Share

บทที่ 335

Penulis: มู่เหลียนชิง
น้ำตาของหนิงหนานเสว่ไหลพรั่งพรูราวกับสร้อยไข่มุกที่ขาด ตกกระทบลงบนหน้าอกของฟู่เฉินเม็ดแล้วเม็ดเล่า เผาไหม้หัวใจของเขา

เธอกำคอเสื้อของฟู่เฉินไว้แน่นจนเห็นเส้นเลือดบนหลังมืออย่างชัดเจน

“ฟู่เฉิน คนสารเลว!”

เสียงของหนิงหนานเสว่แหบพร่า เจือแววสะอึกสะอื้นอย่างหนัก ทุกคำเหมือนเค้นออกมาจากลำคอ

“ทำไมคุณถึงกล้าพูดถึงสุยสุย? คุณมีสิทธิ์อะไรมาพูดถึงลูก?”

“ตอนที่ลูกยังมีชีวิตอยู่ คุณเคยทำหน้าที่พ่อสักวันไหม? คุณเคยสนใจลูกไหม? คุณเคยซื้อของเล่นให้ลูกสักชิ้นไหม? คุณเคยฉลองวันเกิดกับลูกสักครั้งไหม?”

หนิงหนาเสว่ไม่อาจระงับอารมณ์ได้อีกต่อไป เธอร้องไห้พลางทุบหน้าอกของฟู่เฉินอย่างแรง

“ปากคุณพูดว่ารักลูก แต่ความรักของคุณอยู่ที่ไหนล่ะ? ความรักของคุณก็คือทิ้งลูกไว้กับฉัน ไม่สนใจไม่ถามไถ่งั้นเหรอ?”

“ความรักของคุณก็คือมองลูกถูกโรคภัยไข้เจ็บทรมาน แต่กลับไม่แยแสงั้นเหรอ?”

หนิงหนานเสว่ยิ่งพูดยิ่งเดือดดาล เสียงของเธอดังขึ้นเรื่อย ๆ น้ำตาก็ไหลมากขึ้นทุกที

สีหน้าของฟู่เฉินเขียวสลับขาว เขาอยากตอบโต้ แต่กลับพบว่าตัวเองไม่มีอะไรจะพูด

หนิงหนานเสว่พูดถูก ตอนที่สุยสุยยังอยู่ เขาไม่ได้ทำหน้าที่ที่พ่อควรทำเลยจริง
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 367

    เจียงเหยียนเชินนั่งอยู่ในห้องทำงาน นิ้วมือเคาะโต๊ะเบาๆ แววตาดูลึกล้ำและเหม่อลอยเขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรออกไปยังหมายเลขหนึ่งอีกด้านหนึ่ง ทักษะการทำอาหารของสวีจือหรูพัฒนาขึ้นอย่างก้าวกระโดดเธอไม่เพียงแต่เรียนรู้วิธีทำขนมสไตล์ตะวันตกที่ประณีตหลากหลายชนิดเท่านั้น แต่ยังเชี่ยวชาญเทคนิคการทำอาหารชั้นเลิศอีกไม่น้อยเธอเริ่มเตรียมข้าวกล่องอาหารกลางวัน ให้ฟู่เฉินด้วยตัวเองทุกวัน เมนูอาหารหลากหลาย โภชนาการครบถ้วนและจัดวางอย่างสวยงามฟู่เฉินมองข้าวกล่องที่สวีจือหรูจัดเตรียมอย่างพิถีพิถัน รอยยิ้มที่หาได้ยากก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้า “จือหรู ช่วงนี้ฝีมือการทำอาหารของคุณพัฒนาขึ้นไม่น้อยเลยนะ”สวีจือหรูได้ยินคำชมของฟู่เฉินก็แอบปลื้มใจ จึงรีบพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน “จริงเหรอคะ? อา เฉินชอบก็ดีแล้วค่ะ ต่อไปฉันจะทำข้าวกล่องให้คุณทุกวัน รับรองว่าคุณจะได้กินอาหารกลางวันที่อร่อยและดีต่อสุขภาพทุกวันเลยค่ะ”ฟู่เฉินพยักหน้า หยิบตะเกียบขึ้นมา แล้วเริ่มกินข้าวกล่องอย่างช้าๆรสชาติอาหารอร่อยก็จริง แต่จิตใจของเขากลับไม่ได้อยู่ที่อาหารเลยเขามองสวีจือหรูคีบอาหารให้ตนอย่างเอาใจใส่ แต่ในใจกลับไม่สามารถสงบลงไ

