LOGINShare
คุณชายเป่ยเปย
Last Updated:
2025-06-11 08:29:27
Latest chapter
จะรักแม้จะร้าย จบบริบูรณ์
ตำหนักชิงหนิงกง“ฝ่าบาท ยังอยู่กับกุ้ยเหรินอย่างนั้นหรือ”“เจ้าค่ะ” ดวงตาเหม่อลอย“ฝ่าบาทตรัสหรือไม่ว่าจะมาหาข้าในตอนไหน”“เอ่อ เอ่อ”“จริงสิฝ่าบาทมีสนมนางในตั้งมากมายก็คงต้องแวะเวียนไปหาพวกนางบ้างเป็นธรรมดาใช่ไหมหรือไม่”“ฮองเฮา ฝ่าบาททรงสั่งปลดพวกนางให้เงินทุนและส่งนางกลับไปยังตระกูลจนสิ้น ไม่เหลือใครไว้แม้แต่คนเดียวตอนนี้ฝ่าบาทใช้เวลาส่วนใหญ่กับซูเหยากุ้ยเหริน” อิงฝานยิ้มขมขื่น“เจ้าออกไปเถอะไปคอยดูว่าฝ่าบาท จะ่หาข้าเมื่อไหร่”ท้องพระโรง อิงฝานนุ่งขาวห่มขาวย่อกายลงเบื้องหน้าบัลลังก์สูง“ฝ่าบาทอิงฝานขอประทานอนุญาตจากฝ่าบาทออกบวชที่วัดบนเขาต่อจากนี้และคืนตำแหน่งฮองเฮา” ซีซวนขมวดคิ้ว“เจ้าแน่ใจแล้วหรือ”“ฝ่าบาททรงพระเมตตายิ่งแล้วอิงฝานซาบซึ้งเหลือเกินในตอนนี้อยากจะทำในสิ่งที่คิดว่าทำให้จิตใจสงบในเมื่อฝ่าบาทมีคนคอยปรนนิบัติแล้วอิงฝานจึงไม่มีสิ่งใดต้องกังวลอีกต่อไป กุ้ยเหรินจึงจะได้รั้งตำแหน่งฮองเฮา เสียที”“ขอบใจเจ้ามากอิงฝาน” อิงฝานยิ้มบางๆ ก่อนจะหันหลังเดินออกจากท้องพระโรงไปอย่างไม่ลังเล“อุ๊แว๊ อุ๊แว้ๆๆๆๆๆ ” เสียงเล็ดลอดออกมาจากห้องบรรทมของฮองเฮา ซีซวนถลาเข้าไปในทันที“ฝ่าบาท ฮองเฮา
จะรักแม้จะร้าย จบ
“เสด็จแม่ซูเหยา กอดเจี้ยนหยาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย”“ต้องไปแล้ว ซูเหยาของแม่จะต้องเข้มแข็งซีซวนจะปกป้องเจ้าเอง”“ซีซวนสัญญาจะปกป้องซูหยาดังชีวิต”“ข้าอยากจะตามไป ทว่าไม่ทันได้เตรียมการซูซานเหลี่ยง เอ่ยขึ้น”“ฝ่าบาทตามลูกไปเช่นไรซูเหยาจึงจะกล้าเผชิญทุกอย่างด้วยตัวเอง ในเมื่อตอนนี้ฝ่าบาทมอบซูเหยาให้ซีซวนฮ่องเต้คอยปกป้องดูแลนางแทนเราแล้ว ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของสามีที่จะต้องคอยปกป้อง.. เมียของตัวเอง”“หากข้าได้ข่าวว่าองค์หญิงน้อยซูเหยาของข้าต้องพบกับความลำบากใจอีกข้าจะถึงแคว้นหานทันที” เป่ยเปยยิ้ม“ฝ่าบาท องค์หญิงเป็นน้องสาวบุญธรรมของข้า หากนางต้องลำบากใจ...ข้าจะรีบ...ส่งข่าวทันที”“ดี..เช่นนั้นจึงวางใจ”ซีซวน คว้ามือซูเหยามากำไว้ก่อนจะ ส่งตัวซูเหยาขึ้นไปบนหลังม้าตัวเขากระโดดขึ้นคร่อมบนหลังม้าทันที เจี้ยนหยาโบกมือน้อยๆม้าสีขาวเหยาะย่างตามทางเดินทอดยาวออกจากวังหลวง ซีซวนใช้คางเกยไปบนไล่เนียน“กลัวหรือไม่”“กลัว”“ข้าสัญญา ไม่มีทางให้เจ้าพบกับอันตราย” มือข้างที่ว่างกอดรวบเอวบางแนบลำตัวแน่นด้วยความรักสุดหัวใจ“กลัวหรือไม่ซูเหยาก็ต้องไปกับฝ่าบาทอยู่ดี เพราะ..เสด็จพ่อยกซูเหยาให้กับฝ่าบาทแล้ว”“นั่
จะรักแม้จะร้าย เป่ยเปยอย่าลัดคิว
