แชร์

ตอนที่ 8 คิดมากไป 1

ผู้เขียน: ประดับดิน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-09 10:11:28

ตอนที่ 8 คิดมากไป

ลู่ฮูหยินได้ยินว่าสะใภ้ใหญ่ตั้งครรภ์ก็รีบรุดมาเยี่ยม อีกฝ่ายพอเห็นนางก็จะลุกขึ้นมาคารวะนางก็รีบกล่าว

“ไม่ต้อง ๆ เจ้าพักผ่อนเถอะ...มิใช่ท่านหมอบอกว่าช่วงนี้ต้องระวังการเคลื่อนไหวให้มากหรือ”

หวังชิงเฟยยิ้มด้วยสีหน้าอิ่มเอิบกล่าว “ข้าเพียงแค่นอนพักเท่านั้นเจ้าค่ะ...ท่านหมอแค่กำชับให้ระวังช่วงท้องอ่อน ทว่าครรภ์ยังคงแข็งแรงดีไม่มีสิ่งใดให้กังวลเจ้าคะ”

ลู่ฮูหยินคลี่ยิ้มอย่างยินดี พลางปรายตามองสาวใช้ข้างกายสะใภ้แล้วกล่าว “เจ้ากำลังตั้งครรภ์ ทั้งเรื่องอาหารการกินก็ต้องระวังให้มาก คนในเรือนเท่านี้จะดูแลเจ้าทั่วถึงได้อย่างไร ข้าจะหามามาที่ดูแลสตรีตั้งครรภ์มาให้เจ้าเพิ่ม”

หวังชิงเฟยรีบกล่าวขอบคุณ จากนั้นลู่ฮูหยินก็เอ่ยถามเรื่องที่สนใจมากกว่า “ข้าได้ยินว่าสาวใช้เจ้าไปหายาบำรุงมาให้หรือ”

หวังชิงเฟยชะงักเล็กน้อย นางรีบเก็บอาการกล่าว “เป็นความจริงเจ้าค่ะ...” จากนั้นนางก็หันไปหาสาวใช้คนสนิทพลางส่งสายตาเต็มไปด้วยความหมายครู่หนึ่งก่อนจะกล่าว “เจ้าไปนำยาตลับนั้นออกมา”

สาวใช้มีหรือจะไม่เข้าใจสายตาของหวังชิงเฟย
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ชายาพิษ โฉมสะคราญบรรณาการ   ตอนที่ 13 เปลี่ยนแปลง

    ตอนที่ 13 เปลี่ยนแปลง หลังจากได้ฟังคำกล่าวของเว่ยเยว่ซิน เรื่องสตรีทั้งสองชินอ๋องกู้เซียวอวิ้นมิได้เอ่ยคัดค้านแม้เพียงคำเดียว“เช่นนั้นก็ให้พวกนางประจำการที่เรือนสมุนไพรเถิด”น้ำเสียงของเขาราบเรียบ ไม่มีแม้คำถามหรือการขัดขวางใด ๆ เว่ยเยว่ซินพอใจกับท่าทีของอีกฝ่ายอย่างมาก“รูปงามแล้วยังปราดเปรื่อง” นางย่อคารวะแล้วกล่าวขอบพระทัยจากนั้นก็กล่าวขอตัวไม่รบกวนอีกฝ่าย ชายหนุ่มมองตามหลังอีกฝ่ายหลังชายเสื้อคลุมยาวพ้นสายตาออกไป เขาชำเลืองไปยังบุรุษที่ยืนเงียบอยู่ในมุมด้านหนึ่งเอ่ยเสียงเรียบ “มู่หยาง” ชายหนุ่มในชุดคลุมสีหม่นก้าวออกมาค้อมศีรษะรับคำอย่างเคารพ ชินอ๋องเอ่ยต่อ “ไปสืบเรื่องสตรีสองคนนั้น”มู่หยางรับคำสั่งแล้วออกไปทันทีเรือนสมุนไพร เว่ยเยว่ซินตั้งชื่อให้ไป๋ชิง ไป๋หลิงใหม่เป็น ลี่อิน ลี่เหมย แม้ในตอนแรกสตรีทั้งสองจะยังมิได้ปักใจเชื่อในคำกล่าวของนางอย่างสิ้นเชิงความสงสัยยังคงซ่อนอยู่ในแววตาและคำถามในใจยังไม่จางหายแต่เพียงไม่กี่วันหลังจากได้อยู่ใกล้ได้เห็นท่าทีของนางยามสงบ ยามคิด ยามพูดและได้ฟังเรื่องราวที่ไม่มีผู้ใดควรรู้ได้ ความหวาดระแวง...ก็ค่

