Home / รักโบราณ / ชายาบำเรอรัก / บทที่ 19 เข้าหอกันเถิดนะ nc

Share

บทที่ 19 เข้าหอกันเถิดนะ nc

Author: Lovedee
last update Last Updated: 2025-06-08 17:32:10

ในห้องหอที่มีการจัดกำยานชนิดพิเศษสำหรับค่ำคืนในการเข้าหอและมีการเตรียมสุราและอาหารมงคลเอาไว้เรียบร้อยแล้ว รอเพียงเจ้าบ่าวที่กำลังรับการดื่มอวยพรจากเหล่าคนสนิท และสหายสามสี่คนที่มาร่วมงานเลี้ยงฉลองสมรสที่รีบด่วนนี้

แม่นมเหลียนที่ยินดีนักที่ในที่สุดท่านอ๋องก็ยอมแต่งงานรับเหลียนฮวาเป็นพระชายาเอกของเขาเสียที เพราะทั้งสองมีหนังสือสมรสด้วยกันแล้ว แถมท่านอ๋องยังเป็นผู้ที่บังคับให้เหลียนฮวาลงนามด้วยตนเอง

เป็นอันว่าเป็นนี้หลานสาวของนางกลายเป็นพระชายาอย่างถูกต้องของท่านอ๋องหรู่หยางที่กว่าจะรู้หัวใจตนเองก็เกือบจะสาย เมียรักเกือบจะหนีไปแต่งงานกับชายอื่นที่เห็นคุณค่าของนางกว่าเขา ( ตามแผนของพระสนมหยูนั่นเอง แต่ที่จริงไม่มีเจ้าบ่าวที่ไหนทั้งนั้น )

เมื่อเจ้าบ่าวเดินย่างกรายเข้ามาในห้องหอ เหลียนฮวาก็เบือนหน้าหนีเขาไปทางอื่นอย่างแสนงอน แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่านางคงจะหนีเขาไปไม่พ้นแล้ว

“ ฮวาเอ๋อ ในที่สุดเจ้าก็หนีเปิ่นหวางไม่พ้น เจ้าเป็นเมียของเปิ่นหวาง คิดจะหนีไปแต่งงานกับชายอื่น มันไม่มีทางเป็นไปได้ เปิ่นหวางไม่มีทางปล่อยเจ้าไป ต่อให้ต้องลากเจ้ากลับมา เปิ่นหวางก็จะทำ ”

เขาเอ่ยด้วยน้ำเสีย
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ชายาบำเรอรัก   บทที่ 19 เข้าหอกันเถิดนะ nc

    ในห้องหอที่มีการจัดกำยานชนิดพิเศษสำหรับค่ำคืนในการเข้าหอและมีการเตรียมสุราและอาหารมงคลเอาไว้เรียบร้อยแล้ว รอเพียงเจ้าบ่าวที่กำลังรับการดื่มอวยพรจากเหล่าคนสนิท และสหายสามสี่คนที่มาร่วมงานเลี้ยงฉลองสมรสที่รีบด่วนนี้ แม่นมเหลียนที่ยินดีนักที่ในที่สุดท่านอ๋องก็ยอมแต่งงานรับเหลียนฮวาเป็นพระชายาเอกของเขาเสียที เพราะทั้งสองมีหนังสือสมรสด้วยกันแล้ว แถมท่านอ๋องยังเป็นผู้ที่บังคับให้เหลียนฮวาลงนามด้วยตนเอง เป็นอันว่าเป็นนี้หลานสาวของนางกลายเป็นพระชายาอย่างถูกต้องของท่านอ๋องหรู่หยางที่กว่าจะรู้หัวใจตนเองก็เกือบจะสาย เมียรักเกือบจะหนีไปแต่งงานกับชายอื่นที่เห็นคุณค่าของนางกว่าเขา ( ตามแผนของพระสนมหยูนั่นเอง แต่ที่จริงไม่มีเจ้าบ่าวที่ไหนทั้งนั้น ) เมื่อเจ้าบ่าวเดินย่างกรายเข้ามาในห้องหอ เหลียนฮวาก็เบือนหน้าหนีเขาไปทางอื่นอย่างแสนงอน แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่านางคงจะหนีเขาไปไม่พ้นแล้ว “ ฮวาเอ๋อ ในที่สุดเจ้าก็หนีเปิ่นหวางไม่พ้น เจ้าเป็นเมียของเปิ่นหวาง คิดจะหนีไปแต่งงานกับชายอื่น มันไม่มีทางเป็นไปได้ เปิ่นหวางไม่มีทางปล่อยเจ้าไป ต่อให้ต้องลากเจ้ากลับมา เปิ่นหวางก็จะทำ ”เขาเอ่ยด้วยน้ำเสีย

