แชร์

บทที่ 234

ผู้เขียน: หลิวหลีเสวียเสวี่ย
เธออาจจะหาทางออกได้โดยไปหาลู่หนานเฉิง

...

ฉือหว่านมาถึงวิลล่าของลู่หนานเฉิง ก็เห็นผู้ช่วยของเขากำลังเก็บกระเป๋า

ฉือหว่านถามอย่างแปลกใจ “คุณลู่ นี่คุณ?”

ลู่หนานเฉิงยกมุมปากยิ้ม “หวานหว่าน เมื่อกี้พ่อฉันโทรมา บอกว่าบริษัทที่ต่างประเทศมีปัญหานิดหน่อย ฉันต้องบินกลับไป”

ตระกูลลู่ในช่วงหลายปีมานี้ย้ายไปทำธุรกิจต่างประเทศแล้ว ทั้งบริษัทและทรัพย์สินก็อยู่ต่างประเทศ การกลับมาครั้งนี้ของลู่หนานเฉิงก็แค่พักผ่อนและเที่ยวเล่น

แต่การกลับไปของลู่หนานเฉิงครั้งนี้เร็วเกินไป และเกิดขึ้นในช่วงจังหวะนี้ ทำให้ฉือหว่านอดสงสัยไม่ได้ว่าเกี่ยวข้องกับฮั่วซือหานหรือเปล่า

ฮั่วซือหานแอบทำอะไรลับหลังเขาหรือเปล่าถึงทำให้ลู่หนานเฉิงต้องออกไป?

“หวานหว่าน เธอมาหาฉันมีเรื่องอะไรหรือเปล่า?” ลู่หนานเฉิงถาม

ฉือหว่านส่ายหน้า “ไม่มีอะไรหรอก”

“หวานหว่าน” ลู่หนานเฉิงมองเธออย่างอ่อนโยน “เธออยากให้ฉันอยู่ต่อไหม?”

ฉือหว่านรู้ว่านี่คือการทดสอบสุดท้ายของลู่หนานเฉิง ถ้าเธอพยักหน้า เขาก็จะไม่ไป

“คุณลู่ ฉันไม่คุ้มค่าขนาดนั้นหรอก อนาคตคุณจะได้เจอผู้หญิงที่ดีกว่าฉันแน่นอน”

ฉือหว่านไม่ได้ให้ความหวังเขาเลย

ลู่หนานเฉิงก็ไม่ได
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
ความคิดเห็น (2)
goodnovel comment avatar
วธิดา
หักเงินไปแล้วทำไมดูต่อไม่ได้
goodnovel comment avatar
วธิดา
กี่ตอนจบจะได้วางแผนถูก
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 235

    ภายในห้องประชุมธุรกิจที่หรูหราแต่เรียบง่าย ฮั่วซือหานในชุดสูทสีดำตัดเย็บพิเศษ ดูหล่อเหลาและเปี่ยมไปด้วยราศี เขากำลังนำผู้บริหารระดับสูงของฮั่วซื่อกรุ๊ปต้อนรับประธานมาร์คจากบริษัท LVMA แห่งฝรั่งเศส“คุณนาย ประธานของเราพูดภาษาฝรั่งเศสเก่งมากเลยค่ะ ประธานพูดได้ยี่สิบกว่าภาษา ไม่เคยต้องพึ่งล่ามเลย” พนักงานต้อนรับชงกาแฟให้ฉือหว่านแก้วหนึ่งฉือหว่านยิ้มบาง “ขอบคุณค่ะ”“ไม่เป็นไรค่ะคุณนาย งั้นฉันขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ”“ได้ค่ะ”พนักงานต้อนรับเดินจากไป ดวงตากลมใสของฉือหว่านมองผ่านกระจกใสบานใหญ่ไปยังด้านในอีกครั้ง สายตาตกอยู่ที่ฮั่วซือหานฮั่วซือหานยืนอยู่ข้างมาร์ค มาร์คพูดภาษาฝรั่งเศส ส่วนเขาตอบกลับด้วยภาษาฝรั่งเศสที่ไหลลื่น และบริสุทธิ์ การพบปะของเหล่าผู้บริหารชั้นสูง การประชุมบนยอดเขาของโลกธุรกิจ ฉือหว่านแม้จะอยู่ด้านนอกกระจก ก็ยังสัมผัสได้ถึงบรรยากาศของโลกแห่งความมั่งคั่งที่ล้อมรอบตัวฮั่วซือหานไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงมีผู้หญิงมากมายหลงใหลในตัวเขา ฉือเจียวยังไม่ทันไป ก็มีโหลวซินเยว่มาอีกคนแล้วเวลาเขาจริงจังขึ้นมา เขาดูสง่างาม เย็นชา มีอำนาจ และน่าหวั่นเกรงแต่พอนึกถึงการที่เขาบีบบังคั

