Chapter 69

หัวใจแบลครู้สึกเจ็บปวดเมื่อเห็นร่างของเพื่อนนอนตายอยู่บนพื้น พวกเขารู้ว่าใครคือหมาป่าตัวนั้น ทั้งดีแลนและแบลคต่างก็คิดในใจว่าพวกเขาจะไม่ปล่อยให้การเสียสละนี้เปล่าประโยชน์ พวกเขาจะต้องแก้แค้นให้สาสม เสียงคำรามดังราวกับระเบิด พวกเขาฉีกเกราะจากด้านในและโจมตีศัตรูของพวกเขาเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่สัมผัสเลือด กรงเล็บก็เพียงพอแล้วที่จะฉีกร่างของศัตรูออกเป็นชิ้นๆ และทีละตัวสองตัว ทั้งคู่ก็กองร่างของศัตรูลงบนพื้นด้วยความโกรธ

เอสเทลแน่ใจว่าได้แจ้งเรื่องพิษต่อหมาป่าตัวอื่นๆ และแม่มดตัวอื่นๆทั้งหมดแล้ว และในไม่ช้าหมาป่าตัวอื่นๆก็ใช้กรงเล็บที่แหลมคมและน้ำหนักตัวเพื่อบดขยี้ศัตรู แต่มันก็ยังไม่เพียงพอ เพราะพวกเขาเพียงแค่ทำให้มันบาดเจ็บ แต่ยังไม่สามารถฆ่าพวกมันได้โดยใช้กรงเล็บเท่านั้น เอสเทลและแม่มดคนอื่นๆ มองดูเรื่องนี้ และพูดคุยปรึกษากันว่าต้องทำอย่างไร หลังจากประชุมกันและค้นจากตำราหนังสือของบรรพบุรุษ พวกเขาก็ได้วิธี

พวกเขาร่วมกันร่ายมนตร์สะกดให้ทั่วหมาป่า หมาป่าเฝ้ามองตัวเองลอยขึ้นไปในอากาศด้วยแสงสีเขียวแล้วทรุดตัวลงกับพื้น พวกเขายังไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น หมาป่าส่ายหัวและแล้วก็รับรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น