LOGINShare
บทที่ 11 รักแบบไหน
Last Updated:
2025-01-03 12:10:48ชายหนุ่มยืนกอดอกจ้องมองดาวเหนือที่กำลังนอนหลับเปลือยกายคว่ำหน้าอยู่บนเตียง เรือนร่างอรชรมีเพียงผ้าห่มผืนหนาปกปิดเอาไว้
“อื้อ…ฟรินพอก่อน เหนือไม่ไหวแล้ว”
ร่างเล็กที่นอนคว่ำหน้าสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก เมื่อสัมผัสได้ถึงท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่กำลังสอดใส่เข้ามาในช่องทางคับแน่นจากทางด้านหลังเป็นรอบที่สามของคืนนี้
น้ำสีขาวขุ่นที่ถูกปล่อยเข้าไปก่อนหน้านั้น ค่อยๆ ไหลย้อนทะลักออกจากร่องรักสีหวานยามที่แก่นกายลำใหญ่ขยับเข้าออกด้วยจังหวะเนิบนาบ
ใบหน้าคมคายยกยิ้มด้วยความพอใจ เห็นร่องรักของเธอกลืนกินความเป็นชายของเขาจนหมด
“ไหวหรือไม่ไหว เดี๋ยวฉันตัดสินใจให้เอง”
ปัก! เสียงเนื้อกระทบบั้นท้ายขาวเนียนดังตามแรงกระแทกที่ชายหนุ่มส่งให้ โดยไม่มีทีท่าว่าฟรินจะยอมจบมันง่ายๆ
คนตัวเล็กกัดปากแน่นกลั้นเสียงร้องครางยามที่ฝ่ามือหนาสอดเข้าล้วงเข้ามาบีบเคล้นเนินอกขาวเนียน ปลายนิ้วเรียวลูบวนไปยังยอดอกย้ำๆ
“บะ…เบากับเหนือหน่อยได้มั้ยฟริน” ดาวเหนือหันกลับไปมองใบหน้าคมคายด้วยสายตาเว้าวอน แต่ฟรินกลับมองว่ามันยั่วยวนจนอดใจไม่ไหว สะบัดเอวสอบเข้าใส่จนร่างเล็กเคลื่อนไหวสั่นคลอน
เขาขบกรามแน่นมองคนที่นอนคว่ำหน้าอยู่ใต้ร่างอย่างขุ่นเคือง แค่คิดว่าเธอกำลังจะคิดตีจากก็ทนแทบไม่ไหว
“จะทำอีกมั้ย”
“…..”
“ถ้าไม่ตอบจะได้ปล่อยใน!”
“อื้อ ฟริน…”
ท่อนแขนแกร่งกดลงบนท้ายทอยบอบบางจนใบหน้าแสนหวานแนบลงบนที่นอน ก่อนที่ร่างหนาจะทิ้งตัวลงมาซ้อนทับแนบชิดแผ่นหลังขาวเนียน กระซิบข้างหูเบาๆ
“ของเก่าที่ฉันปล่อยเข้าไปครั้งก่อนยังคาอยู่เลยนะ จะให้ซ้ำอีกใช่มั้ย”
“ไม่แล้ว เหนือจะไม่ทำแบบนั้นอีก”
“ขอปล่อยอีกสักรอบแล้วจะไม่กวน”
“…..”
-เช้าวันต่อมา-
“วันนี้น่ารักกว่าทุกวัน” ฟรินมองคนตัวเล็กผ่านเงาสะท้อนในกระจกด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม
“รู้มั้ยว่าฉันหวง”
มือจับปลายคางให้เงยหน้าขึ้นมาสบตาโน้มริมฝีปากลงไปจูบเธอเบาๆ อย่างหวงแหน ดาวเหนืออยู่ในชุดนักศึกษาเรียบร้อย กระโปรงอัดพลีทยาวเลยหัวเข่าขึ้นมานิดหน่อย
“ทำไมชอบถักเปียให้เหนือ”
“ฉันว่ามันเหมาะกับเธอ”
“แต่เหนือโตแล้วไม่ใช่เด็ก”
“เธอเหมือนเด็ก ตัวเล็กเท่าหมวยเฟย์” ฟรินมองดาวเหนืออย่างนึกเอ็นดู ระดับความสูงและรูปร่างของเมียกับน้องสาวถือว่าไล่เลี่ยกัน
“จะบอกว่าเหนือเป็นน้องใช่มั้ย” ดาวเหนือเป็นคนตัวเล็กบอบบาง ตาโตผิวขาว นิสัยอ่อนหวานตรงตามสเปกที่เขาชอบทุกอย่าง
“สำหรับเธอ ฉันให้เป็นเมียเท่านั้น”
“…..”
