เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 263
บทล่าสุด
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 270
เฟิงจิ่งซินส่ายศีรษะแล้วกล่าว “โทรติดแล้วค่ะ”เฟิงถิงเซินกอดเธอไว้ ใช้ด้านในของนิ้วมือลูบสัมผัสที่มุมหน้าผากของเธอ พร้อมกับจ้องมองทั้งคิ้วและดวงตาของเธอที่เหมือนกับของตัวเอง “โทรติดแล้วยังไม่มีความสุขอีกเหรอ?”เฟิงจิ่งซินขมวดคิ้วน้อย ๆ เป็นปม “มีความสุขสิคะ แต่ว่า…”นานมากแล้วที่ไม่ได้คุยโทรศัพท์กับคุณแม่ หลังจากคุยสายกับคุณแม่เสร็จ ตอนนี้เธอก็มีความสุขเป็นอย่างมาก เพียงแต่ว่า...เฟิงถิงเซิน “แต่ว่าอะไร?”เฟิงจิ่งซินพูดเสียงอู้อี้ “แต่ก็เหมือนว่าจะไม่มีความสุขนิดหน่อยค่ะ”“โอเค ฟังดูเหมือนจะลึกซึ้งทีเดียวนะ? แต่ว่า…” เฟิงถิงเซินเอามือเท้าคางแล้วยิ้ม “น่าจะเป็นเพราะว่าลูกไม่ได้เจอคุณแม่มานานแล้ว ก็เลยคิดถึงแม่เขาน่ะ รอให้แม่เขาเสร็จงานแล้ว ค่อยให้เธอใช้เวลาอยู่กับลูกนาน ๆ ก็จะดีเอง”เฟิงจิ่งซินพยักหน้า แต่ก็เอ่ยอย่างไม่มีความสุขขึ้นมาอีกครั้งว่า “แต่คุณแม่งานยุ่งมากเลยนะคะ คุณแม่บอกว่าต้องรอเดือนหน้าถึงจะมาอยู่กับหนูได้…”“งั้นก็รอเดือนหน้า พ่อจะรอเป็นเพื่อนลูกเอง”“ค่ะ”เฟิงจิ่งซินก็เหนื่อยล้าแล้ว คุยไปได้ครู่หนึ่งก็หาวหวอด จึงลงจากตักเขาแล้วกลับไปพักผ่อนที่ห้องวันต่อมาคือว
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 269
พวกซางเชี่ยนถึงบ้านแล้ว แต่ไม่เห็นหรงฉือ จึงนึกว่าเธอไปรับลูกสาวกับเฟิงถิงเซินที่สนามบินด้วยกันตอนนี้เฟิงถิงเซินกับเฟิงจิ่งซินล้วนถึงบ้านกันแล้ว ไม่เห็นแค่หรงฉือคนเดียว พวกเธอต่างก็ประหลาดใจอยู่เหมือนกันเพียงแต่ว่าพวกเธอไม่ได้สนใจหรงฉือ จึงคร้านที่จะถามเฟิงถิงเซินพูด “เธอมีธุระน่ะ”เฟิงถิงอีไม่นึกสงสัยว่าอาจมีเรื่องอื่นแอบแฝง จึงกลับไปเล่นกับเฟิงจิ่งซินต่อคุณย่าเฟิงรู้ดีอยู่แก่ใจ แต่ไม่ได้พูดอะไรหลังจากทานข้าวเสร็จ เฟิงจิ่งซินเล่นอยู่คนเดียวสักพัก รู้สึกเบื่อขึ้นมา จึงโทรศัพท์ไปหาหรงฉือต่อให้เป็นวันหยุด หรงฉือก็ไม่คิดที่จะให้ตัวเองได้ว่างเลยในตอนที่เฟิงจิ่งซินโทรมา หรงฉือกำลังค้นคว้าวิจัยเกี่ยวกับข้อมูลที่หนานจื้อจือให้เธอมาเมื่อเห็นสายโทรเข้าจากเธอ นึกได้ว่าพวกเธอก็ไม่ได้พบกันมาเกือบครึ่งเดือนแล้ว หรงฉือจึงยกโทรศัพท์ขึ้นมารับสาย “ฮัลโหล”หรงฉือไม่ได้รับสายของเธอมานานมากแล้วทีแรกเฟิงจิ่งซินไม่ได้คาดหวังอะไรเลยแต่เมื่อเห็นว่าจู่ ๆ หรงฉือก็รับสายแล้ว เธอจึงประหลาดใจอย่างเหลือล้น “คุณแม่!”สมาธิของหรงฉือจดจ่ออยู่บนหน้าจอโน้ตบุ๊ก จึงตอบกลับเสียงเรียบ “อืม”เฟิงจิ่งซ
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 268