  • ชายาพิษ โฉมสะคราญบรรณาการ   ตอนที่ 12 ตายไปแล้ว

    ตอนที่ 12 ตายไปแล้วหน้าจวนชินอ๋องประตูไม้บานใหญ่เปิดออกอย่างสงบ พ่อบ้านโจวถิงกำลังตรวจบัญชีของเข้าจวนตามปกติ เมื่อเหล่าสาวใช้คนหนึ่งเข้ามากระซิบข้างหู “มีหญิงสาวสองนาง มาขอเข้าพบพระชายาเจ้าค่ะ”โจวถิงเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย พลางพยักหน้าให้อีกฝ่ายนำตัวมาไม่กี่อึดใจต่อมา หญิงสาวสองนางในชุดเดินทางสีน้ำเงินเข้มก็ก้าวเข้ามาอย่างสงบนิ่งไป๋ชิงประสานมือคำนับ “ข้าและน้องสาวคือคนของคุณหนูเจ็ด จากสำนักหมื่นพิษ ได้รับคำสั่งให้พบพระชายา”พ่อบ้านโจวถามด้วยสีหน้าไม่แสดงความรู้สึก “แจ้งธุระได้หรือไม่”ไป๋หลิงตอบสั้น ๆ “เกี่ยวกับตำรับโอสถที่พระชายาใช้ในจวน...พระนางรู้จักพวกข้าดี”โจวถิงชะงักเพียงครู่ ก่อนพยักหน้าช้า ๆ “โปรดรอสักครู่”ภายในเรือนอักษรชินอ๋องกู้เซียวอวิ้นกำลังพิจารณารายงาน เมื่อพ่อบ้านโจวเดินเข้ามาคารวะอย่างนอบน้อม“ท่านอ๋อง มีสตรีสองนางมาขอเข้าพบพระชายา อ้างว่าเป็นคนของคุณหนูเจ็ดจากสำนักหมื่นพิษ”กู้เซียวอวิ้นละสายตาจากเอกสารทันที จากนั้นเหลือบตามองไปยังองครักษ์ผู้ยืนอยู่ด้านข้าง“มู่เยี่ยน เจ้าตามพ่อบ้านไป”“ขอรับ” มู่เยี่ยนค้อมศีรษะรับคำทันที แววตาคมกริบไม่มีคำถามใดพ่อบ้า

  • ชายาพิษ โฉมสะคราญบรรณาการ   ตอนที่ 11 ปลีกตัว

    ตอนที่ 11 ปลีกตัวแสงตะวันอ่อนสาดผ่านผ้าม่านบางเบา เงาไม้ไหวพลิ้วตามแรงลมยามเช้า เสียงกระดิ่งลมแผ่วเบาคลอเคล้ากับกลิ่นชาสมุนไพรที่ลอยอบอวลทั่วเรือนวันนี้เป็นวันที่เว่ยเยว่ซินจะเสด็จร่วมขบวนฮองเฮาเพื่อไปไหว้พระ ณ วัดเทียนซานชุดพระชายาเต็มยศถูกเตรียมไว้ตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่าง ผ้าแพรสีอ่อนลายบุปผาผลิบานรับฤดูใบไม้ผลิ คลุมทับด้วยผ้าบางเนื้อโปร่งที่ช่วยขับผิวให้กระจ่างยิ่งขึ้น มวยผมถูกรวบขึ้นอย่างประณีตด้วยปิ่นหยกอ่อนประดับทองคำบางเส้นภายในห้องแต่งองค์ เหล่าสาวใช้ต่างก้มหน้าก้มตาทำหน้าที่อย่างเงียบงัน ไม่มีเสียงสนทนาใดนอกจากเสียงผ้าสีอ่อนเสียดสีกันเบา ๆเว่ยเยว่ซินนั่งนิ่ง ปล่อยให้ทุกอย่างดำเนินไปโดยไม่เอ่ยวาจา แววตาสงบนิ่ง หากแต่ลึกลงไปกลับเต็มไปด้วยความคิดที่ผู้ใดก็มิอาจล่วงรู้ด้านนอกจวน รถม้าประดับลายอย่างงดงามจอดเรียงราย กองคุ้มกันแต่งกายในเครื่องแบบเต็มยศยืนเรียงแถวเป็นระเบียบมู่เยี่ยนยืนรออยู่หน้าเรือน สบสายตากับกัวผิงที่โค้งตัวอย่างเคารพก่อนจะเลื่อนบานประตูเปิดออก เว่ยเยว่ซินก้าวออกมาอย่างเงียบงาม ผิวใต้ผ้าคลุมสีอ่อนเปล่งประกายสะท้อนแสงแดดยามเช้า นางหยุดยืนใต้ชายคาเพียงครู่ ก่