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 236

    ลูกกระเดือกของฮั่วซือหานขยับขึ้นลงอย่างไม่ใส่ใจ เธอน่ะมีใบหน้าสวยดุจนางฟ้าติดตัวมาแต่เกิด ราวกับไม่เคยแตะต้องโลกมนุษย์ แต่กลับส่งภาพเคลื่อนไหวแบบนั้นมาให้เขา แถมยังเป็นตอนที่เขากำลังยุ่งอีก แม่ง! อีกด้านของเธอก็คือปีศาจน้อยชัดๆอะไรๆ ก็รู้อะไรๆ ก็ทำเป็นหมดมาร์คหัวเราะ “คุณนายฮั่วดูอายุน้อยมาก คงขี้อ้อนไม่น้อย ประธานฮั่วรับมือไหวเหรอครับ?”มีภรรยาน่ารักแบบนี้ ก็ต้องดูด้วยว่าผู้ชายจะรับมือได้หรือเปล่าฮั่วซือหานมองฉือหว่านที่อยู่นอกห้อง เขาเองก็ไม่รู้ ตัวเขากับฉือหว่านยังไม่ได้พัฒนาถึงขั้นนั้น เขาเลยไม่รู้ว่าเขาจะรับมือกับเธอไหวไหมติ๊งฉือหว่านส่งข้อความมาอีกแล้วฮั่วซือหานเปิดดู ฉือหว่าน: “ประธานฮั่ว คุณไหวไหม ถ้าไม่ไหว ฉันจะไปแล้วนะ”โว้ย!ฮั่วซือหานสบถในใจแรงๆ แบบไร้เสียง ผู้หญิงคนนี้จะให้เขาทำงานยังไงไหว?ด้านนอก ฉือหว่านที่แกล้งจนได้แต้มคืนมา รู้สึกอารมณ์ดี เธอรู้อยู่แล้วว่าฮั่วซือหานไม่มีทางทิ้งงานมาหาเธอแน่ เธอยกกาแฟขึ้นจิบ แล้วก็ลุกขึ้นจะเดินจากไปแต่ในวินาทีนั้นเอง เสียงทุ้มต่ำแฝงความเย็นชาก็ดังขึ้นจากด้านหลัง “จะไปไหน?”เสียงนี้…ฉือหว่านหันกลับไป เห็นประตูห้อง

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 237

    เขาพูดว่าอะไรนะ?ฉือหว่านรู้สึกว่าเขาเลิกแกล้งวางมาดแล้ว ตอนนี้ฮั่วซือหานคนที่ทั้งร้ายทั้งเจ้าชู้กลับมาอีกครั้งก่อนหน้านี้ เธอแค่อยากฉีกหน้ากากเขาแต่พอฉีกออกได้จริงๆ เธอกลับพบว่า บางที เธอก็ไม่ได้อยากทำแบบนั้นเท่าไหร่...รถโรลส์รอยซ์แฟนธอมแล่นอย่างนุ่มนวลไปบนท้องถนน ฉือหว่านหันไปมองชายหนุ่มข้างกาย “เป็นคุณใช่ไหม ที่ไม่ให้ฉันไปเยี่ยมเสี่ยวฝู?”ฮั่วซือหานวางมือลงบนพวงมาลัยใหญ่ มือเรียวยาวนิ้วชัดเจนตอบรับอย่างเฉยเมย “อืม”เขายอมรับตรงๆ“แล้วการที่คุณลู่ต้องกลับไป เกี่ยวข้องกับคุณด้วยหรือเปล่า?”ฮั่วซือหานเปิดไฟเลี้ยว มือแข็งแรงที่สวมเรือนเวลาหรูหราหมุนพวงมาลัยอย่างคล่องแคล่ว เสียงทุ้มนุ่มแต่แฝงด้วยความลึกลับเอ่ยขึ้น “ตอนนี้หนานเฉิงน่าจะถึงแล้ว เธอคิดว่าเขากำลังทำอะไรอยู่?”ฉือหว่านไม่พูด เธอรอฟังประโยคต่อไปของเขาฮั่วซือหานยื่นรูปถ่ายใบหนึ่งให้เธอฉือหว่านรับมา ในนั้นเธอเห็นลู่หนานเฉิง“นี่คือตัวเลือกที่ตระกูลลู่เตรียมไว้ให้หนานเฉิง คุณหนูตระกูลเจียง เจียงหลี หนานเฉิงเพิ่งลงจากเครื่องก็ถูกพาไปนัดดูตัวแล้ว การแต่งงานระหว่างสองตระกูลใหญ่อย่างลู่กับเจียงเป็นเรื่องแน่นอน”ในภ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 238

