Share

EP.02 JINN Design

last update Last Updated: 2024-10-17 14:39:34

“พี่จิ๋วคิดว่ายังไงล่ะครับ” ณัฐถาม สายตามองเจ้านายอย่างเกรงใจ

          “ถ้าพี่บอกว่าพี่จะสู้ นายจะสู้กับพี่มั้ยณัฐ นายจะลำบากใจหรือเปล่า”

          จิณณ์มองหัวหน้าทีมดีไซน์ เขาต้องการคำตอบ และต้องการสื่อความมั่นใจ ความเข้มแข็งของตัวเองให้กับลูกน้อง ไม่อยากให้ผลการตัดสินใจของเขากลายเป็นปัญหาครอบครัวของณัฐ

          “สู้ครับพี่ พี่จิ๋วว่ายังไงผมก็ว่าอย่างนั้น ผมเดินออกมาแล้ว ผมจะเติบโตด้วยตัวผมเอง”

          จิณณ์พยักหน้าเมื่อได้ยินคำยืนยันหนักแน่น

          “ดี แล้วคนอื่นล่ะ คิดว่ายังไงบ้าง อาร์ตกับขิมมีปัญหาอะไรมั้ย ภานุ ใหญ่ พี่นา ทุกคนพร้อมจะสู้มั้ย สี่สิบห้าวัน ห้าสิบร้าน”

          ดวงตาคมเข้มมอง ‘อาร์ต’ ดีไซน์เนอร์หน้าตี๋ซึ่งเป็นคู่บัดดี้กับณัฐ ‘ขิม’ สาวทอมบอยหน้าหวานหนึ่งในทีมดีไซน์ที่ลุยงานกับเขามาตั้งแต่เปิดบริษัท ‘ภานุ’ หนุ่มใต้หน้าเข้มผู้จัดการโรงงานเฟอร์นิเจอร์ ‘ใหญ่’ หนุ่มหล่อเกาหลีเจ้าหน้าที่การตลาดที่ตัวไม่ใหญ่สมชื่อ และ ‘วีนา’ สาวทึนทึกลูกพี่ลูกน้องของเขาที่เข้ามาช่วยดูแลเรื่องบัญชีและการจัดซื้อ เจ้าหน้าที่หลักๆ ของ ‘JINN Design’ มีอยู่เท่านี้

          ส่วนออฟฟิศด้านล่างนั้นก็จะเป็นนักศึกษาฝึกงาน 3 คน แม่บ้าน 1 และเจ้าหน้าที่ความปลอดภัย 1 พนักงานที่เหลืออีกประมาณ 50 คน จะประจำอยู่ที่โรงงานผลิตเฟอร์นิเจอร์ ซึ่งภานุเป็นผู้รับผิดชอบควบคุมดูแลทั้งหมด

          “พี่จิ๋วครับ”

          อาร์ตยกมือขึ้นเหมือนนักเรียนขออนุญาตครูพูด ซึ่งก็ได้รอยยิ้มเอ็นดูปนขำขันจากเพื่อนร่วมงาน แต่เมื่อสายตาคมเข้มตวัดมอง แต่ละคนก็หุบยิ้ม นั่งตัวตรงตั้งใจฟังอาร์ตพูด

          “ว่าไงอาร์ต”

          “ผมว่าสี่สิบห้าวันทันนะครับ เริ่มนับตั้งแต่วันทำสัญญาจัดจ้างอาทิตย์หน้า เท่ากับว่าเรามีเวลาเพิ่มขึ้นห้าวัน ห้าสิบวัน ห้าสิบร้าน ผม ณัฐ ขิม แบ่งกันคนละสิบห้าร้าน อีกห้าร้านผมจะให้น้องพนักงานใหม่ลองทำดู ทำไปพร้อมๆ กัน ถ้าผลงานน้องดี เราก็จะได้เร็วขึ้นอีก แต่ถ้างานน้องไม่ผ่าน เราก็จะได้มีเวลาแก้ทัน สิบห้าร้านผมขอเวลาหนึ่งอาทิตย์”

