로그인공유
ลักพาตัว
최신 업데이트:
2025-06-23 21:47:36อาคมตัดสินใจพาลันลดามาที่บ้านของเขา เป็นบ้านไม้สองชั้น หลังเล็กกะทัดรัดบนเนื้อที่ไร่เศษ เขาซื้อที่ตรงนี้ไว้เพราะเจ้าของบอกขายให้ในราคาถูก ถึงแม้ส่วนใหญ่อาคมจะอยู่ที่โรงแรมกับไร่ แสงตะวัน แต่เมื่อเห็นว่าที่ตรงนี้สวยเลยซื้อเก็บเอาไว้
“ถึงแล้ว ลงไปสิ”
ลันลดาหน้าเสีย เมื่อเห็นภาพที่อยู่เบื้องหน้าชัดเจน ใบหน้าสวยซีดเผือด อย่าบอกนะว่าเธอกำลังเจอดี จังหวะนั้นมือถือของอาคมก็สั่นขึ้นอีกครั้ง และครั้งนี้เขาก็จะเมินเฉยไม่ได้อีกแล้ว เพราะมันเป็นการสั่นครั้งที่สาม
“ครับคุณเผ่า” อาคมรับสาย
“มึงอยู่ไหน” เผ่าเพชรถามกลับรัวเร็ว
“ผมมาพักผ่อนครับ”
“หา! อย่างมึงเนี่ยนะไปพักผ่อน”
เผ่าเพชรแทบไม่เชื่อหูเมื่อได้ยินคำที่อาคมตอบกลับมา คนบ้างานอย่างมันเนี่ยนะจะไปพักผ่อน
“ครับ! นั่งดี ๆ สิวะ” อาคมตอบกลับมา แต่เผ่าเพชรจับน้ำเสียงได้ว่า มันกำลังอยู่กับใครบางคน
“อะไรนะ!”
“เปล่า ๆ ครับ”
“กรี๊ด! ช่วยด้วยค่ะ เขาจะข่มขืนฉัน”
“เงียบ!! บอกว่าให้เงียบ”
“...”
“ไอ้คม! มึงกำลังทำอะไร!”
“แค่นี้ก่อนนะครับ อยากตายหรือไงฮะ!”
“คม... ไอ้คม! มึงกำลังทำอะไร!!”
เผ่าเพชรร้องลั่นเมื่อได้ยินเสียงคนในสายชัดเจน ร่างสูงยืนตะลึงอยู่กับที่ นี่เขาใช้งานมันหนักไปหรือเปล่า ถ้าฟังไม่ผิดเมื่อกี้เขาได้ยินเสียงผู้หญิงร้องขอความช่วยเหลือ เธอบอกว่าอาคมจะข่มขืนเธอ
“ไอ้คม... มึงอดอยากปากแห้งขนาดนี้เลยเหรอวะ” เผ่าเพชรคิดโทษตัวเอง ที่ผ่านมาเขาก็เลี้ยงดูมันอย่างดี เงินเดือนก็ให้เท่าผู้บริหาร แล้วมันเอาเงินไปไว้ไหน ทำไมต้องข่มขืนผู้หญิง ทำไมไม่ซื้อกิน
ลันลดามองซ้ายมองขวา ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือที่ปิดเครื่องในกระเป๋าออกมา แต่ก็ช้าไป เพราะทันทีที่เธอหยิบมันขึ้นมา คนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ก็หันมาแล้วแย่งมันไปจากมือเธอ
“เฮ้ย! เอาคืนมานะ” ลันลดาร้องเสียงหลง เมื่อมือถือราคาแพง หลุดออกไปจากมือ
“ทำแบบนี้หมายความว่าไง!”
สิ่งที่เขาทำ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเธอถูกหลอกแล้วจริง ๆ ไม่ต้องถามให้เสียเวลา เพราะที่นี่ไม่ใช่ไร่แสงตะวัน
“ลงไป!”