“ฉันชอบตอนที่เธอมีรอยดูดตรงนี้นะ” ฟรินถอดแว่นตาออกจากใบหน้า โน้มริมฝีปากลงไปขบเม้มออกแรงดูดบนลำคอขาวเนียนจนเกิดรอย
“ฟรินอย่าดูดแรง”
“ถ้ารอยมันจางฉันจะซ้ำทุกวัน”
“อย่าทำรอยได้มั้ย”
“งั้นก็เลือกมาว่าจะให้ดูดหรือให้เอา”
“ไม่ให้ทำสักอย่าง เดี๋ยวไปเรียนสาย”
“งั้นหยุดสักวัน จะได้ไม่สาย”
“อย่ามาทำให้คนอื่นเสียการเรียน ถ้าจะหยุดก็หยุดไปคนเดียวเลย”มือบางดันอกแกร่งให้ถอยห่าง ก่อนจะรีบคว้ากระเป๋าสะพายแล้วรีบเดินหนีออกมา
“…..”
-มหาวิทยาลัย-
“เลิกเรียนเดี๋ยวมารับ ตกลงมั้ย” ฟรินหันมองหญิงสาวที่นั่งอยู่เบาะข้างๆ ตั้งแต่ออกจากบ้านมาเธอเอาแต่นั่งเงียบไม่ยอมพูดคุย
“เหนือปฏิเสธได้ด้วยเหรอ”
“ไม่ต้องประชด” เขาหยิบบัตรเครดิตออกจากกระเป๋าสตางค์แล้วยื่นมันให้กับเธอ
“เก็บไว้ใช้ อยากได้อะไรก็รูดเอา เดี๋ยวฉันจ่ายเอง”
“ฟรินเก็บไว้เถอะ เหนือไม่อยากได้“
“หรือจะให้โอนเข้าบัญชีแทน?” ฟรินปลดล็อกหน้าจอโทรศัพท์ กดเข้าแอพพลิเคชั่นของธนาคารแล้วโยนให้คนตัวเล็ก
“อยากได้เท่าไหร่ก็โอนเอา”
“แล้วจะมาให้เงินเหนือทำไม”
“เมื่อคืนฉันใช้งานเธอหนักไปหน่อย ถือว่าเป็นคำปลอบใจจากฉันแล้วกัน”
“ขอบคุณที่มีน้ำใจ แต่ทีหลังไม่ต้อง!”
“…..”
ปึง! ดาวเหนือรีบลงจากรถก่อนจะปิดประตูใส่หน้าชายหนุ่มอย่างแรง
“อุ๊ยตาย! พวกฉันตาฝาดไปหรือเปล่าที่เห็นแกมากับพ่อหนุ่มแว่นคนนั้น” มินดาเอ่ยกระแหนะกระแหนหลังจากที่เห็นเพื่อนสนิทเดินเข้ามาในห้องเรียนด้วยสีหน้าบึ้งตึง ดาวเหนือถอนหายใจลากยาวทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้ประจำตำแหน่ง
“ไม่ต้องปฏิเสธนะ รอยดูดที่คอแกชัดมาก หลักฐานมัดตัวแน่น ยังไงก็ดิ้นไม่หลุด” เจ้าขาชะเง้อใบหน้าเข้าใกล้ มองสำรวจความผิดปกติของดาวเหนือตั้งแต่หัวจรดเท้า ถึงเพื่อนจะใช้รองพื้นปกปิดแต่ก็ยังเห็นรอยจางๆ อยู่บนลำคอ
“อะไรเจ้าขา จะมาจ้องหน้าเราทำไม”
“ยอมรับกับพวกฉันมาซะดีๆ แกกับฟรินเป็นอะไรกัน”
“ก็ไม่รู้ว่าจะตอบว่ายังไง” จะบอกว่าเพื่อนก็ไม่สนิทใจ เพราะคงไม่มีเพื่อนที่ไหนมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งนอนด้วยกันแบบนี้ หรือจะบอกว่าแฟนก็ไม่ใช่อีก
“แค่คู่นอนล่ะมั้ง”
“เอ้า! พวกแกไม่ได้เป็นแฟนกันหรอกเหรอ”
“แค่พลาดมีอะไรกัน เรื่องมันยาว วันนี้คงเล่าไม่จบ”
“ถ้าแบบพวกแกสองคน เขาไม่เรียกว่าพลาดค่ะ เขาเรียกตั้งใจ” มินดาออกความเห็น โดยมีซอลกับเจ้าขาคอยนั่งฟังแบบเงียบไป
“ฟรินมันรักแก! มันจ้องจะเอาแกทำเมียตั้งแต่แรกหรือเปล่า”
มินดาเคยนึกสงสัยระแคะระคายแต่ก็ไม่อยากเข้าไปยุ่งมากนักเพราะมันเป็นเรื่องของคนสองคน
“คงไม่ใช่หรอก เขาแค่อยากเอาชนะองศา” เพราะรู้ว่ากลุ่มเพื่อนของสองแฝดมีเรื่องราวบาดหมางกับกลุ่มขององศา
“แกมองไม่ออกจริงดิยัยเหนือ พวกฉันมองออกตั้งนานแล้วว่าไอ้ฟรินมันรักแก สายตาที่มองแกมันดูไม่เหมือนมองเพื่อนเลยสักนิด”
“…..”