    ฮั่วซือหานหยุดเดิน “ของใช้สำหรับการคุมกำเนิดอยู่ข้างหน้า เธอไปซื้อมา”เขาให้เธอไปซื้อถุงยางให้เขาถ้าไม่ติดว่าเสี่ยวฝูยังอยู่ในมือของเขา ฉือหว่านคงอยากตะโกนไล่เขาให้ไกลแสนไกลทำเกินไปแล้ว!ฉือหว่านไม่ยอมขยับ ฮั่วซือหานมองใบหน้าขาวเนียนสวยราวฝ่ามือของเธอ เวลานี้ทั้งหน้าเธอแดงเรื่อด้วยความเขิน แดงลามไปถึงปลายหูเล็กขาวสะอาด ช่างดูไร้เดียงสาน่ารักซะจนเขาอยากแกล้งให้มากกว่านี้อีก“ยืนบื้อทำไม? หรือว่าเธอไม่อยากให้เพื่อนรักของเธอออกมา?”เขากำลังข่มขู่เธอดีมาก ฉือหว่านยอมรับการขู่ครั้งนี้ เธอหันหลังเดินไปยังโซนขายของใช้คุมกำเนิดตรงโซนนั้นมีคู่รักอยู่สองคู่ พอเธอเดินเข้าไป ทั้งสองคู่ก็หันขวับมามองเธอพร้อมกันฉือหว่านอยากแทรกแผ่นดินหนีให้รู้แล้วรู้รอดเธอหันไปมอง เห็นฮั่วซือหานที่ทั้งสูงทั้งขายาวยืนพิงอยู่ตรงมุมทางเดิน เขามองเธอด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ เห็นเธออึดอัด เขากลับสนุกฉือหว่านกัดริมฝีปากล่าง แล้วเอื้อมมือไปหยิบกล่องถุงยางขึ้นมากล่องหนึ่ง เธอหันไปถามเขา “คุณใช้ไซส์นี้หรือเปล่า?”ฮั่วซือหานเพ่งมองดู ขนาดไซส์ S“ไม่ใช่เหรอ งั้นอันนี้ล่ะ?”ฉือหว่านหยิบกล่องอีกใบ แล้วกระพริบตาใสซ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 239

    ประโยคสุดท้ายของฉือหว่านที่ว่า “คืนนั้นคุณก็ไม่ใส่” เสียงค่อยๆ แผ่วลง จนฮั่วซือหานได้ยินไม่ชัดเขาได้ยินแค่ช่วงต้นประโยค ที่บอกว่าเธอไม่อยากกินยาคุมอีกแล้วเท่านั้นฮั่วซือหานก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงเหตุการณ์ที่เธอแพ้ยาคุมจนเป็นลมเพราะลู่หนานเฉิง ริมฝีปากบางของเขายกยิ้มเหยียดเย็นชา เอ่ยเสียงประชด “ในเมื่อเธอกินยาคุมให้ผู้ชายคนอื่นได้ ทำไมจะกินให้ฉันไม่ได้?”เขาว่าอะไรนะ?เธอกินยาคุมเพื่อผู้ชายคนอื่นงั้นเหรอ?เมื่อก่อนเขาเคยเข้าใจผิด คิดว่าเธอผ่านผู้ชายมามากมาย เธอก็ยังทนได้ แต่คืนนั้นเขารู้ดีว่าเธอคือครั้งแรก แล้วตอนนี้เขายังจะพูดแบบนี้อีก?ฉือหว่านกำหมัดต่อยเขาไปหนึ่งทีด้วยความโกรธในใจยังคงเจ็บ ยังเคือง ยังเกลียดเขาฮั่วซือหานไม่หลบ รับหมัดเล็กๆ ของเธออย่างไม่สะทกสะท้าน แล้วจับมือเธอไว้ เปลี่ยนเป็นกุมมือนุ่มนั้นพาเธอเดินต่อ“เดี๋ยวก่อน ฉันยังไม่ได้ซื้อถุงยางเลยนะ” ฉือหว่านเตือนเขาเสียงเบาฮั่วซือหานหยุดก้าว มองแผงของบนชั้นวาง “จะให้โอกาสอีกครั้ง เลือกใหม่”ภายใต้สายตาของเขา ฉือหว่านยื่นมือไปหยิบกล่องหนึ่ง เธอหยิบไซส์ใหญ่ที่สุดเธอเริ่มรู้ตัวและวางตัวดีขึ้นแล้วฮั่วซือหานยกมุ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 240

    ใบหน้าขาวใสขนาดเท่าฝ่ามือของฉือหว่านขึ้นสีแดงจัด เธอกัดปลายลิ้นของเขาอย่างแรงความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกะทันหันทำให้ฮั่วซือหานต้องผละออกจากจูบ ฉือหว่านรีบหอบหายใจเป็นระลอก ขนตายาวหนาสองแถวที่ตกลงชิดแก้มสั่นระริกอย่างอ่อนแรงและตื่นตระหนก ดูน่าเอ็นดูจนคนอยากปกป้องฮั่วซือหานเอื้อมมือไปบีบคางเล็กของเธอ ฉือหว่านจึงถูกบังคับให้เงยหน้ามองเขา“ฉือหว่าน ตอนนี้เธอกำลังขอร้องฉัน ถ้ายังกล้ากัดอีกล่ะก็ เพื่อนรักของเธอก็อย่าหวังจะได้ออกมา เข้าใจที่ฉันพูดไหม?”เสียงทุ้มพร่าของเขาเอ่ยขึ้นอย่างเยือกเย็นเป็นท่าทีของผู้มีอำนาจที่ยืนอยู่เหนือทุกอย่างฉือหว่านมองเขาอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะจำยอมเอ่ยว่า “เข้าใจแล้ว”ฮั่วซือหานเอื้อมมือไปหยิบถุงยางจากเบาะผู้โดยสารแต่ในวินาทีนั้นเอง ฉือหว่านกลับเป็นฝ่ายผลักเขานอนลงแทน พลิกเกมกลับ เธอกล่าวว่า “ทำไมคุณถึงได้เป็นฝ่ายถอดของฉันอยู่คนเดียวล่ะ ฉันก็จะถอดของคุณบ้าง”ฉือหว่านเอื้อมมือไปปลดกระดุมสูทของเขาเธอรีบจัดจนมือพันกัน กระดุมปลดไม่ออก เธอเลยเปลี่ยนเป็นดึงกระชากแทนฮั่วซือหานเอนหัวพิงพนัก เบื้องหลังดวงตาคมหลับลงเล็กน้อย เอ่ยเสียงพร่าอย่างอดกลั้น “เบาๆ หน่อย

