LOGINShare
บทที่ 214
Latest chapter
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 220
หนิงหนานเสว่ส่ายศีรษะ เข้าไปในห้องพักพนักงาน หลังจากดื่มน้ำเย็นเข้าไปสองอึกใหญ่ ในที่สุดก็สงบลงถึงไม่รู้ว่าผู้ชายคนนี้ผิดปกติอะไรอยู่กันแน่ แต่ว่าหลังจากที่หนิงหนานเสว่เลิกงาน ก็ยังคงเดินไปยังร้านอาหารแบบส่วนตัวตามที่อยู่ที่นัดกันไว้ในข้อความเมื่อก่อนทั้งสองคนเคยมากินร้านอาหารร้านนี้แล้วครั้งหนึ่ง ตอนนั้นหนิงหนานเสว่รู้สึกว่าอาหารอร่อย จึงคิดอยากจะมาอีกสักครั้งอยู่ตลอด แต่น่าเสียดายที่ร้านอาหารแบบส่วนตัวนี้มีกฎที่เข้มงวดมาก ไม่เป็นสมาชิกก็เข้าไม่ได้ ถึงแม้เธอกับฟู่เฉินจะเป็นสามีภรรยากัน แต่กลับไม่มีบัตรสมาชิก สมาชิกของฟู่เฉินก็ไม่ได้ให้เธอใช้ตามใจชอบเมื่อมาสถานที่นี้อีกครั้ง ในใจของหนิงหนานเสว่รู้สึกแปลก ๆ เล็กน้อย ครั้งนั้นหลังจากที่มากินร้านอาหารแบบส่วนตัวร้านนี้ เธอกลับบ้านไปบอกสุยสุย และยังบอกอีกว่าวันหลังพ่อจะต้องพวกเขามากินด้วยกันอย่างแน่นอนสุยสุยในตอนนั้นตั้งตารออยู่ทุกวัน หวังว่าจะสามารถมากินข้าวด้วยกันกับพ่อแม่ได้ แต่จนกระทั่งถึงที่สุดแล้ว จนกระทั่งลูกไม่อยู่แล้ว เธอก็ไม่ได้กินอาหารของที่นี่เมื่อคิดถึงสุยสุย หัวใจของหนิงหนานเสว่ ก็เจ็บเหมือนโดนเข็มทิ่มแทง หายใจอย่างอ
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 219
หนิงหนานเสว่เห็นท่าทางน้ำลายจะไหลลงมาอยู่แล้วของเธอก็หัวเราะไม่ออกร้องไห้ไม่ได้ “ถึงยังไงเธอก็เป็นเพียงผู้หญิงเหมือนกัน เธอมองฉันแบบนี้เว่อร์ไปหรือเปล่า?”“ประธานหนิง คุณไม่รู้หรอกว่าก่อนที่ฉันจะได้พบคุณ ฉันไม่อยากทำงานแล้ว!” หนวนหน่วนถอนหายใจ เหลือบมองหนิงหนานเสว่อย่างเงียบ ๆ หลังจากแน่ใจว่าสีหน้าของเธอไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ถึงได้เอ่ยปากกล่าวต่อไปว่า “อาชีพของพวกเราสำหรับผู้หญิงแล้วเดิมทีก็ไม่ได้ยุติธรรมอยู่แล้ว พวกเขาชอบจะกีดกันฉัน รังแกฉันอยู่เรื่อย!”เมื่อเห็นท่าทางเช่นนี้ของเธอ อันที่จริงหนิงหนานเสว่เข้าใจอย่างมาก ในสายตาของผู้ชายหลายคน เดิมทีงานด้านเทคนิคนี้ ก็เหมือนกับโลกของพวกเขา ผู้หญิงในอุตสาหกรรมนี้มีความเสียเปรียบโดยธรรมชาติอยู่แล้วแต่ว่าพวกเธออาศัยความสามารถจนเดินมาถึงตรงนี้ได้ ดังนั้นหนิงหนานเสว่จึงไม่คิดเลยว่าตนเองจะด้อยกว่าผู้อื่นเธอหัวเราะพลางจับมือของหนวนหน่วน “ถึงเธอจะช้าสักหน่อย แต่มีความแม่นยำสูงที่สุด ผู้หญิงอย่างพวกเราย่อมมีข้อดีของพวกเราเอง ถึงแม้ตอนนี้เธอจะขาดประสบการณ์ไปบ้าง แต่ขอเพียงฝึกฝนให้มาก ต้องทำออกมาได้แน่นอน เมื่อถึงตอนนั้นก็จะไม่มีใครดูถูกเธอแล้
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 218