“ส่วนแกก็รักฟรินเหมือนกัน ยอมรับความจริงได้แล้วเหนือ”
“…..”
-หลังเลิกเรียน-
“วันนี้ไม่ไปเตะบอลกับแฟรงก์เหรอ” ดาวเหนือวิ่งกระหืดกระหอบรีบมาขึ้นรถของฟรินที่จอดรออยู่หน้าตึกคณะ
“ขี้เกียจ”
“แล้ววันนี้จะพาเหนือไปไหน”
“หิวหรือยัง จะแวะหาอะไรกินก่อนแล้วค่อยกลับบ้าน อยากกินอะไรตามใจเธอ”
“อะไรก็ได้”
“งั้นเอาราเมงร้านเดิมที่เธอชอบ”
“ไม่คิดว่าฟรินจะจำได้”
“ถ้าเป็นเธอจำได้ทุกเรื่อง”
ฟรินดึงมือของหญิงสาวขึ้นมาจูบเบาๆ หลายครั้ง โดยมีเธอคอยนั่งจ้องมองการกระทำของเขาแบบเงียบๆ ในสมองเอาแต่ครุ่นคิดถึงคำพูดของเพื่อนก่อนหน้านั้น
“จ้องหน้าทำไมมีอะไรก็พูดมา”
“ฟรินรักเหนือมั้ย”
“…..” บรรยากาศภายในรถเงียบสนิทลงทันตาเห็น ได้ยินเพียงเสียงเครื่องยนต์ที่กำลังทำงานอยู่
“ว่าไง รักเหนือหรือเปล่า ทำไมไม่ตอบ”
“มีคำถามที่ยากกว่านี้มั้ย อันนี้ง่ายไป เสียเวลาตอบ” ฟรินถามกลับสายตาของเขาเอาแต่จับจ้องมองไปยังถนนที่อยู่เบื้องหน้าไม่กล้าหันหน้ามาสบตากับเธอตรงๆ
“ตอบมาก่อน”
“อืม”
“อืมคืออะไร”
“รัก”
“…..” ดาวเหนือยกมือขึ้นลูบหน้าเพื่อเรียกสติ หัวใจเธอเต้นแรงจนรู้สึกใจสั่น สูดลมหายใจเฮือกใหญ่มองไปยังคนที่เคยเป็นเพื่อนสนิทด้วยความรู้สึกสับสน
“แล้วเธอล่ะ คิดยังไงกับฉัน”
“เหมือนกัน”
“เหมือนกันคือ?” ถึงแม้จะไม่ได้หันไปมองหน้าแต่กลับตั้งใจฟังทุกประโยคอย่างตั้งใจ
“เหนือรักฟรินเหมือนกัน”
“ถ้ารักแบบเพื่อนไม่ต้อง! เพราะฉันมีเพื่อนเยอะแล้ว” เขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับคำว่ารักจากปากเธอ
ดาวเหนือมักจะพูดอยู่เป็นประจำว่ารักเขากับแฟรงก์สองคนเท่ากัน แต่มันก็แค่ความรักแบบเพื่อนสนิท… ไม่ใช่ความรักในแบบที่เขาต้องการ!
