Share

บทที่ 169

last update Last Updated: 2025-05-18 10:09:32

วาดฝันโทรให้นานาเข้ามาหาที่โรงพยาบาล เพื่อมาคุยกับคุณหมอก่อน ว่าจะเลือกทำงานพาร์ทไทม์แบบไหน และนานาก็ยอมเข้ามาในตอนสายของวันนั้น ที่มาสายเพราะเธอไม่คิดว่าจะเข้ามาทำงานแล้ว แค่อยากจะหางานรองรับไว้ทำตอนเปิดเทอม

หน้าโรงพยาบาล และตอนนี้ก็มีคนบาดเจ็บที่ประสบอุบัติเหตุกำลังถูกนำลงจากรถของโรงพยาบาล

นานายืนตัวแข็งมองดูคนที่ร้องโอดโอยอยู่บนเปลผู้ป่วย

"ทำไมถึงเพิ่งมา" หมอโอโซนที่รับเวรดูแลห้องฉุกเฉินวันนี้ออกมาดูคนเจ็บ แต่มองไปเห็นว่านานายืนอยู่ตรงนั้น เขาก็เลยรีบเดินเข้ามาเอาร่างตัวเองบังสายตาเธอไว้ไม่ให้มองไปตรงที่กำลังเคลื่อนย้ายผู้ป่วยอยู่ "แล้วทำไมถึงมายืนอยู่ตรงนี้"

ทีแรกเธอไม่รู้เลยว่าคนที่พูดด้วยเป็นใคร แต่พอเรียกสติตัวเองกลับมาได้เธอถึงได้มองสูงขึ้นดูคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า

แต่พอรู้ว่าเป็นเขาเธอก็ไม่พูดอะไร กำลังจะเดินแยกไปอีกทางหนึ่ง

"คุณหมอคะ คนไข้เสียเลือดมาก"

"เอาเข้าห้องผ่าตัด" ชายหนุ่มหันไปสั่งพยาบาลแล้วก็หันกลับมาหาเธอที่กำลังจะเดินไป "ไปรอที่ห้องทำงาน" เขาไม่รู้หรอกว่าที่สั่งไปเธอได้ยินไหมเพราะดูเหม่อลอยคงกลัวเลือดมาก

นานาเดินมาอีกไม่ไกลก็เจอวาดฝันที่รออยู่

"นานาเป็นอะไร" วาดฝันเห็
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด   บทที่ 170

    แก้วใส่ยิ้มออกมาแทบแก้มปริ เมื่อเห็นว่าคุณหมอสุดหล่อที่เธอใฝ่ฝันอาสาพาไป..หรือว่าคุณหมอยังคงคิดถึงเธอเหมือนที่เธอคิดถึงเขา ต้องใช่แบบนี้แน่เลยทำไมพี่เราถึงเกิดอุบัติเหตุช้าจัง..อุ้ยไม่เอาไม่แช่งพี่สิ"คุณหมอ" ดาหลันเห็นว่าคุณหมอโอโซนกลับมา ตอนที่ทั้งสองชกต่อยกันเพราะตอนนั้นดาหลันก็เห็น"ไปตามนานาออกมา""ค่ะ"ทำไมดูคุณหมอคนนี้จะสนิทกับนานาจังเลย เรียกชื่อเหมือนกับคนสนิทสนมกัน..แก้วใสเริ่มจะไม่ปลื้มก๊อกๆ "นานา""คะ" นานาได้ยินเสียงพี่พยาบาลด้านหน้าเรียกก็เลยออกมา เธอไม่ได้ทำงานในห้องนั้นหรอก แต่ยังติดถามเรื่องงานคุณหมอกฤษณะอยู่ "?" เดินพ้นประตูออกมาก็เห็นว่าคุณหมอโอโซนยืนอยู่ด้านหน้า"นานา""แก้วใส?""เธอมาทำอะไรที่นี่เหรอ""ฉันควรถามเธอมากกว่า แล้วเธอมาทำอะไรที่โรงพยาบาล""พี่สาวเราประสบอุบัติเหตุ""อ้าวเหรอ" นานารู้จักนิสัยแก้วใสดี คิดว่าจะมาหาเรื่อง แต่พอได้ยินว่าพี่สาวเกิดอุบัติเหตุ ท่าทางของนานาก็เปลี่ยนไป "แล้วตอนนี้พี่สาวเธอเป็นยังไง""คุณหมอโอโซนผ่าตัดให้แล้ว""ขอให้พี่สาวเธอหายเร็วๆ นะ" ขณะที่พูดนานาไม่ได้มองไปดูหน้าเขาแบบตรงๆ แต่ในระยะสายตาก็ยังเห็นเขาอยู่"แล้วเธอมาทำอะไรที่

  • จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด   บทที่ 169

    วาดฝันโทรให้นานาเข้ามาหาที่โรงพยาบาล เพื่อมาคุยกับคุณหมอก่อน ว่าจะเลือกทำงานพาร์ทไทม์แบบไหน และนานาก็ยอมเข้ามาในตอนสายของวันนั้น ที่มาสายเพราะเธอไม่คิดว่าจะเข้ามาทำงานแล้ว แค่อยากจะหางานรองรับไว้ทำตอนเปิดเทอมหน้าโรงพยาบาล และตอนนี้ก็มีคนบาดเจ็บที่ประสบอุบัติเหตุกำลังถูกนำลงจากรถของโรงพยาบาลนานายืนตัวแข็งมองดูคนที่ร้องโอดโอยอยู่บนเปลผู้ป่วย"ทำไมถึงเพิ่งมา" หมอโอโซนที่รับเวรดูแลห้องฉุกเฉินวันนี้ออกมาดูคนเจ็บ แต่มองไปเห็นว่านานายืนอยู่ตรงนั้น เขาก็เลยรีบเดินเข้ามาเอาร่างตัวเองบังสายตาเธอไว้ไม่ให้มองไปตรงที่กำลังเคลื่อนย้ายผู้ป่วยอยู่ "แล้วทำไมถึงมายืนอยู่ตรงนี้"ทีแรกเธอไม่รู้เลยว่าคนที่พูดด้วยเป็นใคร แต่พอเรียกสติตัวเองกลับมาได้เธอถึงได้มองสูงขึ้นดูคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าแต่พอรู้ว่าเป็นเขาเธอก็ไม่พูดอะไร กำลังจะเดินแยกไปอีกทางหนึ่ง"คุณหมอคะ คนไข้เสียเลือดมาก""เอาเข้าห้องผ่าตัด" ชายหนุ่มหันไปสั่งพยาบาลแล้วก็หันกลับมาหาเธอที่กำลังจะเดินไป "ไปรอที่ห้องทำงาน" เขาไม่รู้หรอกว่าที่สั่งไปเธอได้ยินไหมเพราะดูเหม่อลอยคงกลัวเลือดมากนานาเดินมาอีกไม่ไกลก็เจอวาดฝันที่รออยู่"นานาเป็นอะไร" วาดฝันเห็

  • จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด   บทที่ 168

    นั่งรถมาอีกก็นานพอสมควรกว่ารถจะหยุดพักเพื่อให้ทุกคนเข้าห้องน้ำอีกครั้ง เพราะการเดินทางขึ้นเหนือใช้เวลานานมากยิ่งจังหวัดที่ทุกคนอยู่เหนือสุดของประเทศด้วย"โอ๊ย..ซี๊ดดด"ก๊อก ก๊อก"นานาเป็นอะไร" มีคนวานให้เปรมวดีเข้ามาดูห้องน้ำผู้หญิง เพราะเห็นว่าเธอเข้านานแล้วไม่ออกมาสักที ห้องน้ำที่ปั๊มน้ำมันแยกชายหญิง แต่พอเปรมวดีเข้ามาก็ได้ยินเสียงโอดโอย"ปวดท้องค่ะ""เปิดประตูหน่อย"นานายอมเปิดประตูออกมา"ปวดท้องแบบไหน"เธอชี้ตรงที่รู้สึกปวด"กลั้นปัสสาวะหรือเปล่า"นานาพยักหน้าตอบเพราะเธอกลั้นตั้งแต่รถจอดครั้งแรกจนมาจอดครั้งที่สอง ทนไม่ไหวก็เลยลงมาเข้าห้องน้ำ"กระเพาะปัสสาวะอักเสบแน่เลย""มีอะไร" และคนที่วานให้เปรมวดีเข้ามาดูก็ทนรออยู่ด้านนอกไม่ไหว"เจ็บท้องค่ะ" เห็นว่านานาไม่ตอบเปรมวดีก็เลยเป็นคนตอบให้"เจ็บตรงไหน""กระเพาะปัสสาวะค่ะ""กลั้นปัสสาวะเหรอ"เราผิดอีกแล้วใช่ไหมเนี่ย"ถ้าอยากเข้าห้องน้ำทำไมไม่บอกรถให้จอด กลั้นปัสสาวะนานๆ ก็อักเสบน่ะสิ""คงไม่ถึงกับตายหรอกมั้งคะ" นานากัดฟันพูดก่อนที่จะเดินออกมา"ประชดเข้าไป""โอ๊ย" เดินพ้นประตูห้องน้ำออกมาก็ก้าวไม่ไหวอีกแล้ว ทั้งร่างกายที่อ่อนเพลียรวมถึง

  • จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด   บทที่ 167

    "เปรมว่าให้นานาออกมาอยู่ในห้องดีกว่าไหมคะ" เปรมวดีไปเอาอาหารกลับมาก็ยังเห็นว่านานานอนห่มผ้าอยู่"คุณก็ลองคุยกับเธอเองสิ" โอโซนนั่งจับเข่าอยู่หน้าเต็นท์ เพราะเมื่อสักครู่พยายามจะเช็ดตัวให้เธอแต่ถูกถีบเข้าให้ ตั้งแต่เกิดมาครั้งนี้ครั้งแรกมั้งที่ถูกถีบ ถ้าไม่เห็นว่ากำลังป่วยอยู่นะจะเอาให้ร้องขอชีวิตเลย"คุณนานาคะ เราปล่อยให้ตัวร้อนมากไม่ได้นะ เดี๋ยวเกิดช็อกอันตรายต้องออกมาจากที่อบอ้าวก่อนค่ะ"พอไม่ใช่คุณหมอโอโซนที่เป็นคนพูดนานาก็ยอมออกมาเปรมวดีพานานามาพักอยู่ห้องของเธอ ส่วนเพื่อนร่วมห้องคนอื่นๆ ก็แยกกันไปขอเบียดห้องอื่นไปก่อน เพื่อจะไม่ให้เชื้อไวรัสจากไข้หวัดกระจายสู่คนอื่นนอกจากคนที่ดูแล"เดี๋ยวเปรมจะดูแลนานาเองค่ะ" เปรมวดีคิดว่าผู้หญิงคงดูแลกันได้ดีกว่า"ครับ" โอโซนเป็นคนพามาส่งที่ห้อง พอได้ยินว่ามีคนอาสาดูแลเขาก็ออกไป"คุณหมอออกไปสนุกกับคุณหมอคนอื่นเถอะค่ะ""ไม่เป็นไรหรอกค่ะเที่ยวเมื่อไรก็เที่ยวได้""ฉันมาเป็นภาระของพวกคุณใช่ไหมคะ""อย่าพูดแบบนั้นสิคะ อย่าลืมนะว่าคุณมากับหมอ""แต่ฉันอยากนอนแล้ว ขออยู่คนเดียวได้ไหมคะ""เอาแบบนั้นก็ได้ค่ะ งั้นนอนพักเยอะๆ นะคะ" เปรมวดีนำผ้าที่มีน้ำพอหมา

  • จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด   บทที่ 166

    ไม่คิดว่าจะมาถูกผู้ชายแบบเขาจูบเลย เพราะเธอกับเขามองยังไงก็ต่างชนชั้น แต่ก็ว่าอีกนั่นแหละ เพราะตัวเองเป็นคนเริ่มก่อน ผู้ชายที่ไหนจะไม่เอาล่ะผู้หญิงปล่อยตัวให้ขนาดนี้จูบอยู่ครู่หนึ่งโอโซนก็ถอนจูบออก "ไม่หวงเนื้อหวงตัวบ้างเลยหรือไง" เสียงทุ้มเปล่งออกจากริมฝีปากหนาเบาๆ สายตาคมยังคงจ้องมองริมฝีปากที่เพิ่งจะถอนจูบออกเมื่อสักครู่"หวงทำไมคะ" เธอคิดว่าไหนๆ ก็จะไม่อยู่แล้ว เอาให้มันสุดเลยแล้วกัน จะคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงยังไงก็คิดไปเถอะ"ส่วนมากผู้หญิงเขาหวงเนื้อหวงตัวกัน เธอไม่รู้เลยหรือไง""ขอบคุณค่ะที่สอน จะจูบอีกไหมคะ ถ้าไม่จูบฉันจะได้ไปทานข้าว" นานาไม่พูดเปล่ายังผลักหน้าอกเขาให้ออกห่างแล้วก็เดินกลับมาที่ห้องอาหารพอเธอโผล่หน้าเข้ามาสายตาหลายคู่ที่มองมาก็รีบหันกลับไปทำสิ่งที่ตัวเองกำลังทำอยู่ ก็พวกเขาเป็นผู้ดีนี่ จะให้มองมาแล้วพูดนินทาก็ใช่เหตุเธอไม่ได้หน้าหนาจนกล้าไปนั่งร่วมรับประทานอาหารกับพวกเขาหรอก พอออกมานานาก็เดินตรงไปที่ชายหาดหาดแห่งนี้เป็นหาดส่วนตัวคงเป็นของโรงแรมที่มาพัก และเขาคงจะเคยมาที่นี่ถึงเลือกที่จะพาเพื่อนมาเที่ยวกันทำไมสถานที่สวยๆ แบบนี้ ถึงทำให้เธอสบายใจขึ้นมาไม่ได้ เพร

  • จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด   บทที่ 165

    พอมุดเข้ามาในเต็นท์ก็อดมองดูผู้หญิงที่นอนอยู่ในนี้ไม่ได้ เป็นบ้าอะไรแค่นี้ก็อดใจตัวเองไม่ได้ไอ้หมอเอ้ย ถ้าเมาก็ว่าไปอีกอย่างแต่นี่แอลกอฮอล์ยังไม่ได้เข้าสู่ร่างกายเลยหวังว่าเธอคงไม่หาเรื่องใส่ตัวอีกนะ ชายหนุ่มเบียดตัวนอนลงอีกข้างหนึ่งของเต็นท์ที่เหลืออยู่นิดเดียวอึบ!"?" ดวงตาของคนที่เพิ่งจะหลับเปิดกว้างขึ้น เมื่อถูกอีกคนนอนเอาขาพาดทับร่าง โอโซนจับขาเธอออกแล้วก็จัดท่านอนให้เธอใหม่ โดยการให้เธอนอนหันไปฝั่งนั้น แล้วเขาก็นอนหันหลังให้สายๆ ของวันต่อมา.. ทุกคนตื่นออกมาหมดแล้ว จนถึงเวลาที่ทางโรงแรมจัดเตรียมอาหารมาไว้ให้ในห้องรับประทานอาหาร ยังไม่เห็นว่าคุณหมอโอโซนออกมาจากเต็นท์เพื่อนก็เลยมาเรียก"คุณ??" ได้ยินเสียงเรียกอยู่ด้านนอกคนที่นอนหลับอยู่ในเต็นท์ก็ค่อยๆ รู้สึกตัวตื่น "ทำไมคุณถึงมานอนอยู่กับฉัน?" นานารีบดันตัวลุกขึ้นมาเช็คร่างกายตัวเองว่าเสื้อผ้าเธอยังอยู่ครบไหมโอโซนลุกขึ้นได้ก็หยิบเอากระเป๋าออกมาจากเต็นท์ เพราะเขาต้องไปใช้ห้องน้ำที่ทางโรงแรมจัดให้อีกฝั่งหนึ่ง"โอ๊ย" นานากำลังจะมุดตามออกมาแต่รู้สึกเจ็บหว่างขา "......." เรื่องเมื่อคืนนี้มันไม่ใช่แค่ความฝันเหรอ? หญิงสาวนั่งเงียบอยู่

  • จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด   บทที่ 164

    "เธออย่าหาเรื่องใส่ตัวนะ" คนร่างสูงขยับใบหน้าออก มองต่ำลงมาดูผู้หญิงที่อาจหาญแอบขโมยจูบเขาไปแต่เธอไม่คิดจะฟัง คนตัวเล็กยังพยายามเขย่งเท้าขึ้นเพื่อดันตัวเองให้สูง หวังจะจูบเขาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอกลับถูกอีกฝ่ายจับร่างพิงเข้ากับผนังห้องน้ำแทน และเขาก็เป็นคนโน้มริมฝีปากลงมาจูบ โดยไม่ต้องให้เธอได้ใช้แรงดึงเลยเพราะแบบนี้แหละนานาถึงไม่อยากดื่ม เวลาดื่มแล้วเธอชอบขาดสติ แต่ก็ไม่เคยไปจู่โจมอยากจะจูบใครแบบนี้ คงเพราะความรู้สึกลึกๆ ที่อยากเอาชนะเขา แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเอาชนะคนแบบนี้ได้ยังไงลิ้นแลกลิ้นพันกันพัลวันจนไม่รู้ว่าลิ้นใครเป็นลิ้นใคร ขณะที่เขากำลังจูบปากเธออยู่มือเรียวก็ได้เอื้อมลงมาปลดเข็มขัดที่ติดกับขอบกางเกงของเขาอยู่ออกส่วนมือโอโซนก็ไม่อยู่เฉยล้วงเข้าไปในกางเกงของเธอเช่นกัน"อือ" พอถูกนิ้วแกร่งสะกิดยอดเม็ดเสียวคนตัวเล็กถึงกับสั่นสะท้านไปทั้งตัว แต่เธอก็ไม่คิดจะถอยแถมยังแยกขาออกเพื่อให้เขาขยับนิ้วได้ถนัดริมฝีปากหนาถอนจูบออกแล้วขยับต่ำลงมาไซร้ซอกคอระหง"อือ อ๊อยย" ความรู้สึกเสียวซ่านเกิดขึ้นทั่วร่างกายเมื่อถูกอีกฝ่ายดูดจุดที่อ่อนไหวกับอะไรแบบนี้มือหนาอีกข้างที่กำเต้าอยู่ก็ขยับเลื่อ

  • จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด   บทที่ 163

    นานาเหลือบตามองคุณหมอสองท่านที่เดินมาหยุดอยู่เบาะรถที่เธอนั่ง"คุณนั่งตรงนี้แล้วกันเดี๋ยวผมจะไปนั่งด้านหลัง""ค่ะ""........" อย่าบอกนะว่าตรงนี้คือที่นั่งของคุณหมอที่จองไว้ก่อน นานารีบดันตัวลุกขึ้น เป็นจังหวะเดียวกับเปรมวดีนั่งลงข้างๆ เธอ เพราะเบาะตรงนี้มันมีแค่สองที่นั่ง "ขอโทษค่ะเดี๋ยวฉันไปนั่งข้างหลังเอง""นั่งแล้วก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะนั่งเถอะ" เปรมวดีคิดว่านั่งกับผู้หญิงก็คงดีกว่านั่งกับผู้ชาย"ไม่เป็นไรค่ะข้างหลังยังมีที่ว่างอีกเยอะ" นานารีบขยับตัวออกมาจากเบาะนั้น พวกเขาตั้งใจจะนั่งคู่กันแล้วเธอจะมาเป็นก้างขวางคอทำไมที่จริงด้านหลังก็เหลือแค่ไม่กี่ที่ พอเดินมาด้านหลังรถเริ่มเคลื่อนตัวออกพอดี นานาเห็นว่ามีเบาะว่างก็เลยทิ้งตัวลงนั่งตรงนั้น"?" แต่พอนั่งลงหันไปมองคนที่นั่งข้างๆ กลับเป็นเขาอีก ..อะไรวะเนี่ย จะลุกอีกก็คงไม่ได้แล้ว เพราะรถกำลังเคลื่อนตัวออกไปเริ่มเดินทางตั้งแต่เช้า กว่าจะมาถึงจุดพักรถก็ปาเข้าไปหลายชั่วโมงโอโซนนั่งอยู่เบาะด้านใน ส่วนคนที่นั่งอยู่เบาะด้านนอกตอนนี้หลับสบายเลย แถมตอนนี้ศีรษะเธอเอนพิงบ่าไหล่เขาด้วย อยากจะลุกไปเข้าห้องน้ำกับเพื่อนก็ไปไม่ได้"ร้ายนะครับคุณหมอ"

  • จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด   บทที่ 162

    "ถ้างั้นเปรมขอไลน์คุณ..""นานาค่ะ" ที่จริงเธอก็แนะนำตัวไปครั้งหนึ่งแล้ว ตอนที่แนะนำบอกว่าเป็นผู้ช่วยพิเศษของคุณหมอโอโซน แต่ชื่อเธอคงไม่น่าจดจำ"ค่ะ เปรมขอไลน์คุณนานาไว้จะได้ทักถามกัน""ได้เลยค่ะ" นานาล้วงเอาโทรศัพท์ยี่ห้อหนึ่งที่ตกรุ่นไปแล้ว แถมตกรุ่นไปนานแล้วด้วย..ออกมาเปิดไลน์ เพื่อจะขอ ID ของคุณหมอเปรมวดีจนเวลาผ่านไปนานาก็ลงมาหาดูว่าเคสไหนที่น่าสนใจ คุณหมอบอกให้เปลี่ยนมุมถ่ายภาพ คงไม่อยากให้ถ่ายที่ห้องฉุกเฉิน เธอก็เลยไปดูที่ตึก ICU"......." แต่พอมาตึกนี้หนักกว่าห้องฉุกเฉินอีก เพราะตอนนี้ญาติกำลังร้องไห้กอดกันอยู่หน้าห้อง ICU และมีคุณหมอยืนอยู่ด้านหน้าคงกำลังบอกข่าวร้ายกันอยู่ภาพพวกนี้ทำให้เธอคิดถึงสิ่งที่เคยเกิดขึ้นกับเธอในอดีตอีกครั้ง ตอนนั้นเหมือนพ่อไม่ใยดีแม่แล้ว เพราะพอแม่ตายไม่นานพ่อก็มีภรรยาใหม่ เธอไม่แน่ใจว่าพ่อคบกับภรรยาใหม่ตอนที่ยังมีแม่อยู่ไหม คนที่ปลอบใจเธอก็คือคุณหมอคนนั้น"มาทำอะไรตรงนี้""คุณหมอ" นานารีบเช็ดน้ำตาที่ไม่รู้ว่ามันไหลออกมาตอนไหน"แถวนี้ไม่เหมาะสำหรับเธอ""แต่ฉันต้องทำงานวิจัยส่งคุณหมอ..""ตามมา""ค่ะ" นานารีบเดินตามคุณหมอกฤษณะไปก๊อก ก๊อก"คุณหมอมาเยี่

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status