  • ชายาพิษ โฉมสะคราญบรรณาการ   ตอนที่ 10 ท่าที

    ตอนที่ 10 ท่าที หลังจากกู้เซียวอวิ้นออกไป เฉิงหยวนก็ทำขี้ผึ้งเสร็จเรียบร้อย เว่ยเยว่ซินรับมา ดวงตาเบิกขึ้นเพียงนิดจากนั้นก็แนะนำอีกฝ่ายไปหลายประโยคแล้วยื่นขี้ผึ้งที่ตนเองทำเอาไว้ยื่นออกไป เฉิงหยวนรีบยื่นมือออกไปรับกล่าวอย่างดีใจ “ขอบคุณท่านอาจารย์...ข้าจะเอาไปศึกษาอย่างละเอียด” เว่ยเยว่ซินส่ายหน้ากล่าว “มิใช่...ข้าให้เจ้านำไปขาย ” เฉิงหยวนมองอย่างฉงน กล่าว “หากท่านอาจารย์ต้องการใช้เงินเหตุใดไม่แจ้งชินอ๋อง...อีกอย่างขายขี้ผึ้งนี่น่าจะขายได้ไม่กี่ตำลึงมิสู้...โอสถทิพย์ท่านหนึ่งเม็ดก็มีค่าเป็นหมื่นตำลึง” เว่ยเยว่ซินไม่อธิบายเหตุผลกล่าวเสียงเรียบ “นี่แค่เริ่มต้น ยังมีตัวยาอีกหลายตัวที่ข้าต้องการจะขาย” เฉิงหยวนเบิกตากว้างขึ้นกล่าวน้ำเสียงตื่นเต้น “โอสถของอาจารย์ล้วนมีล้ำเลิศ จะต้องได้ราคาดีเป็นแน่ ทว่าอาจารย์อย่างไรข้าก็ยังอยากจะแนะนำท่านให้ปรึกษาเรื่องนี้กับชินอ๋อง” เว่ยเยว่ซินขมวดคิ้ว เฉิงหยวนจึงอธิบายต่อ “ท่านก็ทราบ ชินอ๋องทำสงครามมาหลายปี กองกำลังยิ่งเพิ่มพูนศักยภาพ เรื่องเหล่านี้ย่อมไม่ใช่ราชสำนักสนับสนุน แต่เป็นเพราะจวน

  • ชายาพิษ โฉมสะคราญบรรณาการ   ตอนที่ 9 สานสัมพันธ์

    ตอนที่ 9 สานสัมพันธ์ เป่าอันสืบหาข้อมูลถึงความสัมพันธ์ระหว่างม่านชิงเฉียวกับเว่ยเยว่ซินไม่ได้ ทว่าองค์รักษ์ข้างกายม่านชิงเฉียว ย่อมรู้ดี ม่านชิงเฉียวไม่เคยมอบตำรับยาอันใดให้เว่ยเยว่ซิน และหลายอย่างเกี่ยวกับองค์หญิงผู้นั้นเกี่ยวข้องกับคุณหนูอย่างน่าสงสัย ไป๋ชิงมองสบตาไป๋หลิง พลางมองออกไปข้างนอกหน้าต่างแววตาเต็มไปด้วยความร้อนใจและหวาดหวั่น คุณหนูเจ็ดหายตัวไปเกือบสองเดือนแล้ว แม้ว่าทางสำนักหมื่นพิษจะส่งคนออกตามหาแต่ก็ยังไร้วี่แวว ทั้งคู่จับกระบี่คู่กายแน่นขึ้น ตัดสินใจไปเยือนแคว้นเฟิ่งหวงสักครั้งเรือนสมุนไพร เว่ยเยว่ซินกำลังปรุงขี้ผึ้งสูตรด้วยความตั้งใจ นางสังเกตเห็นกัวผิงคล้ายมีวาจาจะเอ่ยหลายครั้ง หญิงสาวยิ้มที่มุมปากก่อนจะเอ่ยถามโดยไม่หันไปมอง “กัวผิง...ข้าเห็นเจ้าชำเลืองมองข้าหลายครั้งแล้วนะ” กัวผิงสะดุ้งตกใจ ก่อนจะไปคุกเข่าเบื้องหน้าเว่ยเยว่ซินแล้วพูดขึ้น “หม่อมฉันความคิดตื้นเขิน...รู้สึกละอายยิ่งนักเพคะ” เว่ยเยว่ซินเงยหน้าขึ้นมาแล้วเอ่ย “พูดธรรมดาเถอะและอีกอย่างข้าไม่ชินกับวาจาวกวน เจ้าพูดมาเถอะว่าต้องการอะไร”

