เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 263
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 264
…ฉือหว่านกลับมาถึงหอพักหญิง ก็ได้รับสายวิดีโอคอลจากเยี่ยฮวนเอ่อร์ใบหน้ายิ้มแย้มของเยี่ยฮวนเอ่อร์ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ “หวานหว่าน เมื่อคืนนี้เธอกับประธานฮั่วเป็นยังไงบ้าง…”เยี่ยฮวนเอ่อร์ทำหน้าทะเล้น ส่งสายตาเจ้าเล่ห์เต็มไปด้วยความแซวฉือหว่านยิ้มบาง “ฮวนเอ่อร์ ทำไมยังไม่กลับมาอีก?”“ฉันไม่อยากรบกวนเธอกับประธานฮั่วไง ฉันไม่อยากเป็น กขค น่ะ”ว่าแล้วเยี่ยฮวนเอ่อร์ก็พูดต่อ “หวานหว่าน ครั้งนี้ประธานฮั่วจัดการเรื่องโหลวซินเยว่อย่างเด็ดขาดมาก ฉันว่าประธานฮั่วต้องชอบเธอแน่ๆ ตอนนี้พวกเธอก็ได้เป็นสามีภรรยากันจริงๆ แล้ว ฉันหวังว่าพวกเธอจะมีความสุข อยู่ด้วยกันอย่างราบรื่นนะ”ฉือหว่านไม่รู้จะพูดอะไรดี เธอแกะลูกอมกระต่ายขาวใส่ปาก รสหวานของลูกอมค่อยๆ ละลายในปาก แล้วเธอก็ยิ้มออกมา “ฉันรู้แล้ว ฮวนเอ่อร์ รีบกลับมาเถอะ”“คืนนี้ฉันจะกลับแล้ว”“โอเค”หลังจากวางสายวิดีโอ ฉือหว่านนั่งลงบนเตียง แล้วหยิบหยกชิ้นนั้นออกมาจากใต้หมอนนิ้วเรียวขาวลูบลายแกะสลักบนหยกอย่างเบามือในตอนนั้นเอง เสียงเรียกเข้าก็ดังขึ้นอีกครั้งฉือหว่านหยิบโทรศัพท์ออกมา เห็นเป็นชื่อฮั่วซือหานฮั่วซือหานโทรมาฉือหว่านหลุบตาลงก่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 265
ฮั่วซือหาน คุณเคยชอบฉันบ้างไหม?คำถามนี้ทำให้ฮั่วซือหานชะงักไปชั่วครู่ชอบเขาเคยแอบรู้สึกกับฉือหว่านไม่เหมือนใครเขาเคยรู้สึกไม่อยากปล่อยเธอเคยรู้สึกดึงดูดเคยอยากเป็นเจ้าของเธอเขาเคยชอบฉือหว่านแต่ความชอบแค่นั้น เมื่อเทียบกับฉือเจียวแล้ว มันไม่มีความหมายเลยในเมื่อวันนี้จะต้องหย่ากันแล้ว เขาก็อยากจะฟันให้ขาด ไม่เหลือเยื่อใยเขาเปิดปากพูดออกมา “ฉือหว่าน ฉันรักฉือเจียว”เขาบอกว่า เขารักฉือเจียวแสงในดวงตาของฉือหว่านค่อยๆ มอดดับลง เธอไม่ควรถามคำถามนี้เลย มันเป็นคำถามที่ทำให้เธอขายหน้า และแพ้อย่างหมดรูปแต่เธอยอมรับผลของมัน"งั้นเราหย่ากันเถอะ"ฮั่วซือหานเงียบไปชั่วขณะก่อนพูดขึ้น “ไปเอาทะเบียนบ้านมาเถอะ”ฉือหว่านยิ้มบาง แล้วตบกระเป๋าตัวเองเบาๆ “ฉันเอามาแล้ว”ตอนออกจากห้อง เธอหยิบทะเบียนบ้านออกมาจากตู้เสื้อผ้าแล้ว ตั้งแต่เห็นชื่อเขาโทรเข้ามา เธอก็รู้แล้วว่าเขาจะพูดอะไรฮั่วซือหานมองเธอแวบหนึ่ง ก่อนจะสตาร์ทรถ มุ่งหน้าไปยังสำนักงานทะเบียน…ครึ่งชั่วโมงต่อมา ทั้งสองก็นั่งอยู่ในสำนักงานเขตเจ้าหน้าที่พยายามเกลี้ยกล่อม “ใช้เวลาเป็นร้อยปีถึงจะได้ร่วมทาง ใช้เวลาเป็นพันปีถ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 266
