บทที่ 139

แต่ทว่าเธอก็ไม่ได้หันไป แล้วพูดคุยกับเจ้าหน้าที่ฝ่ายเทคนิคของซวิ่นตู้ต่อไป

ประธานจางยิ้ม “ประธานอวี้ ประธานเหรินกับประธานเหยารู้จักกันเหรอ?”

อวี้มั่วซวินเอ่ย “ใช่ครับ”

ถึงอย่างไรก็เป็นทายาทรุ่นสองรุ่นสามในแวดวงชนชั้นสูงของเมืองตูเฉิง ดังนั้นแน่นอนว่าย่อมรู้จักกันอยู่แล้ว

เพียงแต่ เส้นทางของพวกเขานั่นแตกต่างกัน จึงไม่สนิทกันก็เท่านั้น

พวกเหรินจี่เฟิงทักทายกับอวี้มั่วซวินเสร็จ ก็เดินไปคุยงานกับประธานจางอยู่อีกด้านหนึ่ง

ส่วนหลินอู๋ก็ยังคงอยู่ทางฝั่งของอวี้มั่วซวิน

เธอย่อมมองเห็นหรงฉือแล้วเช่นกัน

แต่แค่มองแวบหนึ่ง ก็ชักสายตากลับโดยไม่ใส่ใจ แล้วหันความสนใจไปที่อวี้มั่วซวิน “ประธานอวี้เพิ่งมาถึงเหรอคะ?”

อวี้มั่วซวินมีความสามารถมากพออยู่แล้ว อีกทั้งเขายังเป็นลูกศิษย์ของหนานจื้อจือ แม้เธอจะดูออกว่าอวี้มั่วซวินมีอคติต่อเธอเพราะหรงฉือ แถมมีท่าทีเมินเฉยใส่เธอตลอดมา แต่เธอก็ยังอยากสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับเขา

เพราะท้ายที่สุดแล้ว ในอนาคตเธอก็จะกลายเป็นลูกศิษย์ของหนานจื้อจือ เวลาที่พวกเขาจะพบปะกันก็จะยิ่งมีมากขึ้น

“มาถึงประมาณครึ่งชั่วโมงแล้วครับ” อวี้มั่วซวินก้มหน้าจดบันทึกเนื้อหาไปด้วย