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 241

    ต้องเป็นเพราะเธอทำอะไรสักอย่าง จึงสามารถตอบโต้แบบพลิกสถานการณ์แล้วช่วยซูเสี่ยวฝูออกมาได้ฉือหว่านยังไม่ได้วางสาย เยี่ยฮวนเอ่อร์ก็ได้ยินเสียงของฮั่วซือหานแล้ว “หวานหว่าน ตอนนี้เธอกับประธานฮั่วอยู่ที่ไหน?”“พวกเรา...”“หวานหว่าน ฉันเห็นรถของประธานฮั่วแล้ว!”วินาทีถัดมาเสียง “ก๊อก ก๊อก” ดังขึ้น เยี่ยฮวนเอ่อร์วิ่งเข้ามาแล้วเคาะกระจกหน้าต่างรถฉือหว่านไม่คิดว่าเยี่ยฮวนเอ่อร์จะอยู่ใกล้ขนาดนี้ ถึงแม้ว่าฟิล์มกรองแสงสีดำราคาแพงจะทำให้ข้างนอกมองไม่เห็นข้างใน แต่การปรากฏตัวของเยี่ยฮวนเอ่อร์ก็ทำให้ฉือหว่านตกใจอยู่ดี ตอนนี้เธอยังนั่งอยู่บนตัวของฮั่วซือหาน ทั้งสองคนยังคงแนบชิดกันในท่าทางที่ชวนให้เข้าใจผิดตอนนั้นเอง เสียงทุ้มต่ำเซ็กซี่ของชายหนุ่มก็ดังขึ้น “ฉือหว่าน”เขาเรียกชื่อเธอฉือหว่านมองเขา “อะไรเหรอ?”“ปล่อย”“อะไรนะ?”สายตาของฮั่วซือหานมองต่ำลง ตอนนี้ที่เอวกำยำของเขายังถูกรัดแน่นด้วยเรียวขาขาวนวลของเธอ ตอนที่เธอตกใจเมื่อครู่ เธอก็เผลอรัดเขาไว้แน่นโดยไม่รู้ตัวฮั่วซือหานกลืนน้ำลายลงคอ “ขา ปล่อยก่อน มันแน่นเกินไป”ใบหน้าของฉือหว่านก็แดงซ่านขึ้นมาทันที เธอรีบปล่อยเขาแล้วขยับตัวกลับ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 242

    ฉือหว่านสวมกอดซูเสี่ยวฝูแน่น “เสี่ยวฝู สองวันนี้เธอลำบากมากเลยนะ”ซูเสี่ยวฝูดูสดใสมีชีวิตชีวา “ฉันกินข้าวของหลวงในนั้น กินดีอยู่ดีนอนหลับสบาย ทุกอย่างโอเคหมดเลย”ทั้งสามคนหัวเราะออกมาพร้อมกันตอนนั้นเอง โหลวซินเยว่ก็เดินเข้ามา เธอมองฉือหว่านด้วยสายตาเคียดแค้น เดิมทีเธอตั้งใจจะใช้ซูเสี่ยวฝูมาทำให้ฉือหว่านเจ็บใจ แต่ไม่คิดว่าจะโดนฉือหว่านตลบหลังเสียเอง เธอไม่ยอมรับผลลัพธ์แบบนี้แต่เธอก็รู้ว่าฮั่วซือหานชอบฉือหว่าน โดยเฉพาะคืนนั้น คนที่มีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับฮั่วซือหานก็คือฉือหว่าน เพราะฉะนั้นตอนที่เธอเห็นข้อความที่ฉือหว่านส่งมา เธอก็รู้สึกตกใจทันทีเธอให้คนไปสืบ และพบว่า ฉือหว่านไปที่ฮั่วซื่อกรุ๊ปจริงๆ เพื่อหาฮั่วซือหาน แถมไม่นานฮั่วซือหานก็พาฉือหว่านขึ้นรถหรูออกไปเธอตกใจมากเลยต้องมายังสถานีตำรวจเพื่อเปลี่ยนคำให้การ ปล่อยซูเสี่ยวฝูออกมาใบหน้าหวานบริสุทธิ์ของโหลวซินเยว่เริ่มบิดเบี้ยวด้วยความไม่พอใจ เธอมองฉือหว่าน “ฉือหว่าน เธอก็รู้ว่าฉันกับประธานฮั่วคบกันอยู่ เธอยังจะไปยั่วยวนประธานฮั่วอีก เธอนี่มันไร้ยางอายจริงๆ…”“โหลวซินเยว่” ฉือหว่านขัดขึ้นกลางคัน เธอใช้สายตาชี้ไปด้านนอก “ประธา

