LOGINShare
บทที่ 4 เจ้าหนี้และลูกหนี้ 3
Last Updated:
2025-10-21 14:26:03ปานประดับก้มหน้า หลุบตาจ้องมองพื้น ภายในหัวสมองก็พยายามสรรหาคำพูดต่างๆ นานา เพื่อหาทางเอาตัวรอดไปก่อน เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว อีกอย่างเธอเองก็เหลือเงินติดบัญชีไม่กี่พันที่จะไถ่นาฬิกาเรือนนั้นออกมาจากโรงจำนำ
“ฉัน…ฉันขอเวลาอีกหน่อย”
“หมายความว่าไง?” เขากอดอกถามเสียงเข้ม เขารวยออกขนาดนั้นกะอีแค่นาฬิกาเรือนเดียว
“เธอรู้หรือเปล่าว่าราคามันเท่าไหร่?” ปานประดับรู้ว่ามันคงราคาแพงมากจึงทำได้แค่ก้มหน้าหลุบตามองพื้น แม้จะเห็นราคาในอินเทอร์เน็ตมาบ้าง แต่ก็อดที่จะเชื่อไม่ได้อยู่ดี นาฬิกาอะไรจะแพงขนาดนั้น แพงยิ่งกว่าบ้านในตัวเมืองเสียอีก
“ไม่รู้สิท่า…ฉันจะบอกให้ เป็นราคาที่ต่อให้เธอทำงานทั้งชาติก็ชดใช้ไม่หมด”
“แล้วยังไงคะ” ถึงเธอจะจนก็ใช่ว่าจะยอมให้เขามายืนด่าปาว ๆ อยู่อย่างนี้
“นาฬิกาฉันอยู่ไหน”
“ฉันไม่ได้เอาไป”
“อย่ามาเฉไฉ”
“ฉันไม่ได้เฉไฉ” พอเห็นสีหน้าของเขาปานประดับถึงเพิ่งรู้ตัวว่ากำลังยั่วโมโหเขาเข้าให้แล้ว ดีไม่ดีถ้าเธอเป็นผู้ชายเขาคงไม่มายืนข่มอารมณ์ถามอยู่แบบนี้ อาจจะถามด้วยหน้าแข้ง เธอกลืนน้ำลายเหนียว ๆ ลงคอ
“งั้นฉันจะลากเธอไปหาตำรวจ” ไม่พูดเปล่ายังพยายามที่จับข้อมือเล็กนั้นอีกครั้ง แต่คราวนี้เธอไม่ยอมให้เขาได้แตะต้องตัวอีกง่าย ๆ อีกเป็นอันขาด หากเขาจับเธอได้ หมดกัน…สองขาไวกว่าความคิด พอเขาก้าวเท้าหนึ่งจังหวะ เธอก็ขยับตัวหนีตามหนึ่งจังหวะ เราต่างเล่นเกมจ้องตากันอย่างนั้นไม่มีใครยอมใคร
“ฉันไม่ได้เอาไป คุณอย่ามากล่าวหากันลอย ๆ”
“งั้นก็ไปโรงพักกับฉันจะได้รู้ว่าใครกันแน่ที่พูดปด”
“คุณรวยขนาดนั้นแค่นาฬิกาเรือนเดียว”
“คนอย่างฉันถ้าไม่เอ่ยปากว่าจะให้ แค่ห้าสิบสตางค์ก็ไม่กระเด็นง่าย ๆ” ปานประดับกัดริมฝีปากแน่น หากไม่ยอมปริปากพูดกับเขาไปตรง ๆ เห็นทีว่างานแต่งจบตัวเธอเองอาจยังไม่ได้กลับบ้าน ดูท่าเขาจะมีเวลามากพอที่จะมานั่งเฝ้าเสียด้วย
“ค่ะ ค่ะ” เธอยอกย้อน
“เธอยอกย้อน?”
