความเป็นตัวเอง ร้องขออย่างสาวกร้านโลกีย์ ยกสะโพกรับนิ้วมือใหญ่ที่ยังคงดันเข้าดึงออก แอ่นอกรับปากได้รูปที่อ้าอ้มยอดถัน “ได้โปรด...อา” ไม่เพียงแค่เธอที่ปรารถนาในเพลิงกาม ภาคินทร์ก็มีมากเช่นกัน อาจมากกว่าเธอด้วยซ้ำไป นอกจากหน้าตารูปร่างสวยงามแล้ว เนื้อตัวของสตรีนางนี้ช่างหอมเย้ายวนอารมณ์ดีเหลือเกิน ราวกับว่าเธอคือน้ำที่ถูกเทลงมาในแก้วเปล่า เทลงมาเรื่อยจนเต็มแล้วสุดท้ายก็ไหลล้นแก้ว อารมณ์ของเขาเหมือนตามที่กล่าวมา แรงพิศวาสอาบไปทั่วทุกพื้นที่ในร่างกาย เมื่อถูกเติมลงไปมากมันก็กำลังทะลักออกมา ภาคินทร์ไม่อยากเป็นบุรุษอ่อนหัดในเกมกาม ที่สุขสมโดยที่ยังไม่สอดใส่ ในเมื่อเขาและเธอต่างใจตรงกัน เขาจึงหยุดการเล้าโลม เตรียมตัวดำเนินเกมรักในขั้นตอนสุดท้าย เขาถอยห่างร่างงดงาม เอื้อมมือไปหยิบกล่องถุงยางอนามัยมาแกะออก หยิบเครื่องป้องกันออกมาหนึ่งห่อ จากนั้นก็จัดการสวมใส่ปราการชาย แล้วเสร็จจึงกลับมาหาชมพลอยที่กำลังนอนบิดตัวบนเตียง นัยน์ตาเธอคล้ายคนกำลังง่วง “คุณพร้อมสำหรับผมแล้ว...สาวสวย” ความที่เข้าใจว่า สาววันไนท์สแตนด์คืนนี้ไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ตามที่เธอกล่าวอ
Chapter 65สำหรับคนกำลังเมา ตอนนี้ไร้สติอย่างสิ้นเชิง การกระทำของชมพลอยมีความเสียใจผิวหวังเป็นดุจดังเข็มทิศ ชี้เส้นทางการเดิน มีความประชดประชันเป็นเสมือนถนนที่ทอดยาวไปสู่จุดหมาย แรงกระตุ้นจากจูบของเขา กำลังผลักร่างสาวลงไปในบ่อพิศวาสที่เวลานี้มีไฟลุกท่วม เธอไม่ต่อต้านสัมผัสของคนแปลกหน้า เธอคล้อยตามราวกับว่า เขาคือเจ้าบ่าวในคืนวิวาห์ เธอยินยอมมอบกายให้เชยชม ร่างสาวถูกพลิกให้อยู่ใต้ร่างหนา ภาคินทร์จูบเธออย่างดูดดื่ม จูบแบบที่ไม่เคยจูบสาวใดมาก่อน ลิ้นใหญ่พันรัดลิ้นเล็กเร่าร้อน กระหวัดเกี่ยวดุนดัน แทบจะหลอมเป็นลิ้นเดียวกัน ปากเขาบดเบียดแนบชิดไม่ละห่าง นำพาความซาบซ่านอันรัญจวนมาให้ภาคินทร์อย่างมากมาย มากเสียจนเขาไม่อยากโอ้โลมให้เสียเวลา ปรารถนาผสานร่างเสียตอนนี้ภายในโพรงปากสาวหอมและหวานมาก ราวกับว่าเขากระโจนตัวลงไปในบ่อน้ำเชื่อมที่โรยด้วยดอกมะลิ ที่มาพร้อมกับกลิ่นแอลกอฮอล์ที่คลุ้งอยู่ภายใน ภาคินทร์มึนเมาไปกับกรุ่นกลิ่นนั้น และเป็นแรงกระตุ้นกามาชั้นดี ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ไปตามผิวกายที่ไม่ว่าจะลากผ่านไปจุดใด ภาคินทร์จะสัมผัสได้ถึงความเนียนนุ่มละเมียดมือและให้ความชุ่มชื้นมาก ก่อนมือเขาเลื่อนวาง