“คุณพ่อ น้าอู๋อู๋”ออกมาจากสนามบินแล้วเห็นเฟิงถิงเซินกับหลินอู๋ เฟิงจิ่งซินปล่อยมือจากป้าหลิว วิ่งตรงเข้ามาทางพวกเขา แล้วโผเข้าสู่อ้อมกอดของพวกเขาพอขึ้นรถมาแล้ว เฟิงจิ่งซินค้นกระเป๋าน้อย ๆ ของตัวเอง นำของเล่นกระจุกกระจิกที่น่าสนใจซึ่งเธอออกไปเที่ยวเล่นแล้วซื้อกลับมาในช่วงไม่กี่วันนี้ยื่นส่งให้หลินอู๋กับเฟิงถิงเซิน“คุณพ่อ น้าอู๋อู๋ หนูซื้อของขวัญมาฝากค่ะ”หลินอู๋รับมา ลูบผมของเธออย่างอ่อนโยนพร้อมกับเอ่ยยิ้ม ๆ “ขอบคุณซินซินนะ”วันนี้คุณหญิงย่าออกจากโรงพยาบาล เฟิงถิงเซินกับเฟิงจิ่งซินต้องกลับไปกินมื้อค่ำที่บ้านเดิมออกจากสนามบิน หลังพาหลินอู๋กลับไปส่งที่บ้านแล้ว เฟิงถิงเซินถึงค่อยให้คนขับรถเปลี่ยนทิศทางมุ่งหน้ากลับไปยังบ้านเดิมเฟิงถิงเซินกำลังสะสางงานอยู่บนรถระหว่างทางกลับบ้านเดิมเฟิงจิ่งซินก็ไม่รบกวนเขา เล่นคนเดียวไปเงียบ ๆกลับมาถึงบ้านเดิม พอลงจากรถมา เฟิงจิ่งซินที่แบกกระเป๋าน้อย ๆ อยู่ก็วิ่งเข้าไปในบ้านเดิมพลางตะโกนว่า “คุณแม่คะ คุณแม่~”เฟิงถิงเซินพับเก็บโน้ตบุ๊กแล้วลงจากรถ เมื่อได้ยินอย่างนั้น ก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงเนิบนาบ “คุณแม่ของลูกไม่อยู่หรอก”เฟิงจิ่งซินอึ้งไปเล็กน้
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 267
อวี้มั่วซวินเคยมาที่บ้านตระกูลหรง เขาจึงส่งพลุมาที่บ้านตระกูลหรงโดยตรงส่วนเฮ่อฉางปั่ว เพื่อเป็นการหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จำเป็น หรงฉือจึงให้ที่อยู่ในละแวกใกล้ ๆ กับวิลล่าตระกูลหรงกับเขาไปแทนบ่ายสองโมงกว่า หรงฉือขับรถไปตามนัดเฮ่อฉางปั่วบอกในโทรศัพท์ว่าเขาให้คนนำพลุมาส่งให้เธอแต่ในความเป็นจริง หลังจากจอดรถแล้ว คนที่หรงฉือพบกลับเป็นเจ้าตัวเฮ่อฉางปั่วเฮ่อฉางปั่ว “มาแล้วเหรอครับ?”“ค่ะ...”“เปิดฝากระโปรงหลังทีครับ”หลังจากหรงฉือเปิดฝากระโปรงท้ายรถ เฮ่อฉางปั่วก็ขนพลุกับของขวัญปีใหม่จำนวนหนึ่งมาไว้ที่ท้ายรถเธอหรงฉือเห็นของขวัญปีใหม่แล้ว ก็อดไม่ได้จึงกล่าว “ของขวัญปีใหม่ไม่ต้องก็ได้ค่ะ…”“ตานตานให้ผมเอามาให้คุณครับ”หรงฉือ “…”เธอก็เอาเชือกถักเงื่อนสมหวังทุกประการที่ถักเอง รวมถึงของขวัญปีใหม่จำนวนหนึ่งที่ซื้อมาหลังกินมื้อกลางวันไปไว้ในรถของเฮ่อฉางปั่วเช่นกัน “ของพวกนี้ฉันซื้อให้ตานตานค่ะ”เฮ่อฉางปั่วยิ้มเล็กน้อย ก่อนกล่าว “โอเคครับ”เขาเห็นของเล่นกระต่ายที่ดูคุณภาพดีตัวหนึ่งจากในกองของขวัญปีใหม่ที่เธอเตรียมไว้ จึงหยิบขึ้นมาดู “นี่อะไรเหรอครับ?”“นี่คือโคมไฟกระต่ายค่ะ” หรงฉือ
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 266
ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ถ้าอย่างนั้นเฟิงจิ่งซินก็น่าจะอยู่ฉลองปีใหม่ที่ตระกูลเฟิงแล้วแม้ในใจของคุณยายหรงจะเสียดายเฟิงจิ่งซิน ทว่าก็เสียใจแทนหรงฉือเช่นกันหรงฉือจิตใจสงบนิ่ง เธอกล่าวปลอบใจคุณยายหรง “คุณยายคะ หนูไม่เป็นไรค่ะ แค่ซินซินมีความสุขก็พอแล้ว”แต่คุณยายหรงกลับรู้สึกว่าเธอไม่อยากทำให้ตนเป็นกังวล ถึงได้ฝืนยิ้มคุณยายหรงลอบถอนหายใจ ไม่ได้พูดต่ออีกหลังจากรับประทานมื้อเช้าแล้ว หรงฉือกับพวกเหอหมิงเสวี่ยก็ออกไปหาซื้อของฉลองปีใหม่ในส่วนนอกของร้านค้าล้วนประดับประดาด้วยโคมไฟและอักษรมงคลอย่างละลานตา เพลงปีใหม่อันคุ้นหูก็สามารถได้ยินในทุก ๆ ที่ อบอวลไปด้วยบรรยากาศแห่งช่วงปีใหม่ส่วนเรื่องของฉลองปีใหม่ อันที่จริงพวกเหอหมิงเสวี่ยได้หาซื้อและเตรียมไว้รอบหนึ่งแล้วของส่วนใหญ่ก็มีในบ้านอยู่แล้ว วันนี้แค่ออกมาหาซื้อในส่วนที่ยังขาดเหลืออยู่เท่านั้นบนถนนก็มีเด็กน้อยสวมชุดเซตกันหนาวบุขนสามชิ้นสไตล์จีนที่ดูมีความเป็นมงคล โคมไฟเสือน้อยในมือก็น่ารักน่าเอ็นดูหรงฉือมองเด็กผู้หญิงคนหนึ่งกระโดดโลดเต้นอยู่บนถนนแล้วก็ชะงักฝีเท้าลงช้า ๆชุดเซตกันหนาวบุขนสามชิ้นสไตล์จีนนี้ ในช่วงก่อนที่เฟิงจิ่งซินจะ
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว บทที่ 265
งานเลี้ยงของฉางโม่จัดขึ้นหลังงานเลี้ยงที่เฮ่อซื่อสามวันในคืนวันงาน เฮ่อฉางปั่วมาถึงค่อนข้างเร็วทีเดียวอาจเป็นเพราะว่าไม่มีหลินอู๋ เฟิงถิงเซินกับเหรินจี่เฟิงอยู่ด้วย ที่งานเลี้ยงของฉางโม่จึงไม่มีเรื่องพิเศษอะไรเกิดขึ้นมากนักในคืนวันนั้นมีแขกเหรื่อมากันค่อนข้างมากหรงฉือกับอวี้มั่วซวินรับแขกกันวุ่นตัวเป็นเกลียว จึงไม่เหลือกำลังจะมาสนใจเฮ่อฉางปั่วเป็นพิเศษพองานเลี้ยงดำเนินมาได้ครึ่งทางแล้ว เห็นเฮ่อฉางปั่วกำลังคุยกับหรงฉ่างเซิ่ง พวกเขาถึงค่อยนึกได้ว่าเฮ่อฉางปั่วไม่ได้ขอตัวกลับไปก่อนต้องรู้ว่างานเลี้ยงของตระกูลหลินก็จัดขึ้นในค่ำคืนวันนี้เช่นกันพวกเขานึกว่าเฮ่อฉางปั่วมาเร็วอย่างนี้ เพราะวางแผนว่าจะขอตัวกลับก่อนกลางคัน จะได้ไปเข้าร่วมงานเลี้ยงของตระกูลหลินแต่ไม่นึกเลยว่า...อวี้มั่วซวินค่อนข้างพอใจเลย จึงพูดอย่างอดไม่อยู่ “อะไรที่เรียกว่าเห็นความสำคัญของการร่วมมือกับฉางโม่เรา? ดูสิ นี่ก็คือตัวอย่างไงล่ะ ส่วนเหรินจี่เฟิงนั่น…จิ๊ ผมคร้านที่จะว่าเขาด้วยซ้ำ”หรงฉือก็ประหลาดใจอยู่บ้างเหมือนกันเฮ่อฉางปั่วไว้หน้ากันขนาดนี้ หรงฉือกับอวี้มั่วซวินจึงไม่อาจละเลยอีกฝ่ายพวกเขาเดินเข้า
บางทีคุณอาจจะชอบ
ธุลีใจ
เอเวอลีน เอ็มเอ็ม45.5K viewsหวนรักหนีลิขิต
ลูกพีชแสนสวย32.6K viewsยั่ว
มังกรเล่นน้ำ70.9K viewsแรงรัก แรงสวาท
ลำเจียก22.9K viewsหวงรักเมียดื้อ
ดอกอ้อลู่ลม731 viewsจะรักหรือจะร้าย
ACHICHI863 viewsชายพิการผู้นั้น ที่ใครไม่เห็นค่า นางจะเป็นภรรยาของเขาเอง
พิมพ์สีทอง1.1K viewsก็แค่เมียแต่ง
baiboau-เนื้อนวล1.1K views