  • ชายาพิษ โฉมสะคราญบรรณาการ   ตอนที่ 9 สานสัมพันธ์

    ตอนที่ 9 สานสัมพันธ์ เป่าอันสืบหาข้อมูลถึงความสัมพันธ์ระหว่างม่านชิงเฉียวกับเว่ยเยว่ซินไม่ได้ ทว่าองค์รักษ์ข้างกายม่านชิงเฉียว ย่อมรู้ดี ม่านชิงเฉียวไม่เคยมอบตำรับยาอันใดให้เว่ยเยว่ซิน และหลายอย่างเกี่ยวกับองค์หญิงผู้นั้นเกี่ยวข้องกับคุณหนูอย่างน่าสงสัย ไป๋ชิงมองสบตาไป๋หลิง พลางมองออกไปข้างนอกหน้าต่างแววตาเต็มไปด้วยความร้อนใจและหวาดหวั่น คุณหนูเจ็ดหายตัวไปเกือบสองเดือนแล้ว แม้ว่าทางสำนักหมื่นพิษจะส่งคนออกตามหาแต่ก็ยังไร้วี่แวว ทั้งคู่จับกระบี่คู่กายแน่นขึ้น ตัดสินใจไปเยือนแคว้นเฟิ่งหวงสักครั้งเรือนสมุนไพร เว่ยเยว่ซินกำลังปรุงขี้ผึ้งสูตรด้วยความตั้งใจ นางสังเกตเห็นกัวผิงคล้ายมีวาจาจะเอ่ยหลายครั้ง หญิงสาวยิ้มที่มุมปากก่อนจะเอ่ยถามโดยไม่หันไปมอง “กัวผิง...ข้าเห็นเจ้าชำเลืองมองข้าหลายครั้งแล้วนะ” กัวผิงสะดุ้งตกใจ ก่อนจะไปคุกเข่าเบื้องหน้าเว่ยเยว่ซินแล้วพูดขึ้น “หม่อมฉันความคิดตื้นเขิน...รู้สึกละอายยิ่งนักเพคะ” เว่ยเยว่ซินเงยหน้าขึ้นมาแล้วเอ่ย “พูดธรรมดาเถอะและอีกอย่างข้าไม่ชินกับวาจาวกวน เจ้าพูดมาเถอะว่าต้องการอะไร”

  • ชายาพิษ โฉมสะคราญบรรณาการ   คิดมากไป 2

    สตรีผู้หนึ่งเอนกายนั่งข้างแล้วเอ่ยขึ้น “นายท่าน...เมื่อสักครู่ท่านสุดยอดมากเลยนะเจ้าคะ” มือใหญ่ของเป่าอันขึ้นมาขย้ำหน้าอกนางแล้วเอ่ยถาม “เจ้ารู้สึกว่าของของข้าใหญ่ขึ้นหรือไม่” สตรีอีกคนรีบกล่าวตอบน้ำเสียงฉอเลาะ “มันทั้งใหญ่ทั้งแข็งแรง...แรงกระแทกของนายท่านทำให้ผู้น้อยได้เหมือนขึ้นสวรรค์เลยเจ้าค่ะ” แม่นางน้อยอายุสิบสี่สิบห้าผู้หนึ่ง นางเข้ามาอยู่กลุ่มสตรีอุ่นเตียงของนายท่านได้หลายวันแล้วแต่ยังไม่ได้เคยได้มีโอกาสได้ขึ้นเตียงสักครั้ง แววตาของนางทั้งใสซื่อทั้งคาดหวัง ม่านลี่เซวียนหันมาสบตาแววตากระจ่างใสนั้นพอดีจึงเอ่ยขึ้น “เจ้าอยากจะลองจับมันดูหรือไม่” เด็กสาวสะดุ้งก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงเอียงอาย “ข้าอยากจะลิ้มลองมันดูสักครั้งเจ้าค่ะ” นัยต์ตาของสตรีหลายคนเกิดประกายไฟขึ้น ทว่าเพียงกระพริบตาพวกนางรีบเก็บอาการ นางผู้หนึ่งเอ่ยด้วยน้ำเสียงกระเง้ากระงอด “นายท่าน...ข้าเองก็ยังไม่อิ่มนายท่านจะต้องแบ่งให้พวกข้ากินอีกนะเจ้าคะ” ม่านลี่เซวียนหันมามองมองเจ้าของเนินอกสีขาวเนียนแล้วเอ่ย “เจ้าอย่าใจแคบ...ข