“คุณต้องรับปากว่าจะคุยกับฉันดี ๆ ใจเย็น ๆ ฉันถึงจะยอมบอก”
“หัวขโมยอย่างเธอมีสิทธิ์มาต่อรองตั้งแต่เมื่อไหร่”
“งั้น…” ในเมื่อเขาไม่เปิดโอกาสให้เธอได้พูดก็ต้องโกยสิ รอวันไหนหากไถ่มาได้ ค่อยหาวิธีคืนเขา
“งั้นอะไร”
“คุณเอาเบอร์โทรมาให้ฉันก็ได้ วันหน้าฉันจะติดต่อไป”
“อย่าบอกว่าเธอเอามันไปขายน่ะ” จิรัติกรเท้าสะเอวลิ้นดุนกระพุ้งแก้มอย่างหัวเสีย ใบหน้าถมึงทึง ปานประดับคิดในใจเขาคงไม่สาวหมัดอัดผู้หญิงบอบบางอย่างเธอที่นี่หรอกใช่ไหม จึงอดที่จะกวาดสายตามองหาทางหนีที่ไล่อย่างลวก ๆ ไม่ได้
“ฉันเปล่าขาย…”
“แล้วมันอยู่ที่ไหนล่ะ”
“เอาเบอร์ติดต่อคุณมาก่อนสิ ฉันไม่เบี้ยวหรอกน่า”
“หัวขโมยอย่างเธอมีสิทธิ์พูดคำนี้ด้วยหรือไง”
“นั่นก็ไม่ได้ นี่ก็ไม่เอา คุณจะเอายังไงกันแน่!!”
“เธอนี่มัน…” เขาก้าวสามขุมมาหาหญิงสาวตรงหน้าด้วยสีหน้าบอกบุญไม่รับ ปานประดับถอยหลังโกยสุดกำลังโดยไม่รู้เลยว่ากระเป๋าสตางค์ของตัวเองที่เหน็บไว้ตรงกระเป๋ากางเกงด้านหลังได้ตกหล่นขณะที่กำลังวิ่งหนีเอาตัวรอด ดีที่งานเสิร์ฟจ่ายล่วงหน้ามาแล้ว
พอวิ่งมาได้สักระยะก็ยืนหอบหายใจหลังเสาไฟฟ้า โดยไม่รู้เลยว่าชีวิตของตัวเองจะยุ่งเหยิงขนาดไหนเมื่อได้พบเจอกับเจ้าของนาฬิกาเรือนนั้น แถมยังพัวพันถึงเหตุการณ์วินาศสันตะโรที่ไม่นึกไม่ฝันมาก่อนอีกด้วย
ปานประดับยืนหอบหายใจอยู่อย่างนั้นก่อนจะคลำหากระเป๋าเงินของตัวเอง ในนั้นมีทั้งบัตรประชาชน คีย์การ์ดห้องพัก ไหนจะใบสำคัญอย่างตารางหนี้ที่ปาริตาได้ทำให้เวลาที่เธอไปชำระเงินแต่ละครั้ง ปานประดับอกสั่นขวัญแขวนเดินกลับเข้าไปในงานอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ เธอพยายามก้มมองหาตามพื้นตามใต้โต๊ะ เสียงครืดคราดในกระเป๋ากางเกงสั่นพร้อมกับเบอร์แปลกที่โทรเข้ามา ปานประดับจ้องมองเบอร์นั้นเขม็ง ปลายนิ้วสั่นระริกก่อนจะกดรับสาย
“สะ สวัสดีค่ะ”
“สวัสดีปานประดับ กันยากร” จิรัติกรจ้องมองบัตรประชาชนที่เขาคีบไว้ในมือ มุมปากยกยิ้มเจ้าเล่ห์ ไม่รอให้เธอได้พูดอะไรเขาก็ชิงพูดออกมาก่อน
“ร้านฮวดเฮ้งเธอรู้จักหรือเปล่า?”
“…” ปานประดับหายใจแทบไม่ออก นั่นคือร้านที่เธอเอานาฬิกาไปจำนำ
“คุณจะเอายังไง?”