“ถ้าจะรัก ก็ให้รักฉันแบบผัว แบบอื่นไม่เอา”
“อืม ก็ตามนั้นแหละ”
“ตามนั้นคือ?” ใบหน้าคมคายหันมองคนตัวเล็กอย่างต้องการคำตอบ สำหรับเขาไม่เคยเห็นว่าเธอเป็นเพื่อนตั้งแต่วันแรกที่รู้จักกัน
“ถ้าอยากให้เหนือรักแบบผัวก็จะรัก”
“…..”
“ฟรินยิ้มอะไร?”
“ไม่มีอะไรแค่จะถามว่าเป็นแฟนกันมั้ย?”
Latest chapter
จะรักหรือจะร้าย บทพิเศษ 10
“อืม…” แสงแดดสาดกระทบเข้ามาภายในห้องนอน ช่วยปลุกคนที่หลับอยู่ให้รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา “อรุณสวัสดิ์” ดาวเหนือขยับพลิกตัวไปมา ก่อนจะลืมตาขึ้นมองเมื่อถูกหอมแก้มซ้ำแล้วซ้ำอีก “สายมากแล้ว วันนี้ไม่ไปทำงานเหรอคะ” “ให้ป๋าไปดูงานแทน วันนี้เลยมีเวลาว่างทั้งวัน” “ชนินทร์งอแงไหมคะ” หญิงสาวหยัดตัวลุกขึ้นนั่ง เอนหลังพิงหัวเตียง มองดูลูกชายคนเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดของสามี “อยู่กับป๊าเป็นเด็กดี ไม่งอแงเลยครับ” “ปะ…ป๊า~” ชนินทร์ในวัยสิบเดือนเริ่มส่งเสียงเจื้อยแจ้ว วางหน้าซบลงบนลาดไหล่ของผู้เป็นพ่ออย่างออดอ้อน “ว่าไงสุดหล่อ อ้อนป๊าทำไม” “ป๊า~” “อยากมีลูกอีกสักสิบคน” ไม่พูดเปล่า แต่ยังปรายสายตามองไปทางภรรยาด้วยสีหน้าจริงจัง “เพ้อเจ้อ” “ถ้าเธอไม่หนีไปทำหมัน ป่านนี้คงกำลังท้องลูกฉันอยู่” “ใจคอไม่คิดจะให้พักบ้างเลยหรือไง เหนือเป็นคนนะ ไม่ใช่แม่วัว” ดาวเหนือถอนหายใจลากยาวด้วยความท้อใจ เพราะวันๆ ฟรินเอาแต่คิดหมกมุ่นอยู่กับเธอ ต่อให้เวลาจะผ่านไปนานกี่วัน กี่เดือน หรือกี่ปี เข
จะรักหรือจะร้าย บทพิเศษ 9
“ทำไมที่คอของแม่มีรอยแดง” ดาวเหนือหยุดชะงัก รีบดึงคอเสื้อขึ้นมาปิดลำคอ หลังจากได้ยินคำถามของลูกสาว “ป๊าทำเอง” ฟรินรีบออกรับแทน พลางไล่สายตามองปฏิกิริยาของภรรยา “ป๊ากับแม่ทะเลาะกันเหรอ บีบคอแม่ทำไม” “ป๊าไม่ได้บีบคอแม่ ป๊าแค่จุ๊บแรงๆ” “แล้วแม่เจ็บไหม” ลูกสาวคนโตหันมาถามผู้เป็นแม่อย่างไร้เดียงสา “จะ…เจ็บค่ะ” ดาวเหนือพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะหันไปถลึงตาใส่สามีด้วยความไม่พอใจ “ทีหลังป๊าห้ามจุ๊บแม่แรงนะ ศุกร์ให้จุ๊บเบาๆ ก็พอ” “งั้นคราวหน้าป๊าจะจุ๊บเบาๆ” “ฟรินนั่งคุยกับลูกไปก่อนนะ เดี๋ยวเหนือจะเข้าครัวไปหยิบจานผลไม้มาให้” “อย่าไปนาน…คิดถึง” ดึงมือของหญิงสาวมาหอมซ้ำไปซ้ำมา รู้ตัวว่าเสพติด รู้ว่าคลั่งเธอมาก แต่ก็หยุดพฤติกรรมเหล่านี้ไม่ได้ “ปัญญาอ่อนฉิบหาย” แฟรงก์ที่นั่งเงียบอยู่นาน เบะปากมองคว่ำด้วยความรำคาญใจ สองผัวเมียคู่นี้มันยอมกันที่ไหน ไอ้แว่นมันคิดจะทำอะไรก็ทำโดยไม่สนสถานที่หรือผู้คน “สาธุ…กูขอให้เหนือมีผัวใหม่ในเร็วๆ นี้ จะได้หลุดพ้นจากคนประสาทอย่างมึง”