“แกต้องการอะไร!” ลันลดาตวาดกลับเสียงเขียว
“อ้าว เลิกเล่นละครแล้วเหรอ เมื่อกี้ยังหนูอยู่เลย”
“ถ้าแกจะเอาเงิน ฉันมีให้ เอามือถือมาสิ จะโอนให้เดี๋ยวนี้เลย”
“แหม รวยซะด้วย คิดไม่ผิดเลยที่เสี่ยงตายขับรถมาถึงนี่”
“แกลักพาตัวฉันใช่ไหม! จะเรียกค่าไถ่ใช่ไหม บอกมา จะเอาเท่าไร!” ลันลดาตวาดแหว
อาคมไม่ตอบคำถาม ตาคมเข้มมองลงไปในตาคู่สวย พอถึงคราวร้ายเธอก็ถอดแบบมาจากนายหญิงไม่มีผิด พี่น้องคู่นี้คล้ายกันหลายเรื่องจริง ๆ
“ลงไป!”
“พี่คะ อันที่จริงหนูอายุยังไม่ถึงสิบแปดเลยนะ พี่อย่าทำอะไรหนูเลย เดี๋ยวโดนจับข้อหาพรากผู้เยาว์นะพี่” ลันลดาใช้ไม้อ่อนเข้าสู้ ก่อนจะต้องหน้าเสีย เมื่อถูกคนตรงหน้าย้อนกลับมา
“พูดจาอะไรเกรงใจตีนกาบนหน้าบ้างนะ ลงไป!”
“...”
คำอ้อนของเธอไม่ได้ผล แล้วจะทำยังไงล่ะทีนี้ คิด ๆ คิดสิป่าน
“พี่คะ พี่อย่าทำอะไรหนูเลยนะ หนูกลัวแล้ว ถ้าพี่อยากได้เงิน หนูจะโอนให้เลย เอาเท่าไรคะหนูมี บอกมาเลย”
“รวยมาก...”
“ค่ะ หนูรวยมาก”
“ดี! รวยมากก็ดี ชอบ!”
ลันลดาอยากจะกัดลิ้นตัวเองตาย เพราะตกใจจึงรับคำไป แบบนั้น ไม่ได้มีเจตนาจะอวดรวยแต่อย่างใด ถ้าผู้ชายคนนี้จะเอาเงิน อย่างน้อยตอนนี้เธอก็มีติดบัญชีเยอะพอสมควร
“ลงไป! อย่าให้พูดซ้ำ ผมไม่ชอบพูดอะไรซ้ำซาก”
ลันลดายังนั่งอยู่กับที่ ตากลมโตมองหาทางหนีทีไล่ ที่นี่ไม่มี บ้านคน หรือเป็นเพราะฝนยังตกอยู่ เธอเลยมองไม่เห็น ถ้าเธอเปิดประตูแล้ววิ่งหนี ก็ไม่รู้จะหนีไปทางไหน และก็คงหนีเขาไม่พ้น มือบางเปิดประตูลงมาจากรถ ก่อนจะมองไปรอบ ๆ วันนี้ต่อให้เธอเป็นนักวิ่งทีมชาติเธอก็หนีไม่พ้น
“ตามมา!”
ร่างบางจำใจเดินตามเข้าไปในบ้าน เธอพลาดเองที่ไว้ใจคนแปลกหน้า ข่าวก็มีให้เห็นทุกวัน
อาคมเดินนำหญิงสาวขึ้นมาบนบ้าน คืนนี้ต้องให้เธออยู่ที่นี่ก่อน พรุ่งนี้ค่อยว่ากันอีกที หวังว่าเธอจะไม่คิดหนีนะ
“คุณทำแบบนี้ทำไมคะ ถ้าจับฉันมาเรียกค่าไถ่ก็บอกมาเลย ฉันมีเงินจ่าย” ลันลดาวนกลับมาเรื่องเดิม เพราะเธอไม่เคยมีเรื่องกับเขา ดูจากหน้าตาท่าทางแล้ว เขาก็ไม่น่าจะเป็นพวกคนร้ายฆ่าข่มขืน แต่ก็อีกนั่นแหละ คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจ
“มาเชียงรายทำไม” อยู่ ๆ คนที่ยืนบื้อก็หันกลับมาถาม
“มาหาพี่สาวค่ะ”
“ผมรู้แล้วว่าคุณมาหาพี่สาว ที่ถามเพราะอยากรู้จุดประสงค์ของการมา!”