การสูญเสียฮั่วซือหาน มันเจ็บปวดขนาดนี้เลยเหรอฉือหว่านก็อธิบายไม่ได้เหมือนกันว่า ผู้ชายคนนี้มีอะไรดี จริงๆ แล้วเขาก็ไม่ได้ดีกับเธอสักเท่าไร แต่ในชีวิตของคนเรา ใครจะไม่เคยรักคนเฮงซวยสักครั้งบ้าง เธอรักฮั่วซือหานมือของเธอกำหยกชิ้นนั้นแน่น หยกที่เขาเคยให้เธอ ฉือหว่านรู้ว่าเธอเสียเขาไปแล้วเธอเสียพี่ชายของเธอไปแล้วบนถนนฝั่งตรงข้าม รถหรูโรลรอยซ์แฟนธอมจอดนิ่งอยู่ข้างทาง ในตำแหน่งคนขับ ฮั่วซือหานนั่งมองเธอผ่านกระจกหน้ารถที่ใสราวกระจก เขามองเห็นเธอกอดเข่าร้องไห้ฟูมฟายอยู่บนถนน สะอื้นจนตัวสั่นในดวงตาสีดำของเขา ค่อยๆ คลืบคลานด้วยสีเลือดจางๆ ปลายนิ้วของเขาบีบพวงมาลัยแน่นหัวใจของเขาเหมือนถูกอะไรบางอย่างต่อยเข้าอย่างจัง ไม่ถึงกับเจ็บรุนแรง แต่เป็นความเจ็บที่ซึมลึก เจ็บแบบที่ถอนหายใจเท่าไหร่ก็ไม่พอในตอนนั้นเอง เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นฉือเจียวโทรมาน้ำเสียงของฉือเจียวร่าเริง “ซือหาน คุณหย่ากับฉือหว่านแล้วใช่ไหม?”ฮั่วซือหานยังคงมองฉือหว่านอยู่ เขาตอบด้วยเสียงแหบพร่า “หย่าแล้ว”“ดีจังเลย! งั้นรีบกลับมาที่โรงพยาบาลนะ ฉันอยากเห็นใบหย่าด้วยตาตัวเองเลย”ฉือเจียววางสายด้วยความพอใจฮั่วซือห
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 267
หลังจากหย่ากัน ฮั่วซือหานกับฉือหว่านก็ไม่เคยติดต่อกันอีกเลย นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินข่าวของฉือหว่านเธอป่วยหนักครั้งหนึ่งฉือเจียวยิ้มมุมปากทันที แววตาเต็มไปด้วยความได้ใจ สมเพช และเยาะเย้ย “ไม่คิดเลยว่าฉือหว่านจะรักซือหานหมดใจขนาดนี้”ฉือถังก็หัวเราะเยาะฉือหว่านเหมือนกัน “ด้วยเงื่อนไขของฉือหว่านแบบนั้น ต่อไปไม่มีทางหาใครอย่างประธานฮั่วได้อีกแล้ว คิดแล้วก็น่าสงสารจริงๆ”ฉือเจียวเอียงคอมองฮั่วซือหาน พูดแบบออดอ้อน “ซือหาน ฉือหว่านป่วยน่ะ คุณในฐานะอดีตสามีจะไม่โทรไปปลอบหล่อนสักหน่อยเหรอ?”ฮั่วซือหานไม่แสดงสีหน้าอะไร หน้าตาหล่อเหลาและดูมีฐานะ เขาหันไปมองฉือเจียว “ได้ เดี๋ยวฉันโทรตอนนี้เลย”เขาทำท่าจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาสีหน้าฉือเจียวเปลี่ยนไปทันที “คุณกล้าเหรอ!”ฮั่วซือหานยิ้มมุมปากบางๆ “งั้นเธอจะพูดทำไมล่ะ”เขาแค่แกล้งฉือเจียว เขาไม่คิดจะโทรหาฉือหว่านจริงๆ เลยด้วยซ้ำในใจฉือเจียวรู้สึกหวานล้ำ เธอเม้มปากแดงแล้วส่งเสียงฮึออกมาเบาๆฉือถังอุทานทันที “ทนพวกเธอสองคนไม่ไหวแล้ว หรือจะให้ฉันในฐานะหลอดไฟเดินออกไปก่อนดี?”ฮั่วซือหานลุกขึ้นยืน “พวกเธอคุยกันไปก่อน”เขาก้าวขาเดินออกไปเลย
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 268