          อาร์ตพูดพลางมองหน้าณัฐกับขิมดังจะขอคำสนับสนุนว่าอีก 2 คนก็ทำได้เช่นกัน แต่ขิมกลับทำหน้าเหลอหลาเหมือนไม่เข้าใจในสิ่งที่อาร์ตพูด

          “อะไรของเอ็งว่ะอาร์ต น้องพนักงานใหม่ที่ไหน มีแต่น้องฝึกงาน และขอบอกเลยว่าน้องยังทำไม่ได้แน่ เอ็งกับพี่ณัฐเอาไปคนละสิบเจ็ดร้าน ส่วนข้าสิบหก แค่นี้ก็ลงตัว ใช่มั้ยคะพี่จิ๋ว”

          จิณณ์พยักหน้าเห็นด้วยกับขิม “สรุปทีมดีไซน์ขอเวลาหนึ่งอาทิตย์ใช่มั้ย โรงงานจะมีเวลาประมาณสี่สิบห้าวันทำงาน หลังจากแบบอนุมัติ ภานุทันมั้ย”

          “ทันครับคุณจิ๋ว ผมจะให้พนักงานเช็กวัตถุดิบคงคลังทั้งหมด และก็เตรียมสั่งวัตถุดิบหลักที่ต้องใช้ เซ็นสัญญาปุ๊บ ก็พร้อมสั่งของได้เลยครับ ส่วนที่ขาดเหลือ เดี๋ยวคำนวณเพิ่มเติมอีกที แต่ผมขอให้ทีมดีไซน์ส่งแบบชิ้นงานที่อนุมัติแล้วให้ผมทุกวัน ตัวไหนเสร็จส่งมาได้เลยครับ ถ้าวัตถุดิบในคลังมี ผมก็จะจ่ายไปทำล่วงหน้า จะได้ทันกัน”

          “เริ่มติดตั้งร้านแรก หลังเซ็นสัญญาหนึ่งสัปดาห์ได้มั้ย”

          เสียงทุ้มทรงอำนาจของจิณณ์เอ่ยถาม ทว่าปลายน้ำเสียงกลับเจือไปด้วยความเกรงใจในตัวลูกน้อง ดวงตาคมเข้มมองตรงไปยังผู้จัดการฝ่ายการผลิต นี่คือหนึ่งในกลยุทธการปกครองลูกน้อง ความเกรงอกเกรงใจ ความเชื่อใจ ต่อผู้ที่มีอำนาจน้อยกว่า จะทำให้คนผู้นั้นมีความมั่นใจ กล้าตัดสินใจ และมุ่งมั่นทำตามสิ่งที่เขาต้องการได้ทุกอย่าง เพราะคำตอบที่เขาต้องการมีทางเดียว

          “ได้ครับคุณจิ๋ว สู้กันครับ”

          ภานุชูกำปั้นสู้ๆ ทำให้คนอื่นๆ หันมาชูกำปั้นสู้ๆ ด้วยเช่นกัน

          “โอเค งั้นเป็นอันว่าเราจะวางแผนทำงานกันตามนี้นะ ใหญ่กับเจ้นาโอเคมั้ย”

          “ผมไม่มีปัญหาครับพี่จิ๋ว ถ้าแผนงานวางตามนี้ ผมก็จะประสานลูกค้าใหม่ทันทีครับ โปรเจกต์ที่ติดต่อมาตอนนี้ก็จะมีฟิตเนส ร้านเบเกอรี่ และก็เพ็ทช็อปครับ พี่จิ๋วอยากให้มาต่อแผนประมาณช่วงไหนครับ”

          “อืม...”

