บทที่ 5

#ชดใช้ให้รัก_Ep.5

นาย

ผมมีเหตุผลของผมและผมก็คิดมันดีและถี่ถ้วนแล้ว...ตอนแรกผมไม่ได้อยากจะเป็นหมอหรอก ผมแค่มาเรียนและกลับไปใช้ชีวิตที่ประเทศไทย

อยากอยู่ใกล้ครอบครัว ใกล้พี่นุ่น...แต่ตอนนี้ความคิดมันเปลี่ยนไปแล้ว กอปรกับอยากเป็นหมอด้วย เรียนที่ไทยน่าจะดีกว่า ประหยัดกว่าเยอะ

ผมลงสมัครสอบออนไลน์และไปสอบตอนกลับประเทศไทยล่าสุด ซึ่งผมไม่ได้บอกบี๋หรอก เพราะรู้ว่าถ้าบอก...จะเป็นยังไง

แต่ใกล้เข้ามาแล้ว ก็คงต้องบอก พอบอกจะงี่เง่า งอแง ตามสไตล์ ซึ่งเธอเป็นกับทุกคนนะ ไม่ว่าตะวันหรืออาทิตย์ แต่กับผมนี่หนักหน่อย หนักไม่เอาใครเลย...แต่เดี๋ยวก็หาย

วันนี้เรานัดกันที่ผับเพื่อเลี้ยงส่งผมก่อน จริง ๆ อีกเดือนหนึ่งถึงจะเดินทางแต่เพื่อนทยอยกลับบ้านกันหมดแล้ว จึงเลี้ยงกันวันนี้ คนมามากหน้าหลายตา รู้จักบ้างไม่รู้จักบ้าง ก็มั่ว ๆ กันไป ตามประสาคนที่มีคนรู้จักเยอะ

"มองหาใคร?" อาทิตย์ถามผมที่ชะเง้อคอมองหน้าร้าน

"เดี๋ยวมันก็มา...ไม่พลาดหรอก" ผมทำเฉย ๆ

"ก็ขอให้มึงโชคดีนะ..." ตะวัน อาทิตย์ ยกแก้วขึ้นมาชนกับผม ๆ ชนกลับแล้วดื่มหมดแก้ว

"ไม่ต้องห่วงทางนี้...จะดูแลอย่างดี" ตะวันเอ่ยเบา ๆ แต่มันก็ทำให้ผมและอาทิตย์ได้ยิน

ตะวันกับอาทิตย์ หน้าตาคล้ายกันจนบางทีคนอื่นแยกไม่ออก ต้องดูที่สีผม อาทิตย์จะผมออกแดง ๆ แต่งตัวเซอร์ ๆ

ตะวันผมดำ แต่งตัวเรียบโก้ เหมือนไม่ใช่พี่น้องกัน รวมถึงนิสัย ตะวันจะเงียบขรึมพูดน้อย ส่วนอาทิตย์ตรงข้ามกันหมด...

"มึงคิดอะไรกับบี๋หรือเปล่า..." ตะวันเอ่ยถามผมทันทีที่อาทิตย์เดินออกไป

"ถามทำไม?" ผมถามกลับ

"เปล่าหรอก...กูแค่ถามดู" และมันก็ลุกออกไปอยู่กับพวกสาว ๆ สักพัก 'นาเดีย' เพื่อนร่วมชั้นเดินเข้ามาทักและทิ้งตัวนั่งลงข้างผม ตัวแทบจะเกยขึ้นมาบนตัก ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะของเคย ๆ กันอยู่

"กลับไทยแล้ว...อย่าลืมคิดถึงเดียนะ" เธอเอามือลูบไปตาม

สันกรามผมและกระซิบข้างหู ก่อนจะบดเบียดร่างกายที่นุ่งน้อยห่มน้อยเข้ามาใกล้ชิดผม ๆ ไม่ได้ตอบอะไร ยกยิ้มและมองหน้าเธอแว็บหนึ่งและกระดกเหล้าดื่ม

"คุณไม่เคยสนใจเดียเลยนะ ตั้งแต่วันนั้น...เดียรอคุณทุกวัน" ผมหัวเราะเบา ๆ เธอเอามือโอบคอผมลากลูบลงที่แผงหน้าอกช้า ๆ

"รอทำไม..." เธอหัวเราะและจูบมาที่มุมปากผม

"ก็เดียติดใจคุณ..." เธอบดปากจูบเข้ามาก่อนจะมานั่งคร่อม มือหนึ่งล็อกคออีกมือล้วงไปในกางเกงยีนของผม เธอสอดลิ้นร้อนมาอย่างคนช่ำชองและรู้งาน ผมยกตัวเธอให้นั่งพอดีล็อกแต่เหมือนกระโปรงเธอจะแคบไป