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 366

    สวีจือหรูดูเหมือนจะไม่สังเกตเห็นความผิดปกติของฟู่เฉิน เธอคล้องแขนฟู่เฉินอย่างมีความสุขพลางพูดเสียงออดอ้อน “จริงเหรอคะ? ฉันว่าแล้ว ชุดนี้ดูมีรสนิยมมากจริงๆ ใส่แล้วรู้สึกเหมือนเป็นคนละคนเลย”ฟู่เฉินนิ่งเงียบ ไม่พูดอะไร แค่ปล่อยให้สวีจือหรูคล้องแขนตัวเองไว้สายตาของเขาเผลอมองไปที่ใบหน้าของสวีจือหรูโดยไม่รู้ตัว และรู้สึกว่าการแต่งหน้าของเธอในวันนี้ดูเหมือนจะแตกต่างไปจากเมื่อก่อนแม้แต่เลขาเฉินช่วงนี้ก็สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งชัดเจนมากขึ้นของสวีจือหรูเธอไม่เพียงเปลี่ยนสไตล์การแต่งตัว แม้แต่น้ำเสียงและท่าทางเล็กๆ น้อยๆ ก็เริ่มจงใจเลียนแบบหนิงหนานเสว่เขามองสวีจือหรูแสร้งทำเป็นอ่อนโยนต่อหน้าฟู่เฉิน ก่อนจะลอบส่ายหัวเขารู้ว่าสวีจือหรูกำลังคิดอะไรและก็เข้าใจจุดประสงค์ของเธอ แต่เขากลับรู้สึกว่าการกระทำของเธอมันโง่เขลาเกินไป“ช่วงนี้คุณสวีเปลี่ยนไปมากเลยนะครับ” ขณะเลขาเฉินกำลังจัดเอกสารก็พูดกับฟู่เฉินราวกับไม่ได้ตั้งใจฟู่เฉินเงยหน้าขึ้น สายตาดูงุนงงเล็กน้อย “เปลี่ยน? เปลี่ยนอะไร?”เลขาเฉินยิ้มพลางพูดเป็นนัยว่า “ไม่มีอะไรครับ แค่รู้สึกว่าช่วงนี้คุณสวีดูสวยและมีบุคลิกมากขึ้นเรื่อย