          อีกครั้งที่จิณณ์กอดอก และใช้นิ้วมือคลึงริมฝีปากล่างของตัวเอง แต่สายตามองณัฐ เพราะต้องการให้เขาเป็นคนตอบ

          “อีกสิบวันล่ะกันใหญ่ ให้เคลียร์งานนี้ให้จบก่อน แต่ขอรายละเอียดคร่าวๆ ด้วยนะ เพราะถ้างานนี้จบเร็วก็จะออกแบบให้เลย ขอข้อมูลทั้งสามรายที่ติดต่อมาเลยนั่นล่ะ จะได้ช่วยกันดู”

          ณัฐตอบพลางชำเลืองมองปฏิกิริยาของอาร์ตและขิง เมื่อทั้งสองคนไม่ค้านอะไร ณัฐจึงหันไปพยักหน้าให้กับจิณณ์ คือความหมายว่าไม่มีอะไรต้องห่วง เขาผ่านไปได้แน่

          “โอเคนะทุกคน มีใครสงสัยอะไรอีกมั้ย ถ้าไม่มีเดี๋ยวเราจะได้ไปดูหน้างานกัน เจ้นาล่ะว่าไง จะไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ”

          จิณณ์มองญาติผู้พี่ที่นั่งหน้ามุ่ยจดอะไรยุกยิกในสมุด เหมือนไม่ใส่ใจที่พวกเขาพูดสักนิด แต่จิณณ์ก็รู้ว่าวีนาใส่ใจ เพียงแต่หล่อนกำลังหงุดหงิดกับบางสิ่ง

          “ว่าไงเจ้นา จะถามมั้ย”

          วีนาเหลือบสายตามองเจ้านายหนุ่มรูปหล่อ ที่มีศักดิ์เป็นญาติผู้น้องของเธอ แต่จิณณ์ก็ขยันสร้างเรื่องปวดหัวให้เธอไม่เว้นแต่ละวันเช่นกัน สร้างเรื่องมากมายจนเธอ ‘ทึนทึก’ อยู่แบบนี้

          “โอเค ไม่พูดก็ไม่พูดนะ บอกตรงว่ากลัว...”

          จิณณ์พูดติดตลก แต่วีนาไม่ขำ เธอยังคงหน้ามุ่ย เพราะก่อนจะเข้าห้องประชุม เธอเพิ่งถูกคู่ควงคนล่าสุดของจิณณ์โทรศัพท์มาวีนแตก เพราะจิณณ์ไปอ้างว่า ‘เมียหึง’ และเมียของจิณณ์ก็เป็นใครไปไม่ได้ นอกจากเธอ

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Sawarost Sontijai
พี่จิณณ์นะพี่จิณณ์ สงสารเจ้นา จะขำหรือจะสงสารดี 5555
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • คุณอาสายดาร์ก   EP.64 อาจิ๋วรักลูกเจี๊ยบสิคะ (ตอนอวสาน)

    ลิ้นร้อนตวัดลงตามรอยแยกที่มองเห็นเป็นสีชมพูสด หอมหวานและเย้ายวนใจจนจิณณ์อดไม่ได้ที่จะใช้ปลายนิ้วเกลี่ยแยกกลีบดอกออกจากกัน และเขาก็ได้เห็นอีกหนึ่งความงดงามที่รอคอย หยาดเยิ้ม และท่วมท้น มนตกานต์พร้อมแล้ว สิ่งสัมผัสที่หยุดลงพร้อมกับกายแกร่งลุกขึ้นนั่งแทรกกลางระหว่างขา ทำให้มนตกานต์เบิกดวงตากว้างมองดูเขา ก่อนจะหลุบมองความยิ่งใหญ่ที่เธอกลัวเหลือเกิน เมื่อสิ่งนั้นคล้ายจะเคลื่อนไหวได้ราวกับมีชีวิต ดวงตาสวยหวานจึงต้องเสมองไปอีกทาง ไม่กล้ามองดูสิ่งนั้นได้อีก เพราะเจ้าของความยิ่งใหญ่กำลังทอดสายตามองเธออย่างร้องขอ “อารักลูกเจี๊ยบนะคะ” ทว่าคำพูดจากเขากลับทำให้มนตกานต์ต้องหันมอง นั่นคือการร้องขอ มนตกานต์พยักหน้าน้อยๆ ทั้งกลัวทั้งอายจนทนมองหน้าเขาไม่ไหว แต่ก็ให้ความร่วมมือเต็มที่ เมื่อจิณณ์ขยับท่อนขาเข้ามาใต้สะโพก มนตกานต์ก็หลับตาพริ้ม ปล่อยกาย ปล่อยใจไปกับความยิ่งใหญ่ที่ค่อยๆ สอดแทรกเข้ามา ทว่า... “อาจิ๋ว!” “อืม... อาจะค่อยๆ อารักลูกเจี๊ยบนะคะ” อีกครั้งที่เสียงหวานบอกรักนั้นทำให้มนตกานต์ล่องลอย แม้ความอึดอัดคับแน่นจนอาจเรียกว่าเจ็บนั้นกำลั