  • ชายาบำเรอรัก   บทที่ 18 แต่งงานเลยก็แล้วกัน

    ท่านอ๋องหรู่หยางกำลังคิดหาทางจะทำเช่นไร ที่จะไม่ให้กระทบกระเทือนกับทุกฝ่าย และเขาเองก็จะไม่ต้องเสียเหลียนฮวาไป เขาตัดสินใจยอมให้เหลียนฮวาได้พักผ่อนอยู่ที่ตำหนักของพระมารดาไปก่อน ส่วนเขายอมกลับไปที่จวนเพื่อแก้ปัญหาเสียก่อนถึงจะไปรับนางกลับมาด้านพระสนมหยูเรียกแม่นมเหลียนเข้ามาปรึกษากันเรื่องบุตรชายที่ปากแข็งนัก ทำให้แม่นมเหลียยจำต้องเล่าความจริงทุกอย่างให้พระสนมฟัง พระสนมหยูถอนหายใจออกมา แต่แล้วก็ตัดสินใจเอ่ยว่า “ เจ้าลูกคนนี้ปากก็บอกว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่ก็ขัดขวางเขาเสียทุกทีที่เขาจะออกเรือนไป มันยังไงกันแน่ เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน เรามาวางแผนให้เจ้าคนปากแข็งยอมตัดสินใจเสียที ว่าตกลงจะเลือกใคร บอกว่าเลือกคุณหนูเมิ่ง แต่ก็มาวอแวเหลียนฮวาไม่หยุดหย่อน ถึงกับตามนางเข้ามานอนในตำหนักของข้าทั้งที่ร้อยวันพันปี ตั้งแต่โตเป็นหนุ่มก็ไม่คิดจะกลับเข้ามานอนในตำหนักแม่ ที่จริงตามสตรีมานี่เอง เอาละข้านึกออกแล้ว ให้เจ้าไปทำตามนี้ก็แล้วกัน ” แล้วพระสนมหยูก็ค่อยๆแจกแจงแฝนการพิสูจน์ใจของบุตรชายว่าเป็นเช่นใดกันแน่ ให้แม่นมเหลียนฟัง “ ดูสิว่าเจ้าลูกปากแข็งมันจะทำอย่างไร ส่วนข้าไม่รั

  • ชายาบำเรอรัก   บทที่ 17 หนีก็ต้องตาม

    หลังจากวันนั้นก็วางแผนให้เหลียนฮวาเก็บข้าวของ แล้วก็เดินทางเข้าวังหลวงไปขอพักอาศัยกับพระสนมหยูแต่ก็ไม่ได้บอกว่าพระสนมว่าให้เหลียนฮวาเข้าวังไปเพื่อหนีท่านอ๋อง เพราะพระสนมไม่รู้มาก่อนว่าเหลียนฮวาตกเป็นอนุลับๆของท่านอ๋องแล้ว ด้้านเหลียนฮวาเข้ามาพักอาศัยในตำหนักของพระสนม โดยพระสนมให้นางพักที่เรือนหลังเล็กที่อยู่แยกไปทางด้านหลังติดกับสวนดอกไม้หลังเรือนใหญ่ของพระสนม โดยหมายใจว่าจะให้เหลียนฮวาเรียนการเรือนและเย็บปักถักร้อย และศาสตร์ทั้งสี่ของสตรีเพิ่มเติมเพื่อที่นางจะได้มีคุณสมบัติของสตรีที่ครบถ้วนพระสนมหมายเอาไว้ในใจว่าจะให้เหลียนฮวาแต่งเป็นชายารองขององค์ชายองค์ใดองค์หนึ่ง หรือไม่ก็ฮูหยินของขุนนางสักจวนหนึ่ง ระหว่างนี้ก็คิดว่าจะมองหาบุรุษผู้นั้นให้กับนางไปเรื่อยๆจนกว่าจะพบคนที่เหมาะสม เพราะพระสนมนั้นก็เอ็นดูเหลียนฮวาไม่น้อยส่วนท่านอ๋องเมื่อกลับมาจากราชการในวังหลวง ก็ถามถึงเหลียนฮวา พ่อบ้านซื่อบอกว่าแม่นมเหลียนส่งเหลียนฮวาเข้าไปพักอยู่กับพระสนมหยู ท่านอ๋องอึ้งงันไป เขารู้สึกเหมือนกับว่าแม่นมพยายามจะแยกเหลียนฮวาให้ห่างไปจากเขา แต่คิดว่าทำเช่นนี้แล้วจะหนีเขาไปได้อย่างนั้นหรือท่านอ๋