“ฉันมาขอบคุณพี่สาวที่เสียสละมาแต่งงานแทนฉัน พอใจ หรือยังคะ”
“แล้วทำไมไม่มาแต่งเอง”
“ฉันคิดว่าไม่จำเป็นต้องตอบค่ะ”
ลันลดาเริ่มเบื่อหน่ายที่อยู่ ๆ ก็ถูกเขาซักถาม เรื่องนี้มันเรื่องส่วนตัวของเธอ เธอจะแต่งหรือไม่แต่งมันก็เรื่องของเธอ
“ไม่ใช่ว่านึกเสียดาย เลยกลับมาทวงเจ้าบ่าวคืนหรอกนะ”
“นี่จะบ้าเหรอ! ฉันไม่เคยคิดแบบนั้น!!”
“ใครจะไปรู้ เอาล่ะ ต่อไปนี้คุณก็อยู่ที่นี่ อยู่จนกว่าผมจะพอใจ แล้วผมจะปล่อยคุณไป”
“คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ จะมาจับฉันแบบนี้ไม่ได้ ฉันจะ แจ้งความ” ลันลดาโวยวายเมื่อคนที่พาเธอมาเดินลงบันไดไป
“หาเรื่องใส่ตัวแล้วกู” พูดกับตัวเองเมื่อมองกลับขึ้นไปชั้นบน เขาคิดผิดใช่ไหมที่พาลันลดามาที่นี่ แต่เมื่อคิดถึงหน้านายหญิงอาคมก็ฮึดสู้ นายหญิงกำลังจะมีนายน้อย ทั้งสองคนกำลังมีความสุข เขาจะปล่อยให้ผู้หญิงคนนี้ไปทำลายความสุขของนายหญิงกับคุณเผ่าไม่ได้
최신 챕터
ฉุดลากกระชากรัก[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] แต่งงานกันนะ
สนามบินเชียงรายร่างบางลากกระเป๋าเดินทางยืนมองซ้ายมองขวา เมื่อยังไม่เห็นคนที่นัดหมายว่าจะมารับ ตามกลมโตภายใต้กรอบแว่นตาดำหยีลงเล็กน้อย เมื่อเดินออกมาเจอกับแสงแดดที่ร้อนจัดในเดือนมีนาคมมือบางหยิบหมวกในกระเป๋าขึ้นมาสวม เมื่อคิดว่าตัวเองน่าจะต้องเดินฝ่าแดดไปขึ้นรถสักคัน เพราะดูแล้วยังไร้เงาคนที่อาสามารับ มือบางกดมือถือ เมื่อไม่มีการตอบรับจึงยัดมันลงกระเป๋าตามเดิม“อยู่ไหนนะเฮีย”เหงื่อที่ไหลมาตามเนื้อตัว เริ่มทำให้หญิงสาวหงุดหงิด เพราะ ไม่ชินกับอากาศส่วนหนึ่ง อีกส่วนน่าจะมาจากความโมโหที่ค่อย ๆ ปะทุขึ้น ไหนอาคมบอกว่าจะมารอเธอ นี่ผ่านไปครึ่งชั่วโมงแล้วยัง ไม่เห็นแม้แต่เงาของเขา “รอใครอยู่หรือเปล่าครับ”เสียงนุ่มทุ้มหูที่ดังมาจากด้านหลัง ทำให้ขาที่กำลังก้าวเดินหยุดชะงัก สองปีแล้วที่เธอไม่ได้ยินเสียงนี้ในระยะใกล้ชิดแบบนี้ ร่างบางหันหลังกลับ ตากลมโตเบิกขึ้ เมื่อเห็นร่างสูงที่ยืนอยู่เบื้องหน้า คิวเรียวขมวดเข้าหากัน เมื่อเห็นการแต่งตัวของเขา อาคมยกมือขึ้นลูบต้นคอตัวเอง เมื่อถูกเธอจ้องมองเหมือนเขาเป็นตัวประหลาด“เฮียแค่อยากเซอร์ไพรส์หนู”“ค่ะ”ลันลดารับคำอย่างมึนงง มองคนรักที่ใส่
ฉุดลากกระชากรัก[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] คำมั่นสัญญา