  • คุณอาสายดาร์ก   EP.63 ลูกเจี๊ยบอยากอยู่ในกำมืออาจิ๋ว

    “ถ้าอย่างนั้นคืนนี้อาจะไม่ทำแบบนั้น แต่อาจะทำแบบเมื่อคืนกับเมื่อเช้า นะ...” จิณณ์ไม่รอคำตอบเพราะทันทีที่มนตกานต์ช้อนสายตาขึ้นมองเขา ริมฝีปากเร่าร้อนก็ประทับจูบที่ปากสีระเรื่อทันที ความหวานปะปนความเร่าร้อนดูดดื่มชอนชิมไม่หยุด ตวัดต้อน ชอนลึก จนมนตกานต์ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนที่เรียวลิ้นร้อนของจิณณ์จะหยอกยั่วให้มนตกานต์คล้อยตาม ลิ้นสากอุ่นชื้นสอนให้ลิ้นน้อยอ่อนไหวแตะไต่ตอบสนอง ตวัดต้อนชอนชิมความดุดันของเขาบ้าง 2 ครั้งแรกนั้นมนตกานต์กล้าๆ กลัวๆ ทำได้ดีบ้าง และสำลักบ้าง แต่ครั้งนี้เธอทำได้ดี ลิ้นน้อยหยอกเย้าดูดดุนความสากชื้น จนมนตกานต์ได้ยินเสียงครางงึมงำในลำคอ ใบหน้าสวยจึงมีรอยยิ้ม ทั้งๆ ที่ลิ้นน้อยทำหน้าที่ต่อสู้ฟาดฟันกับจิณณ์ไม่ลดละ ปากประกบ ลิ้นต่อสู้ และฝ่ามือของเจ้าบ่าวก็ทำหน้าที่ จิณณ์เอื้อมฝ่ามือไปใต้แผ่นหลัง ค่อยๆ รูดซิปชุดเดรสตัวสวยอย่างแผ่วเบา ก่อนจะรั้งให้พ้นร่างงามอย่างง่ายดาย ทั่วทั้งร่างของเจ้าสาวที่เขาสัมผัสได้จากฝ่ามือจึงเหลือเพียงบราเซียร์และแพนตี้เข้าชุด จากนั้นนิ้วเร่าร้อนก็ทำหน้าที่ปลดรังดุมได้ตัวเอง ก่อนที่จิณณ์จะครางด้วยความซ่านเสียว เพร