“นั่นสิ รับซื้อของโจรหรือว่าลักทรัพย์ดีล่ะ”
“ฉันเปล่าขโมย” ปานประดับตอบกลับเสียงแข็ง
“เหรอ…ถ้างั้นฉันใจป้ำถอดให้เธองั้นสิ”
“ใช่”
“สำคัญตัวเองไปหน่อยหรือเปล่า คืนนั้นเธอจ้องนาฬิกาฉันตาเป็นมันขนาดนั้น”
“ถ้าฉันคิดจะขโมยจริง ๆ ทำไมฉันถึงเอาแต่นาฬิกาคุณล่ะ กระเป๋าเงินคุณเองก็ยังอยู่เหมือนเดิมไม่ใช่เหรอ”
“รู้ดีนักนี่ มาหาฉันที่หลังร้านมีรถตู้สีดำจอดอยู่ ถ้าเธอคิดตุกติกร้านจำนำมีปัญหาแน่” ปานประดับหน้าซีดเผือดได้แต่เดินคอตกทำตามคำสั่งเขาอย่างว่าง่าย ประตูรถเปิดออกพร้อมกับจิรัติกรที่นั่งยิ้มอยู่แล้ว
“สวัสดีคุณลูกหนี้!”
Latest chapter
จิรัติพันประดับ [เซตเกี่ยวรัก] บทที่ 42 ตอนพิเศษ ปานประดับ x จิรัติกร 3
“แล้วเราขอพี่หรือยัง” จินส่ายหน้า“แต่จินเป็นน้อง” จิรภีมม์แฝดน้องว่าพลางชี้นิ้วชี้เข้าหาตัว สามขวบแต่ช่างเจรจาและไม่ยอมเสียเปรียบใครหน้าไหนทั้งนั้น นายท่านจริญนั่งยอง ๆ พลางจ้องเข้าไปในดวงตาเด็กน้อยพูดด้วยน้ำเสียงปกติ“จินเราเป็นน้องก็จริง แต่พี่เขาไม่ได้มีหน้าที่ที่จะต้องยอมเราตลอดเวลาเพราะว่าเราเป็นน้องหรอกนะ” นายท่านจริญว่าพลางชี้นิ้วไปยังจินตะ“ถ้าอยากเล่นก็ต้องขอพี่เขาก่อน ถ้าพี่เขาไม่อนุญาตเราต้องรอ เข้าใจไหมครับเด็กดีของปู่” จิรภีมม์กอดอกพลางหันหลังให้ นายท่านจริญถอนหายใจพลางจับตัวเด็กน้อยให้หันหน้ามาประจันกันเหมือนเดิม“ขอโทษพี่เขา”“ไม่ จินไม่ผิด”“ไม่ผิดก็ไม่ต้องเล่น จนกว่าเราจะสำนึกค่อยไปเล่นกับพี่เขา” นายท่านจริญหันไปสั่งบรรพต “พาเด็กทั้งสองคนไปเล่นฝั่งโน้นก่อนไป”“ครับ” บรรพตรับคำ ก่อนจะพาเด็กทั้งสองไปเล่นอีกทาง“ถ้าจินว่าจินไม่ผิดก็ยืนอยู่กับปู่ที่นี่แหละ ปู่มีเวลาให้จินสำนึกผิดอีกนาน” นายท่านจริญว่าพลางยืนถือไม้เท้ายืนขึ้น รอให้หลานน้อยมีท่าทีสงบ พอได้ยินเสียงพี่ ๆ เล่นกันอย่างสนุกสนานก็อยากจะไปเล่นด้วยบ้าง จิรภีมม์ยืนอยู่อย่างนั้นสักครู่ก่อนจะจับขากางเกงคุณปู่เขย่ายิก
จิรัติพันประดับ [เซตเกี่ยวรัก] บทที่ 42 ตอนพิเศษ ปานประดับ x จิรัติกร 2