บทล่าสุด

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 384

    เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกว่าปลายจมูกอุ่นวาบขึ้นมา เธอยกมือแตะดู ก็พบว่าเลือดกำเดาไหลอีกแล้ว“อ๊ะ ฉันเลือดกำเดาไหลอีกแล้ว!”เฉินจิ้นรีบคว้าทิชชู่มายัดใส่จมูกเธอ “เงยหน้าขึ้น”เย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้า “ทำไมพอฉันอยู่กับนายถึงชอบเลือดกำเดาไหลตลอดเลยเนี่ย?”เฉินจิ้นมองเธอแวบหนึ่ง “โอเคแล้ว”เย่ฮวนเอ่อร์มองเขา “นายไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ?”เขาจะพูดอะไรได้ล่ะ?เฉินจิ้นไม่พูดอะไรเลย หันหลังจะเดินออกไปเขากำลังจะเมินเธออีกแล้วเย่ฮวนเอ่อร์ขวางหน้าเขาไว้ แล้วยื่นยาในมือให้ “อันนี้ให้นาย”“อะไร?”เย่ฮวนเอ่อร์ชี้ไปที่ไหล่ของเขา ตอนนี้ตรงไหล่ของเขาแดงอยู่ “วันนี้นายแบกถุงปูนซีเมนต์ตั้งเยอะ ไหล่นายแดงหมดเลย ใช้ทาวันละสองครั้ง จะได้ไม่ปวดเมื่อย”เฉินจิ้นมองเธอแวบหนึ่ง ไม่พูดอะไรเย่ฮวนเอ่อร์ “รับไปสิ”เฉินจิ้นยื่นมือมารับยาจากมือเธอเขากลับจับทั้งยาและมือเธอพร้อมกัน เขาคว้ามือเล็กๆ ของเย่ฮวนเอ่อร์ไว้แล้วดึงแรงๆ ทำให้เธอเซเข้าไปในอ้อมอกของเขาโดยไม่ทันตั้งตัวเย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้ามองเขา ใบหน้าหล่อคมของเขาอยู่ใกล้แค่เอื้อม เขาเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ผมเกรียนเปียกชื้น ทำให้ดูเด็กลงและมีเสน่ห์แบบเด็กหนุ่มมากขึ้น

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 383

    “ดูเหมือนฟ้าจะได้ยินคำอธิษฐานของฉัน แป๊บเดียวก็ผ่านมาแล้วสี่ปี อาจิ้นโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ฉันก็รู้ว่าตัวเองเหลือเวลาไม่มาก ฮวนเอ่อร์ ฉัน...ยังเหลือเวลาอีกเท่าไหร่?”ดวงตากลมโตของเย่ฮวนเอ่อร์ฉ่ำไปด้วยน้ำตา “คุณน้ายังเหลือเวลาประมาณสองเดือนค่ะ”แม่เฉินพึมพำเบาๆ “สองเดือน...ฉันคงไม่ได้เห็นเหมียวเหมี่ยวสอบเข้ามัธยมปลายแล้วล่ะ”เย่ฮวนเอ่อร์รีบกุมมือแม่เฉินแน่น “คุณน้าไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ฉันให้หัวหน้าหลิวจัดยาที่ดีที่สุดให้คุณแล้ว พวกเราจะพยายามยืดเวลาออกไปให้ได้มากที่สุดค่ะ”แม่เฉินหันหน้าไปทางเย่ฮวนเอ่อร์ “ฮวนเอ่อร์ คราวนี้ที่ฉันได้เข้าโรงพยาบาลก็เพราะเธอช่วยไว้ พวกเราติดหนี้เธอหนึ่งบุญคุณเลยล่ะ บ้านเราอาจจะจนหน่อย แต่ไม่ชอบเป็นหนี้ใคร ฉันจะออกจากโรงพยาบาลวันนี้ ไม่อยากรบกวนเธออีกแล้ว”“คุณน้า...”เย่ฮวนเอ่อร์รู้ดีว่าเธอไม่มีทางเปลี่ยนใจแม่เฉินได้ แม่เฉินก็เหมือนเฉินจิ้น มีความภูมิใจในตัวเองอยู่ในกระดูกเย่ฮวนเอ่อร์จึงไม่พูดอะไรอีก แต่เธอจะช่วยอย่างลับๆ ยานำเข้าจากต่างประเทศนอกจากจะช่วยลดความเจ็บปวดของแม่เฉิน ยังช่วยให้เธอมีเวลาเพิ่มขึ้นได้อีกเล็กน้อย“ฮวนเอ่อร์ เรื่องสุขภาพของฉัน อย่