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 365

    เมื่อเผชิญหน้ากับคำวิจารณ์ของฟู่เฉิน สวีจือหรูก็เม้มริมฝีปากฟู่เฉินมองสวีจือหรู สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไร แค่กลับไปที่ห้องเพียงลำพังหลังจากนั้น สวีจือหรูในช่วงนี้ก็หมกมุ่นอยู่กับหลักสูตรงานบ้านสารพัดอย่างตั้งแต่ขนมหวานสไตล์ฝรั่งเศสถึงอาหารญี่ปุ่น ไปจนถึงการจัดการงานบ้านระดับสูง เธอลงทะเบียนเรียนหลักสูตรต่างๆ มากมายจนแทบจะกินเวลาว่างทั้งหมดของเธอไปเธอทำตัวงุ่มง่ามอยู่ในครัว นิ้วมือไหม้ หลังมือลวกแดง แต่ก็ยังสนุกไม่เบื่อ“พี่ พี่กำลังทำอะไรอยู่?” สวีจ้าวมองสวีจือหรูที่อยู่ในสภาพย่ำแย่ในครัว ก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว “ไม่ใช่ว่าพี่เกลียดการเข้าครัวที่สุดหรอกเหรอ? ทำไมจู่ๆ ถึงเปลี่ยนนิสัยได้ล่ะ?”สวีจือหรูค่อยๆ ขูดคุกกี้ที่ไหม้ออกจากถาดอบอย่างระมัดระวังไปพลาง พูดโดยไม่เงยหน้าขึ้นไปพลาง “ฉันกำลังเรียนรู้อยู่น่ะ เรียนรู้ว่าจะดูแลอาเฉินยังไง ช่วงนี้เขาทำงานเหนื่อยขนาดนั้น ฉันก็ต้องทำอะไรให้เขาบ้างสิ”สวีจ้าวเดินเข้าไปใกล้อย่างสงสัย หยิบคุกกี้ที่ดูเหมือนถ่านชิ้นหนึ่งขึ้นมาดมและเกือบจะสำลักกลิ่นควัน“พี่ พี่แน่ใจนะว่านี่ทำให้คนกิน? ถึงเวลานั้นอย่าดูแลฟู่เฉินไม่ดี จนต้องหามเขาส่งเข้าโรงพยา

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 364

    แต่หัวอวิ๋นกรุ๊ปนั้นลึกลับเกินไป“ประธานฟู่ครับ ผมเจอข้อมูลเกี่ยวกับหัวอวิ๋นกรุ๊ปแล้วครับ” เลขาเฉินพูด “ภูมิหลังของกรุ๊ปนี้ลึกลับมาก เราจึงไม่สามารถหาข้อมูลที่เป็นประโยชน์ได้มากนัก”“สืบต่อ!” ฟู่เฉินพูด “ต้องสืบหาเบื้องหลังของหัวอวิ๋นกรุ๊ปให้ได้!”ในบ้าน สวีจือหรูมองฟู่เฉินด้วยความอิจฉาและไม่พอใจเธอบังเอิญเจออัลบั้มรูปของฟู่เฉินและได้เห็นภาพสกรีนช็อตข่าวของหนิงหนานเสว่เข้า จึงรู้สึกโกรธจัดขึ้นมาทันทีเธอไม่คาดคิดว่าฟู่เฉินจะยังคงแอบเก็บรูปของหนิงหนานเสว่ไว้ นี่ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจสุด ๆดูเหมือนว่าตอนนี้ในใจของฟู่เฉินจะยังคงมีตำแหน่งหนึ่งซึ่งไม่อาจถูกแทนที่ได้ ซึ่งเป็นของหนิงหนานเสว่เธอตัดสินใจที่จะเปลี่ยนแปลงสถานการณ์นี้ เธอต้องการให้ฟู่เฉินลืมหนิงหนานเสว่ไปให้หมดและรักเธอหมดหัวใจเธอจึงจงใจเริ่มเลียนแบบวิธีการดูแลของหนิงหนานเสว่ เตรียมอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการให้ฟู่เฉินการประมูลกำลังจะมาถึง แต่ฟู่เฉินกลับพบว่าตัวเองยิ่งมีสมาธิจดจ่อได้ยากขึ้น ในสายตาของเขามักจะปรากฏภาพของหนิงหนานเสว่อยู่เสมอ สลัดไม่หลุดเขาเริ่มมีอาการนอนไม่หลับ นอนไม่หลับตลอดทั้งคืน แม้จะพยายามข่มตาห