คำยังไม่ทันออกจากปาก ฮั่วซือหานก็พูดขัดเบาๆ ว่า “ฉันกับหล่อนหย่ากันแล้ว เรื่องของหล่อนไม่ต้องบอกฉัน”เลขาจ้าวชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วกล่าวด้วยความเคารพ “ครับ”เลขาจ้าวหมุนตัวจากไปตอนนั้นเองฉือเจียวก็เดินออกมา คำพูดเมื่อครู่ของฮั่วซือหานเธอได้ยินทั้งหมด เธอยิ้มมุมปาก เธอรู้ว่าฮั่วซือหานเป็นคนเด็ดขาดมาตลอด เมื่อเขาหย่ากับฉือหว่านแล้ว เขาก็จะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับฉือหว่านอีกตอนนี้ในใจและในสายตาของเขามีแค่เธอเท่านั้นเธอคือคนที่เขารักที่สุดฉือเจียวเดินเข้าไปสวมกอดฮั่วซือหานจากด้านหลังฮั่วซือหานไม่ต้องหันไปดูก็รู้ว่าเป็นฉือเจียว เขาละสายตาจากนอกหน้าต่าง ก้มตามองมือละมุนสองข้างที่พันรอบเอวเขาอยู่ข้อมือขวาของฉือเจียวดีขึ้นมากแล้ว แต่ยังเหลือรอยแผลเป็นอยู่ ทำให้เสียความงามไปฉือเจียวเป็นนักเต้น รักสวยรักงามที่สุดฮั่วซือหานจับข้อมือขวาของเธอ “ฉันติดต่อหมอที่เก่งที่สุดจากต่างประเทศไว้แล้ว เขาจะช่วยลบรอยแผลนี้ให้เธอแน่นอน”ฉือเจียวยิ้มบางๆ “ไม่เอา ฉันจะเก็บรอยแผลนี้ไว้”ฮั่วซือหานหันตัวมา “ทำไมล่ะ?”“เพราะนี่คือร่องรอยของความรักที่ฉันมีให้เธอ ฉันอยากเก็บแผลนี้ไว้เตือนใจเธอ เตือนให
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 269
ฮั่วซือหานเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก “ผอ.อี้ รุ่นน้องอัจฉริยะคนนั้นของผมจะเข้าร่วมงานประชุมสุดยอดทางวิชาการครั้งนี้หรือเปล่า?”อะไรนะ?คำว่า “รุ่นน้องอัจฉริยะ” แทงใจฉือเจียวเข้าอย่างจัง เธอตั้งใจฟังทันทีรุ่นน้องอัจฉริยะลึกลับคนนั้นกำลังจะปรากฏตัว?ผอ.อี้ตอบว่า “ประธานฮั่ว รุ่นน้องอัจฉริยะของคุณอยู่ที่ไห่เฉิงมาตลอด แต่เสียดายที่พวกคุณอยู่ใกล้กันแต่กลับไม่เคยรู้จักกันเลย”“แต่ตอนนี้ดีแล้ว รุ่นน้องอัจฉริยะของคุณจะเข้าร่วมงานประชุมสุดยอดครั้งนี้ ในที่สุดพวกคุณก็จะได้เจอกันแล้ว”“ประธานฮั่ว วันนั้นยังต้องรบกวนคุณสละเวลามาร่วมงานด้วยนะครับ”ฮั่วซือหานพยักหน้า “ได้”ทั้งสองวางสายกัน ฉือเจียวตกใจมาก “ซือหาน รุ่นน้องอัจฉริยะของเธออยู่ที่ไห่เฉิงมาตลอดเลยเหรอ เธอคือใครกันแน่?”แวดวงของไห่เฉิงก็เล็กแค่นี้เอง เธอยังไม่เคยได้ยินเรื่องเด็กสาวอัจฉริยะคนไหนเลยฉือเจียวรู้สึกไม่สบายใจอย่างมากกับการมีอยู่ของสาวอัจฉริยะคนนี้ฮั่วซือหานเองก็ไม่เคยได้ยิน เขาเองก็ไม่รู้ว่ารุ่นน้องคนนั้นคือใครพอคิดถึงนิสัยลึกลับและเย็นชาของรุ่นน้องอัจฉริยะคนนั้น ฮั่วซือหานเลิกคิ้วเข้มขึ้นนิดหน่อย พูดตรงๆ แล้วเขา
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 270
ฉือหว่านพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “พวกเราเรียนแพทย์ ต้องระมัดระวังจริงจังที่สุด ผิดแม้แต่นิดเดียว ก็อาจคลาดเคลื่อนเป็นพันลี้”ตอนนั้นท่านหลินยืนอยู่ ส่วนฉือหว่านนั่ง ในเรื่องความสูงท่านหลินสูงกว่าเธอมาก แต่แผ่นหลังของฉือหว่านที่บอบบางกลับตั้งตรงสง่างาม ดวงตาเฉียบคมและฉลาดของเธอกล่าวสอนเขาอย่างใจเย็น ราวกับกำลังสั่งสอนนักเรียนของตัวเองท่านหลิน “…”เธอกล้าสั่งสอนเขา?เธอคิดว่าเธอเป็นครูของเขาหรือไง?