  • คุณอาสายดาร์ก   EP.62 ยาเม็ด

    ส่วนภานุก็รับหน้าที่ปิ้งย่างอาหารทะเลร่วมกับวีนาที่คอยดูความเรียบร้อยโดยรวม แม้จะมีป้าแม่บ้านกับน้องฝึกงานที่ออฟฟิศมาช่วยแล้วก็ตาม บรรยากาศชื่นมื่นมีความสุข ทว่าเจ้าบ่าวก็หงุดหงิดไม่เลิก “เป็นอะไรนักหนาวะจิ๋ว แกทำหน้าแบบนี้ เดี๋ยวใครเขาก็เอาไปพูดว่าพี่ให้ลูกสาวมาจับแกนะโว้ย แล้วนี่หงุดหงิดเรื่องอะไร” “กี่โมงแล้วพี่” จิณณ์ตอบไม่ตรงคำถามแต่กลับถามไก่อูกลับ “แกก็มีนาฬิกา ทำไมไม่ดูเองล่ะ” “ก็ผมอยากให้พี่ดู” ไก่อูงงแต่ก็ยกข้อมือขึ้นดูเวลา “จะสี่ทุ่มครึ่งแล้ว ทำไม” “พี่อ่ะ ก็สี่ทุ่มครึ่งแล้วน่ะสิ พี่ลืมอะไรไปหรือเปล่า” “ลืมอะไรวะ ไม่มี!” ไก่อูเสียงสูง ยิ่งทำให้จิณณ์หน้าบึ้ง ก่อนว่าที่พ่อตาจะหลุดขำ เพราะ 4 ทุ่ม 59 นาทีเป็นเวลาส่งตัวบ่าวสาวเข้าหอ นั่นจึงทำให้จิณณ์กระวนกระวาย “เฮ้ยจิ๋ว แกนี่เสียชื่อตัวพ่อสายดาร์กหมดเลยนะโว้ย แกตื่นเต้นเหรอที่จะได้เข้าหอ ไม่ต้องตื่นเต้นนะน้อง มันเรื่องธรรมดา นี่ม้าแกกับพี่นกก็ไปปูที่นอนรอแล้วไง” “จริงเหรอพี่” จิณณ์เกาะแขนไก่อูถามเพื่อความแน่ใจ

  • คุณอาสายดาร์ก   EP.61 จิณณ์รักมนตกานต์

    มนตกานต์หลบเลี่ยงเมื่อจิณณ์ทำท่าจะโถมเข้ามา ก่อนจะชี้ชวนให้ดูหนุ่มสาวที่กำลังก้าวออกจากออฟฟิศตรงไปยังรถมอเตอร์ไซค์ เพราะณัฐอาสาจะพาขิมไปเย็บแผลที่โรงพยาบาล “พี่ขิมชอบพี่ณัฐค่ะ” “ไม่ได้ชอบ แต่ขิมรักณัฐ รักมาสามปีแล้ว ณัฐมันไม่รู้หรอก มันคิดว่าไอ้ขิมเป็นทอม” “ไม่จริงมั้งคะ ลูกเจี๊ยบว่าพี่ณัฐเขารู้แล้วนะ อาจิ๋วดูสิ” ภาพที่เห็นคือณัฐกำลังใส่หมวกกันน็อคให้ขิมอย่างระมัดระวังที่สุดที่จะไม่ให้โดนแผล และขิมก็อายกับสัมผัสใกล้ชิดจนต้องหลุบสายตา ก่อนจะสะดุ้งเมื่อนิ้วมือของณัฐแฉลบแผลของเธอไป ณัฐตกใจที่ทำขิมเจ็บ ดึงขิมเข้ามากอด ก่อนที่สาวทอมประจำออฟฟิศจะสั่นสะอื้นฮึกฮักอยู่กับอกของณัฐ “สงสัยจะเจ็บแผล” “ผิดค่ะ มีความสุขต่างหาก” “หมดเรื่องแล้ว กลับบ้านเถอะ” “อื้อ... ยังไม่เลิกงานเลยค่ะ” “วันนี้วันทำงานที่ไหนเล่า” “อาจิ๋วจะแกล้งอะไรลูกเจี๊ยบอีกเนี่ย เมื่อเช้าก็ทีนึงแล้วนะ” “ทีนึงอะไร ยังไม่ได้สักที” “อาจิ๋ว!” จิณณ์ยิ้มเข้ามาสวมกอดมนตกานต์ที่หน้าแดงจากคำพูดของเขา พลางชี้ชวนใ