“ฝ่าบาท ซูเหยา ซูเหยา” ปากอวบอิ่มถูกปิดลงเสียก่อนที่จะได้พูดอะไร มืออุ่นลูบไล้ทั่วผิวเนียนหยุดอยู่ที่หน้าท้องป่องนูน“พ่อกับแม่ยังไม่ทันได้อุ่นเตียงกันเท่าไหร่ ลูกตัวน้อยของข้าก็กำลังจะออกมาดูโลก ว่าแต่เจ้าข้าวต้มปลาช่างไวไฟเสียจริง อุ่นเตียงกับเจ้าเพียงครั้งเดียวก็ให้กำเนิดทายาท เช่นนั้นเห็นจะต้องอุ่นเตียงบ่อยๆ ให้ลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง”“ไม่พูดอีกแล้ว สงสัยจะให้ทำเสียมากกว่าไม่อยากพูดกับข้าก็ไม่เป็นไรให้ความจริงใจของข้าแสดงออกทางกาย” โน้มร่างบางลงบนแท่นนอนกดริมฝีปากปิดปากอวบอิ่มบดเบียดนุ่มนวล อาภรณ์ถือถอดกองไว้ที่ปลายเท้า โถมร่างใหญ่เข้าใส่ ซูเหยายกมือดันอกกว้าง“ฝ่าบาทเอาเปรียบซูเหยา”“เช่นไรกัน”“ก็เอาเปรียบที่มาถึงก็ไม่พูดพล่าม ตั้งใจรังแกซูเหยาเพียงอย่างเดียว”“รักเจ้าเพียงนี้อุตส่าห์ตั้งใจชดเชยให้รู้ไหมที่ผ่านมามีบางอย่างบอกข้าว่า… หญิงงามนามซูเหยา น่าฟัดที่สุด วนเวียนไปมาเหมือนกับอยากจะได้เจ้ามาครอบครองแม้จะจำอะไรไม่ได้แต่ความรู้สึกในใจลึกๆ บอกข้าว่าซูเหยาคนนี้ หากได้ทาบทับไว้เช่นนี้คงเป็นสุขไม่น้อย แล้วความคิดของข้าหาผิดไม่อาจเป็นเพราะข้ายัง ไม่อิ่มหนำกับรสสวาทกับเจ้าในตอนน
จะรักแม้จะร้าย พรจากสวรรค์
“องค์หญิงลงไปด้านล่างเสียหน่อยเห็นหรือยังว่าใครกันที่ชนะการประลอง” ซูซานเหลี่ยง เอ่ยปากก่อนหน้านั้น“ซีซวนฮ่องเต้ ถวายพระพรฝ่าบาท” ซีซวนเข้าไปในตำหนักฮ่องเต้ ส่วนเป่ยเปยไปที่ตำหนักของซูเหยาในคืนวันนั้น“ซีซวนอ่องเต้ฮ่องเต้แคว้นหาน มีเรื่องใดกันถึงได้กล้าเข้ามาพบข้าเพียงลำพัง”“ข้าน้อยซีซวน มาแสดงความจริงใจ”“อย่าบอกนะว่าเจ้าคือ คนที่ทำห้องค์หญิงน้อยซูเหยาของข้าเสียใจ”“เป็นข้าเอง เชิญฝ่าบาทกล่าวโทษลงทัณฑ์ซีซวนได้อย่างไม่มีข้อโต้แย้งและร้องขอใดใด” ก้มหน้าประสานมือ“ลงทัณฑ์เจ้าคิดว่าลงทัณฑ์เช่นไรจึงจะสาสม”“แล้วแต่พระกรุณาของฝ่าบาทซีซวนจะไม่มีทางที่จะโอดครวญหรือโต้แย้งใดใด” นั่งลงคุกเข่าตรงหน้าประสานมือไว้มั่น ซูซานเหลี่ยงยิ้ม“ดี ในเมื่อกล้าที่จะยอมรับผิดข้าพร้อมที่จะอภัยให้ แต่ถึงข้าจะอภัยให้เจ้าทว่าเจี้ยนหยาและซูเหยาข้าไม่อาจคาดเดาความคิดของสองแม่ลูก หากเจ้าสามารถเอาชนะใจเจี้ยนหยาและซูเหยาได้ข้าก็คงไม่ต้องกังวลข้าชอบยิ่งนักบุรุษที่กล้ายอมรับผิด”“ขอบพระทัยฝ่าบาท” ซูซานเหลี่ยงยิ้มไม่หุบเมื่อพบหน้าซีซวน บุรุษผู้นี้ท่าทีองอาจอีกทั้งยังพูดจาฉะฉานกล้าทำกล้ารับ และกล้ามาพบเขาแม้จะต้องมาเพ
จะรักแม้จะร้าย ร่วมประลอง