ครูของเขามีเพียงเทพ C เท่านั้น!ท่านหลินรู้สึกว่าโลกนี้มันบ้าขึ้นทุกวัน เขาอยากจะดุฉือหว่าน แต่เธอกลับพูดขึ้นมาก่อน “พอแล้ว หลินจื้อหย่วน คุณไปได้แล้ว”ท่านหลิน “…”เธอเรียกชื่อเต็มเขาอีกแล้วถูกเสียง “หลินจื้อหย่วน” นั้นกดข่มไว้จนพูดไม่ออก ท่านหลินจึงหมุนตัวเดินออกไปทันที...ท่านหลินกลับไปที่ห้องผู้อำนวยการโรงเรียน โกรธแทบระเบิด เขาไม่เชื่อหรอกว่าเขาจะพูดผิดเขารีบหยิบหนังสือ ขึ้นมาอ่าน แล้วเขาก็พบว่าสิ่งที่เขาสอนอยู่จริงๆ ในม้วนที่สิบ หน้า 4008ฉือหว่านจำได้แม่นไม่มีผิดเลยจากนั้นเขาก็หายใจแรงเฮือกหนึ่ง เพราะเขาพบว่า... ฉือหว่านพูดถูกจริงๆ เข
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 271
ฮั่วเสวียนรีบเสริมทันทีว่า “คุณชายกู้ ซ้อเจียวเจียวพูดถูกแล้วล่ะ บางทีรุ่นน้องอัจฉริยะคนนั้นอาจจะอ้วนและขี้เหร่ก็ได้ พอนายเห็นตัวจริง ฟิลเตอร์ที่มีคงพังหมดแน่”ฉือเจียวกับฮั่วเสวียนเริ่มพูดกระแนะกระแหนรุ่นน้องอัจฉริยะ พยายามชี้นำบรรยากาศแต่กู้เป่ยเฉินกลับไม่สนใจเลย “พวกผู้หญิงสวยๆ ฉันเจอเยอะแล้ว ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นเลย ต่อให้รุ่นน้องอัจฉริยะคนนี้หน้าตาธรรมดา ฉันก็ยังชอบเธออยู่ดี ถ้าแต่งงานกับเธออาจจะช่วยปรับปรุงพันธุกรรมตระกูลฉันได้ด้วยซ้ำ”ฉือเจียว “……”ฮั่วเสวียน “……”ดูเหมือนว่าจิตใจของกู้เป่ยเฉินจะจดจ่ออยู่แต่กับรุ่นน้องอัจฉริยะคนนั้น ต่อให้ใช้วัวสิบตัวก็ลากเขากลับมาไม่ได้แล้วกลุ่มคุณชายบ้านรวยที่อยู่รอบๆ พากันหัวเราะ “คุณชายกู้ คุณสืบมาหรือยังว่ารุ่นน้องอัจฉริยะคนนั้นโสดหรือเปล่า?”กู้เป่ยเฉินไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอคือใคร ก่อนหน้านี้เขาเคย @ เธอในกลุ่ม ถามว่าเธอมีแฟนหรือยัง เธอตอบกลับมาคำเดียวว่า...ไสหัวไปกู้เป่ยเฉินหยิบมือถือขึ้นมาทันที “งั้นตอนนี้ฉันจะส่งข้อความหาเธอเลย”คุณชายบ้านรวยพากันตื่นเต้น “ส่งเลย ส่งเลย!”กู้เป่ยเฉินเข้าไปในกลุ่ม แล้วพิมพ์ @W “รุ่นน้อง ฉันจะแนะ
บทล่าสุด
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 384
เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกว่าปลายจมูกอุ่นวาบขึ้นมา เธอยกมือแตะดู ก็พบว่าเลือดกำเดาไหลอีกแล้ว“อ๊ะ ฉันเลือดกำเดาไหลอีกแล้ว!”เฉินจิ้นรีบคว้าทิชชู่มายัดใส่จมูกเธอ “เงยหน้าขึ้น”เย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้า “ทำไมพอฉันอยู่กับนายถึงชอบเลือดกำเดาไหลตลอดเลยเนี่ย?”เฉินจิ้นมองเธอแวบหนึ่ง “โอเคแล้ว”เย่ฮวนเอ่อร์มองเขา “นายไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ?”เขาจะพูดอะไรได้ล่ะ?เฉินจิ้นไม่พูดอะไรเลย หันหลังจะเดินออกไปเขากำลังจะเมินเธออีกแล้วเย่ฮวนเอ่อร์ขวางหน้าเขาไว้ แล้วยื่นยาในมือให้ “อันนี้ให้นาย”“อะไร?”