“ขอบคุณนะครับคุณปู่”“ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ”“แล้วแกจะมีข้ออ้างอะไรอีก อายุอานามเท่าไหร่แล้วเพิ่งจะมีลูกคนเดียว”“มีน้อยแต่โตมาอย่างมีคุณภาพ” เจอคำตอบนี้ไปจริญถึงกับจุกไปไม่ถูก ก่อนจะเปลี่ยนเรื่องเฉไฉ“ระบบกงสียังอยู่ ใครมีลูกเล็กเด็กแดงฉันจะส่งเสียจนกว่าจะเรียนจนพอใจ” ก่อนจะเชิดหน้า“ข้าวของเครื่องใช้ก็เบิกกับบริษัท รวมทั้งค่าใช้จ่ายรายเดือน รวมถึงพี่เลี้ยงพอใจหรือยัง?”“อ่า…ผมขอคิดดูก่อนละกันครับ” นายท่านจริญกัดฟันกรอด จิรัติกรเคาะหน้าปัดนาฬิกาบอกความนัย“อาทิตย์ละวัน ตามนี้นะครับ”“แก!”“ก็ต้องดูพฤติกรรมคุณปู่ประกอบว่าพูดจริงทำจริงหรือเปล่า อาจจะเพิ่มเป็นสองถึงสามวัน พาไปกินข้าวที่ห้างได้บ้างอะไรบ้าง”“บรรพต! จัดการให้เรียบร้อยและเร็วที่สุด”“ได้ครับ!”คล้อยหลังปานประดับที่เดินกอดแขนสามีเอ่ยถามพลางทำสีหน้าเห็นใจ“ฉันรู้ว่าเธอจะพูดอะไร ไม้อ่อนดัดง่าย ไม้แก่ดัดยาก ตาแก่นั่นต้องโดนซะบ้าง เธอก็เห็นผลลัพธ์ในการเลี้ยงลูกของเขาแล้วนี่”“จะว่าไปก็น่าเศร้านะคะ ท่านเลยตั้งความหวังไว้กับจินตะเอาไว้มากเลยทีเดียว” ปานประดับลูบหัวลูกน้อยด้วยความเห็นใจ“แล้วใครใช้ให้เลี้ยงลูกหลานแบบนั้นล่ะ” จิรัติกรตอบ
จิรัติพันประดับ [เซตเกี่ยวรัก] บทที่ 42 ตอนพิเศษ ปานประดับ x จิรัติกร 1
“คุณจะไม่ลงไปเจอหน่อยเหรอคะ”“ไม่ล่ะ…ชั่วโมงเดียว”“เอาอย่างนั้นก็ได้ค่ะ” ปานประดับอุ้มลูกน้อยแนบอกโดยมีบอดีการ์ดเดินตามเป็นพรวน ลงไปหาคุณปู่ด้านล่าง นายท่านจริญที่ดูแก่ชราแต่ยังคงเหลือมาดท่านเจ้าสัว ยังคงความน่าเกรงขามแม้จะนั่งรอที่ห้องรับแขกด้านล่าง แต่สีหน้าเก็บซ่อนความกระวนกระวายไม่มิดชะเง้อมองหาหลานน้อยไม่วางตา“เดี๋ยวก็มาครับ” บรรพตที่ตามมารับใช้เอ่ยเตือน “นั่นไงครับ มาแล้ว”“ไหน ๆ”“สวัสดีค่ะ” ปานประดับยกมือไหว้พร้อมกับอุ้มจินตะที่หันหน้าออก“ขอฉันอุ้มหน่อย” ปานประดับให้อุ้มแต่โดยดีเพราะสงสารคนแก่ตรงหน้า ว่ากันว่าปู่ย่าสมัยที่เป็นพ่อแม่มักจะเข้มงวดกับลูก แต่กับหลานจะสปอยนั้นเป็นความจริง นายท่านจริญอุ้มจินตะโยกไปมาอย่างมีความสุขก่อนจะโบกมือน้อย ๆ บรรพตที่ถือหูกระเป๋าพลาสติกสีดำดูมีน้ำหนักเลื่อนมาทางปานประดับ“อะไรคะ”“ของรับขวัญหลาน” นายท่านจริญพูดโดยไม่เงยหน้ามามองปานประดับ พูดอ้อมแอ้มในคอ“ฉันเตรียมไว้นานแล้ว”“ขอบคุณค่ะ”“ของหลานไม่ใช่ของเธอ”“ดิฉันทราบค่ะ ไหน ๆ ก็มาแล้วไปเล่นกันที่สวนด้านหลังดีไหมคะ อากาศเย็นกำลังดี”“เธอนำไปสิ”“ได้ค่ะ”สักพักก็มีเสียงโวยวายเมื่อนายท่านจริญ