  • ชายาบำเรอรัก   บทที่ 16 วางแผนหนี

    ท่านหมอมาตรวจอาการสตรีทั้งสองนางแล้วก็จัดยาเอาไว้ให้แล้วก็ขอตัวกลับไป โดยมีพ่อบ้านซื่อให้คนตามไปส่งเขาถึงที่จวน เมื่อท่านอ๋องยืนดูสาวใช้ของเมิ่งลี่หลินได้ให้ยานางดื่มเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาก็ตัดสินจะพานางกลับไปที่จวนพร้อมกับยาที่ท่านหมอจัดเอาไว้ นางกับเขายังไม่ได้เป็นอะไรกัน นางไม่ควรจะนอนค้างคืนในตำหนักของเขา แม้นางจะป่วย แต่ก็พอจะเดินทางกลับจวนของพี่ชายของนางได้อยู่อ๋องหนุ่มจึงได้ตัดสินใจอุ้มเมิ่งลี่หลินที่ตอนแรกนางเหมือนไม่ยินยอมกลับไป อ้างว่านางรู้สึกปวดศีรษะแต่เมื่อท่านหมอยืนยันว่านางกับเหลียนฮวามิได้เป็นอะไรมาก แค่เพียงเหลียนฮวามีแผลฟกช้ำที่ขาของนางฟาดกับสะพานในขณะที่นางกำลังร่วงหล่นลงมาเพียงเท่านั้น ส่วนเมิ่งลี่หลินมิได้มีบาดแผลใด แค่เพียงอาการสำลักน้ำ“ เปิ่นหวางคิดว่าเจ้าควรกลับไปนอนพักผ่อนที่จวนของเจ้าจะดีกว่า กินยาที่ท่านหมอจัดให้แล้วก็นอนพักยาวๆ ให้หายดีแล้ว แล้วเปิ่นหวางจะไปเยี่ยมเจ้าที่จวนของพี่ชายเจ้าจะเหมาะสมกว่า ”แล้วเขาก็ช้อนอุ้มตัวของเมิ่งลี่หลินอย่่างไม่ได้สนใจความไม่พอใจของนาง แล้วก็อุ้มพางนางไปขึ้นรถม้าของเขาแล้วก็พานางกลับไปยังจวน โดยให้สาวใช้ของนางเข้า