หัวใจดวงน้อยเต้นผิดจังหวะ เมื่ออาคมยังยืนยันการกระทำของตัวเอง จมูกโด่งเป็นสันก้มลงมาหาแก้มนวล จูบซับความหอม ก่อนจะเลื่อนมาหาริมฝีปากสีชมพูอ่อนที่เขาเฝ้าฝันหาตากลมโตเบิกขึ้นเมื่อปากหยักประทับลงมาบนเรียวปากของเธอ ก่อนจะบดจูบไปจนทั่ว ความอบอุ่นที่เกิดขึ้นกระจายไปทั่วผิวกาย แล้วไปก่อตัวอยู่ในหัวใจ หญิงสาวปล่อยใจไปกับเขา มือบางโอบรอบคอแกร่ง เมื่อจูบของอาคมทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ สัมผัสที่อ่อนโยนเปลี่ยนเป็นเร่าร้อนลิ้นร้อนแทรกผ่านเข้ามาดูดดึงควานหาความหวานในปากอิ่ม มือหนาที่กอดรัดเอวคอดในตอนแรก ลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังบอบบาง ลันลดาหอมหวานจนเขาห้ามใจไม่ไหว จากที่ตั้งใจจะขอจูบเพื่อมัดจำ แต่ตอนนี้อาคมไม่แน่ใจแล้วว่า จะหยุดได้หรือไม่ เมื่อเธอหอมหวานจนเขาอยากจะกลืนกินเธอทั้งตัว กำปั้นน้อย ๆ ทุบลงบนอกกว้าง เมื่อเริ่มขาดอากาศหายใจ ปากร้อนถอนออกอย่างอ้อยอิ่ง ตาคู่คมมองลงไปในตาคู่สวย ก่อนจะจูบหนัก ๆ ลงมาบนริมฝีปากสีชมพูที่เจ่อขึ้นอีกครั้ง“เฮียขอโทษ” เสียงแหบพร่ากระซิบชิดใบหู เมื่อเห็นแววตา ตื่นตกใจในดวงตาของเธอ“ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ” หญิงสาวตอบกลับ ก่อนจะซบหน้าลงบนอกกว้าง เมื่อถูกคว
ฉุดลากกระชากรัก[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] คำสารภาพ
“คุณ!! ปล่อยนะ!” ร่างบางดิ้นหนี เมื่อถูกกอดรัดจากด้านหลัง มือเรียวแกะแขนเขาออกจากเอว รู้สึกโมโหและเขินอาย ในเวลาเดียวกัน เขาไม่มีสิทธิ์มาทำกับเธอแบบนี้ “ปล่อย! ไม่งั้นฉันจะร้องให้คนช่วย” ลันลดาขู่“ไม่ปล่อยครับ เฮียจะไม่ปล่อยจนกว่าเราจะคุยกันรู้เรื่อง”อาคมตอบกลับ พร้อมกระชับวงแขนให้แน่นขึ้น มีแรงดิ้นก็ดิ้นไปเขาจะรัดเธอไว้อย่างนี้ “คุยอะไรคะ ฉันบอกคุณไปหมดแล้ว ปล่อย!” บอกอย่างแสนงอนเมื่ออยู่ ๆ ก็น้อยใจเขาขึ้นมา“ป่านจะกลับกรุงเทพฯ พรุ่งนี้เหรอครับ”อาคมตัดสินใจถามคำถาม แต่มันกลับให้เธอดิ้นมากขึ้น เขาไม่เคยสนใจเรื่องเธอเลยสักนิด ลันลดาคิดในใจ“ค่ะ”ลันลดาตอบกลับ เธอแน่ใจว่าพูดเรื่องนี้กับลลนาแค่คนเดียว เขารู้ได้ยังไง ความลับไม่มีในโลก คำพูดนี้เป็นเรื่องจริงอาคมสูดลมหายใจที่มีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของคนในอ้อมแขน เข้าจนเต็มปอด ความใกล้ชิดที่เกิดขึ้นทำให้หัวใจของเขายืนยันอย่างชัดเจนว่าเขาชอบเธอไม่สิ... อันที่จริงต้องบอกว่ามากกว่าชอบ เขาตกหลุมรักเธอไปแล้วด้วยซ้ำ มันไม่ได้เพิ่งเกิด แต่มันเกิดขึ้นมานานแล้ว สาเหตุที่เขาไปขโมยตัวเธอมา ส่วนหนึ่งเพื่อนายหญิง แต่อีกส่วนก็เพื่อตัวเองเขาเฝ้