  • ชายาพิษ โฉมสะคราญบรรณาการ   ตอนที่ 8 คิดมากไป 1

    ตอนที่ 8 คิดมากไป ลู่ฮูหยินได้ยินว่าสะใภ้ใหญ่ตั้งครรภ์ก็รีบรุดมาเยี่ยม อีกฝ่ายพอเห็นนางก็จะลุกขึ้นมาคารวะนางก็รีบกล่าว “ไม่ต้อง ๆ เจ้าพักผ่อนเถอะ...มิใช่ท่านหมอบอกว่าช่วงนี้ต้องระวังการเคลื่อนไหวให้มากหรือ” หวังชิงเฟยยิ้มด้วยสีหน้าอิ่มเอิบกล่าว “ข้าเพียงแค่นอนพักเท่านั้นเจ้าค่ะ...ท่านหมอแค่กำชับให้ระวังช่วงท้องอ่อน ทว่าครรภ์ยังคงแข็งแรงดีไม่มีสิ่งใดให้กังวลเจ้าคะ” ลู่ฮูหยินคลี่ยิ้มอย่างยินดี พลางปรายตามองสาวใช้ข้างกายสะใภ้แล้วกล่าว “เจ้ากำลังตั้งครรภ์ ทั้งเรื่องอาหารการกินก็ต้องระวังให้มาก คนในเรือนเท่านี้จะดูแลเจ้าทั่วถึงได้อย่างไร ข้าจะหามามาที่ดูแลสตรีตั้งครรภ์มาให้เจ้าเพิ่ม” หวังชิงเฟยรีบกล่าวขอบคุณ จากนั้นลู่ฮูหยินก็เอ่ยถามเรื่องที่สนใจมากกว่า “ข้าได้ยินว่าสาวใช้เจ้าไปหายาบำรุงมาให้หรือ” หวังชิงเฟยชะงักเล็กน้อย นางรีบเก็บอาการกล่าว “เป็นความจริงเจ้าค่ะ...” จากนั้นนางก็หันไปหาสาวใช้คนสนิทพลางส่งสายตาเต็มไปด้วยความหมายครู่หนึ่งก่อนจะกล่าว “เจ้าไปนำยาตลับนั้นออกมา”สาวใช้มีหรือจะไม่เข้าใจสายตาของหวังชิงเฟย

  • ชายาพิษ โฉมสะคราญบรรณาการ   ตอนที่ 7 โด่งดังแบบเงียบ ๆ

    ตอนที่ 7 โด่งดังแบบเงียบ ๆ กู้เซียวอวิ้นหยิบตลับยาขึ้นมาในมือ มองมันอยู่นานก่อนเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม“แค่ทานยาเม็ดนี้...พิษนั้นก็จะถูกถอดออกไปหรือ” เฉิงหยวนพยักหน้าตอบ “ใช่” สีหน้าและแววตาของเฉิงหยวนไม่มีความลังเล ในขณะที่แววตาของกู้เซียวอวิ้นกลับเหม่อลอย พิษที่อยู่กับเขามาครึ่งชีวิต พิษที่สร้างความเจ็บปวดอยู่ทั้งค่ำคืน พิษที่เขาจะให้กำลังมากมายเพื่อหายาถอนพิษ พิษที่เขาต้องวางแผนถึงอนาคตไม่แน่นอน พิษที่แม้จะฝันยังไม่กล้าคิดว่าจะถอนได้ วันนี้กลับมีคนผู้หนึ่งมอบยาถอนพิษให้แล้วบอกว่า แค่ทานพิษนั้นก็จะถูกขจัด คล้ายเป็นเรื่องเหลวไหวที่แม้ในในฝันก็ยากเชื่อว่าเป็นเรื่องจริง เฉิงหยวนชำเลืองตามองกู้เซียวอวิ้นมุ่นคิ้วก่อนจะถามอย่างตรงไปตรงมา“เจ้าไม่เชื่อใจข้า?” ชายหนุ่มได้สติกลับคืนมาส่ายหน้าช้า ๆ เอ่ย “มิใช่ เพียงแต่...แค่ตกตะลึงเกินไป” เฉิงหยวนพยักหน้าคล้อยตาม “น่าตกตะลึงจริง ๆ วันนี้ข้าได้โอสถระดับเทพเซียนมาถึง 3 เม็ด” มู่เยี่ยนตอนนี้รู้จักโอสถรากพ

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status