  • ชายาบำเรอรัก   บทที่ 15 สตรีที่เขาเลือกก็ยังคงไม่ใช่ข้า

    ท่านอ๋องหรู่หยางเมื่อเห็นเมิ่งลี่หลินและเหลียนฮวาต่างก็พยายามตะเกียกตะกายอยู่กลางลำธารกันทั้งคู่ เขาก็โดดพุ่งลงไปในน้ำทันทีแล้วรีบว่ายตรงไปที่สตรีทั้งสอง แต่เขาไปถึงตัวของเมิ่งลี่หลินก่อน ส่วนนางเมื่อเห็นเขาก็รีบร้องเรียกและสำลักน้ำไปทันที อ๋องหนุ่มจึงได้รีบว่ายเข้าไปหานางแล้วรีบพาตัวนางขึ้นจากน้ำไปก่อน ส่วนเหลียนฮวาเขาคิดว่าองครักษ์ของเขาที่โดดน้ำตามหลังมาก็คงจะเข้าไปช่วยนางได้ทันและก็เป็นเช่นนั้น องครักษ์หลีกังที่เขาเองแอบมีใจให้กับเหลียนฮวาตั้งแต่ที่ได้พบหน้านางเมื่อเข้ามาอยู่ในจวนนี้ใหม่แล้วและพยายามหักห้ามใจไม่ให้คิดเกินเลยกับนาง ยิ่งนางกลับกลายมาเป็นสตรีของท่านอ๋องเขาจึงยิ่งพยายามหักใจไม่ให้คิดกับนางมากไปกว่านายหญิงคนหนึ่ง และยิ่งสงสารและเห็นใจที่ท่านอ๋องมีสตรีอื่นอีกนาง และก็กลับกลายเป็นความรักที่มิอาจจะเปิดเผยได้ เขาร้อนอกร้อนใจมาก ที่เห็นนางตะเกียกตะกายอยู่กลางลำธาร เขารีบว่ายน้ำตรงไปหาเหลียนฮวาอย่างรวดเร็ว แล้วรีบคว้าตัวของนางเอาไว้ แล้วก็ลากเข้าฝั่งอีกด้านหนึ่งไปทันทีเมื่อเหลียนฮวาถูกองครักษ์หลีกังพาตัวขึ้นริมฝั่งน้ำไปอย่างทุลักทุเลแล้ว นางนั่งลงที่ริมฝั

  • ชายาบำเรอรัก   บทที่ 14 คนไม่ใช่ก็ยังคงไม่ใช่

    สามวันต่อมา คุณหนูเมิ่งมาเยี่ยมเยียนท่านอ๋องหรู่หยางที่จวนของเขา แต่พ่อบ้านซื่อที่ออกมาต้อนรับกล่าวว่า“ ท่านคงจะเป็นคุณหนูเมิ่งใช่หรือไม่ ตอนนี้ท่านอ๋องไม่อยู่ขอรับ แต่ท่านอ๋องสั่งเอาไว้แล้ว หากคุณหนูเมิ่งมาพบให้เชิญไปรอในเรือนหลักก่อน ท่านอ๋องเข้าวังหลวงคงจะกลับมาในอีกไม่นานนี้แล้ว หรือไม่คุณหนูจะไปนั่งเล่นที่ศาลากลางบึงบัวก็ได้ขอรับ ข้าจะให้สาวใช้นำน้ำชากับขนมไปรับรอง ” พ่อบ้านซื่อแนะนำ ส่วนเมิ่งลี่หลินรับคำพร้อมกับยิ้มให้เขาอย่างอ่อนหวาน “ ข้าจะไปนั่งเล่นที่ศาลาดีกว่า ลมคงจะเย็นสบายดีกว่าในเรือน ” แล้วนางกับสาวใช้ก็เดินกันไปตามเส้นทางที่พ่อบ้านชี้มือบอก ส่วนพ่อบ้านซื่อก็แยกไปสั่งการให้สาวใช้นำน้ำชาและขนมหวานไปรับรองว่าที่พระชายาที่อีกไม่นานก็คงจะแต่งงานกับท่านอ๋องแล้ว ส่วนเมิ่งลี่หลินเมื่อนั่งเล่นอยู่ในศาลาไดัครู่หนึ่ง นางก็เห็นสตรีนางหนึ่งที่แต่งกายหรูหราด้วยอาภรณ์ราคาแพงกำลังเดินเล่นอยู่ที่ในสวนท่ามกลางดอกไม้หลากสีสันที่ขึ้นไปพุ่มเบ่งบานอยู่เต็มไปหมด สตรีนางนั้นมองไปแล้วแม้แต่สตรีด้วยกันเองยังรู้สึกว่านางงดงามบาดตายิ่งนัก ความระแวงพลันเกิดขึ้นในใจของเมิ่งลี่หลินทันท

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status