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 382

    น้าหวังหัวเราะก่อนจะใช้นิ้วจิ้มหน้าผากของเฉินเหมียวเหมี่ยว “พี่ชายของหนูรักหนูที่สุดแล้วนะ ส่งหนูเข้าเรียนโรงเรียนมัธยมต้นที่ดีที่สุด เขาจะยอมให้หนูกลายเป็นสาวโสดอยู่เป็นเพื่อนเขาได้ยังไงล่ะ”เฉินเหมียวเหมี่ยวหัวเราะคิกคักขณะนั้นเย่ฮวนเอ่อร์ก็เดินเข้ามาเฉินเหมียวเหมี่ยวทักด้วยความดีใจ “พี่ฮวนเอ่อร์!”น้าหวังลุกขึ้นยืน “หนูฮวนเอ่อร์ ได้ผลตรวจแล้วใช่ไหม?”ขอบตาของเย่ฮวนเอ่อร์ที่ขาวใสแดงเรื่อ เธอพยักหน้า “ได้มาแล้วค่ะ”เฉินเหมียวเหมี่ยวถามอย่างร้อนใจ “พี่ฮวนเอ่อร์ แม่หนูเป็นอะไร แม่ป่วยเหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์มองไปที่แม่เฉินซึ่งนอนอยู่บนเตียง แต่ไม่พูดอะไรน้าหวังเห็นว่าบรรยากาศไม่ปกติ จึงรีบพูดขึ้น “เหมียวเหมี่ยว ไปกับป้าแป๊บนึง ป้ามีเรื่องอยากจะคุยกับหนู”เฉินเหมียวเหมี่ยวไม่สงสัยอะไร “ได้ค่ะ”น้าหวังพาเฉินเหมียวเหมี่ยวออกไปตอนนี้ในห้องผู้ป่วยเหลือเพียงเย่ฮวนเอ่อร์กับแม่เฉิน เย่ฮวนเอ่อร์นั่งลงข้างเตียง มองดูแม่เฉินแม่เฉินสวมเสื้อผ้าที่สะอาด เสื้อผ้าดูเก่าและซีดจากการซักมานานหลายปี แต่ก็ยังสะอาดเรียบร้อย ผมสีดอกเลาครึ่งหัวถูกรวบขึ้นอย่างเรียบร้อย ใบหน้าแม่เฉินดูอ่อนโยนและสงบนิ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 381

    เย่ฮวนเอ่อร์ยิ้มมุมปาก “หนูเกรงว่าจะรบกวนคุณน้า ก็เลยไปหาเฉินจิ้นที่โรงเรียนค่ะ”แม่เฉินยิ้มอย่างมีความสุขขณะนั้นหัวหน้าหลิวก็เดินเข้ามา เย่ฮวนเอ่อร์จึงเดินออกไปในห้องทำงานของหัวหน้า หัวหน้าหลิวยื่นผลตรวจให้เย่ฮวนเอ่อร์ “คุณหนูหลิน ผลการตรวจของคนไข้ออกแล้วครับ”เย่ฮวนเอ่อร์ถาม “ผลเป็นยังไงบ้างคะ?”หัวหน้าหลิวส่ายหน้า “เป็นมะเร็งระยะสุดท้ายแล้วครับ”อะไรนะ?เย่ฮวนเอ่อร์อึ้ง “มะเร็งระยะสุดท้าย? คุณหมอคงไม่ได้เช็คพลาดใช่ไหมคะ สุขภาพของแม่เฉินแข็งแรงมาโดยตลอดเลยนะ”“ไม่ผิดแน่นอนครับ คนไข้น่าจะเป็นมะเร็งมาตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อนแล้ว เธอรู้อยู่แก่ใจแต่ไม่ได้รับการรักษาและไม่ได้บอกใคร ตอนนี้เซลล์มะเร็งแพร่กระจายไปถึงหัวใจและสมองแล้ว คนไข้คงเหลือเวลาอีกประมาณสองเดือนครับ”เย่ฮวนเอ่อร์ทรุดตัวลงนั่งที่เก้าอี้ทันที เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าแม่เฉินจะเหลือเวลาอีกเพียงสองเดือนทำไมถึงไม่บอก ทำไมถึงไม่ยอมรักษา?เฉินจิ้นกับเฉินเหมียวเหมี่ยวยังไม่รู้เรื่องนี้เลย…………ในห้องพักคนไข้ เพื่อนบ้านน้าหวังกับเฉินเหมียวเหมี่ยวอยู่เป็นเพื่อนแม่เฉิน เฉินเหมียวเหมี่ยวเทน้ำอุ่นใส่แก้ว “แม่ ดื่มน้ำค่ะ”

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 380

    เย่ฮวนเอ่อร์กำลังจะวิ่งตามเฉินจิ้นไปแต่จ้าวอี้คว้าข้อมือเธอไว้ทันที “เธอจะวิ่งตามเขาไปทำไม ห้ามไป!”เย่ฮวนเอ่อร์สะบัดมือเขาออกอย่างแรง “ทะเลยังไม่กว้างเท่าความสาระแนของนายเลย!”เธอรีบวิ่งตามเฉินจิ้นไปจ้าวอี้กำหมัดแน่นด้วยความโกรธ…………เย่ฮวนเอ่อร์ตามเฉินจิ้นมาถึงโรงพยาบาลเล็กแห่งหนึ่ง แม่เฉินนอนอยู่บนเตียงคนไข้สีขาว ยังไม่ฟื้นเฉินเหมียวเหมี่ยวยืนร้องไห้ไม่หยุด ใบหน้าซีดขาวด้วยความตกใจ ข้างกายมีคุณป้าข้างบ้านคอยปลอบเฉินจิ้นรีบเดินเข้าไป “เหมียวเหมี่ยว!”“พี่!” เฉินเหมียวเหมี่ยวตัวผอมบาง โผเข้ากอดเฉินจิ้นทันที น้ำตาไหลไม่หยุด “พี่ รีบไปดูแม่หน่อย แม่ไม่ตื่นเลย ฮือๆ”เฉินจิ้นปลอบน้องสาวอยู่สองสามคำ จากนั้นมองไปยังแม่บนเตียง “แม่!”แม่เฉินไม่มีปฏิกิริยาคุณป้าข้างบ้านพูดขึ้น “เฉินจิ้น พวกเธอรีบพาแม่ไปโรงพยาบาลใหญ่นะ หมอที่นี่เพิ่งมาตรวจ บอกว่าต้องรีบไปตรวจที่โรงพยาบาลใหญ่ ห้ามช้า แต่ตอนนี้เตียงในโรงพยาบาลใหญ่ก็หายาก แถมยังไม่รู้ว่าคุณหมอคนไหนเก่งด้วย แบบนี้จะทำยังไงดีละลูก”คุณป้าถอนหายใจ เธอรู้ว่าพ่อเฉินจิ้นเสียไปนานแล้ว ตอนนี้เฉินจิ้นต้องดูแลทั้งแม่และน้องสาวเคราะห์ซ้ำกร