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 363

    หนิงหนานเสว่ทุ่มเทอย่างหนักเพื่อการประมูลครั้งนี้ เธอทำงานถึงดึกดื่นทุกวันจนแทบไม่มีเวลาพักผ่อน“ประธานหนิง ดูแลตัวเองด้วยนะครับ” ผู้ช่วยพูดด้วยความห่วงใย “สุขภาพคือสิ่งสำคัญที่สุด คุณจะล้มไม่ได้นะครับ”“ไม่ต้องห่วง ฉันรู้ดีอยู่แล้ว” หนิงหนานเสว่พูดด้วยรอยยิ้ม “พอช่วงที่ยุ่งๆ นี้ผ่านไป ฉันก็จะพักผ่อนให้เต็มที่เลยค่ะ”เสี่ยวหลี่พยักหน้าแล้วเดินออกจากห้องทำงานไป“เสว่เอ๋อร์ เธอยังยุ่งอยู่ไหม?” เสียงของเจียงเหยียนเชินดังขึ้นที่หน้าประตูอย่างกะทันหันหนิงหนานเสว่เงยหน้าขึ้นและเห็นเจียงเหยียนเชินยืนอยู่หน้าประตู รอยยิ้มอ่อนโยนปรากฏบนใบหน้า “รุ่นพี่ มาทำอะไรที่นี่คะ?” เธอเอ่ยถาม“ฉันมาหาเธอ” เจียงเหยียนเชินเดินไปข้างกายเธอพลางพูดเสียงเบา “ช่วงนี้เธอดูเหนื่อยมากเลยนะ ต้องพักผ่อนบ้างสิ”“ฉันรู้แล้วค่ะ รุ่นพี่” หนิงหนานเสว่พูดด้วยรอยยิ้ม “รุ่นพี่ไม่ต้องห่วง ฉันไม่เป็นไร”“เสว่เอ๋อร์ ฉันเอามื้อดึกมาให้” เจียงเหยียนเชินพูดพร้อมกับหยิบกระติกเก็บความร้อนออกมาจากด้านหลัง “ฉันทำเอง เธอลองดูสิ”หนิงหนานเสว่มอกล่องเก็บความร้อน ความอบอุ่นก็เอ่อล้นขึ้นมาในใจเธอเปิดมันออก กลิ่นหอมเย้ายวนก็โชยเข

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 362

    ความสามารถของเธอได้รับการยอมรับจากสมาชิกในทีม ทุกคนต่างชื่นชมเธออย่างมาก“ประธานหนิง คุณยอดเยี่ยมมากเลย!” สมาชิกในทีมคนหนึ่งพูด “การทำงานร่วมกับคุณ ฉันได้เรียนรู้อะไรมามากมายเลยค่ะ”“ทั้งหมดนี้คือผลงานของทุกคนต่างหากค่ะ” หนิงหนานเสว่พูดอย่างถ่อมตัว “ถ้าไม่มีความพยายามของทุกคน เราคงไม่สามารถทำแผนงานนี้ให้สำเร็จได้”“คุณถ่อมตัวเกินไปแล้วครับ” สมาชิกในทีมอีกคนพูด “เรารู้ดีว่าความสำเร็จของแผนงานนี้มาจากคุณเป็นหลัก”“เอาละ ทุกคนเลิกชมฉันได้แล้ว” หนิงหนานเสว่พูด “เรายังต้องพยายามต่อไป เพื่อคว้าโครงการนี้มาให้ได้!”“รับทราบ!” สมาชิกในทีมตอบรับพร้อมกันฟู่เฉินยืนอยู่เพียงลำพังริมหน้าต่างบานสูงจากพื้นจรดเพดาน ในมือถือแก้วไวน์แดงอย่างไรก็ตาม บรรยากาศคึกคักนี้กลับไม่อาจขับไล่ความอ้างว้างในใจของเขาได้สายตาของเขามองผ่านกระจก ราวกับต้องการจะทะลวงผ่านราตรีอันไร้ที่สิ้นสุด เพื่อตามหาเงาร่างที่เลือนหายไปนานแล้ว“หนิงหนานเสว่...” เขาพึมพำเสียงต่ำ น้ำเสียงแฝงไว้ด้วยความอ่อนโยนและความคิดถึงที่ยากที่จะสังเกตเห็นทุกสิ่งกลายเป็นอดีต ราวกับภาพลวงตาที่เพียงสัมผัสก็แตกสลายเขาเงยหน้าขึ้นดื่มไวน์แด

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status