ห้องสมุด
ค้นหา
หน้าหลัก / โรแมนติก / ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว / บทที่ 336

แชร์

บทที่ 336

ผู้เขียน: มู่เหลียนชิง
“ผมไม่เป็นไร”

น้ำเสียงของฟู่เฉินแหบเล็กน้อย เขาดันตัวสวีจือหรูออกเบา ๆ สายตาซับซ้อน

“ผมรู้ว่าในใจเธอยังโกรธ ทั้งหมดเป็นความผิดของผมเอง ผมไม่ควรพูดถึงสุยสุย”

ฟู่เฉินพูดออกมากะทันหัน น้ำเสียงอ่อนลง แฝงด้วยความรู้สึกผิดเล็กน้อย

นอกร้านอาหาร เจียงเหยียนเชินยืนรอหนิงหนานเสว่อยู่ที่หน้าประตู

เขายังคงบาดเจ็บอยู่ แต่เขาก็เป็นห่วงหนิงหนานเสว่ ยืนกรานว่าจะมารับเธอ

เมื่อเห็นขอบตาที่แดงเรื่อของหนิงหนานเสว่ เจียงเหยียนเชินก็รู้สึกสงสารจับใจ รีบถามเธอทันทีว่าโอเคไหม

“เสว่เอ๋อร์ เธอไม่เป็นไรใช่ไหม?” เจียงเหยียนเชินถามด้วยความห่วงใย น้ำเสียงเต็มไปด้วยความกังวล

“ฉันไม่เป็นไร” หนิงหนานเสว่ส่ายหัว พยายามฝืนยิ้มออกมาเล็กน้อย

“รุ่นพี่ มาที่นี่ได้ยังไงคะ? รุ่นพี่ยังบาดเจ็บอยู่นะ”

“ฉันเป็นห่วงเธอ” เจียงเหยียนเชินพูด “เธอเป็นยังไงบ้าง? คุยกับสวีจือหรูเป็นยังไง?”

“ฉัน…” หนิงหนานเสว่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่สุดท้ายก็เล่าเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นให้เจียงเหยียนเชินฟัง

“เบื้องต้นฉันมั่นใจแล้วว่าอุบัติเหตุทางรถยนต์เป็นฝีมือของสวีจือหรู เพียงแต่ว่าตอนนี้ยังไม่มีหลักฐานที่แน่ชัด”

หนิงหนานเสว่พูดด้วยน้ำเสียงที่
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
บทที่แล้ว บทต่อไป

บทล่าสุด

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 367

    เจียงเหยียนเชินนั่งอยู่ในห้องทำงาน นิ้วมือเคาะโต๊ะเบาๆ แววตาดูลึกล้ำและเหม่อลอยเขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรออกไปยังหมายเลขหนึ่งอีกด้านหนึ่ง ทักษะการทำอาหารของสวีจือหรูพัฒนาขึ้นอย่างก้าวกระโดดเธอไม่เพียงแต่เรียนรู้วิธีทำขนมสไตล์ตะวันตกที่ประณีตหลากหลายชนิดเท่านั้น แต่ยังเชี่ยวชาญเทคนิคการทำอาหารชั้นเลิศอีกไม่น้อยเธอเริ่มเตรียมข้าวกล่องอาหารกลางวัน ให้ฟู่เฉินด้วยตัวเองทุกวัน เมนูอาหารหลากหลาย โภชนาการครบถ้วนและจัดวางอย่างสวยงามฟู่เฉินมองข้าวกล่องที่สวีจือหรูจัดเตรียมอย่างพิถีพิถัน รอยยิ้มที่หาได้ยากก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้า “จือหรู ช่วงนี้ฝีมือการทำอาหารของคุณพัฒนาขึ้นไม่น้อยเลยนะ”สวีจือหรูได้ยินคำชมของฟู่เฉินก็แอบปลื้มใจ จึงรีบพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน “จริงเหรอคะ? อา เฉินชอบก็ดีแล้วค่ะ ต่อไปฉันจะทำข้าวกล่องให้คุณทุกวัน รับรองว่าคุณจะได้กินอาหารกลางวันที่อร่อยและดีต่อสุขภาพทุกวันเลยค่ะ”ฟู่เฉินพยักหน้า หยิบตะเกียบขึ้นมา แล้วเริ่มกินข้าวกล่องอย่างช้าๆรสชาติอาหารอร่อยก็จริง แต่จิตใจของเขากลับไม่ได้อยู่ที่อาหารเลยเขามองสวีจือหรูคีบอาหารให้ตนอย่างเอาใจใส่ แต่ในใจกลับไม่สามารถสงบลงไ