จิรัติพันประดับ [เซตเกี่ยวรัก] บทที่ 42 ตอนพิเศษ ปานประดับ x จิรัติกร
“ไอ้จิเมื่อไหร่แกจะเอาหลานมาให้ฉันอุ้ม” จิรัติกรยกโทรศัพท์ออกห่างจากหู ก่อนจะวางไว้บนโต๊ะทำงานไม่สนใจเสียงก่นด่าของนายท่านจริญที่ดังลอดออกมาตามสาย แม้ว่าการให้กำเนิดทายาทของผู้บริหารยักษ์ใหญ่ JK1 GROUP ไม่ได้เป็นความลับแต่ก็ไม่เคยปรากฏบนสื่อที่ไหนมาก่อน อีกทั้งปานประดับเองก็อยากจะให้ลูกชายเติบโตมาอย่างอิสระ ไม่มีพันธะกับ JK1 GROUP ที่ต้องแบกภาระเอาไว้บนบ่าตั้งแต่ลืมตาดูโลกเพราะคำว่าทายาท เธอยากให้โอกาสลูกชายได้เลือกทางเดินเอง และเด็กชายจินตะเองก็ไม่เคยพบเจอญาติฝั่งเอกาฤกษ์ยกเว้นฝั่งแม่อย่างอารยาที่มาหา ช่วยเลี้ยงหลานอาทิตย์ละสามสี่วัน“นายท่านจริญมีหลานตั้งแต่เมื่อไหร่”“แก แกอยากเห็นฉันอกแตกตายใช่ไหม”“ก็แล้วแต่จะคิดครับ”“ฉันเป็นพ่อแก”“แล้ว?”“เมื่อไหร่แกจะยกโทษให้ฉัน”“แล้วต้องยกโทษให้ด้วยเหรอครับ”“ฉันสูญเสียลูกเต้าไปตั้งหลายคน ฉัน…ไม่อยากเสียแกไปอีกคน มีทางไหนที่พอจะให้ฉันแก้ไข แกบอกมาฉันจะทำ”“ขอคิดดูก่อนละกันนะครับ” จิรัติกรกดวางสายพร้อมกับเมินสายเรียกเข้าที่สั่นครืดคราดต่อเนื่องไม่มีทีท่าว่าจะหยุดจนต้องกดปิดสั่นแล้ววางไว้ในลิ้นชัก ปานประดับที่อุ้มลูกน้อยวัยหกเดือนที่กำลังฝึกน
จิรัติพันประดับ [เซตเกี่ยวรัก] บทที่ 41 ตอนพิเศษ ชัญญ่า x เชาวน์ชลิต 6
“ไม่เคยได้ยินหรือคะ รักใครให้ดื่มนม นี่แหละค่ามัดจำของญ่า” เชาวน์ชลิตได้แต่เลยตามเลย เพราะเขาเองก็ยอมที่จะให้ชัญญ่ามัดมือชกในวิธีการของเธอเอง เอวบางเริ่มบดเบียดแนบชิดส่วนล่าง กระโปรงบางของชุดนอนที่เป็นปราการสุดท้ายปกปิดของสงวน ชัญญ่าเองก็ขุดหลุมรอเหยื่อเข้ามาติดกับอย่างแยบยลเช่นกัน พี่น้องคู่นี่แสบพอ ๆ กัน“ญ่า” เชาวน์ชลิตครางเสียงกระเส่าเมื่อกางเกงชุดนอนถูกถอดออกพร้อมกับส่วนชื้นแฉะที่ถูไถขึ้นลงหยอกล้อกับความเป็นชายให้ค่อย ๆ ผงาด“เป็นของญ่า แล้วญ่าจะไม่ทำให้พี่เชาวน์เสียใจ” คำนี้เขาเองต้องเป็นฝ่ายพูดไม่ใช่เหรอไง เชาวน์ชลิตที่กำลังจะอ้าปากแย้งริมฝีปากบางก็งับลงมาดูดดึงอย่างมันเขี้ยวเสียก่อน สายตาและท่าทางของชัญญ่าในตอนนี้เหมือนนางแมวยั่วสวาท