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 379

    เย่ฮวนเอ่อร์เดินมาอยู่ข้างๆ เฉินจิ้น พยายามจะหยุดเกมบ้าๆ นี้ “เฉินจิ้น นายไม่ต้องเล่นเกมของจ้าวอี้นะ มันอันตรายต่อร่างกายมาก ถ้านายต้องการเงินจริงๆ ฉันสามารถ…”เฉินจิ้นหันมามองเย่ฮวนเอ่อร์แวบนึง เย่ฮวนเอ่อร์ก็รีบเงียบลงทันทีเธอไม่ได้ตั้งใจพูดแบบนั้น เธอแค่ไม่อยากให้เขาทำร้ายร่างกายตัวเองเฉินจิ้นหันไปพูดกับหัวหน้าคุมงาน “เริ่มได้เลยครับ”หัวหน้าคุมงานยกถุงปูนทีละถุงขึ้นวางบนไหล่ของเฉินจิ้น ไม่นานก็ครบแปดถุงหัวหน้าคุมงานเพิ่มถุงที่เก้า กับถุงที่สิบขึ้นมาอีกจ้าวอี้ดูอย่างเมามัน เขาตบมือแล้วร้อง “โอ้โฮ เฉินจิ้น นึกไม่ถึงว่านายจะทุ่มขนาดนี้เพื่อเงิน หนึ่งพัน สองพัน”จ้าวอี้โยนเงินสองพันบาทลงพื้นหัวหน้าคุมงานวางถุงที่สิบเอ็ด และถุงที่สิบสอง“สามพัน สี่พัน”จ้าวอี้ยังคงโยนเงินลงบนพื้นถุงปูนสิบสองถุงเพิ่มขึ้นบนไหล่ของเฉินจิ้น ใบหน้าของเขาไม่แสดงอารมณ์ แต่เหงื่อที่หน้าผากหยดลง “แปะ แปะ” เปียกไปทั่วชุดทำงานเย่ฮวนเอ่อร์อยากจะห้าม แต่ไม่ว่าจะพูดยังไงก็ดูจะผิดไปหมด ได้แต่ยืนดูด้วยสายตากังวลหัวหน้าคุมงานทนไม่ไหว “เฉินจิ้น ถ้านายไม่ไหวแล้วก็บอกนะ”เฉินจิ้นไม่พูดอะไรหัวหน้าคุมง

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 378

    จ้าวอี้กำหมัดแน่น “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอโดนเฉินจิ้นเล่นของใส่รึเปล่า?”“งั้นก็ไม่เกี่ยวกับนาย!”จ้าวอี้เท้าเอว หัวเราะอย่างโมโห “ได้ งั้นเรื่องของฉันก็ไม่เกี่ยวกับเธอ ตอนนี้ฉันจะไปหาเฉินจิ้น”จ้าวอี้หมุนตัวแล้วเดินไปทางเฉินจิ้นทันทีเย่ฮวนเอ่อร์สีหน้าเปลี่ยนไปทันที รีบยื่นมือไปดึงจ้าวอี้ “จ้าวอี้ นายจะทำอะไร? ที่นี่คือสถานที่ทำงานของคนอื่น นายมีสิทธิ์อะไรไปก่อกวนเขา?”ขณะนั้นหัวหน้าคุมงานของไซต์รีบวิ่งมาหอบหายใจ พยักหน้าคำนับต่อหน้าจ้าวอี้ “คุณชายจ้าว ท่านมาที่นี่ได้ยังไงครับ ที่นี่สกปรกมาก เดี๋ยวจะเปื้อนเสื้อผ้าท่าน วันนี้คุณชายมาสำรวจงานเหรอครับ?”เย่ฮวนเอ่อร์ตกใจจ้าวอี้หันมามองเย่ฮวนเอ่อร์ ยิ้มมุมปาก “จริงสิ ลืมบอกเธอไป ตึกตรงนี้เป็นโครงการของบ้านฉัน เป็นไซต์งานของบ้านฉัน ฉันมาดูงานมันผิดตรงไหนล่ะ”เย่ฮวนเอ่อร์เกือบลืมไปว่าตระกูลจ้าวทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ที่นี่เป็นโครงการหนึ่งของพวกเขาเฉินจิ้นดันบังเอิญมาทำงานที่พื้นที่ของตระกูลจ้าวพอดีจ้าวอี้หันไปพูดกับหัวหน้าคุมงาน “ได้ยินว่าที่นี่มีคนชื่อเฉินจิ้นเหรอ?”หัวหน้าคุมงาน “ใช่ครับ”“เรียกเขามาหน่อยสิ”หัวหน้าคุมงานตะโกนเสียง