ฉุดลากกระชากรัก[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] รู้เห็นเป็นใจ
เผ่าเพชรกลืนน้ำลายลงคอ เมื่อต้องเอ่ยขออนุญาตบางอย่างจากภรรยา งานนี้ถ้าเขาไม่ออกหน้า คนที่จะเสียใจที่สุดก็คือเขา ที่ไม่สามารถช่วยอะไรอาคมได้ “ทำไมต้องเข้าไปในห้องด้วยคะ เรียกยายป่านออกมาข้างนอก ก็น่าจะพอ”ลลนาเสียงเขียวเมื่อได้ยินสิ่งที่สามีขอร้องให้เธอช่วย ให้อาคมไปคุยกับลันลดาในห้องนอน หัวเด็ดตีนขาดเธอก็ไม่ยอม นั่นน้องสาวเธอทั้งคน เผ่าเพชรคิดอะไรอยู่ จะให้ผู้ชายเข้าหาน้องเธอเนี่ยนะ เขาบ้าไปแล้ว“ปอจ๋า...”“ไม่ค่ะ! ปอไม่อนุญาต”คำพูดที่ค้างไว้ของเผ่าเพชรถูกกลืนลงคอ เมื่อลลนาปฏิเสธข้อเสนอของเขา “ปอจะไปเรียกยายป่านให้ก็แล้วกัน” เมื่อเห็นหน้าสามีซีดลง ลลนาก็นึกสงสาร “ขอบคุณนะครับ”อย่างน้อยก็ยังมีโอกาส อันที่จริงเผ่าเพชรก็คิดเอาไว้แล้วว่าลลนาจะต้องตอบกลับมาแบบนี้ แต่เขาก็อยากเสี่ยง“พี่อยากให้เขาสองคนได้คุยกัน เราไม่รู้ว่าสองคนนั่นไปถึงไหนกันแล้ว พี่แค่มาขอโอกาสให้ไอ้คมมัน ถ้าปอไม่อนุญาต ก็ไม่เป็นไรครับ” เผ่าเพชรตอบเสียงเศร้า พยายามทำหน้าตาให้น่าสงสารที่สุด เผื่อลลนาจะเปลี่ยนใจ“เดี๋ยวปอตามป่านให้ค่ะ”ลลนาตัดบทก่อนจะลุกเดินออกไป เธอเข้าใจว่าเผ่าเพชรหวังดีกับอาคม แต่ลันลดาเป็
ฉุดลากกระชากรัก[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] อย่างน้อยก็พยายาม
“เมื่อกี้คุณเผ่าพูดอะไรนะครับ!”อาคมถามอีกครั้ง เมื่อได้ยินไม่ถนัด“กูบอกว่า พรุ่งนี้ป่านจะกลับกรุงเทพฯ แล้ว!”แทนที่เผ่าเพชรจะตอบคำถามดี ๆ แต่เขากลับตะโกนขึ้นมาสุดเสียง อาคมหน้าตึงเมื่อเจ้านายยังแกล้งไม่เลิก “กลับกรุงเทพฯ กลับยังไงครับ แล้วทำไมรีบกลับ ไหนคุณเผ่าว่าจะให้เธออยู่ก่อนไงครับ แล้ว...”