“ใครกันเจ้าข้าวต้มปลา” ซูซานเหลี่ยงถามขึ้นเบาๆ เมื่อได้ยินสิ่งที่เจี้ยนหยาพูดกับซูเหยาชัดเจน“เจ้าข้าวต้มปลา ผู้นั้นฝ่าบาททรงสังเกตเห็นคนผู้นั้นหรือไม่ ร่างสูงใบหน้าองอาจ ผึ่งผาย ที่ยืนอยู่ในอาภรณ์สีฟ้าขาวสะดุดผู้นั้น คือผู้เข้าประลองกิตติมศักดิ์ที่เป็นถึงฮ่องเต้แคว้นหาน”“เอาเปรียบผู้อื่นเพียงนั้นทั้งรูปร่างหน้าตา และยังถือโอกาสนำคนมาคุ้มกัน เช่นนี้สมควรปรับให้ออกจากการประลอง” ซูซานเหลี่ยงพูดขึ้นเบาๆ“เสด็จพ่อ” ซูเหยารีบท้วงไว้ เจี้ยนหยาอมยิ้ม“ทำไม หรือเจ้าอยากให้เขาชนะ”“เสด็จพ่อลูกๆๆ ” “555 องค์หญิงของพ่อยอมใจอ่อนให้เขาเกรงว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บจึงเห็นใจเขา ยอมให้ทำผิดกฎ ในเมื่อองค์หญิงมีใจให้เขาเพียงนี้ พ่อจะใจร้ายได้อย่างไรกัน” พูดยิ้มๆ“ฝ่าบาท เขาเอาเปรียบผู้อื่น”“เจี้ยนหยา เจ้าลองสังเกตให้ดี เหล่าองค์ชายจากแคว้นต่างๆ หรือบรรดาลูกขุนนางล้วนแต่มีลูกคู่หรือคู่หูมา พร้อมเพรียงถ้าสังเกตดีดี จะเห็นว่าแต่ละคนพร้อมปกป้องคนของตัวเองอย่างถึงที่สุด ข้าจึงบัญชาให้ไม่มีการมุ่งเน้นไปที่ร่างกายและชีวิตเพื่อให้ไม่ต้องมีใครมาได้รับบาดเจ็บหรือล้มตาย” เจี้ยนหยายิ้ม"ฝ่าบาททรงรอบคอบไม่น้อยเจี้ยน
จะรักแม้จะร้าย คุณชายเป่ยเปย
“คุณชายเป่ยเปย”“ว้า หมดสนุกเลย องค์หญิงจำเป่ยเปยได้เสียแล้ว” ซูเหยาเลิกคิ้วสูงอมยิ้มแก้มปริ“ก็งามออกขนาดนี้ทำไมจะจำไม่ได้”“กำลัง คิดว่าองค์หญิงช่าง ชาญฉลาด”“ไม่มีนางกำนัลคนไหน เอ่ยชื่อตัวเองออกมาหรอก ทำทีสนิทสนมเพียงนี้ แปลกมากย่อมเป็นที่สังเกต”“ว้า อุตส่าห์ปลอมตัวเร้นกายถูกจับได้ง่ายดาย”“อย่างน้อยก็งดงามจน...เหล่าองครักษ์หน้าห้อง ไม่ทันได้สังเกตว่ามิใช่ผู้หญิง”“องค์หญิง สบายดีหรือไม่” เหลือบตามองท้องที่ป่องออกมาจนมองเห็นได้ชัด“สบายดี ตอนนี้ไม่มีอะไรต้องห่วง ห่วงแค่..เรื่อง” ลูบท้องเบาๆ“จะไม่ถามเป่ยเปยหรือไรว่ามาถึงนี้เพราะเหตุใด”“คุณชายก็คง คิดถึงเราสองคนแม่ลูกหรือบังเอิญผ่านมา”“องค์หญิง เป่ยเปยมากับคนผู้หนึ่ง อือไม่สิ สองคนทายสิว่าใคร” ซูเหยายิ้มเศร้าๆ“ท่าน องครักษ์ตงฟางชิง ใช่หรือไม่”“อีกคนเล่า”“ซูเหยาไม่อาจคาดเดา”“องค์หญิงฝ่าบาททรงออกตามหาองค์หญิง แทบพลิกแผ่นดินจนมาถึงนี่”“ซูเหยาไม่ควรค่าให้ตามหา อีกอย่างพรุ่งนี้เสด็จพ่อบัญชาให้มีการจัดการประลองเพื่อเลือกคู่”“องค์หญิง ตั้งใจจะใช้ชีวิตกับผู้อื่นได้หรือไร” ซูเหยาก้มมองมือตัวเอง“หากจะต้องแย่งชิง ซูเหยาก็ไม่อยากแย่งช
You may also like
ใต้หล้าสยบรัก
จูน187.8K viewsอ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส
จุ้ยหลิงซู695.8K viewsสาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง
พิมพ์สีทอง10.7K viewsชายาแพทย์พลิกชะตา
ฮวาฮวาตีลังกาแปล520.5K viewsโชคชะตาวิญญาณนำพารัก
วนิลากลิ่นเลม่อน221.2K viewsย้อนเวลามาเป็นแม่ค้าผลไม้
橙花3.5K viewsทะลุมิติมาเป็นภรรยาเจ้าของร้านชำในยุค70
ฝ้ายสีคราม1.1K viewsหยกลิขิตรัก
ไป๋เฉิน (白辰)57 views