จะรักหรือจะร้าย บทพิเศษ 8
“นิ่งเฉยอยู่ทำไม หรืออยากใช้มากกว่าปาก?” ดาวเหนือคุกเข่าลงตรงหน้า เลื่อนสองมือเข้าไปถอดกางเกงของชายหนุ่มออกอย่างรู้งาน ดวงตาคู่สวยไหวสั่น มองความเป็นชายที่กำลังขยายตัว ถึงแม้จะเห็นอยู่แทบทุกวันแต่หัวใจยังคงเต้นแรงทุกครั้ง ปากบางครอบลงบนแก่นกายอย่างละเมียดละไม เรียวลิ้นอุ่นเลียวนไปทั่วบริเวณส่วนปลาย ก่อนจะออกแรงดูดเบาๆ สัมผัสได้ถึงน้ำสีใสที่ไหลซึมเปียกแฉะไปทั่วริมฝีปาก ฟรินก้มลงมองการกระทำของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นภรรยา ท่าทางไม่ประสีประสาแต่เขากลับมองว่ามันน่าหลงไหลจนโงหัวไม่ขึ้น “แค่เห็นหน้าเหนือก็เหมือนจะแตก” “อึก…” ใบหน้าแสนหวานเบ้เบี้ยว เมื่อแก่นกายขยายใหญ่คับริมฝีปากจนเธอเริ่มรู้สึกหายใจติดขัด ปลายนิ้วเรียวเกลี่ยพวงแก้มแดงระเรื่ออย่างนึกเอ็นดู ภาพที่เธอกำลังนั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเป็นสิ่งที่เขาอยากเห็นมากที่สุด มือสากเลื่อนเข้าไปจับศีรษะของหญิงสาวไว้มั่น ก่อนจะอัดกระแทกความเป็นชายเข้าออกในโพรงปากเล็กตามจังหวะที่ต้องการซ้ำแล้วซ้ำอีก “อยากให้แตกใส่ตรงไหน” “แล้วแต่ฟรินจะทำ”
จะรักหรือจะร้าย บทพิเศษ 7
“ชนินทร์น่ารักจังเลย หนูขอจับน้องได้มั้ยคะ” ดาวศุกร์เกาะขอบเตียงเขย่งปลายเท้าขึ้นมองน้องชายด้วยความตื่นเต้น “ได้ค่ะ จับน้องเบาๆ นะคะ” “ศุกร์รักน้องค่ะแม่” ดาวศุกร์เผยรอยยิ้มกว้างอย่างมีความสุขเมื่อมองเห็นน้องชายตัวจิ๋ว “เป็นพี่น้องต้องรักกันนะคะ” “ถ้าศุกร์โต เดี๋ยวศุกร์จะเป็นคนเลี้ยงน้องแทนแม่กับป๊าเอง” เพราะเห็นว่าป๊าทำงานหนักเลยอยากแบ่งเบาภาระช่วยดูแลแม่กับน้อง “ลูกสาวของแม่คนนี้เก่งที่สุดเลยค่ะ” “ป๊าแฟรงก์เคยสอน บอกว่าถ้าศุกร์เป็นเด็กดีจะมีแต่คนรักเรา” เด็กน้อยยืดอกพูดด้วยความภาคภูมิใจ เพราะถ้าดื้อมากๆ จะโดนป๊าแฟรงก์ดึงหู “ใช่แล้วค่ะ ถ้าหนูเป็นเด็กดี ทุกคนจะรักหนู” “ศุกร์สัญญาเลยว่าจะไม่ดื้อไม่ซน ป๊ากับแม่จะได้รักศุกร์มากๆ” โชคดีที่ดาวศุกร์เป็นเด็กเลี้ยงง่าย อาจจะซุกซนไปบ้างตามวัยแต่มีจิตใจดี ชอบสงสารและช่วยเหลือคนอื่นอยู่เป็นประจำ “…..” “เอาอีกดิไอ้แว่น” แฟรงก์สะกิดน้องชายเบาๆ เพื่อให้หันมองลูกทั้งสามคนที่กำลังวิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน “อะไร?”