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 366

    สวีจือหรูดูเหมือนจะไม่สังเกตเห็นความผิดปกติของฟู่เฉิน เธอคล้องแขนฟู่เฉินอย่างมีความสุขพลางพูดเสียงออดอ้อน “จริงเหรอคะ? ฉันว่าแล้ว ชุดนี้ดูมีรสนิยมมากจริงๆ ใส่แล้วรู้สึกเหมือนเป็นคนละคนเลย”ฟู่เฉินนิ่งเงียบ ไม่พูดอะไร แค่ปล่อยให้สวีจือหรูคล้องแขนตัวเองไว้สายตาของเขาเผลอมองไปที่ใบหน้าของสวีจือหรูโดยไม่รู้ตัว และรู้สึกว่าการแต่งหน้าของเธอในวันนี้ดูเหมือนจะแตกต่างไปจากเมื่อก่อนแม้แต่เลขาเฉินช่วงนี้ก็สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งชัดเจนมากขึ้นของสวีจือหรูเธอไม่เพียงเปลี่ยนสไตล์การแต่งตัว แม้แต่น้ำเสียงและท่าทางเล็กๆ น้อยๆ ก็เริ่มจงใจเลียนแบบหนิงหนานเสว่เขามองสวีจือหรูแสร้งทำเป็นอ่อนโยนต่อหน้าฟู่เฉิน ก่อนจะลอบส่ายหัวเขารู้ว่าสวีจือหรูกำลังคิดอะไรและก็เข้าใจจุดประสงค์ของเธอ แต่เขากลับรู้สึกว่าการกระทำของเธอมันโง่เขลาเกินไป“ช่วงนี้คุณสวีเปลี่ยนไปมากเลยนะครับ” ขณะเลขาเฉินกำลังจัดเอกสารก็พูดกับฟู่เฉินราวกับไม่ได้ตั้งใจฟู่เฉินเงยหน้าขึ้น สายตาดูงุนงงเล็กน้อย “เปลี่ยน? เปลี่ยนอะไร?”เลขาเฉินยิ้มพลางพูดเป็นนัยว่า “ไม่มีอะไรครับ แค่รู้สึกว่าช่วงนี้คุณสวีดูสวยและมีบุคลิกมากขึ้นเรื่อย

