บทที่ 94

เย่ชางเหยียนยักคิ้วและรอเป็นเวลานาน แต่ก็ไม่ได้รับคำตอบจากอวิ๋นซู โชคดีที่พนักงานเสิร์ฟมาเสิร์ฟอาหารเเล้ว เขาจึงพูดว่า “กิน กิน”

หลังจากรับประทานอาหารแล้ว เย่ชางเหยียกับอวิ๋นซูก็แยกทางกัน

เมื่อมองไปที่ด้านหลังของหญิงสาว เย่ชางเหยียนก็หยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาแล้วโทรหาเฮ่อเยียนสือ

“อยู่ที่ไหน?”

“บริษัท”

เพื่อไม่ให้ดึงดูดความสนใจ บริษัทของเฮ่อเยียนสือจึงเช่าอยู่ในย่านธุรกิจขนาดเล็กทางตะวันออกของเมือง พื้นที่ไม่ใหญ่มาก ดังนั้นเฮ่อเยียนสือจึงขอให้เฮ่อหย่วนเจ๋อเก็บชั้น 88 เพื่อเป็นพื้นที่ออกกำลังกายและพักผ่อนสำหรับเขา

เมื่อเขาบอกว่าเป็นบริษัท เย่ชางเหยียนก็เข้าใจว่าอยู่ทางตะวันออกของเมือง

“วันนี้ฉันเห็นภรรยาของนานย”

เฮ่อเยียนสือไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นและหยุดปากกาในมือ สีหน้ายังคงนิ่งเเละเย็นชา

“แล้วก็ไปกินข้าวกับเธอด้วย”

“เย่ชางเหยียน!” เฮ่อเยียนสือปลายลิ้นดุนเพดานเหงือก

เย่ชางเหยียนหัวเราะ “เราบังเอิญเจอกัน เธอมาซ่อมคอมพิวเตอร์ของเธอ และฉันก็พยายามแนะนำนายให้เธออย่างเต็มที่ เป็นไง? น่าสนใจไหม? ตราบใดที่นายช่วยเธอซ่อมคอมพิวเตอร์ เธอจะชื่นชมนายและภักดีต่อนายอย่างแน่นอน ความสัมพ