เย่ฮวนเอ่อร์ชี้ไปที่ไหล่ของเขา ตอนนี้ตรงไหล่ของเขาแดงอยู่ “วันนี้นายแบกถุงปูนซีเมนต์ตั้งเยอะ ไหล่นายแดงหมดเลย ใช้ทาวันละสองครั้ง จะได้ไม่ปวดเมื่อย”เฉินจิ้นมองเธอแวบหนึ่ง ไม่พูดอะไรเย่ฮวนเอ่อร์ “รับไปสิ”เฉินจิ้นยื่นมือมารับยาจากมือเธอเขากลับจับทั้งยาและมือเธอพร้อมกัน เขาคว้ามือเล็กๆ ของเย่ฮวนเอ่อร์ไว้แล้วดึงแรงๆ ทำให้เธอเซเข้าไปในอ้อมอกของเขาโดยไม่ทันตั้งตัวเย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้ามองเขา ใบหน้าหล่อคมของเขาอยู่ใกล้แค่เอื้อม เขาเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ผมเกรียนเปียกชื้น ทำให้ดูเด็กลงและมีเสน่ห์แบบเด็กหนุ่มมากขึ้น
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 383
“ดูเหมือนฟ้าจะได้ยินคำอธิษฐานของฉัน แป๊บเดียวก็ผ่านมาแล้วสี่ปี อาจิ้นโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ฉันก็รู้ว่าตัวเองเหลือเวลาไม่มาก ฮวนเอ่อร์ ฉัน...ยังเหลือเวลาอีกเท่าไหร่?”ดวงตากลมโตของเย่ฮวนเอ่อร์ฉ่ำไปด้วยน้ำตา “คุณน้ายังเหลือเวลาประมาณสองเดือนค่ะ”แม่เฉินพึมพำเบาๆ “สองเดือน...ฉันคงไม่ได้เห็นเหมียวเหมี่ยวสอบเข้ามัธยมปลายแล้วล่ะ”เย่ฮวนเอ่อร์รีบกุมมือแม่เฉินแน่น “คุณน้าไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ฉันให้หัวหน้าหลิวจัดยาที่ดีที่สุดให้คุณแล้ว พวกเราจะพยายามยืดเวลาออกไปให้ได้มากที่สุดค่ะ”แม่เฉินหันหน้าไปทางเย่ฮวนเอ่อร์ “ฮวนเอ่อร์ คราวนี้ที่ฉันได้เข้าโรงพยาบาลก็เพราะเธอช่วยไว้ พวกเราติดหนี้เธอหนึ่งบุญคุณเลยล่ะ บ้านเราอาจจะจนหน่อย แต่ไม่ชอบเป็นหนี้ใคร ฉันจะออกจากโรงพยาบาลวันนี้ ไม่อยากรบกวนเธออีกแล้ว”“คุณน้า...”เย่ฮวนเอ่อร์รู้ดีว่าเธอไม่มีทางเปลี่ยนใจแม่เฉินได้ แม่เฉินก็เหมือนเฉินจิ้น มีความภูมิใจในตัวเองอยู่ในกระดูกเย่ฮวนเอ่อร์จึงไม่พูดอะไรอีก แต่เธอจะช่วยอย่างลับๆ ยานำเข้าจากต่างประเทศนอกจากจะช่วยลดความเจ็บปวดของแม่เฉิน ยังช่วยให้เธอมีเวลาเพิ่มขึ้นได้อีกเล็กน้อย“ฮวนเอ่อร์ เรื่องสุขภาพของฉัน อย่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 382
น้าหวังหัวเราะก่อนจะใช้นิ้วจิ้มหน้าผากของเฉินเหมียวเหมี่ยว “พี่ชายของหนูรักหนูที่สุดแล้วนะ ส่งหนูเข้าเรียนโรงเรียนมัธยมต้นที่ดีที่สุด เขาจะยอมให้หนูกลายเป็นสาวโสดอยู่เป็นเพื่อนเขาได้ยังไงล่ะ”เฉินเหมียวเหมี่ยวหัวเราะคิกคักขณะนั้นเย่ฮวนเอ่อร์ก็เดินเข้ามาเฉินเหมียวเหมี่ยวทักด้วยความดีใจ “พี่ฮวนเอ่อร์!”น้าหวังลุกขึ้นยืน “หนูฮวนเอ่อร์ ได้ผลตรวจแล้วใช่ไหม?”