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 365

    เมื่อเผชิญหน้ากับคำวิจารณ์ของฟู่เฉิน สวีจือหรูก็เม้มริมฝีปากฟู่เฉินมองสวีจือหรู สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไร แค่กลับไปที่ห้องเพียงลำพังหลังจากนั้น สวีจือหรูในช่วงนี้ก็หมกมุ่นอยู่กับหลักสูตรงานบ้านสารพัดอย่างตั้งแต่ขนมหวานสไตล์ฝรั่งเศสถึงอาหารญี่ปุ่น ไปจนถึงการจัดการงานบ้านระดับสูง เธอลงทะเบียนเรียนหลักสูตรต่างๆ มากมายจนแทบจะกินเวลาว่างทั้งหมดของเธอไปเธอทำตัวงุ่มง่ามอยู่ในครัว นิ้วมือไหม้ หลังมือลวกแดง แต่ก็ยังสนุกไม่เบื่อ“พี่ พี่กำลังทำอะไรอยู่?” สวีจ้าวมองสวีจือหรูที่อยู่ในสภาพย่ำแย่ในครัว ก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว “ไม่ใช่ว่าพี่เกลียดการเข้าครัวที่สุดหรอกเหรอ? ทำไมจู่ๆ ถึงเปลี่ยนนิสัยได้ล่ะ?”สวีจือหรูค่อยๆ ขูดคุกกี้ที่ไหม้ออกจากถาดอบอย่างระมัดระวังไปพลาง พูดโดยไม่เงยหน้าขึ้นไปพลาง “ฉันกำลังเรียนรู้อยู่น่ะ เรียนรู้ว่าจะดูแลอาเฉินยังไง ช่วงนี้เขาทำงานเหนื่อยขนาดนั้น ฉันก็ต้องทำอะไรให้เขาบ้างสิ”สวีจ้าวเดินเข้าไปใกล้อย่างสงสัย หยิบคุกกี้ที่ดูเหมือนถ่านชิ้นหนึ่งขึ้นมาดมและเกือบจะสำลักกลิ่นควัน“พี่ พี่แน่ใจนะว่านี่ทำให้คนกิน? ถึงเวลานั้นอย่าดูแลฟู่เฉินไม่ดี จนต้องหามเขาส่งเข้าโรงพยา

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 364

    แต่หัวอวิ๋นกรุ๊ปนั้นลึกลับเกินไป“ประธานฟู่ครับ ผมเจอข้อมูลเกี่ยวกับหัวอวิ๋นกรุ๊ปแล้วครับ” เลขาเฉินพูด “ภูมิหลังของกรุ๊ปนี้ลึกลับมาก เราจึงไม่สามารถหาข้อมูลที่เป็นประโยชน์ได้มากนัก”“สืบต่อ!” ฟู่เฉินพูด “ต้องสืบหาเบื้องหลังของหัวอวิ๋นกรุ๊ปให้ได้!”ในบ้าน สวีจือหรูมองฟู่เฉินด้วยความอิจฉาและไม่พอใจเธอบังเอิญเจออัลบั้มรูปของฟู่เฉินและได้เห็นภาพสกรีนช็อตข่าวของหนิงหนานเสว่เข้า จึงรู้สึกโกรธจัดขึ้นมาทันทีเธอไม่คาดคิดว่าฟู่เฉินจะยังคงแอบเก็บรูปของหนิงหนานเสว่ไว้ นี่ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจสุด ๆดูเหมือนว่าตอนนี้ในใจของฟู่เฉินจะยังคงมีตำแหน่งหนึ่งซึ่งไม่อาจถูกแทนที่ได้ ซึ่งเป็นของหนิงหนานเสว่เธอตัดสินใจที่จะเปลี่ยนแปลงสถานการณ์นี้ เธอต้องการให้ฟู่เฉินลืมหนิงหนานเสว่ไปให้หมดและรักเธอหมดหัวใจเธอจึงจงใจเริ่มเลียนแบบวิธีการดูแลของหนิงหนานเสว่ เตรียมอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการให้ฟู่เฉินการประมูลกำลังจะมาถึง แต่ฟู่เฉินกลับพบว่าตัวเองยิ่งมีสมาธิจดจ่อได้ยากขึ้น ในสายตาของเขามักจะปรากฏภาพของหนิงหนานเสว่อยู่เสมอ สลัดไม่หลุดเขาเริ่มมีอาการนอนไม่หลับ นอนไม่หลับตลอดทั้งคืน แม้จะพยายามข่มตาห