Chapter 64เดิมทีชมพลอยบอกพลอยพัตราว่า จะกลับช่วงค่ำ ทว่าเธอกลับมาถึงห้องชุดตอนบ่าย การกลับมาก่อนเวลาที่บอกไว้ ทำให้ชมพลอยพบกับความจริงที่เหมือนของแหลมคมปักลงตรงหัวใจ ในผับชมพลอยนั่งอยู่ตรงเคาน์เตอร์ยาวที่มีบาร์เทนเดอร์ดื่มเหล้าแก้วต่อแก้ว ดื่มราวกับว่าเป็นนักดื่มคอทองแดง แต่เปล่าเลยชมพลอยคอพับคออ่อนตั้งแต่สามแก้วแรก“ฮือ...ฮือ” เธอดื่มไปร้องไห้ไป พรางนึกถึงน้องสาวและคนรักที่ทรยศตนอย่างเลือดเย็น โดยเฉพาะพลอยพัตราที่ไม่แสดงให้รู้สึกเลยว่า เสียใจหรือสำนึกผิดในเรื่องที่ตนทำลงไป ตอกย้ำความเสียใจและผิดหวังให้ชมพลอยเป็นอย่างมากเหล้าจึงเป็นทางออกเดียวของชมพลอยเวลานั้น เธออยากดื่มและดื่ม ดื่มให้พ้นจากความทุกข์ ความเสียใจและอีกหลายความรู้สึกที่ประดังเข้ามา ชมพลอยยิ้มก่อนหัวเราะออกมาไม่ดังมาก เมื่อคำพูดของน้องสาวดังก้องในหู“ก็ใช่ไง ฉันกำลังช่วยพี่อยู่นะ” พลอยพัตรากระตุกยิ้ม “พี่น่ะเป็นแฟนที่ไม่ได้เรื่อง นอนก็ไม่นอนด้วย แม้แต่จูบยังไม่ให้พี่ลอลี่เลย ไม่รู้จะหวงตัวทำไม แล้วที่ฉันนอนกับเขา เพื่อที่เขาจะไม่ไปนอนกับผู้หญิงคนอื่นไงเล่า พี่ลอลี่จะได้มาหาพี่บ่อยๆ ไม่ชายตาแลหญิงอื่น”ชมพลอยผิดมากนัก
Chapter 6318.30 น. อลิสสามีสีหน้าตื่นเต้นมากที่วันนี้จะได้ขึ้นเรือลำใหญ่ ต่างกับชมพลอยที่ดูตกใจมากกว่า เธอคิดว่าภาคินทร์พาตนกับลูกสาวไปกินมื้อเย็นในร้านอาหาร ทว่าชมพลอยคาดเดาผิด ผิดไปเยอะมากทีเดียว เพราะเขาเหมาเรือภัตตาคารของโรงแรมชื่อดังริมแม่น้ำเจ้าพระยา ล่องเรือหรูชมวิวสองฝั่งแม่น้ำยามค่ำคืน ที่ให้บรรยากาศดีและสุดแสนโรแมนติก “คุณธามไม่จำเป็นต้องเหมาเรือ พาเกรซกับน้องแก้มไปกินร้านอาหารอย่างที่เคยไปก็ได้นะคะ เหมาทั้งลำแบบนี้มันสิ้นเปลืองค่ะ” เหตุผลหลักคือ ชมพลอยเกรงใจ “อีกอย่างเกรซแต่งตัวธรรมดา ไม่ได้หรูหรา เกรซกลัวว่าคุณธามจะอาย” “เงินที่เสียไปเทียบไม่ได้กับความสุขที่ผมจะได้รับหรอกนะ ต่อให้เสียเงินมากกว่านี้แลกกับได้เห็นรอยยิ้มของคุณกับลูก ผมยอมแลก” ภาคินทร์พูดจากใจจริง “ส่วนเรื่องการแต่งตัวของเกรซ ผมก็ไม่เห็นว่ามันจะไม่น่ามองตรงไหน ผมว่าเกรซสวยมากๆ สวยจนผมไม่อยากมองใคร” ภาคินทร์เอ่ยตามความรู้สึกในใจ ชมพลอยมีความงดงามไม่ว่าจะเป็นใบหน้าหรือรูปร่าง เขารู้เพราะเห็นด้วยตาตนเอง ความทรงจำในวันนั้นทำให้หัวใจเขาไขว้เขว วินาทีนี้เขาไม่ได้นึกถึงพลอยพัต