ขอบตาของเย่ฮวนเอ่อร์ที่ขาวใสแดงเรื่อ เธอพยักหน้า “ได้มาแล้วค่ะ”เฉินเหมียวเหมี่ยวถามอย่างร้อนใจ “พี่ฮวนเอ่อร์ แม่หนูเป็นอะไร แม่ป่วยเหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์มองไปที่แม่เฉินซึ่งนอนอยู่บนเตียง แต่ไม่พูดอะไรน้าหวังเห็นว่าบรรยากาศไม่ปกติ จึงรีบพูดขึ้น “เหมียวเหมี่ยว ไปกับป้าแป๊บนึง ป้ามีเรื่องอยากจะคุยกับหนู”เฉินเหมียวเหมี่ยวไม่สงสัยอะไร “ได้ค่ะ”น้าหวังพาเฉินเหมียวเหมี่ยวออกไปตอนนี้ในห้องผู้ป่วยเหลือเพียงเย่ฮวนเอ่อร์กับแม่เฉิน เย่ฮวนเอ่อร์นั่งลงข้างเตียง มองดูแม่เฉินแม่เฉินสวมเสื้อผ้าที่สะอาด เสื้อผ้าดูเก่าและซีดจากการซักมานานหลายปี แต่ก็ยังสะอาดเรียบร้อย ผมสีดอกเลาครึ่งหัวถูกรวบขึ้นอย่างเรียบร้อย ใบหน้าแม่เฉินดูอ่อนโยนและสงบนิ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 381
เย่ฮวนเอ่อร์ยิ้มมุมปาก “หนูเกรงว่าจะรบกวนคุณน้า ก็เลยไปหาเฉินจิ้นที่โรงเรียนค่ะ”แม่เฉินยิ้มอย่างมีความสุขขณะนั้นหัวหน้าหลิวก็เดินเข้ามา เย่ฮวนเอ่อร์จึงเดินออกไปในห้องทำงานของหัวหน้า หัวหน้าหลิวยื่นผลตรวจให้เย่ฮวนเอ่อร์ “คุณหนูหลิน ผลการตรวจของคนไข้ออกแล้วครับ”เย่ฮวนเอ่อร์ถาม “ผลเป็นยังไงบ้างคะ?”หัวหน้าหลิวส่ายหน้า “เป็นมะเร็งระยะสุดท้ายแล้วครับ”อะไรนะ?เย่ฮวนเอ่อร์อึ้ง “มะเร็งระยะสุดท้าย? คุณหมอคงไม่ได้เช็คพลาดใช่ไหมคะ สุขภาพของแม่เฉินแข็งแรงมาโดยตลอดเลยนะ”“ไม่ผิดแน่นอนครับ คนไข้น่าจะเป็นมะเร็งมาตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อนแล้ว เธอรู้อยู่แก่ใจแต่ไม่ได้รับการรักษาและไม่ได้บอกใคร ตอนนี้เซลล์มะเร็งแพร่กระจายไปถึงหัวใจและสมองแล้ว คนไข้คงเหลือเวลาอีกประมาณสองเดือนครับ”เย่ฮวนเอ่อร์ทรุดตัวลงนั่งที่เก้าอี้ทันที เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าแม่เฉินจะเหลือเวลาอีกเพียงสองเดือนทำไมถึงไม่บอก ทำไมถึงไม่ยอมรักษา?เฉินจิ้นกับเฉินเหมียวเหมี่ยวยังไม่รู้เรื่องนี้เลย…………ในห้องพักคนไข้ เพื่อนบ้านน้าหวังกับเฉินเหมียวเหมี่ยวอยู่เป็นเพื่อนแม่เฉิน เฉินเหมียวเหมี่ยวเทน้ำอุ่นใส่แก้ว “แม่ ดื่มน้ำค่ะ”
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 380
เย่ฮวนเอ่อร์กำลังจะวิ่งตามเฉินจิ้นไปแต่จ้าวอี้คว้าข้อมือเธอไว้ทันที “เธอจะวิ่งตามเขาไปทำไม ห้ามไป!”เย่ฮวนเอ่อร์สะบัดมือเขาออกอย่างแรง “ทะเลยังไม่กว้างเท่าความสาระแนของนายเลย!”เธอรีบวิ่งตามเฉินจิ้นไปจ้าวอี้กำหมัดแน่นด้วยความโกรธ…………เย่ฮวนเอ่อร์ตามเฉินจิ้นมาถึงโรงพยาบาลเล็กแห่งหนึ่ง แม่เฉินนอนอยู่บนเตียงคนไข้สีขาว ยังไม่ฟื้นเฉินเหมียวเหมี่ยวยืนร้องไห้ไม่หยุด ใบหน้าซีดขาวด้วยความตกใจ ข้างกายมีคุณป้าข้างบ้านคอยปลอบเฉินจิ้นรีบเดินเข้าไป “เหมียวเหมี่ยว!”“พี่!” เฉินเหมียวเหมี่ยวตัวผอมบาง โผเข้ากอดเฉินจิ้นทันที น้ำตาไหลไม่หยุด “พี่ รีบไปดูแม่หน่อย แม่ไม่ตื่นเลย ฮือๆ”เฉินจิ้นปลอบน้องสาวอยู่สองสามคำ จากนั้นมองไปยังแม่บนเตียง “แม่!”แม่เฉินไม่มีปฏิกิริยาคุณป้าข้างบ้านพูดขึ้น “เฉินจิ้น พวกเธอรีบพาแม่ไปโรงพยาบาลใหญ่นะ หมอที่นี่เพิ่งมาตรวจ บอกว่าต้องรีบไปตรวจที่โรงพยาบาลใหญ่ ห้ามช้า แต่ตอนนี้เตียงในโรงพยาบาลใหญ่ก็หายาก แถมยังไม่รู้ว่าคุณหมอคนไหนเก่งด้วย แบบนี้จะทำยังไงดีละลูก”คุณป้าถอนหายใจ เธอรู้ว่าพ่อเฉินจิ้นเสียไปนานแล้ว ตอนนี้เฉินจิ้นต้องดูแลทั้งแม่และน้องสาวเคราะห์ซ้ำกร