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 377

    ได้ยินคำพูดนั้น เย่ฮวนเอ่อร์ก็หยุดดิ้น เธอขึ้นไปนั่งที่เบาะข้างคนขับของรถเฟอร์รารีแต่โดยดีจ้าวอี้กลับมานั่งที่เบาะคนขับ สีหน้าเย็นชา “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอสนใจเฉินจิ้นขนาดนั้นเลยเหรอ?”ตอนแรกไม่ยอมขึ้นรถเขา แต่พอเพื่อเฉินจิ้นกลับยอมขึ้นทันทีเย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้ามองจ้าวอี้ “จ้าวอี้ นายรู้ไหมว่านายตอนนี้มันแปลกมาก?”จ้าวอี้อึ้ง“ฉันก็ยกฮั่วเสวียนให้นายไปแล้ว ตอนนี้แฟนนายคือฮั่วเสวียนเธอหน้าอกใหญ่ เอวเล็ก เป็นนักเต้นบัลเล่ต์ นายก็ชอบผู้หญิงสไตล์นั้นไม่ใช่เหรอ นายควรจะติดอยู่กับเธอสิทำไมนายยังต้องตามวุ่นวายกับฉันอีก?”จ้าวอี้กำพวงมาลัยแน่น “ฉัน……”“จ้าวอี้ อย่าบอกฉันนะว่านายหลงรักฉันเข้าแล้ว”เห็นสายตาเย่ฮวนเอ่อร์ที่เต็มไปด้วยการเย้ยหยันและดูถูก จ้าวอี้ก็โกรธจนพูดไม่ออก เขาหัวเราะเยาะ “หลินเสี่ยวเยา อย่ามโนไปเองนักเลยฉันจะไปหลงรักเธอได้ยังไง?”“งั้นก็ดี”เย่ฮวนเอ่อร์ไม่ต้องการความรักของเขาเลย ความรักที่มาช้า มันไร้ค่าเสียยิ่งกว่าหญ้า!จ้าวอี้รู้สึกว่าตัวเองแค่มีความรู้สึกอยากครอบครอง เพราะตอนแรกเย่ฮวนเอ่อร์วิ่งตามเขาแต่ตอนนี้กลับเปลี่ยนใจไปชอบเฉินจิ้นแทน ยิ่งเฉินจิ้นเป็นศัตรูของเขาด้

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 376

    เย่ฮวนเอ่อร์หันหลังเดินจากไปทันทีฮั่วเสวียน “……”ตอนนั้นเอง จ้าวอี้ก็เดินก้าวเข้ามาขวางทางเย่ฮวนเอ่อร์ “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอชอบเฉินจิ้นจริงๆ เหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์พยักหน้า “ใช่แล้ว”จ้าวอี้ยังไม่เชื่อ “เป็นไปไม่ได้ เธอจะไปชอบเฉินจิ้นคนนั้นได้ยังไง? เธอต้องแกล้งทำเพื่อยั่วฉันใช่ไหม เย่ฮวนเอ่อร์ ฉันไม่คิดเลยว่าเธอก็ใช้มารยาหญิงเพื่อดึงความสนใจฉันเหมือนกัน!”เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกหมดคำจะพูด “จ้าวอี้ ฟังให้ดีนะ ฉันกับนายจบกันไปนานแล้ว ตอนนั้นพวกเรายังเด็กฉันยอมรับว่านายใช้ฉันแล้วไปมีคนอื่นแต่เอาเข้าจริง ฉันก็ไม่ได้รักนายแบบชายหญิงเลยด้วยซ้ำตอนนี้คนที่ฉันชอบคือเฉินจิ้น!”จ้าวอี้ไม่อยากเชื่อ เขาไม่เชื่อเลยว่าเสี่ยวเยาที่เคยวิ่งตามเขาจะเปลี่ยนใจไปชอบคนอื่น“เย่ฮวนเอ่อร์ เธอรู้ไหมว่าเฉินจิ้นเป็นคนยังไง? เขาเกิดมาต่ำต้อย คบกับเธอ เขาจะเลี้ยงเธอไหวเหรอ?หรือว่าเธอจะต้องเลี้ยงเขาเอง?”เย่ฮวนเอ่อร์ขมวดคิ้ว “จ้าวอี้ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าพวกนายเอาความเหนือกว่ามาจากไหน ก็แค่นายเกิดมาดีกว่าเฉินจิ้น บอกให้นะฉันก็แค่ชอบเขา ฉันอยากทำอะไรก็เรื่องของฉัน!”“เย่ฮวนเอ่อร์ เธอ!” จ้าวอี้หน้าเขียวด้วยความโกรธ“จ้าวอ

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status