ตอนที่3

"ค่าคุณผู้หญิง"แม่เฟื่องรีบขานรับคุณย่าและวิ่งเข้ากระหืดกระหอบมาหาคุณย่าอย่างไว

"พาหนูแก้มใสไปห้องนอนของเธอหน่อยสิจ๊ะ^_^"คุณย่าเอ่ยบอกแม่เฟื่องไป ฉันก็หันไปมองแม่เฟื่องพลางยกมือไหว้สวัสดีเธอ

"คุณหนูแก้มใสจริงๆเหรอคะเนี่ย โตเป็นสาวแล้วแถมยังสวยและน่ารักมากๆเลยนะคะเนี่ย"แม่เฟื่องเอ่ยชมฉันพลางมองฉันด้วยสายตาชื่นชม 

"ขอบคุณค่ะ"ฉันก็ยกมือรับไหว้พลางเอ่ยขอบคุณเเม่เฟื่องไปอย่างน้อมนอบ ฉันเคยมาที่นี้เมื่อครั้งสุดท้ายก็ตอนฉัน10ขวบ และฉันก็ไม่ได้มาที่นี่10กว่าปีแล้ว คิดถึงใครบางคน ป่านนี้อาธันของฉันจะมีแฟนรึยังนะ?

"ไปกันเถอะคุณหนูแก้ม^_^"แม่เฟื่องเอ่ยบอกฉันพลางยื่นมือมาให้ฉันจับมือเธอ

"หนูไปนอนก่อนนะคะคุณย่า ฟอดด ฟอดด^_^"ฉันเอ่ยบอกคุณย่าและลุกขึ้นไปหอมแก้มท่านทั้งสองข้างและหันกลับมาจับมือเเม่เฟื่อง เธอก็พาฉันเดินขึ้นบันไดขึ้นชั้นสองของบ้านคุณย่า

"ห้องนี้ค่ะ"แม่เฟื่องเอ่ยบอกฉัน ฉันก็พยักหน้ารับรู้และเธอก็เดินนำฉันเข้าห้องนอน ฉันก็เดินตามหลังเเม่เฟื่องไปพลางมองสำรวจรอบๆห้องของฉันไปด้วย

"แล้วอาธันไปไหนเหรอคะ?"ฉันเอ่ยถามเเม่เฟื่องไปอย่างใจที่ต้องการคำตอบของฉัน เพราะใจของฉันมันกำลังเรียกร้องอยากพบเจอกับเขาอีกครั้ง อาธันของฉัน

"คุณธันไปทำงานนะคะ ยังไม่กลับเลยสงสัยจะติดประชุมน่าเลิกคำ่ๆค่ะ"แม่เฟื่องเอ่ยบอกฉันในขณะที่เธอเปิดตู้เสื้อผ้าไม้ขนาดใหญ่สีขาวในห้องนอนที่คุณย่าจัดไว้ให้ฉัน

"อ๋อค่ะๆแล้วอาธันนอนห้องไหนหรือคะ?"ฉันก็เอ่ยถามแม่เฟื่องไปอีก เธอก็หันมามองฉัน ฉันจึงต้องอมยิ้มให้เธอไปอย่างไม่สื่อพิรุธ

"คุณธันเขาไม่ได้นอนที่เรือนหลังใหญ่นี้หรอกค่ะ เขานอนที่เรือนหลังเล็กนู่นนะคะ"แม่เฟื่องเอ่ยบอกฉัน ฉันก็รีบวิ่งไปชะโงกหน้าตรงหน้าต่างออกไปดูบ้านหลังเล็กที่เเม่เฟื่องบอกว่าเป็นบ้านของอาธันทันที บ้านก็ไม่ใช่หลังเล็กๆหรอกนะ ก็มองไม่ใหญ่โตอยู่เหมือนกัน แถมน่าอยู่มากอีกตั้งหาก^_^

"คุณหนูแก้มใสอยากได้อะไรเพิ่มอีกบอกเฟื่องได้เลยนะคะ^_^"แม่เฟื่องที่จัดเสื้อผ้าของฉันเข้าไปในตู้เสร็จเรียบร้อยแล้วก็หันกลับมาเอ่ยบอกฉัน

"ค่ะ ขอบคุณนะคะ^_^"ฉันเอ่ยขอบคุณแม่เฟื่องไปแล้วเธอก็ลุกขึ้นยืนยิ้มให้ฉันและค่อยๆเดินออกไปจากห้องนอนของฉัน ทันทีที่แม่เฟื่องออกไปแล้ว ฉันก็รู้สึกถึงอิสระภาพของฉันอีกครั้ง 

"โอ้ย!!!อึดอัดโว้ยยยยยย อีแก้มจะบ้าตายยยย"

"คุณพ่อนะคุณพ่อๆหึยๆๆ"

ตุ๊บๆๆๆๆ

ฉันแหกปากร้องขึ้นมาอย่างอึดอัดพลางถอดเสื้อแขนตุ๊กตาสีขาวของฉันออกไปจากตัวและโยนลงพื้นไปและตามด้วยการถอดผ้าซิ่นที่ยาวถึงข้อเท้าออกไปด้วยเหมือนกัน เพราะตอนนี้ฉันอดทนไม่ไหวแล้วยังไงล่ะ!!!

"ร้อนก็ร้อน ทำไมต้องใส่เนี่ยโอ้ยยยย อยากกลับบ้านนนนน"ฉันเอาหน้าซุกลงไปกับหมอนและแหกปากร้องโวยวายใส่หมอนสีขาวและเอามือทุบลงไปบนที่นอน ตอนนี้ร่างกายของฉันเหลือแต่เพียงจีสตริงสีขาวสุดเซ็กซี่กับบราปีกนกสีขาวแค่นั้นเอง

ตุ๊บๆๆๆ

"โอ้ยยยยยยเบื่อๆๆโว้ยยย!"ฉันพลิกตัวไปมาเกลือกกลิ้งอยู่บนที่นอนอย่างหงุดหงิด ฉันไม่อยากอยู่ที่นี้!!!!! แต่จะว่าไปที่นี้ก็ยังมีคนที่ฉันอยากอยู่ด้วยไม่ใช่เหรอ อาธันวาสุดหล่อของแก้มใส^_^ฉันจะเอาอาธันมาเป็นของฉันให้ได้ ฉันจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เขามาครอบครอง เพราะอาธันเป็นผู้ชายที่เพอร์เฟคที่สุด หล่อ ดูดี หน้าที่การงานก็เริ่ด ใครหน้าไหนก็ไม่สามารถที่จะมาเอาอาธันของฉันไปได้ ตราบใดที่อีแก้มใสคนนี้ยังอยู่บนโลกใบนี้ ชะนีหน้าวอกทั้งหลายก็ไม่มีสิทธิ์!!!!