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 379
เย่ฮวนเอ่อร์เดินมาอยู่ข้างๆ เฉินจิ้น พยายามจะหยุดเกมบ้าๆ นี้ “เฉินจิ้น นายไม่ต้องเล่นเกมของจ้าวอี้นะ มันอันตรายต่อร่างกายมาก ถ้านายต้องการเงินจริงๆ ฉันสามารถ…”เฉินจิ้นหันมามองเย่ฮวนเอ่อร์แวบนึง เย่ฮวนเอ่อร์ก็รีบเงียบลงทันทีเธอไม่ได้ตั้งใจพูดแบบนั้น เธอแค่ไม่อยากให้เขาทำร้ายร่างกายตัวเองเฉินจิ้นหันไปพูดกับหัวหน้าคุมงาน “เริ่มได้เลยครับ”หัวหน้าคุมงานยกถุงปูนทีละถุงขึ้นวางบนไหล่ของเฉินจิ้น ไม่นานก็ครบแปดถุงหัวหน้าคุมงานเพิ่มถุงที่เก้า กับถุงที่สิบขึ้นมาอีกจ้าวอี้ดูอย่างเมามัน เขาตบมือแล้วร้อง “โอ้โฮ เฉินจิ้น นึกไม่ถึงว่านายจะทุ่มขนาดนี้เพื่อเงิน หนึ่งพัน สองพัน”จ้าวอี้โยนเงินสองพันบาทลงพื้นหัวหน้าคุมงานวางถุงที่สิบเอ็ด และถุงที่สิบสอง“สามพัน สี่พัน”จ้าวอี้ยังคงโยนเงินลงบนพื้นถุงปูนสิบสองถุงเพิ่มขึ้นบนไหล่ของเฉินจิ้น ใบหน้าของเขาไม่แสดงอารมณ์ แต่เหงื่อที่หน้าผากหยดลง “แปะ แปะ” เปียกไปทั่วชุดทำงานเย่ฮวนเอ่อร์อยากจะห้าม แต่ไม่ว่าจะพูดยังไงก็ดูจะผิดไปหมด ได้แต่ยืนดูด้วยสายตากังวลหัวหน้าคุมงานทนไม่ไหว “เฉินจิ้น ถ้านายไม่ไหวแล้วก็บอกนะ”เฉินจิ้นไม่พูดอะไรหัวหน้าคุมง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 378
จ้าวอี้กำหมัดแน่น “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอโดนเฉินจิ้นเล่นของใส่รึเปล่า?”“งั้นก็ไม่เกี่ยวกับนาย!”จ้าวอี้เท้าเอว หัวเราะอย่างโมโห “ได้ งั้นเรื่องของฉันก็ไม่เกี่ยวกับเธอ ตอนนี้ฉันจะไปหาเฉินจิ้น”จ้าวอี้หมุนตัวแล้วเดินไปทางเฉินจิ้นทันทีเย่ฮวนเอ่อร์สีหน้าเปลี่ยนไปทันที รีบยื่นมือไปดึงจ้าวอี้ “จ้าวอี้ นายจะทำอะไร? ที่นี่คือสถานที่ทำงานของคนอื่น นายมีสิทธิ์อะไรไปก่อกวนเขา?”ขณะนั้นหัวหน้าคุมงานของไซต์รีบวิ่งมาหอบหายใจ พยักหน้าคำนับต่อหน้าจ้าวอี้ “คุณชายจ้าว ท่านมาที่นี่ได้ยังไงครับ ที่นี่สกปรกมาก เดี๋ยวจะเปื้อนเสื้อผ้าท่าน วันนี้คุณชายมาสำรวจงานเหรอครับ?”เย่ฮวนเอ่อร์ตกใจจ้าวอี้หันมามองเย่ฮวนเอ่อร์ ยิ้มมุมปาก “จริงสิ ลืมบอกเธอไป ตึกตรงนี้เป็นโครงการของบ้านฉัน เป็นไซต์งานของบ้านฉัน ฉันมาดูงานมันผิดตรงไหนล่ะ”เย่ฮวนเอ่อร์เกือบลืมไปว่าตระกูลจ้าวทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ที่นี่เป็นโครงการหนึ่งของพวกเขาเฉินจิ้นดันบังเอิญมาทำงานที่พื้นที่ของตระกูลจ้าวพอดีจ้าวอี้หันไปพูดกับหัวหน้าคุมงาน “ได้ยินว่าที่นี่มีคนชื่อเฉินจิ้นเหรอ?”หัวหน้าคุมงาน “ใช่ครับ”“เรียกเขามาหน่อยสิ”หัวหน้าคุมงานตะโกนเสียง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 377