ไม่เหลือเค้าชัญญ่าที่ขี้อายก่อนหน้าเลยแม้แต่น้อย“ญ่า เดี๋ยวจะเจ็บเอา” เมื่ออีกฝ่ายพยายามใช้ความเปียกปอนของเธอถูไถกับหัวบากนั้นช้า ๆ เหมือนจะเข้าแต่ก็ไม่เข้า เชาวน์ชลิตได้แต่ข่มความอึดอัดเอาไว้ไม่อยากจะกระแทกสวนขึ้นไปแรง ๆ เขาอยากจะทะนุถนอมคนตรงหน้าให้เหมาะสมกับที่ชัญญ่าคอยดูแลเขาเสมอมา ชัญญ่าก้มลงไปจูบตรงซอกคอไล่ลงมายังหน้าอกขาวที่เหมือนจะซูบผอมล
จิรัติพันประดับ [เซตเกี่ยวรัก] บทที่ 41 ตอนพิเศษ ชัญญ่า x เชาวน์ชลิต 5
“ขอบคุณนะคะ” เชาวน์ชลิตที่หลังจากฟังคำตัดสินก็โล่งใจและกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง และความกะล่อนก็เริ่มมีให้เห็น“ญ่ารับคำขอบคุณไว้ก็ได้ค่ะ แต่ว่าพี่เชาวน์ต้องกลับไปนอนที่ห้องตัวเอง”“นี่คอนโดพี่”“งั้นญ่ากลับเอง” เรื่องอะไรเธอจะยอมให้เขากินฟรี แม้ว่าเธออยากจะกินเขาจนตัวสั่น ทำทีสงวนตัวเล็กน้อยแต่พองามย่อมเรียกคะแนนความน่ารักน่าเอ็นดูเพิ่มขึ้นเป็นกองข้อมือขาวถูกจับไว้หลวม ๆ พร้อมกับวางทาบไว้ที่หน้าอกซ้าย“พี่เพิ่งผ่านเหตุการณ์หน้าเสียวหน้าขวานมา ญ่านอนเป็นเพื่อนพี่ได้หรือเปล่า”“อ้อนวอนหรือคะ”“ใช่”“แล้วให้ญ่านอนในฐานะอะไร”“แล้วญ่าอยากได้ฐานะอะไรล่ะ” ชัญญ่าทำสีหน้าครุ่นคิด“ขอคิดดูก่อนละกัน”“อย่าคิดนานพี่แก่แล้ว”“เหอ ๆ ญ่าไม่ใช่ของตายนะคะ”“พี่ไม่เคยเห็นญ่าเป็นของตาย เพียงแต่เมื่อก่อน…” เชาวน์ชลิตหลุบตา“เราอายุห่างกันมากขนาดนั้น” ชัญญ่ายักไหล่“ก็จริง…อีกอย่างเด็กหนุ่มมหาลัยกับเด็กสาวม.ต้นก็ยังไง ๆ อยู่”“ไม่ใช่แค่นั้นหรอก อีกอย่างเรามีศักดิ์เป็นน้องไอ้จิด้วย เอาน้องเพื่อนเป็นแฟนก็ยังไงอยู่ ตอนนั้นพี่เองไม่มีความคิดจะหยุดที่ใคร”“เหรอคะ…ตอนนี้ล่ะ”“พี่ว่าตอนนี้ถูกที่ถูกเวลา และพี่
You may also like
รวมเรื่องสั้นสุดสยิว SS2 (NC25+)
Chocolate lily 39.4K viewsแรงรักสยบแรงแค้น
นครแสงจันทร์45.0K views(ของหวง) มาเฟีย BAD
ลำเจียก74.2K viewsบ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
เด็กลำดับที่สิบหก446.0K viewsพลาดรัก (SET WICKED LOVE)
ดาวแคระ (miss.mk)6.6K viewshot love พิษรักเพลิงอัคคี
ชะนีติดมันส์7.1K viewsวิวาห์พยศใจ
อัญญาณี1.8K viewsถึงป๋าดุ (ดัน) หนูก็ไหว
ผลิกา(เลอบัว)10.4K views