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 363

    หนิงหนานเสว่ทุ่มเทอย่างหนักเพื่อการประมูลครั้งนี้ เธอทำงานถึงดึกดื่นทุกวันจนแทบไม่มีเวลาพักผ่อน“ประธานหนิง ดูแลตัวเองด้วยนะครับ” ผู้ช่วยพูดด้วยความห่วงใย “สุขภาพคือสิ่งสำคัญที่สุด คุณจะล้มไม่ได้นะครับ”“ไม่ต้องห่วง ฉันรู้ดีอยู่แล้ว” หนิงหนานเสว่พูดด้วยรอยยิ้ม “พอช่วงที่ยุ่งๆ นี้ผ่านไป ฉันก็จะพักผ่อนให้เต็มที่เลยค่ะ”เสี่ยวหลี่พยักหน้าแล้วเดินออกจากห้องทำงานไป“เสว่เอ๋อร์ เธอยังยุ่งอยู่ไหม?” เสียงของเจียงเหยียนเชินดังขึ้นที่หน้าประตูอย่างกะทันหันหนิงหนานเสว่เงยหน้าขึ้นและเห็นเจียงเหยียนเชินยืนอยู่หน้าประตู รอยยิ้มอ่อนโยนปรากฏบนใบหน้า “รุ่นพี่ มาทำอะไรที่นี่คะ?” เธอเอ่ยถาม“ฉันมาหาเธอ” เจียงเหยียนเชินเดินไปข้างกายเธอพลางพูดเสียงเบา “ช่วงนี้เธอดูเหนื่อยมากเลยนะ ต้องพักผ่อนบ้างสิ”“ฉันรู้แล้วค่ะ รุ่นพี่” หนิงหนานเสว่พูดด้วยรอยยิ้ม “รุ่นพี่ไม่ต้องห่วง ฉันไม่เป็นไร”“เสว่เอ๋อร์ ฉันเอามื้อดึกมาให้” เจียงเหยียนเชินพูดพร้อมกับหยิบกระติกเก็บความร้อนออกมาจากด้านหลัง “ฉันทำเอง เธอลองดูสิ”หนิงหนานเสว่มอกล่องเก็บความร้อน ความอบอุ่นก็เอ่อล้นขึ้นมาในใจเธอเปิดมันออก กลิ่นหอมเย้ายวนก็โชยเข

  • ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว   บทที่ 362

    ความสามารถของเธอได้รับการยอมรับจากสมาชิกในทีม ทุกคนต่างชื่นชมเธออย่างมาก“ประธานหนิง คุณยอดเยี่ยมมากเลย!” สมาชิกในทีมคนหนึ่งพูด “การทำงานร่วมกับคุณ ฉันได้เรียนรู้อะไรมามากมายเลยค่ะ”“ทั้งหมดนี้คือผลงานของทุกคนต่างหากค่ะ” หนิงหนานเสว่พูดอย่างถ่อมตัว “ถ้าไม่มีความพยายามของทุกคน เราคงไม่สามารถทำแผนงานนี้ให้สำเร็จได้”“คุณถ่อมตัวเกินไปแล้วครับ” สมาชิกในทีมอีกคนพูด “เรารู้ดีว่าความสำเร็จของแผนงานนี้มาจากคุณเป็นหลัก”“เอาละ ทุกคนเลิกชมฉันได้แล้ว” หนิงหนานเสว่พูด “เรายังต้องพยายามต่อไป เพื่อคว้าโครงการนี้มาให้ได้!”“รับทราบ!” สมาชิกในทีมตอบรับพร้อมกันฟู่เฉินยืนอยู่เพียงลำพังริมหน้าต่างบานสูงจากพื้นจรดเพดาน ในมือถือแก้วไวน์แดงอย่างไรก็ตาม บรรยากาศคึกคักนี้กลับไม่อาจขับไล่ความอ้างว้างในใจของเขาได้สายตาของเขามองผ่านกระจก ราวกับต้องการจะทะลวงผ่านราตรีอันไร้ที่สิ้นสุด เพื่อตามหาเงาร่างที่เลือนหายไปนานแล้ว“หนิงหนานเสว่...” เขาพึมพำเสียงต่ำ น้ำเสียงแฝงไว้ด้วยความอ่อนโยนและความคิดถึงที่ยากที่จะสังเกตเห็นทุกสิ่งกลายเป็นอดีต ราวกับภาพลวงตาที่เพียงสัมผัสก็แตกสลายเขาเงยหน้าขึ้นดื่มไวน์แด

บทอื่นๆ

บางทีคุณอาจจะชอบ

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status