ได้ยินคำพูดนั้น เย่ฮวนเอ่อร์ก็หยุดดิ้น เธอขึ้นไปนั่งที่เบาะข้างคนขับของรถเฟอร์รารีแต่โดยดีจ้าวอี้กลับมานั่งที่เบาะคนขับ สีหน้าเย็นชา “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอสนใจเฉินจิ้นขนาดนั้นเลยเหรอ?”ตอนแรกไม่ยอมขึ้นรถเขา แต่พอเพื่อเฉินจิ้นกลับยอมขึ้นทันทีเย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้ามองจ้าวอี้ “จ้าวอี้ นายรู้ไหมว่านายตอนนี้มันแปลกมาก?”จ้าวอี้อึ้ง“ฉันก็ยกฮั่วเสวียนให้นายไปแล้ว ตอนนี้แฟนนายคือฮั่วเสวียนเธอหน้าอกใหญ่ เอวเล็ก เป็นนักเต้นบัลเล่ต์ นายก็ชอบผู้หญิงสไตล์นั้นไม่ใช่เหรอ นายควรจะติดอยู่กับเธอสิทำไมนายยังต้องตามวุ่นวายกับฉันอีก?”จ้าวอี้กำพวงมาลัยแน่น “ฉัน……”“จ้าวอี้ อย่าบอกฉันนะว่านายหลงรักฉันเข้าแล้ว”เห็นสายตาเย่ฮวนเอ่อร์ที่เต็มไปด้วยการเย้ยหยันและดูถูก จ้าวอี้ก็โกรธจนพูดไม่ออก เขาหัวเราะเยาะ “หลินเสี่ยวเยา อย่ามโนไปเองนักเลยฉันจะไปหลงรักเธอได้ยังไง?”“งั้นก็ดี”เย่ฮวนเอ่อร์ไม่ต้องการความรักของเขาเลย ความรักที่มาช้า มันไร้ค่าเสียยิ่งกว่าหญ้า!จ้าวอี้รู้สึกว่าตัวเองแค่มีความรู้สึกอยากครอบครอง เพราะตอนแรกเย่ฮวนเอ่อร์วิ่งตามเขาแต่ตอนนี้กลับเปลี่ยนใจไปชอบเฉินจิ้นแทน ยิ่งเฉินจิ้นเป็นศัตรูของเขาด้
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 376
เย่ฮวนเอ่อร์หันหลังเดินจากไปทันทีฮั่วเสวียน “……”ตอนนั้นเอง จ้าวอี้ก็เดินก้าวเข้ามาขวางทางเย่ฮวนเอ่อร์ “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอชอบเฉินจิ้นจริงๆ เหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์พยักหน้า “ใช่แล้ว”จ้าวอี้ยังไม่เชื่อ “เป็นไปไม่ได้ เธอจะไปชอบเฉินจิ้นคนนั้นได้ยังไง? เธอต้องแกล้งทำเพื่อยั่วฉันใช่ไหม เย่ฮวนเอ่อร์ ฉันไม่คิดเลยว่าเธอก็ใช้มารยาหญิงเพื่อดึงความสนใจฉันเหมือนกัน!”เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกหมดคำจะพูด “จ้าวอี้ ฟังให้ดีนะ ฉันกับนายจบกันไปนานแล้ว ตอนนั้นพวกเรายังเด็กฉันยอมรับว่านายใช้ฉันแล้วไปมีคนอื่นแต่เอาเข้าจริง ฉันก็ไม่ได้รักนายแบบชายหญิงเลยด้วยซ้ำตอนนี้คนที่ฉันชอบคือเฉินจิ้น!”จ้าวอี้ไม่อยากเชื่อ เขาไม่เชื่อเลยว่าเสี่ยวเยาที่เคยวิ่งตามเขาจะเปลี่ยนใจไปชอบคนอื่น“เย่ฮวนเอ่อร์ เธอรู้ไหมว่าเฉินจิ้นเป็นคนยังไง? เขาเกิดมาต่ำต้อย คบกับเธอ เขาจะเลี้ยงเธอไหวเหรอ?หรือว่าเธอจะต้องเลี้ยงเขาเอง?”เย่ฮวนเอ่อร์ขมวดคิ้ว “จ้าวอี้ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าพวกนายเอาความเหนือกว่ามาจากไหน ก็แค่นายเกิดมาดีกว่าเฉินจิ้น บอกให้นะฉันก็แค่ชอบเขา ฉันอยากทำอะไรก็เรื่องของฉัน!”“เย่ฮวนเอ่อร์ เธอ!” จ้าวอี้หน้าเขียวด้วยความโกรธ“จ้าวอ