"เราไปต่อในห้องน้ำได้ไหม?" เธอที่ถอนจูบออก เอ่ยบอกผมอย่างไร้ยางอาย

"ผมไม่กินของซ้ำ...ไม่รู้เหรอ?" ผมกระซิบข้างหูเธอ ๆ หัวเราะและเอียงคอมองหน้าผม

"มาลองดูไหม...ว่าคืนนี้คุณจะกินของซ้ำหรือเปล่า" และเธอก็พุ่งเข้ามาจูบผม ๆ ไม่ได้ตั้งตัวเหล้ากระฉอกออกจากแก้ว

ผมวางแก้วเหล้าลงและจูบปากเธอกลับไป เราแลกลิ้นกันอย่างดุเดือด เธอเป็นงาน รู้งาน...เธอเอามือผมไปวางไว้ที่หน้าอกของเธอ ผมบีบเคล้นอย่างมันมือ

"ไอ้นาย ๆ" ผมที่จูบกับเธออยู่มองไปทางด้านที่ไอ้อาทิตย์ชี้! ความฉิบหายกำลังมา!

"ลงไปและนั่งเงียบ ๆ"

"ปึก!!" ผมเหลือบตาไปมองคนที่มาใหม่ ดูแต่งตัวจะไปล่อเสือล่อตะเข้ ที่ไหน! เสื้อนี่บางเฉียบ! หน้าอกหน้าใจก็ไม่ใช่น้อย ๆ กางเกงบ้าอะไรขาดขนาดนั้น

"ไอ้นายเมียมา!" อาทิตย์เอ่ยแซวเธอที่กำลังทำหน้าง้ำงอ ผมก็หัวร้อนเหมือนกัน บอกกี่รอบแล้วเรื่องชุด!

"ไม่ใช่เมีย" เธอเอ่ยสวนทันควัน! ผมเลยแกล้งคุยกับนาเดีย ปั่นประสาทคนเล่นและชวนกันออกมาเต้นรำ ดูสิเธอจะทนได้สักเท่าไร!

"ไฮ! เลดี้!" สักพักเธอมาขยับบด ๆ ยั่ว ๆ เอวอยู่ข้าง ๆ และมีไอ้ฝรั่งหน้าจืดที่ชื่อ เดม่อน มาทัก! ผมกัดฟันกรอดและหันหลังให้เธอกลัวจะทนไม่ไหวตะบันหน้าไอ้ฝรั่งนี่และลากบี๋กลับบ้าน งานเลี้ยงคงพังหมด!!

"ไฮ! เดม่อน" ผมที่เงี่ยหูฟัง ๆ จากเสียงบี๋เมามากแล้วแน่ ๆ และเมาทีไรได้เรื่องทุกที!

ผมจึงขยับตัวออกจากนาเดียและหมุนตัวกลับไป จังหวะที่มองไปคือไอ้เดม่อนจับเอวบี๋และดึงเข้าหาตัว จนหน้าอกเธอติดหน้าอกมันและโน้มลงเหมือนกำลังจะจูบ!!

"อุ๊ย!" เธอร้องตกใจทันทีที่ผมดึงตัวเธอมา มือจับสะโพกเธอไว้ เธอหัวเราะและมองหน้าผมอย่างผู้ชนะ!

"คิดจะทำอะไร?" ผมกระซิบถามข้างหู ขณะที่เราเต้นเพลงช้ากันอยู่

"ก็แค่เต้น..." เธอคล้องคอและบดเบียดตัวเข้าหา มองมาด้วยสายตาหยาดเยิ้มขยับชิดเข้ามาใกล้ เธอตัวเล็กกว่าผมมาก หน้าอกหยุ่นนุ่มเมื่อแนบชิดกับแผงอกที่ใส่แค่เสื้อยืดตัวบางของผม...ทำให้รู้เลยว่าเธอโนบรา!

"ถอยออกไปหน่อยบี๋...กูก็เป็นผู้ชาย" เธอหัวเราะกัดปากเอียงคอมองผม

"แล้วไงอะ" ผมหลับตาลงไม่อยากสบตาเธอ ปกติเธอไม่เคยทำแบบนี้กับผมเลย

จนผ่านไปสักพักเพื่อนก็ชวนกินต่อเธอก็ยกหมดกี่แก้วต่อกี่แก้ว จนผมไม่กล้าที่จะกินต่อ ผมที่ลากเธอเข้าเอวไปด้วยทุกที่เพราะเธอไม่ยอมปล่อยผมเลย จนสุดท้ายสลบคาอก!

"แดกกี่รอบภาระกูทุกรอบ!!" ผมที่แบกเธอขึ้นหลังเอ่ยพูดกับคนที่ไม่รู้สติ

"เอิ๊ก นายยย เป็นของบี๋เหอะ เอิ๊ก"