  • คุณอาสายดาร์ก   EP.60 สามีภรรยา

    มนตกานต์อมยิ้มน้อยๆ เพราะสาเหตุที่จิณณ์บอกว่าจะเข้างานสาย ไม่ใช่สิ่งที่เธอเข้าใจ แต่เป็นสิ่งนี้ เธอเปิดซองกระดาษหยิบเอกสารด้านในออกมาดู เพราะตอนที่รับมาจากเจ้าหน้าที่ ความตื่นเต้นและเขินอายมีมากจนไม่กล้าจะชื่นชม ดวงตาสวยหวานไล่ไปตามตัวอักษรที่กำกับอยู่บนกระดาษสีนวลมีลวดลายดอกกุหลาบอยู่รอบด้าน ‘ใบสำคัญการสมรส แสดงว่า นายจิณณ์ จิตติกรณรงค์ กับ นางสาวมนตกานต์ ฤทธาอภินันท์ ได้จดทะเบียนสมรส ณ สำนักงานทะเบียน... จังหวัด... เลขทะเบียนที่... เมื่อวันที่ 7 เดือนธันวาคม พ.ศ.2560 นายทะเบียน’ “เราแต่งงานกันแล้วนะ” รอยยิ้มแสนหวานส่งให้คนที่กระชับฝ่ามือ “ขอบคุณนะคะอาจิ๋ว ขอบคุณที่รักลูกเจี๊ยบ ขอบคุณทุกอย่างค่ะ” “อาสิต้องขอบคุณลูกเจี๊ยบ ที่สอนให้อารู้จักความรัก อาไม่สัญญานะว่าจะรักลูกเจี๊ยบมากที่สุดในโลก แต่อาสัญญาว่าจะรักลูกเจี๊ยบทุกวัน สามเวลาหลังอาหาร หัวค่ำ ก่อนนอน และล้างหน้าไก่” “อาจิ๋วอ่ะบ้า!” “บ้าแต่ไม่ห้ามใช่มั้ย” “อาจิ๋ว!” มนตกานต์ฮึดฮัดด้วยความอายก่อนจะเร่งให้จิณณ์รีบออกรถ เพราะที่จิณณ์ว่าสิบโมง แต่น

  • คุณอาสายดาร์ก   EP.59 ลูกเจี๊ยบเป็นของอาจิ๋ว ตั้งแต่วันแรกพบ

    ร่างงามระหงที่ยืนหันหลังให้เขา อยู่ในชุดเดรสสีเทาอ่อนแขนสั้นตัวยาวกรอมเท้าดูสุภาพอยู่นะ ถ้าด้านหลังจะไม่กว้านลึกจนถึงบั้นเอว ใครจะอยากให้คนอื่นเห็นกันล่ะ “อุ้ย!” มนตกานต์สะดุ้งเมื่อท่อนแขนแกร่งแทรกเข้ามากระชับบั้นเอว พร้อมริมฝีปากแตะเบาๆ ที่ข้างแก้ม แค่นั้นความร้อนก็วูบขึ้นที่ใบหน้าก่อนจะกระจายวาบไปทั่วร่าง เพราะเหตุการณ์เมื่อคืนเพิ่งผ่านพ้นไปไม่กี่ชั่วโมง “หอมจัง... วันนี้มีอะไรกิน” คนพูดว่าหอมจัง หอมอีกหลายครั้งที่สองแก้ม สลับไปมาซ้ายขวา ดั่งความหอมนั้นไม่ได้มาจากอาหารแต่เป็นสองแก้มนี้ “ข้าวต้มไก่น่ะค่ะ เมื่อวานเราไม่ได้กินข้าวที่บ้าน ข้าวเย็นเลยเหลือเยอะ ลูกเจี๊ยบเลยเอามาทำข้าวต้มมื้อเช้า” “อืม... ข้าวต้มมื้อเช้า อยากกินจังเลย เมื่อคืนกินไม่อิ่ม” “อาจิ๋ว!” มนตกานต์หน้าร้อนซ่าน คำพูดสองแง่สองง่ามนั้น เขาช่างพูดได้ไม่อายปาก “เสียงดังทำไม ก็เมื่อคืนอากินข้าวไม่อิ่มจริงๆ นี่นา ได้กินข้าวต้มร้อนๆ ตอนเช้า เพิ่มพลังงานดีออก อยากกินแล้วล่ะ จะกินให้เกลี้ยงชามเลย” จิณณ์หัวเราะในลำคอเ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status