ขอบคุณทุกคน แต่ว่า งานที่ฉันมอบหมายให้ทุกคนไป เป็นยังไงบ้างคะ?หนิงหนานเสว่กอดดอกไม้ที่ฉานเฟิงให้มา และเริ่มสุ่มตรวจงานที่ตนเองมอบหมายไปเมื่อทุกคนเห็นท่าทางแบบนี้ของหนิงหนานเสว่ แต่ละคนต่างก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ พวกเขาคิดไม่ถึงเลยจริง ๆ ว่าสิ่งที่หนิงหนานเสว่คิดถึงอยู่ตลอดในตอนนี้จะยังคงเป็นเรื่องงาน?แต่ละคนนำผลงานของตนเองในช่วงนี้ โชว์ให้หนิงหนานเสว่ดู ราวกับถวายสมบัติอย่างไรอย่างนั้น ทุกคนต่างก็เป็นผู้เชี่ยวชาญในด้านเทคโนโลยี ถึงจะมีความผิดพลาดบ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่แนวคิดโดยรวมไม่มีปัญหาอะไร หลังจากที่หนิงหนานเสว่ดูข้อมูลของทุกคนอย่างละเอียดแล้ว ก็นั่งลงตรวจสอบการคำนวณของตัวเองฟู่เฉินกลับมาด้วยสีหน้าย่ำแย่ ไปยังแผนกเทคโนโลยีด้วยความโมโห ผลคือพอเข้าประตูไป ก็มองเห็นทุกคนกำลังทำงานอย่างจริงจัง รวมถึงหนิงหนานเสว่ที่อยู่ในนั้นด้วย เรื่องที่ทุกคนจดจ่ออยู่กับงาน และการเขาที่พุ่งเข้ามาอย่างโผงผางแบบนี้ กลับดูเหมือนว่าจะขัดแย้งกันเล็กน้อยเมื่อเห็นฟู่เฉินเข้ามาด้วยสีหน้าย่ำแย่ หานเฟิงและเพื่อนร่วมงานชายหลายคนก็เกือบจะยืนขึ้นมาในทันที คิดอยากจะปกป้องหนิงหนานเสว่โดยไม่รู้ตัว กลัวว่าเธ
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 217
เมื่อเห็นการเคลื่อนไหวที่คล่องแคล่วว่องไวของหนิงหนานเสว่ เลขาเฉินก็อุทานออกมาอย่างชื่นชม เขาไม่อยากจะเชื่อเลยจริง ๆ ว่าตอนนี้หนิงหนานเสว่จะเติบโตมาถึงขั้นนี้แล้วเดิมทีเขายังคิดว่าหนิงหนานเสว่จะยอมรับความเป็นจริงนี้อย่างคนขี้ขลาด แต่กลับคิดไม่ถึงเลยว่า จะถามหาความรับผิดชอบอย่างรวดเร็วแบบนี้เมื่อสบเข้ากับสายตาที่ประหลาดใจของเลขาเฉิน หนิงหนานเสว่ก็ยิ้มอยู่ชั่วครู่ จากนั้นก็กล่าวอย่างเรียบเฉยว่า “ฉันควรจะปกป้องสิทธิตามกฎหมายของตัวเองหน่อยไม่ใช่เหรอคะ?”“เยี่ยม เยี่ยมมากเลยครับ เดิมทีนี่เป็นสิ่งที่ควรจะเป็นอยู่แล้ว ควรปกป้องครับ!” เลขาเฉินแสดงทัศนคติของตนเองออกมาโดยทันทีหนิงหนานเสว่ถึงได้พยักหน้าอย่างพึงพอใจ “พวกเราไปกันก่อนเถอะค่ะ ยังมีธุระที่บริษัทอยู่ ไม่ต้องรอพวกเขาแล้ว”“แต่ว่าเราพวกเรามีรถแค่คันเดียวนะครับ”“พวกเขาเรียกรถแท็กซี่เป็นค่ะ”หนิงหนานเสว่เปิดประตูรถแล้วนั่งที่ตำแหน่งคนขับในทันที เธอมองเลขาเฉินเหมือนจะยิ้มแต่ไม่ยิ้ม“คุณก็จะเรียกรถแท็กซี่เหมือนกันเหรอคะ? ค่ารถนี่ขอเบิกไม่ได้นะคะ!”เลขาเฉินไม่ใช่คนโง่เสียหน่อย รถที่มีอยู่ไม่นั่ง ทำไมต้องไปเรียกรถแท็กซี่ด้วยล่ะ?อ
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 216