จะรักหรือจะร้าย บทพิเศษ 6
“ทำไมวันนี้คนสวยตื่นเช้า ไม่นอนต่ออีกสักหน่อยเหรอ” ชายหนุ่มเดินเข้าไปสวมกอดคนตัวเล็กไว้แน่นจากทางด้าน โน้มริมฝีปากพรมจูบที่ลำคอขาวเบาๆ ด้วยความหวงแหน วันนี้ดาวเหนือตื่นเช้ากำลังยืนดูพระอาทิตย์ขึ้นอยู่ริมระเบียงห้องของบ้านพัก “อยากดูพระอาทิตย์ขึ้นค่ะ” “สวยมาก” “ใช่ค่ะ สวยมากเลย” “ไม่ได้หมายถึงพระอาทิตย์ แต่ฉันหมายถึงเธอ” ปลายนิ้วเรียวลูบไล้พวงแก้มอมชมพูอย่างอ่อนโยน “ตื่นมาก็อ้อนเมียแต่เช้าเลยนะคะ” เขย่งปลายเท้าขึ้นไปหอมแก้มของสามีเบาๆ “อยากทำมากว่าอ้อนอีก” “…..” ใบหน้าแสนหวานเห่อร้อนด้วยความเขินอาย ขยับถอยหนีแต่ฟริน ยังคงเดินตามไม่ห่างไปไหน “อยากย้ายมาอยู่ที่นี่มั้ย เธอจะได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นทุกวัน” “เหนือชอบที่นี่ แต่ฟรินเองก็ยังมีธุรกิจและลูกน้องที่ต้องดูแล เอาไว้ก่อนก็ได้ค่ะ” “ขอแค่บอกมาคำเดียว เดี๋ยวที่เหลือฉันจัดการเอง” อะไรที่เป็นความสุขของลูกกับเมียเขายินดีทำให้แบบไม่มีข้อแม้ “คงต้องถามลูกๆ ก่อนว่าอยากมาอยู่ที่นี่ไหม เหนือแล้วแต่ลูก” “ส่วนฉั
จะรักหรือจะร้าย บทพิเศษ 5
“กินผักเยอะๆ หลานแฟรงก์จะได้แข็งแรง” แฟรงก์ยื่นจานผักและผลไม้ให้หญิงสาวที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ดาวเหนือท้องแก่ใกล้คลอดจำเป็นต้องกินแต่ของที่มีประโยชน์ “เหนือว่าคนนี้ต้องตัวโตมากแน่เลย” คนตัวเล็กเผยรอยยิ้มบางๆ อย่างมีความสุข ทุกคนในครอบครัวล้วนแต่เฝ้ารอที่จะได้เห็นหน้าสมาชิกใหม่ “ตัวโตก็ดีแล้ว จะได้ดูแลปกป้องพี่สาวได้” “ศุกร์ดูแลตัวเองได้ ไม่ต้องให้ใครมาปกป้องหรอก” ดาวศุกร์พูดขึ้นลอยๆ ก่อนจะก้มหน้าก้มตาทานอาหารในจานของตัวเอง “ตัวแค่นี้อย่าทำซ่าส์นะศุกร์” “ก็ป๊าฟรินเป็นคนสอนหนูเองว่าให้ลูกเข้มแข็ง” “สภาพอย่างไอ้แว่นเนี่ยนะจะมาเข้มแข็ง ตอนโดนเมียทิ้งร้องไห้จะเป็นจะตาย” แฟรงก์หรี่สายตามองหน้าน้องชายอย่างเอือมๆ “ป๊าต้องไปนั่งเฝ้านอนเฝ้า อดหลับอดนอน จนจะเป็นบ้าตามมันไปอีกคน” “กูอยู่ของกูดีๆ ไอ้แฟรงก์ อย่ามาลามปาม” คนที่ถูกกล่าวหา เกิดอาการร้อนตัวรีบพูดแทรกขึ้น เขาอุตส่าห์นั่งเงียบๆ แต่ก็ก็ยังมิวายโดนพูดจากระแทกแดกดัน “กูพูดความจริงทั้งนั้น มึงรับไม่ได้เหรอ” “แล้วเมียของป๊าเ
You may also like