คำถามที่เหลือค้างอยู่ที่ปากเมื่อเผ่าเพชรขัดขึ้น พร้อมกับหัวเราะออกมาอย่างเย้ยหยัน ที่เล่นงานคนปากแข็งได้สำเร็จ“ไหนว่าไม่สนใจ ถามมาเป็นชุดเลยนะมึง ไม่บอกโว้ย! อยากรู้ก็ไปถามเจ้าตัวเอาเอง” เผ่าเพชรเล่นตัว เมื่อมากระตุ้นต่อมความอยากรู้ของลูกน้องได้สำเร็จ“โธ่... คุณเผ่า ช่วยเล่าหน่อยนะครับ”อาคมแค่นเผ่าเพชร ไหน ๆ ก็เป็นคนเอาเรื่องนี้มาบอกแล้วก็ขยายความให้เขาอีกสักหน่อยจะเป็นไรไป“นะครับ นะ ถือว่าเอาบุญก็ได้”“รู้ไหมว่าตอนนี้มึงทำตัวได้ทุเรศแค่ไหน ทำไมวะคม การที่มึงชอบคนคนหนึ่งแต่ไม่บอกเขานี่ มึงคิดว่าหล่อเหรอ กูไม่รู้ว่ามึงคิดอะไรอยู่ แต่ถ้ากูเป็นมึง กูจะบอกให้ป่านรู้”“คุณเผ่าก็พูดได้สิครับ ไม่ได้มาเป็นผม ไม่รู้หรอก”“นั่นไง กูถึงได้บอก ถ้ากูเป็นมึงกูจะบอกให้เขารู้”เผ่าเพชรพูดพร้อมกับจ้องหน้
ฉุดลากกระชากรัก[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่] คนปากแข็ง
“เป็นไงบ้างจ๊ะป่าน เหนื่อยไหม”ลลนาเดินมารับน้อง เมื่อรถยนต์จากโรงแรมแล่นเข้ามาจอดหน้าบ้าน เผ่าเพชรสั่งให้ลูกน้องฝีมือดีอยู่กับอาคมชุดใหญ่ เธอจึงยอมกลับมารอน้องที่ไร่ ลันลดาอยากจะกลอกตา พี่สาวของเธอก็เป็นไป กับเขาด้วยอีกคน อยากจะจับคู่ให้เธอกับอาคมอย่างนั้นเหรอ“คิดอะไรอยู่คะ ถึงอยากจับคู่ให้ป่าน” ลันลดาถามตรง ๆ เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ ดูก็รู้ว่ามันคือแผน“เอ่อ...” ลลนาตอบคำถามน้องไม่ได้ เมื่อน้องถามมาตรง ๆ“คิดว่าป่านไม่รู้เหรอคะ”“พี่แค่อยากให้ป่านรู้ใจตัวเอง พวกเราคิดว่าคุณคมชอบป่าน แล้วป่านก็...”“อย่าพยายามเลยค่ะ คุณคมเขาไม่ได้ชอบป่านหรอกค่ะ”ลันลดาบอกกับพี่สาว เพราะไม่อยากให้เข้าใจผิดไปมากกว่านี้ อาคมไม่ได้ชอบเธอ ระยะเวลาแค่ไม่กี่วันเขาจะชอบเธอได้ยังไง“แล้วป่านล่ะ ชอบคุณคมไหม”“ป่านจะชอบเขาได้ยังไงคะ เราเพิ่งเจอกัน อะไรทำให้พี่ปอคิดแบบนั้นคะ”“พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน พี่เดาจากความรู้สึกของตัวเองน่ะ”“พี่ปอเดาผิดแล้วค่ะ ป่านไม่ได้คิดอะไรกับเขา ป่านจะกลับกรุงเทพฯ แล้วไปเรียนต่อตามที่ตั้งใจเอาไว้ พี่ปอกับคุณเผ่าอย่าพยายามเลยค่ะ ยังไงป่านก็ไม่เปลี่ยนใจ”“ถ้างั้นก็ตามนี้จ้ะ พี่แค่อ
다른 추천
ร้ายรักอันธพาล 20++
ฅนบนดอย22.3K 조회수บำเรอรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn61.7K 조회수เมียเด็ก Honey (I hate you)
ลำเจียก39.0K 조회수วิศวะลวงรักร้าย(20+)
Re-match I รีแมทช์24.5K 조회수ความรักในความรัก
เค้กมัฟฟิ่นn49 조회수คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด
Pam18149 조회수ตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด
xichng323 조회수ศิลาเคียงจันทร์
Cucumber72 조회수