เดิมทีสวีจือหรูยังใช้สายตาประท้วง แต่กลับคิดไม่ถึงเลยว่าหนิงหนานเสว่จะรุนแรงง่าย ๆ ขนาดนี้ ถึงขนาดเอื้อมมือมาฉุดดึงเธอเลยเหรอ?เธอหน้าเปลี่ยนสี เห็นฟู่เฉินจากทางหางตา ก็รีบเก็บงำตัวตน และแสดงความน่าสงสารออกมา “คุณหนิง ฉันเมารถนิดหน่อย ถึงได้นั่งอยู่ด้านหน้า คุณอย่าโกรธเลยนะคะ” “คุณขับรถได้นี่นา นั่งหน้ารถเหมือน ๆ กัน”หนิงหนานเสว่กอดอก มองดูสวีจือหรูเหมือนจะยิ้มแต่ไม่ยิ้ม“ฉัน...”สวีจือหรูมองหนิงหนานเสว่อย่างไม่อยากจะเชื่อ คาดไม่ถึงเลยจริง ๆ ว่า ตรรกะความคิดของคน ๆ นี้จะละเอียดได้ขนาดนี้? คำพูดที่พูดออกมาทำให้ผู้อื่นหมดหนทางโต้แย้ง“วันนี้ประธานฟู่ยุ่งมาก คุณเข้าอกเข้าใจคนอื่นที่สุดไม่ใช่เหรอ? งั้นยังเสียเวลาอยู่ตรงนี้ทำไมกัน?”“ในเมื่อเมารถ งั้นเธอขับก็สิ้นเรื่อง ถึงยังไงฉันก็ต้องนั่งในที่ที่เป็นของฉันอยู่ดี”หนิงหนานเสว่ไม่อยากจะดูผู้หญิงคนนี้เล่นละคร จึงเอาทิชชูมาฆ่าเชื้อโรคโดยทันที หลังจากเช็ดที่นั่งข้างคนขับอย่างละเอียดอยู่ชั่วครู่ ถึงได้นั่งลง เมื่อเห็นการกระทำของเธอ สวีจือหรูก็มองไปยังฟู่เฉินที่เดินออกมาและน้ำตาไหลในทันที “อาเฉิน ฉันเรียกรถแท็กซี่ไปเองดีกว่าไหมคะ?”
ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว บทที่ 215
สิ่งที่ฟู่เฉินเกลียดที่สุดก็คือการที่หนิงหนานเสว่ยิ้มให้กับชายอื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับคน ๆ นี้คือเจียงเหยียนเชิน!เขาก้าวมาข้างหน้าหนึ่งก้าว แล้วโอบเอวหนิงหนานเสว่ต่อหน้าต่อตาเจียงเหยียนเชิน ประกาศความเป็นเจ้าของ บรรยากาศตึงเครียดภายในห้อง แผ่ขยายออกไปในทันทีอย่างไรก็ตามการกระทำของเขาตอนนี้ ในสายตาของเจียงเหยียนเชินมันช่างปัญญาอ่อนสิ้นดีเจียงเหยียนเชินลุกขึ้นอย่างไม่แยแส โบกมือให้กับหนิงหนานเสว่ “งั้นฉันไม่รบกวนเธอแล้ว ขอตัวกลับก่อนนะ”“หยุดก่อน ต่อไปอย่ามาเสมอหน้าต่อหน้าเมียผมอีก”ฟู่เฉินโอบหนิงหนานเสว่ พลางกล่าวเตือนเจียงเหยียนเชิน“เมีย? ถ้าคุณไม่บอกผมคงไม่รู้จริง ๆ เธอเป็นเมียของคุณงั้นเหรอ?”เจียงเหยียนเชินหยุดความอารมณ์ดีเอาไว้ สายตามองกลับไปกลับมาที่คนทั้งสองคน จากนั้นก็หัวเราะออกมาในทันที และกล่าวอย่างเรียบเฉยว่า “เสว่เอ๋อร์เข้าโรงพยาบาลหนึ่งอาทิตย์ ผมมาดูเธออยู่ทุกวัน ทำกับข้าวให้เธอกินด้วยตัวเอง ทำไมไม่เห็นคุณมาเลยล่ะ? คุณคู่ควรที่จะบอกว่าเธอเป็นเมียของคุณงั้นเหรอ?”“คุณ!” ฟู่เฉินถูกทำให้สำลัก มือที่โอบหนิงหนานเสว่เอาไว้ รัดแน่นขึ้นโดยไม่รู้ตัวต่อให้อยู่ในจุดที่เ
You may also like
ดวงใจอันธพาล NC25+
ฅนบนดอย47.8K viewsแรงรัก แรงสวาท
ลำเจียก26.8K viewsปราบรักร้ายนายมาเฟีย | พายุ x ชะเอม
Aoybabyz22.3K viewsวิศวะลวงรักร้าย(20+)
Re-match I รีแมทช์26.3K viewsบอสเอวดุ!!!
ซีไซต์33.4K viewsอุบัติเหตุลิขิตรัก Accident
เซ็นติเมตร321 viewsรักหมดใจยัยคู่หมั้นจอมป่วน
ดาวประดับเดือน1.3K viewsเพลิงสวาทถ่านไฟเก่า
ปลายฟ้า/ไรท์เกว1.3K views
